اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در برابر دایمنسیتی ۹۰۰۰؛ نبرد ۴ نانومتری‌ها

یوسف اسفندیاری

۱۵ آذر ۱۴۰۰ | ۱۱:۵۳ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۷ دقیقه

چند روز قبل کوالکام از چیپست پرچم‌دار اسنپدراگون ۸ نسل ۱ رونمایی کرد که قرار است به‌عنوان جانشین اسنپدراگون ۸۸۸ راهی بسیاری از پرچم‌داران اندرویدی ۲۰۲۲ شود. اما این تراشه بی‌رقیب نیست و باید به Dimensity 9000 مدیاتک هم اشاره کنیم که به‌عنوان رقیب قدرتمند می‌خواهد عرض اندام کند. این دو تراشه نسبت به یکدیگر چه حرفی برای گفتن دارند و آیا مدیاتک در سال ۲۰۲۲ می‌تواند سهم بازار خود را در بین گوشی‌های پرچم‌دار افزایش دهد؟ در ادامه به این موضوع می‌پردازیم.

پردازنده و پردازنده‌ی گرافیکی

در زمینه‌ی پردازنده، این دو تراشه تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند. هر دو برای انجام کارهای سنگین از هسته‌ی پردازشی Cortex-X2 استفاده می‌کنند، ۳ هسته‌ی Cortex-A710 برای پردازش‌های معمولی در نظر گرفته شده و ۴ هسته‌ی A510 هم کارهای سبک را انجام می‌دهد. مهم‌ترین تفاوت پردازنده‌های این دو تراشه به سرعت هسته‌ها برمی‌گردد که Dimensity 9000 برای X2 و A710 سرعت نسبتا بالاتری را عملی کرده است.

از طرف دیگر، باید به بالاتر بودن ظرفیت حافظه‌ی کش در تراشه‌ی مدیاتک نسبت به محصول کوالکام اشاره کنیم؛ به طور مشخص، چیپست پرچم‌دار مدیاتک از ۸ مگابایت کش سطح سوم و ۶ مگابایت کش سیستمی بهره می‌برد. ولی ظرفیت کش سطح سوم اسنپدراگون ۸ نسل ۱ به ۶ مگابایت می‌رسد و کش سیستمی آن هم ۴ مگابایت ظرفیت دارد. به لطف تفاوت سرعت هسته‌ها و بیشتر بودن ظرفیت کش، به نظر می‌رسد در برخی شرایط چیپست مدیاتک سرعت نسبتا بیشتری خواهد داشت.

کوالکام در زمینه‌ی پردازنده‌ی گرافیکی حرف زیادی برای گفتن دارد و معمولا طی سال‌های گذشته توانسته در این حوزه مدیاتک را شکست دهد. اسنپدراگون ۸ نسل ۱ مطابق معمول از پردازنده‌ی گرافیکی Adreno استفاده می‌کند که از این به بعد دیگر شماره مدلی برای این پردازنده استفاده نمی‌شود. طبق اعلام کوالکام، این پردازنده‌ی گرافیکی از نظر رندر گرافیکی حدود ۳۰ درصد سریع‌تر از نسل قبلی و ۲۵ درصد هم انرژی کمتری مصرف می‌کند.

مدیاتک برای پردازنده‌ی گرافیکی خود از Mali-G710 MC10 ارائه شده از طرف شرکت Arm استفاده می‌کند. این شرکت اعلام کرده که پردازشگر گرافیکی موردنظر حدود ۳۵ درصد سریع‌تر از اسنپدراگون ۸۸۸ است و ۶۰ درصد انرژی کمتری مصرف می‌کند. این یعنی حداقل بر روی کاغذ یک رقیب قدرتمند برای اسنپدراگون ۸ نسل ۱ محسوب می‌شود.

نسل جدید پردازنده‌ی گرافیکی کوالکام از قابلیت‌هایی مانند بهبود سایه‌زنی با نرخ متغیر و پشتیبانی از نسل پنجم موتور گرافیکی Unreal پشتیبانی می‌کند. چیپست پرچم‌دار مدیاتک هم از طریق API موسوم به Vulkan در اندروید از رهگیری پرتو یا همان ray tracing پشتیبانی می‌کند.

پردازنده‌ی گرافیکی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در رزولوشن QHD+ از رفرش ریت ۱۴۴ هرتز پشتیبانی می‌کند که رقم شگفت‌انگیزی محسوب می‌شود. اما مدیاتک اعلام نکرده که نمایشگرهای مبتنی بر این رزولوشن از چه رفرش ریتی می‌توانند بهره ببرند و گفته شده که حداکثر رفرش ریت ۱۸۰ هرتز با رزولوشن FHD+ امکان‌پذیر می‌شود.

