دراگون اسپیسایکس سفر تاریخی خود را به ایستگاه فضایی بینالمللی آغاز کرد
دقایقی پیش با پرتاب موشک فالکون ۹، فضاپیمای سرنشیندار دارگون اسپیسایکس طی مأموریت کرو-۱ با موفقیت زمین را ترک کرد تا طی بیش از یک روز به ایستگاه فضایی بینالمللی برسد. مأموریتی که نقطه عطفی در تاریخ مأموریتهای فضایی خواهد بود.
با وجود رویدادهای بسیار در سال ۲۰۲۰ ناسا، اسپیسایکس و همکاران بینالمللی آنها از جمله آژانس هوافضای ژاپن، کپسول سرنشیندار دراگون (Crew Dragon Capsule) را که حالا از پس این رویدادها «تابآوری» (Resilience) نام گرفته بهخوبی به مأموریت مهم امروز رساندند.
پرتاب موشک فالکون ۹ اسپیسایکس (SpaceX) در ساعت ۱۹:۲۷ منطقهی زمانی شرقی (۰۳:۵۷ به وقت تهران) از مرکز فضایی کندی انجام شد و فضانوردان مسیری را آغاز کردند که نه فقط دستیابی به ایستگاه را همراه خواهد داشت، بلکه آغاز موفقی برای مأموریتهای عملیاتی پیوسته به ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) با فضاپیماهای سرنشیندار تجاری خواهد بود.
حدود ۱۰ دقیقه پس از پرتاب مرحلهی اول موشک فالکون ۹ با موفقیت به زمین بازگشت و توسط کشتی بدون سرنشین «فقط دستورالعملها را بخوان» (Just Read the Instructions) بازیابی شد تا برای پرتاب بعدی که در تاریخ ۳۰ مارس (۱۰ فروردین) انجام خواهد شد، آماده باشد.
در کنار فرود موفق بوستر موشک، فضانوردان مستقر در کپسول دراگون اسپیسایکس هم پس از پرتاب به خوبی با پایگاه زمینی ارتباط برقرار کردند تا همکاران خود و علاقهمندان از سراسر جهان را از سلامت خود آگاه و پیشروی موفق مأموریت کرو-۱ را اعلام کنند.
با این پرتاب موفق، «مایکل هاپکینز» (Michael Hopkins)، «ویکتور گلاور» (Victor Glover) و «شانون واکر» (Shannon Walker) از ناسا و «سویچی ناگوچی» (Soichi Noguchi) از آژانس هوافضای ژاپن (JAXA) سفری در حدود ۲۷ ساعته را تجربه خواهند کرد تا در نهایت صبح فردا به ایستگاه فضایی بینالمللی برسند.
این زمان با توجه به مکانیک مداری و نیاز به همراستا و همسرعت شدن کپسول سرنشیندار دراگون با ایستگاه فضایی بینالمللی است. پیش از این قرار بود این مأموریت دیروز انجام شود و سفر تنها ۸ ساعت و نیم طول میکشید، اما با توجه به مساعد نبودن شرایط آبوهوایی برای استقرار کشتی بازیابی در محل مناسب، پرتاب به امروز منتقل شد.
در ساعات گذشته، فضانوردان پس از پوشیدن لباسهای فضانوردی مخصوص کپسول دراگون، توسط خودروهای تسلا مدل X که برای مأموریتهای فضایی سفارشی شدهاند، راهی سکوی پرتاب شدند. با رسیدن به سکوی پرتاب و پیمودن مسیر آسانسور و راهروی ویژه، فضانوردان به کپسول وارد شدند و تا لحظهی پرتاب به کنترل شرایط و آمادگی برای پرتاب کپسول مشغول بودند تا سرانجام فرآیند پرتاب را به رایانه بسپارند.
در نهایت بر خلاف ماههای گذشته و تلاش نخست مأموریت دمو-۲ که شرایط آبوهوایی یاری نکرد، این بار با فراهم شدن همهی شرایط که البته ناشی از آزمایشها و بررسیهای گستردهی پیش از پرتاب بود، فضانوردان راه فضا را پیش گرفتند تا مأموریتی تاریخی را آغاز کنند.
مأموریت کرو-۱ یک عملیات پرتاب معمول در برنامههای ایستگاه فضایی بینالمللی محسوب میشود اما نقطه عطف آن هم دقیقا همینجاست. این پرتاب، نخستین مأموریت عملیاتی سرنشیندار در تاریخ است که توسط یک شرکت خصوصی (اسپیسایکس) و با یک فضاپیمای تجاری به ایستگاه فضایی بینالمللی انجام میشود.
پیش از این فضانوردان «باب بنکن» (Bob Behnken) و «داگ هارلی» (Doug Hurley) هم در مأموریت دمو-۲ با موفقیت به ایستگاه فضایی بینالمللی رفته و بازگشته بودند اما همانطور که نام آن مأموریت نیز نشان میداد، با هدف آزمایش کپسول سرنشیندار دراگون و نه فعالیت عمومی در ایستگاه انجام شده بود. این بار اما فضانوردان مأموریت کرو-۱ در روند فعالیتهای معمول ایستگاه مشارکت خواهند داشت و آزمایشهای علمی هیجانانگیزی را پیش میبرند.
فعالیتهایی که از ۲۷ ساعت آینده که کپسول دراگون حامل فضانوردان در ایستگاه فضایی بینالمللی پهلو میگیرد آغاز خواهد شد تا ده سال پس از بازنشستگی شاتلهای فضایی، فصل جدیدی در انجام مأموریتهای عملیاتی کمهزینهتر، مطمئنتر و مدرنتر به فضا گشوده شود. مأموریتهایی که ناسا اولین مشتری آن است اما تنها مشتری آن نخواهد بود.
عکس کاور: پرتاب موشک موشک فالکون ۹ و کپسول دراگون اسپیسایکس در مأموریت کرو-۱
Credit: NASA/SpaceX