چرا انیمیشن «روح» به پای «درون و بیرون» و «بالا» نمی‌رسد؟
گفته می‌شود داستان انیمیشن «روح» که آخرین محصول تحسین شده‌ی کمپانی پیکسار در سال ۲۰۲۰ است، به کیفیت دو اثر مهم دیگر در ۲۰ سال گذشته، یعنی «بالا» (Up 2009) و «درون و بیرون» (۲۰۱۵ Inside Out) نزدیک نیست. بد نیست دلایل این فرضیه را با هم بررسی کنیم.
انیمیشن چشم‌نواز «روح» با یک پیش‌فرض جذاب و بازیگران با استعداد همراه است، اما داستان آن نمی‌تواند با کیفیت دو محصول موفق و بزرگ پیکسار یعنی «بالا» و «درون و بیرون» مقایسه شود. در طول ۲۰ سال گذشته، این دو انیمیشن تحسین منتقدان را به همراه داشتند و مخاطبان را تحت تأثیرات عمیقی قرار دادند که نمایانگر اوج عملکرد این استودیو است. مانند بهترین فیلم‌های پیکسار، این فیلم‌ها هم کودکان و هم بزرگسالان را مجذوب خود و بینندگان را درگیر پیام عمیق‌تری کردند. اگرچه «روح» هم سعی دارد همان کار را انجام دهد، اما روایت آن از ساختار خوبی برخوردار نیست و تأثیر احساسی لازم را ارائه نمی‌دهد.
انیمیشن «روح»، جو گاردنر (با صدای جیمی فاکس)، استاد گروه جاز را در حالی که سعی در تحقق آرزوی دیرینه‌ی خود برای تبدیل شدن به یک نوازنده‌ی ماهر بر روی صحنه دارد، دنبال میکند. به محض اینکه جو فرصت بزرگ خود را پیدا میکند، دچار حادثه‌ای می‌شود که بدنش روی زمین مانده و روحش در مسیر عالم ماورا به پرواز در‌می‌آید. با ترس و ملتمسانه، جو اعلام کرد که اکنون نمی‌تواند بمیرد و قبل از جدا شدن کامل روح از بدنش فرار میکند، جایی که با روح دیگری به نام ۲۲ (با صدای تینا فی) دیدار میکند و برای برگشتن وظیفه دارد ابتدا ۲۲ را تشویق به بازگشت و در او انگیزه‌ی زندگی ایجاد کند. این دو با هم به زمین سفر میکنند، جایی که جو شروع به درک این مسأله میکند که رویای او برای تبدیل شدن به یک موسیقی‌دان جاز، هدف منحصر به فرد زندگی‌اش نیست. با تامل در رویکرد ۲۲ به زندگی، جو در‌می‌یابد که درخشش روح می‌تواند از لحظات شاد روزمره ناشی شود. جو دوباره باز می‌گردد و به ۲۲ پیشنهاد فرصت زندگی در زمین را می‌دهد و همین تلاش او الهام‌بخش نگهبانان می‌شود تا به جو دوباره فرصت زندگی بدهند.
سفر جو در «روح» به سنت دیرینه‌ی پیکسار درباره‌ی بررسی ماهیت زندگی و معنای مرگ ادامه می‌دهد، اما فاقد وضوح مشخصی است که در انیمیشن‌های «بالا» و «درون و بیرون» دیده می‌شود. در حالی که این دو فیلم به یک اوج منحصر‌به‌فرد در عمل می‌رسند و بینندگان را با درک چگونگی تغییر شخصیت‌ها روبه‌رو میکنند، «روح» همچنان در چند دقیقه‌ی آخر فیلم به کشف اتفاقات پیچیده می‌پردازد. فیلم چندین بار به جو فرصت بازگشت می‌دهد و مخاطبان را درباره‌ی زمان پایان داستان و درسی که آموخته‌اند، دچار تردید میکند. این فیلم ایده‌های قدرتمندی دارد، هدف آن بررسی روح انسان و به نمایش گذاشتن بازیگران عمدتا سیاه پوست است، اما اجرای آن ناکام از آب در آمده است.