در نهایت باید خاطرنشان کنیم که Dimensity 9000 از رم LPDDR5X پشتیبانی می‌کند ولی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ به پشتیبانی از رم LPDDR5 بسنده کرده است؛ به زبان ساده، گوشی‌های مبتنی بر تراشه‌ی مدیاتک می‌توانند از رم‌های مبتنی بر حداکثر سرعت ۳۷۵۰ مگاهرتز استفاده کنند ولی حداکثر سرعت رم برای چیپست کوالکام به ۳۲۰۰ مگاهرتز می‌رسد. البته باید ببینیم که چه تعداد از گوشی‌ها از رم‌های گران‌تر در کنار چیپست مدیاتک استفاده می‌کنند.

پردازش تصویر و ویدیو

از دیگر تفاوت‌های کلیدی بین این دو تراشه می‌توانیم به امکانات آن‌ها در زمینه‌ی پردازش تصاویر و ویدیوها اشاره کنیم. پردازنده‌ی سیگنال تصویر اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در هر ثانیه قادر به پردازش ۳٫۲ گیگاپیکسل اطلاعات است ولی مدیاتک در این زمینه در هر ثانیه می‌تواند ۹ گیگاپیکسل اطلاعات را پردازش کند. برخی کارشناسان می‌گویند این معیار «گیگاپیکسل در ثانیه» مانند «تریلیون عملیات در ثانیه» مربوط به واحد پردازش عصبی، تبدیل به یک نوع معیار برای تبلیغات شده و چندان نباید آن‌ها را جدی بگیریم. اما روی هم رفته پردازنده‌ی سیگنال تصاویر این دو تراشه چه حرفی برای گفتن دارند؟

اول از همه به امکانات اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در این زمینه می‌پردازیم. این چیپست از یک سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی، ۲ سنسور ۶۴ و ۳۶ مگاپیکسلی و ۳ سنسور ۳۶ مگاپیکسلی پشتیبانی می‌کند. در زمینه‌ی فیلمبرداری هم حالا از پس پردازش ویدیوهای ۸K با سرعت ۳۰ فریم در ثانیه با فرمت HDR برمی‌آید.

در حالت عکاسی پیاپی، این تراشه می‌تواند ۲۴۰ عکس ۱۲ مگاپیکسلی را پشت سر هم پردازش کند و همچنین باید به امکان ترکیب ۳۰ فریم عکس اشاره کنیم که در نسل قبلی تعداد این این فریم‌ها فقط ۶ عدد بود. به لطف این مشخصه، کیفیت عکس‌ها در محیط‌های کم‌نور بهبود قابل توجهی پیدا می‌کند و عکس‌های HDR هم جذاب‌تر می‌شوند.

Dimensity 9000 مدیاتک هم از یک دوربین ۳۲۰ مگاپیکسلی و ۳ دوربین ۳۲ مگاپیکسلی پشتیبانی می‌کند. اگرچه گوشی‌های مبتنی بر آن هم می‌توانند قابلیت فیلم‌برداری ۸K را ارائه دهند، اما خبری از ویدیوهای ۸K HDR نخواهد بود. یکی از قابلیت‌های مفید این چیپست امکان ضبط هم‌زمان ۳ ویدیوی ۴K HDR از طرف سه دوربین مختلف است. مدیاتک درباره‌ی جزئیات امکانات پردازشگر سیگنال تصویر این تراشه اطلاعات زیادی اعلام نکرده و باید ببینیم گوشی‌های مبتنی بر آن چه قابلیت‌هایی را به ارمغان می‌آورند.

یادگیری ماشینی

یادگیری ماشینی به بخش جدایی‌ناپذیر بسیاری از گجت‌ها تبدیل شده و در حوزه‌هایی مانند عکاسی، فیلمبرداری، عملکرد و غیره مثمر ثمر واقع می‌شود. کوالکام اعلام کرده که اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در زمینه‌ی یادگیری ماشینی حدود ۴ برابری عملکرد سریع‌تری ارائه می‌کند. یکی از قابلیت‌های جذاب این چیپست، امکان تشخیص حضور چهره در زمان غیرفعال بودن گوشی است. کوالکام می‌گوید این مشخصه هیچ فشار قابل توجهی به باتری وارد نمی‌کند.

