۵ چیز که دوست داریم در ساعت‌های هوشمند ۲۰۲۲ ببینیم

یوسف اسفندیاری

۱۰ دی ۱۴۰۰ | ۱۲:۲۶ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۷ دقیقه

۲۰۲۱ از جهات مختلف سال خوبی برای ساعت‌های هوشمند بوده است. در این سال گوگل و سامسونگ به طور مشترک نسخه‌ی جدید پلتفرم WearOS را توسعه دادند و در این میان باید به شرکت Coros هم اشاره کنیم که بدون استفاده از نور خورشید، یک ساعت با عمر باتری ۶۰ روزه را معرفی کرد. با وجود تمام این پیشرفت‌ها، ساعت‌های هوشمند همچنان مشکلات زیادی دارد که در ادامه به ۵ ویژگی کلیدی می‌پردازیم که امیدواریم آن‌ها را در ساعت‌های هوشمند ۲۰۲۲ ببینیم.

۱. افزایش قابل توجه عمر باتری

با وجود تمام پیشرفت‌های صورت گرفته، تعداد زیادی از ساعت‌های هوشمند هنوز در زمینه‌ی عمر باتری حرف زیادی برای گفتن ندارند. بخشی از ساعت‌های هوشمند محبوب، مانند اپل واچ و گلکسی واچ ۴، در صورت استفاده‌ی نرمال حدود ۱ روز دوام می‌آورند. این در حالی است که چنین ساعت‌هایی باید عمر باتری بسیار بیشتری ارائه کنند.

برای یادآوری باید بگوییم که نسل اول اپل واچ حدود ۷ سال قبل با عمر باتری ۱۸ ساعته معرفی شد. بعد از گذشت ۷ سال، نسل هفتم اپل واچ همچنان همان عمر باتری ۱۸ ساعته را ارائه می‌دهد. اگرچه طی این سال‌ها عملکرد این ساعت هوشمند به طور قابل توجهی بهتر شده و سرعت شارژ آن هم افزایش پیدا کرده، اما در کل عمر باتری یک روزه برای ساعت‌های هوشمند اصلا قابل قبول نیست.

از جمله شرکت‌هایی که ساعت‌های هوشمند ساخت آن‌ها عمر باتری خیلی خوبی دارند می‌توانیم به گارمین، هوامی، Coros، شیائومی و فیت‌بیت اشاره کنیم. به زبان ساده، ساعت‌های مبتنی بر سیستم‌عامل‌های WatchOS و WearOS در زمینه‌ی عمر باتری حرفی برای گفتن ندارند ولی ساعت‌هایی که از سیستم‌عامل‌های اختصاصی بهره می‌برند، معمولا عمر باتری بسیار بیشتری ارائه می‌دهند. اما این پلتفرم‌ها بسیاری از ویژگی‌ها را برای افزایش عمر باتری قربانی می‌کنند. روی هم رفته اپل و گوگل در سال ۲۰۲۲ باید با توجه بیشتر به پلتفرم نرم‌افزاری ساعت‌های هوشمند، عمر باتری این ساعت‌ها را به طور قابل توجهی افزایش بدهند.

چرا زمان آن رسیده که ساعت‌های هوشمند عمر باتری یک هفته‌ای داشته باشند؟

۲. توجه بیشتر به اپلیکیشن‌های رابط بین گوشی و ساعت هوشمند

هر کدام از ساعت‌های هوشمند از امکانات متنوعی بهره می‌برند که برای بهره‌گیری از آن‌ها، باید اپلیکیشن ارائه شده برای ساعت را در گوشی خود نصب کنید. با این حال، برخی از شرکت‌ها توجه چندانی به این اپلیکیشن‌ها نشان نمی‌دهند. با وجود اینکه در کنار برخی ساعت‌ها اپلیکیشن‌های سودمند و پیشرفته‌ای ارائه می‌شود، اما از طرف دیگر، برخی از این اپلیکیشن‌ها اصلا رابط کاربری جذابی ندارند و برخی اطلاعات مهم را به شکل نامفهومی ارائه می‌دهند.

بسیاری از کاربران می‌خواهند برخی اطلاعات دریافتی از ساعت‌های هوشمند خود را با دیگر سرویس‌ها به اشتراک بگذارند. در این زمینه، اپلیکیشن‌های مربوط به ساعت‌های هوشمند هواوی و شیائومی بدترین عملکرد را دارند که همین موضوع با اعتراض کاربران روبه‌رو شده است. به‌عنوان مثال اگر به دنبال دسترسی به اطلاعات ثبت شده از طرف ساعت هواوی واچ GT3 باشید، در اپلیکیشن Huawei Health به سختی می‌توانید اطلاعات مفیدی را بیرون بکشید.