شاید، «بالا» ، «درون و بیرون» و «روح» سه‌گانه‌ی مکمل هم باشند. هر سه معنای زندگی را در مراحل مختلف کشف میکنند. «بالا» بر روی تلاش کارل فردریکسن، شهروند سالخورده برای تحقق آرزوی مرگ همسرش متمرکز است، «درون و بیرون» به آشفتگی زندگی شخصی رایلی ۱۱ ساله در دوران پیش از نوجوانی توجه دارد، «روح» هم حول یک دوره‌ی تغییر در زندگی شخصیت اصلی می‌چرخد، این بار با مردی احتمالا ۳۰ یا ۴۰ ساله، که در تلاش است تا آرزوهای خود را دنبال کند، داستانی که برای بسیاری از ما آشنا است.
مشکل «روح» این است که سعی میکند کارهای زیادی را هم‌زمان انجام دهد.
برخلاف «بالا» و «درون بیرون» که کاملا روی شخصیت‌های اصلی متمرکز هستند، «روح» کاراکتر ۲۲ را معرفی میکند که درگیری‌ها و داستان خودش را دارد. ۲۲ یک کاراکتر جذاب است، اما مخاطبان آن اشتیاق برای زندگی جو را در او ندارند و وضوح سفر زیبای او در داستان اصلی نمی‌گنجد. در آخر، «روح» با معامله بین ۲۲ و جو پایان می‌یابد؛ جو درست همان‌طور که معنای واقعی زندگی را درک میکند، جای خود را بر روی زمین فدا کرده، تا بعدا آخرین لحظه‌ی نجات از عالم ماورا را تجربه کند و شانس دوباره‌ای را به‌دست آورد. وجود کاراکترهای اصلی در فیلم مانند یک شمشیر دو لبه عمل میکند، شخصیت‌ها عمیق هستند اما از روایت اصلی داستان فاصله می‌گیرند.
«روح» دارای ساختار روایی آزادتری نسبت به «بالا» یا «درون و بیرون» است، که ناگهان از دنیای واقعی و دنیای ماورا فراتر می‌رود و صحنه‌هایی را خلق میکند که همیشه هم ربطی به داستان ندارند و یک کل منسجم را جدا از خط اصلی تشکیل می‌دهند. انیمیشن «درون و بیرون» از مفاهیم مبهمی مانند احساسات برای تأکید بر مبارزات رایلی، موازی با زندگی در واقعیت استفاده کرد. از طرف دیگر، «روح» قسمت اعظم داستان جو را در قلمرو دنیوی قرار داده و داستان را بیش از حد مفهومی کرده تا اینکه بتواند به‌سادگی در مخاطب تأثیر ایجاد کند. یکی از بزرگترین نقاط قوت پیکسار اتصال نمادهایی مانند نشان لیاقت الی (در انیمیشن بالا) یا ترکیب شادی و غم (در انیمیشن درون بیرون) به احساسات و تغییر شخصیت‌ها است. «روح» با بیش از حد وارد شدن به دنیای ناشناخته، تعادل را برهم می‌زند.
منبع: Screenant
بنظر من انیمیشن روح بهتر بود ولی می شد بهتر از این ساختش باید رو شخصیت پردازی soul 22 بیشتر کار میکردن مثلا کجا میرفته یا چیکارا کرده و آخر فیلم آدم رو تو خماری میزاره که چه اتفاقی برای روح ۲۲ می افته ولی بنظرم حتما روح ۲ رو میسازن
ن پیت داکتر از اونا نیست ک دنباله بسازه. عمرا ساخته ش قسمت دومش
انیمیشن روح و درون بیرون خیلی خوبه ولی بالا انیمشن خسته کننده است
البته هر کس از زاویه خودش تحلیل میکند.
در تحلیل بالا همه نکات فنی و داستانی بررسی شده و دوستان هم بیشتر به مسئله احساسی که فیلم گذاشته توجه میکنند .
در کل فیلم خوبی بود و حتی من که خیلی زوایا رو میبینم شاید هر چیزی را به چیزی ارتباط بدم. مثلا اون ادمک کوچیک ها که تربیت میشدن برن زمین شاید هر کدوم یه سلول بودن. شاید اون مکانی که آدم های معروف رو میگفت اینجا میرن و افسرده ها اون یکی خونه ، هر خونه ای یک معنی بده. مثلا یکیشون شبیه قارچ بود و در مورد قارچ خیلی چیزها میشه فهمید. شاید نشون میدن دنیای ما تشکیل شده از یک سری مولوکول و سلول و بحث شیمی بدن. شاید مسئله تناسخ را داره باز میکنه و …..