مدیاتک هم برای قابلیت‌های یادگیری ماشینی Dimensity 9000 امکانات زیادی را به ارمغان آورده است. واحد پردازش عصبی این تراشه از ۴ هسته‌ی قدرتمند و ۴ هسته برای پردازش‌های سبک بهره می‌برد. این شرکت اعلام کرده که عملکرد آن ۴۰۰ درصد نسبت به Dimensity 1200 بهبود پیدا کرده و ۴۰۰ درصد انرژی کمتری مصرف می‌کند.

مقایسه‌ی امکانات مربوط به یادگیری ماشینی کار راحتی نیست و تست‌های فعلی هم در این زمینه حرف چندانی برای گفتن ندارند. اما با توجه به ادعاهای مطرح شده، گویا هر دو تراشه در این حوزه امکانات جذاب‌تری ارائه خواهند کرد.

اینترنت ۵G و دیگر ارتباطات

تقریبا تمام تراشه‌های جدید از اینترنت ۵G پشتیبانی می‌کنند و این چیپست‌های پرچم‌دار هم طبیعتا چنین قابلیتی را ارائه می‌دهند. در حال حاضر بسیاری از شهرهای بزرگ آمریکا از اینترنت ۵G مبتنی بر امواج میلی‌متری بهره می‌برند و بین این دو تراشه، فقط اسنپدراگون ۸ نسل ۱ از این مشخصه پشتیبانی می‌کند.

حداکثر سرعت دانلود چیپست اسنپدراگون به ۱۰ گیگابیت در ثانیه می‌رسد ولی مدیاتک از نظر تئوری از حداکثر سرعت دانلود ۷ گیگابیت در ثانیه بهره می‌برد. اگرچه قرار نیست گوشی‌های مبتنی بر این تراشه‌ها از حداکثر سرعت دانلود تعیین شده بهره ببرند، اما پشتیبانی اسنپدراگون از امواج میلی‌متری به معنای بالاتر بودن سرعت دانلود اینترنت ۵G در مناطق تحت پوشش این فناوری است.

از دیگر ویژگی‌های این دو تراشه می‌توانیم به پشتیبانی از وای‌فای ۶ و ۶E اشاره کنیم. اگرچه چیپست مدیاتک از بلوتوث ۵.۳ پشتیبانی می‌کند، ولی کوالکام برای اسنپدراگون ۸ نسل ۱ به بلوتوث ۵.۲ بسنده کرده است. اگرچه این دو نسل بلوتوث تفاوت چشم‌گیری با یکدیگر ندارند، اما روی هم رفته از نظر ویژگی‌هایی مانند مصرف انرژی، پایداری و امنیت حرف بیشتری برای گفتن دارد.

اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در برابر Dimensity 9000؛ کدام بهتر است؟

با توجه به اینکه هنوز گوشی‌های مبتنی بر این دو تراشه راهی بازار نشده‌اند، با قاطعیت نمی‌توانیم درباره‌ی برتری یکی از آن‌ها اظهارنظر کنیم. با این حال، همان‌طور که گفتیم در زمینه‌ی پردازنده عملا تفاوت زیادی بین این دو دیده نمی‌شود. در زمینه‌ی پردازنده‌ی گرافیکی هم اگرچه کوالکام مشخصه‌های بیشتری را ارائه می‌دهد، ولی باز هم نمی‌توانیم چیپست اسنپدراگون را به‌عنوان برنده اعلام کنیم.

کوالکام و مدیاتک می‌گویند که آن‌ها عملکرد پایدار را به اوج توان تراشه ترجیح می‌دهند و باید ببینیم گوشی‌های مبتنی بر این دو تحت فشار طولانی‌مدت چه عملکردی از خود نشان می‌دهند. از دیگر تفاوت‌های کلیدی این دو تراشه می‌توانیم به عدم پشتیبانی از امواج میلی‌متری و فیلم‌برداری ۸K HDR در تراشه‌ی مدیاتک اشاره کنیم. اما این تراشه در عوض از استاندارد رم جدیدتر و نسل جدید استاندارد بلوتوث پشتیبانی می‌کند.

روی هم رفته طی سال‌های گذشته نام مدیاتک برای کاربران یادآور تراشه‌های ارزان‌قیمت نه‌چندان قدرتمند بوده است. اما حالا این شرکت می‌خواهد در بازار گوشی‌های پرچم‌دار هم سهم خود را افزایش دهد. حداقل بر روی کاغذ این دو تراشه از جهات مختلف رقیب قدرتمندی برای یکدیگر محسوب می‌شوند و باید ببینیم در شرایط واقعی هم اینگونه خواهد بود یا نه.

به نظر شما چیپست پرچم‌دار مدیاتک در سال ۲۰۲۲ می‌تواند توجه شرکت‌های بیشتری را جلب کند؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما و دیگران در میان بگذارید.