چرا فیلم‌های کمدی-رمانتیک اینقدر محبوب هستند؟
کمدی-رمانتیک یکی از محبوب‌ترین زیر ژانرهای تاریخ سینما است و قدمت آن را می‌توان به یونان باستان و اولین اشکال داستان‌سرایی نسبت داد. اساس این فیلم‌ها ساده و قابل درک است و معمولا حول محور یک شخصیت دوست‌داشتنی می‌گردد. این زیر ژانر بر مجموعه‌ای از کلیشه‌ها و استعاره‌های رایج استوار است که بالاخره اتفاق می‌افتند و پایان رضایت بخشی را برای شخصیت‌های اصلی و صد البته مخاطب رقم می‌زنند و به شادی ختم می‌شوند.
اما محبوبیت فیلم‌های کمدی-رمانتیک فقط از تقاضای بالای مخاطب سرچشمه نمی‌گیرد و عوامل بیش‌تری وجود دارد که به سرازیر شدن سیل فیلم‌های این زیر ژانر در سالن‌های سینما و سرویس‌های پخش منجر می‌شود؛ در حقیقت علاقه به فیلم‌هایی از این جنس فراتر از کلیشه‌های قابل پیش‌بینی است و عشق به کمدی-رمانتیک فراتر از علاقه‌ی صرف به ژانر کمدی یا رمانتیک است اما چرا به این زیر ژانر علاقه‌مندیم و هنگام تماشای داستان‌های ساده‌ی یک زوج کمی تا قسمتی احمق، احساس خوبی داریم؟
به جای لحظات عاشقانه، عشق حقیقی را به اشتراک می‌گذارند
زوجی که در مرکز هر فیلم کمدی-رمانتیک قرار دارد بیش‌ترین توجه را به خود جلب می‌کند اما همه‌ی فیلم‌های این زیر ژانر هم به تنهایی از نیروی یک عشق پر حرارت تغذیه نمی‌کنند. در عوض داستان به چند شاخه‌ی کلی تقسیم می‌شود که روابط جانبی شخصیت اصلی با آدم‌های اطرافش را بررسی می‌کند؛ به عبارت دیگر موجودیت شخصیت اصلی فقط با شریک عاطفی‌اش تعریف نمی‌شود و ابعاد گوناگونی را در برمی‌گیرد.
در این آثار اغلب نوعی عشق و محبت نسبت به خانواده، دوستان یا رفاقت میان همکاران وجود دارد و این واقعیت را یادآوری می‌کند که عشق افلاطونی به اندازه‌ی یک رابطه‌ی عاطفی پرحرارت با ارزش است. کمدی-رمانتیک عشق به خانواده و اطرافیان را تحسین می‌کند و زیر پوسته‌ی لحظات خنده‌دار و عاشقانه‌اش اشاره می‌کند که شریک عاطفی تنها کسی نیست که ارزش ما را تعیین می‌کند، بدون شک زندگی ابعاد دیگری هم دارد و هنوز انسان‌های زیادی روی کره زمین وجود دارند که دوستمان دارند و ما هم آن‌ها را دوست داریم.
این فیلم‌ها به دلیل صحبت درباره‌ی سطوح مختلف روابط انسانی و ارزشمند نشان دادن آن‌ها، دوست‌داشتنی و تحسین‌برانگیز هستند.
این فیلم‌ها باعث ترشح هورمون اکسی توسین می‌شوند
اکسی توسین یکی از معروف‌ترین هورمون‌های بدن است و به نام «هورمون عشق» هم شناخته می‌شود و از نظر بیولوژیک در زنان بیش از مردان ترشح می‌شود. همان طور که از لقب اکسی توسین مشخص است این هورمون در اثر هیجانات عشق ترشح می‌شود؛ به طوری که نگاه و صدای معشوق، یادآوری خاطرات حضورش و … می‌تواند باعث ترشح این هورمون در بدن و تجربه‌ی سطوحی از شادی و سرخوشی در فرد شود.
با این اوصاف فیلم‌های کمدی-رمانتیک در بسیاری از لحظات می‌توانند یادآور خاطرات عاشقانهی ما باشند و در نتیجه منجر به ترشح «هورمون عشق» می‌شود و از آنجایی که با دوپامین و سروتونین به عنوان هورمون‌های شادی‌بخش، ارتباط دارد، حس و حال خوب و سرخوشانه‌ای را ایجاد می‌کند.