در کل زیبایی‌های زندگی به همین تنوع های دیدگاهی است که انسان باید با آرامش که از درون به معنای زندگی میرسه و کشف عناصر کائنات ، بتونه زندگی رو زندگی کنه و از هر چیزی لذت میبره ( شماره ۲۲ گفت حتی اونی که تو مترو تو گوش من زد هم بهم چسبید)
سلام اتفاقا انیمیشن روح نتیجه های ساده ای داشت که خیلی ها بعد دیدن اون اصلا متوجه نشدن !!!!!!روح ۲۲ موقعی راه خودشو به زمین پیدا کرد که زندگی کردن رو درک کرد و این بزرگترین جرقه ی زندگی اون بود چیزی که جری به جو گاردنر گفت که شما ها زندگی رو برای خودتون پیچیده کردید و اینکه جرقه ها همون کلیشه های آرمانی ما هستن که لزومی نداره واقعا به اون تبدیل بشیم و ممکنه مثل اون آرایشگره دامپزشک نشیم البته یه پیام دیگش در لحظه زندگی کردن هم هست و به نظرم این انیمیشن از بیرون درون هم کمی بهتره البته برای من بزرگسال
روح همش هم تخیلی نیست نکات آموزنده بیشتری داره
انیمیشن بالا میگه تو زندگی هدف ها رو دنبال کنین ولی روح میگه هدف رو تا جایی دنبال کنین که بهتون آسیب نمیزنه چون فقط به هدف اندیشیدن ممکنه انسان رو نا امید کنه و خوشی های زندگی را ازش بگیره هدف والاست و رسیدن بهش بسیار بسیار ما را شادمان کنه ولی بهش نرسیدن خیلی خیلی ناراحتمون میکنه
درون و بیرون هم میگه فقط شادمان باشید و لذت ببرید و میگه غم هم گاهی اوقات خوبه ولی همون‌طور که گفتم روح مغز انسان را باز تر میگذاره????
ممنون از مطلب ونقدی که اینجاباما به اشتراک گذاشتین….
من پریشب این کارتون رودیدم وعینأ همین سردرگمی های روکه بهش اشاره کردین روداشتم،????
اول فکر کردم چون حال روحیم خوب نبود…فیلم بهم نچسبیده…ولی الان مطمئنم برداشتم مثل شما بوده….
خلاصه که انگار به همون غارنشینان۲باید اکتفا کرد،????????????
ممنون از نظرات دقیق تون
خب بستگی داره سن شعوریت چقدر باشه. اگه بچه باشی طبیعتن هیچی ازش نمی فهمی ولی اگه یکی باشی ک فکر بازی داره عاشقش میشه و در ضمن اون کرودز ها بدرد کسایی ک سن عددیشون بالای چهارده هست ولی سن عقلیشون پایین ۳ ساله میخوره????
به نظرم انیمیشن نمی خواست که دنیای دیگه رو نشون بده اون فقط فرضیات انیماتور هاست … اما انیمیشن روح می خواست بگه که از تک تک لحظات زندگیت لذت ببر … به هدف رسیدن لذت نیست بلکه تو باید سعی بر این داشته باشی که از زندگیت لذت ببری و در نهایت به راحتی و بدون هیچ ترسی بمیری … از طرفی می خواست بگه که همه ی ما یه روز میمیریم و باید اینو قبول کنیم
وا روح خیلی بهتره درون بیرون و بالا هم قشنگه ولی روح داستان قوی و آموزنده ای داره بنظرم روحو بزرگترام ببینن حال میکنن
انیمیشن (بالا) و (درون بیرون) زیبا هستند اما به
روح ازاونا خییییییلی بهترو عالی تره روح کارتن
خیلی زیبا منحصر به فردیه من واقعا کارتون روح
روخیلی دوست دارم و بین انیمیشن(درون
بیرون) و (بالا) به روح رای میدم.????
درون و بیرون که خیلی قشنگ بود
واقعا انیمیشن روح خیییلیییی زیبا بود این دوتا استادیوم اگه باهم کار کنم معجزه میشه
۱_استادیوم نیست. استدیو هست
۲_اصلا خبر داشتی تنها کاری ک دیزنی تو ساخت انیمیشن های پیکسار میکنه فقط همکاری تو ساخت موسیقی برای انیمیشنه؟
انیمیشن روح واقعا از کارتون درون و بیرون قشنگ تره. انیمیشن روح خیلی انیمیشم اموزنده ایی بود. و واقعا یکی از بهترین کارای پیکسار توی این چند سالع