اگرچه در این اپلیکیشن‌ها برخی اطلاعات به صورت نمودارهای مفیدی در اختیار کاربران قرار می‌گیرند، اما همان‌طور که گفتیم بخش قابل توجهی از کاربران ترجیح می‌دهند از سرویس‌هایی مانند استراوا یا MyFitnessPal بهره ببرند ولی برخی شرکت‌ها نمی‌گذارند اطلاعات مفیدی در اختیار این سرویس‌ها قرار بگیرد و در نتیجه کارکرد آن‌ها با مشکل روبه‌رو می‌شود. حتی اپلیکیشن‌های ساعت‌های ساخت گارمین و Coros که این مشکل را ندارند، از سوی دیگر از رابط‌های کاربری گیج‌کننده‌ای استفاده می‌کنند که تجربه‌ی خوبی را برای کاربران به ارمغان نمی‌آورند.

۳. شفافیت بیشتر برای سنسورهای سلامتی

مچ‌بندهای هوشمند دیگر گام‌شمار ساده نیستند. آن‌ها می‌توانند چیزهایی مانند ضربان قلب را هم اندازه بگیرند. در این میان، برخی از شرکت‌ها فقط می‌خواهند بگویند که محصولات آن‌ها از تعداد زیادی سنسور بهره می‌برد ولی این سنسورها را به طور بهینه مورد استفاده قرار نمی‌دهند. به‌عنوان مثال با وجود اینکه بسیاری از گجت‌های پوشیدنی جدید از قابلیت سنجش اکسیژن خون پشتیبانی می‌کنند، اما در این زمینه قابلیت‌های مفیدی را ارائه نمی‌کنند.

با استفاده از این سنسور، پایش دقیق وضعیت خواب کاربران امکان‌پذیر می‌شود اما بسیاری از این گجت‌ها صرفا امکان سنجش اکسیژن خون را مهیا کرده‌اند که البته این گجت‌ها معمولا به طور خودکار هم چنین کاری انجام نمی‌دهند. بدون شک شرکت‌های سازنده‌ی این گجت‌ها با استفاده از چنین سنسورهایی می‌خواهند کاربران را تا حدی فریب دهند. زیرا یک خریدار احتمالی وقتی می‌بیند یک گجت ارزان‌قیمت از بیشتر سنسورهای استفاده شده در ساعت‌های گران‌قیمت مانند اپل واچ استفاده می‌کند، رغبت بیشتری به خرید آن پیدا می‌کند. در این میان، شرکت‌هایی مانند فیت‌بیت، Withings و اپل برای سنسورهای گجت‌های خود از سازمان‌های مهم مربوط به سلامتی گواهی دریافت می‌کنند تا نشان دهند که به این حوزه توجه زیادی نشان می‌دهند.

همچنین باید به تبلیغات گمراه‌کننده برای قابلیت ثبت نوار قلب هم اشاره کنیم. مثلا ساعت Coros Vertix 2 مدعی شده که چنین کاری را انجام می‌دهد اما در حقیقت فقط از پس اجرای تست HRV برمی‌آید که اگرچه به خودی خود مفید است، اما با نوار قلب یا ECG تفاوت دارد. اگرچه چنین دروغ‌هایی برای بسیاری از کاربران اهمیت زیادی ندارند، اما شرکت‌ها نباید در زمینه‌ی سلامتی به کاربران دروغ بگویند.

۴. باز کردن درهای اکوسیستم

هر چقدر هم سرویس‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری یک شرکت عالی باشد، کاربران برای استفاده از دیگر گجت‌ها و سرویس‌ها نباید با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو شوند. در این زمینه اپل متهم شماره اول محسوب می‌شود زیرا اکوسیستم خود را در یک فضای بسته نگه داشته و مثلا کاربران اپل واچ نمی‌توانند این ساعت را با گوشی اندرویدی سینک کنند. البته کاربران گجت‌های اپل به این رویکرد عادت کرده‌اند ولی در سال ۲۰۲۱ در کمال تاسف، تعداد بیشتری از شرکت‌ها برای ساعت‌های هوشمند خود چنین رویکردی را در پیش گرفتند.

