برخورد یک زبالهی فضایی کوچک به ایستگاه بینالمللی آسیب زد
یک زبالهی کوچک فضایی که شناسایی و ردیابی نشده بود، با برخورد به بخشی از ایستگاه فضایی بینالمللی باعث آسیب زدن به بازوی رباتیک آن شد.
امر اجتنابناپذیر برای بزرگترین آزمایشگاه مداری زمین روی داده است. قطعهای بسیار کوچک زبالهی فضایی که امکان ردیابی نداشته، به بخشی از ایستگاه فضایی بینالمللی، یعنی بازوی رباتیک «کانادآرم۲» (Canadarm2) برخورد کرده و به آن آسیب رسانده است.
هرچند این ابزار علمی هنوز عملیاتی است اما پوشش حرارتی آن سوراخ شده و زیر میلهی آن آسیب دیده است. این یک زنگ خطر محسوب میشود که نشان میدهد مشکل زبالههای فضایی در مدار زمین مانند یک بمب ساعتی است.
روشن است که آژانسهای فضایی سراسر جهان از مشکل زبالههای فضایی آگاه هستند. بیش از ۲۳ هزار قطعه در مدار پاینی زمین (LEO) پایش میشوند تا از برخورد به ماهوارهها و ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) جلوگیری شود اما همهی اینها به اندازهی یک توپ بیسبال یا بزرگتر هستند.
هر چیزی که کمتر از این اندازه باشد، برای ردیابی بسیار کوچک است اما باز هم سرعت مداری آن به اندازهای بالاست که میتواند آسیب قابل توجهی از جمله سوراخ کردن صفحات فلزی در پی داشته باشد.
کانادآرم۲ که بهطور رسمی با نام سامانهی بازوی مکانیکی از راه دور ایستگاه فضایی (SSRMS) شناخته میشود و توسط آژانس فضایی کانادا (CSA) طراحی شده، به مدت ۲۰ سال در این ایستگاه قرار دارد. این بازوی رباتیک چند اتصالی، از جنس تیتانیوم است و میتواند به مانورهای بیرون ایستگاه مانند شاتلهای باری فضایی و تعمیر و نگهداری ایستگاه کمک کند.
دقیقا مشخص نیست که این ضربه چه زمانی روی داده است اما خسارت برای نخستین بار در ۱۲ می (۲۲ اردیبهشت) هنگام بازرسی معمول ایستگاه مشاهده شد. ناسا و آژانس فضایی کانادا برای تهیهی تصاویر دقیق و ارزیابی خسارت با یکدیگر همکاری میکنند.
آژانس فضایی کانادا گفت: «با وجود برخورد، نتایج تجزیهوتحلیل ما نشان میدهد که این حادثه در عملکرد بازو بیتأثیر بوده است. خسارت محدود به بخش کوچکی از میلهی بازو و پوشش گرمایی است. کانادآرم۲ همچنان به انجام عملیات برنامهریزی شدهی خود ادامه میدهد.»
اگرچه بهنظر میرسد که ایستگاه فضایی بینالمللی این بار خوششانس بوده است اما گویا مشکل زبالههای فضایی رو به افزایش است. سال گذشته، ایستگاه فضایی بینالمللی سه بار ناچار به انجام مانورهای اضطراری شد تا از برخورد به زبالههای فضایی در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری زمین جلوگیری شود.
از زمان پرتاب ماهوارهی اسپوتنیک ۱ در سال ۱۹۵۷ زبالههای فضایی در حال بیشتر شدن هستند. طبق گزارشی از آژانس فضایی اروپا، تخمینی از ۱۳۰ میلیون مواد ساختهی انسان کوچکتر از میلیمتر هماکنون پیرامون زمین میگردند. این تخمین شامل گردوغبارهای فضایی طبیعی نمیشود.
«تیم فلورر» (Tim Florer) رییس ادارهی زبالههای فضایی آژانس فضایی اروپا سال گذشته گفته بود: «برای ادامهی بهرهگیری از علم، فناوری و دادههایی که فعالیت در فضا برای ما به ارمغان میآورد، مهم است که ما با قواعد موجود در زمینهی کاهش زبالهها و بقایای فضایی در طراحی و عملیات فضاپیماها هماهنگی بیشتری داشته باشیم. بیش از این نمیتوان تعلل کرد زیرا موضوعی حیاتی برای استفاده فضاست.»
به گفتهی آژانس فضایی کانادا مأموریتهای رباتیک با استفاده از کانادآرم۲ همانطور که پیش از این برای آیندهی نزدیک برنامهریزی شده بود ادامه خواهد یافت. با این وجود هر دو آژانس فضایی آمریکا و کانادا همچنان به جمعآوری دادهها برای تجزیهوتحلیل این رویداد برخورد، هم برای درک چگونگی وقوع آن و هم برای ارزیابی رویدادهای احتمالی آینده ادامه خواهد یافت.
عکس کاور: بازوی رباتیک کانادآرم۲ ایستگاه فضایی بینالمللی
Credit: NASA
منبع: Science News
باید خیلی زود دنبال راه چاره باشند .
میتونه خیلی خطرناک باشه واسه ایستگاه فضایی .
عع چه بد
شما خودتو ناراحت نکن عزیزم