اکسی توسین از درک و همدلی موقعیت‌های عاشقانهی فیلم‌ها سرچشمه می‌گیرد و البته فقط هم مربوط به آثار این ژانر نیست و در زندگی روزمره هم می‌تواند از طریق قرارگیری در هر موقعیتی که به نوعی احساسات عاشقانه را القا می‌کند، ترشح شود.
فیلم‌های کمدی-رمانتیک تماشایی هستند و در عوض تنش‌زا نیستند
زیر ژانر کمدی رمانتیک در مقایسه با سایر ژانرهای سینمایی ماهیت آرام تری دارد. هنگام تماشای این آثار ترس و وحشت ناشی از یک لحظه‌ی چندش‌آور در فیلم‌های ترسناک یا تپش قلب ناشی از داستان هیجان‌انگیز فیلم‌های اکشن را تجربه نمی‌کنید و در عوض لحظات آرامش بخشی را پیش رو دارید. در حقیقت داستانی که بیش از حد پیچیده و عجیب و غریب نباشد چیزی است که کمدی- رمانتیک را خوشمزه و دوست‌داشتنی کرده است.
حتی داستان‌های فرعی هم سرراست و بدون حاشیه روایت می‌شوند و به دلیل روایت واضح و بی‌وقفه قابل هضم هستند. یک کمدی- رمانتیک استاندارد هیچ وقت ذهن مخاطب را درگیر روابط پیچیده‌ی شخصیت‌ها یا کنکاش در ذهن آشفته آدم‌های داستان نمی‌کند و در عوض لذت تماشای یک فیلم بی استرس را به مخاطب هدیه می‌دهد که می‌تواند از هر لحظه‌اش لذت ببرد.
این زیر ژانر مخاطبان را تنها برای تماشای یک فیلم بی حاشیه و لذت‌بخش دور هم جمع می‌کند؛ جایی که محتوا کاملا بی‌اهمیت نیست اما به اندازه‌ای پیچیدگی ندارد که تمام ذهن و حواس مخاطب را درگیر کند و در عوض به او اجازه می‌دهد از کنار تماشای داستان بانمک و عاشقانه‌اش از لحظه‌ی حال و معاشرت با اطرافیان یا فکر کردن به اتفاقات خوش‌آیند زندگی‌اش لذت ببرد.
در نهایت تماشای بی‌دردسر و قابلیت ارتباط با بسیاری ازتیپ‌های شخصیتی کمدی- رمانتیک را به زیر ژانری دلپذیر تبدیل کرده است؛ شاید قانع‌کننده نباشد اما تا دلتان بخواهد سرگرم‌کننده است.
کمدی-رمانتیک ترکیب سالمی از واقع‌گرایی و جادوی هالیوود است
در فیلم‌های کمدی رمانتیک آدم‌های عادی در شرایط معمولی حضور دارند. در این فیلم‌ها غالبا از زندگی روزمره‌ی افراد بدون نیاز به یک نیرومحرکه‌ی عجیب و غریب برای روایت داستان‌های واقع‌گرایانه و در عین حال جذاب استفاده می‌شود. با این حال گاهی این داستان‌های به ظاهر ساده و عادی درهم‌تنیده می‌شوند و روزمرگی تا اندازه‌ای تحت تاثیر جادوی هالیوود قرار می‌گیرد؛ به طوری که شخصیت اصلی به خودش می‌آید و می‌بیند شهره‌ی شهر است به عشق ورزیدن و مثل یک اعلامیه متحرک عاشقانه عمل می‌کند.
ماجرای اصلی این فیلم‌ها در واقعیت پایه‌ریزی شده است اما جادوی هالیوود حتی این موقعیت‌های ساده را جذاب می‌کند و از شخصیت اصلی ابرقهرمانی می‌سازد که در پیچیدگی‌های زندگی به دنبال شریک عاطفی‌اش می‌گردد و در نهایت به «خوشبختی همیشگی» می‌رسد. البته این مورد ممکن است برای بسیاری از مخاطبان غیرقابل درک باشد اما در هر حال ویژگی اصلی این زیر ژانر است و اصلا همین تعامل میان یک پایان خوش و چالش‌هایی که برای رسیدن به آن وجود دارد، باعث محبوبیت کمدی- رمانتیک‌ها شده است.
منبع: movieweb