مثلا گلکسی واچ ۴ بدون شک یکی از بهترین ساعت‌های هوشمند ۲۰۲۱ محسوب می‌شود ولی اگر کاربر گوشی سامسونگ نباشید، از برخی ویژگی‌های آن نمی‌توانید استفاده کنید. سامسونگ در تبلیغات این گوشی توجه ویژه‌ای به قابلیت ثبت نوار قلب و سنجش فشار خون نشان داده ولی در کمال تعجب، فقط در صورت داشتن گوشی سامسونگ می‌توانید از این دو قابلیت مهم استفاده کنید.

از طرف دیگر، اگرچه اعلام شد که گلکسی واچ ۴ از گوگل اسیستنت بهره‌مند خواهد شد، اما بعد از گذشت ۴ ماه از عرضه‌ی این ساعت هنوز چنین مشخصه‌ای برای آن ارائه نشده است. به نظر می‌رسد طبق تفاهم‌نامه‌ای که سامسونگ و گوگل امضا کرده، گلکسی واچ ۴ تا نیمه‌ی ۲۰۲۲ فقط از دستیار صوتی بیکسبی بهره‌مند خواهد بود. علاوه بر این، متاسفانه ساعت‌های مبتنی بر WearOS 3 فقط با گوشی‌های اندرویدی سینک می‌شوند و با آیفون‌ها سازگار نخواهند بود. این در حالی است که ساعت‌های مبتنی بر WearOS 2 چنین محدودیتی را ندارند.

همچنین می‌توانیم به جدیدترین ساعت هواوی یعنی GT3 اشاره کنیم که از نظر سخت‌افزاری گجت جذابی محسوب می‌شود ولی از نظر نرم‌افزاری محدودیت‌های زیادی دارد. مثلا برخی ویژگی‌های کلیدی آن با برخی گوشی‌ها سازگار نیستند و در صورت استفاده از گوشی‌های هواوی برای استفاده از این ویژگی‌ها با مشکلی روبه‌رو نخواهید شد. اما حتی در این صورت هم در مناطق مختلف برخی ویژگی‌ها ارائه نشده است. امیدواریم در سال ۲۰۲۲ بسیاری از این محدودیت‌ها کنار بروند.

۵. حل مشکل کابل شارژ

در سال ۲۰۲۱ چند شرکت اعلام کردند که برای حفظ محیط زیست، برخی از گوشی‌ها را بدون شارژر راهی بازار می‌کنند. این شرکت‌ها می‌گویند که این روزها در هر خانه‌ای شارژر و کابل پیدا می‌شود و به همین خاطر کاربران به شارژرها و کابل‌های بیشتری نیازی ندارند. اما در کنار ساعت‌ها یا مچ‌بندهای هوشمند همواره کابل شارژر هم عرضه می‌شود. در این میان مشکل اصلی این است که استاندارد مشخصی برای این کابل‌ها وجود ندارد.

در این زمینه شرکت فیت‌بیت بدترین عملکرد را دارد. به‌عنوان مثال، ساعت‌های فیت‌بیت سنس و ورسا ۳ از کابل متفاوتی نسبت به ورسا، ورسا لایت و ورسا ۲ استفاده می‌کنند. کابل ساعت فیت‌بیت شارژ ۵ هم با کابل فیت‌بیت شارژ ۴ تفاوت دارد و در این زمینه می‌توانیم به چندین نمونه‌ی دیگر اشاره کنیم. روی هم رفته گجت‌های فیت‌بیت در این زمینه از استاندارد مشخصی بهره نمی‌برند. شیائومی هم هر چند نسل یک بار، کابل شارژ مچ‌بندها و ساعت‌های خود را به طور کامل تغییر می‌دهد.

این در حالی است که تمام ساعت‌های اپل واچ از کابل شارژ مغناطیسی مشخصی استفاده می‌کنند. همچنین ساعت‌های Fossil و Skagen هم برای کابل شارژ رویه‌ی مشخصی دارند. در یک دنیای ایدئال، کاربران برای شارژ ساعت‌ها و مچ‌بندهای هوشمند باید بتوانند از فقط یک کابل استفاده کنند. با توجه به اینکه چنین خواسته‌ای احتمالا به این زودی‌ها عملی نمی‌شود، شرکت‌هایی مانند فیت‌بیت و شیائومی حداقل برای تمام ساعت‌ها و هوشمندهای خود از کابل شارژ یکسانی بهره ببرند.