تعداد سیاره‌های بی‌ستاره می‌تواند بسیار بیشتر از تصور باشد

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۲ دقیقه
طرحی گرافیکی از یک سیاره‌ی بی‌ستاره

نتایج یک پژوهش که به‌تازگی منتشر شده نشان می‌دهد شمار سیاره‌های بی‌ستاره می‌تواند از شمار ستاره‌های راه شیری هم بیشتر باشد. چیزی که تلسکوپ فضایی رومن دقیق‌تر مشخص خواهد کرد.

این مقاله که در ژورنال نجوم (Astronomical Journal) به چاپ رسیده، اشاره می‌کند که «تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن» (Nancy Grace Roman Space Telescope) که در سال ۲۰۲۵ به فضا پرتاب خواهد شد، می‌تواند میلیاردها و شاید تریلیون‌ها سیاره‌ی بی‌ستاره (Rogue Planet) بیابد.

تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن که نام خود را از بانوی ستاره‌شناس آمریکایی و از نخستین مدیران زن ناسا گرفته است، یک تلسکوپ نقشه‌برداری میدان باز فروسرخ است که از یک آینه‌ی اصلی ۲٫۴ متری و دو ابزار علمی دیگر بهره می‌برد.

«سامسون جانسون» (Samson Johnson) پژوهشگر این مطالعه از دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: «از آنجا که دیدگاه ما نسبت به کیهان گسترش یافته است، منظومه‌ی شمسی ما ممکن است غیرعادی باشد. بنابراین تلسکوپ رومن به ما کمک خواهد کرد تا درباره‌ی سیاره‌های بی‌ستاره بیشتر مطالعه کنیم و درباره‌ی جایگاه خود در مقیاس کیهانی بیشتر بدانیم.»

به گفته‌ی او، تلسکوپ نانسی گریس رومن، به جست‌وجوی بخش‌های باریکی از آسمان می‌پردازد تا اجرام سیاره‌ای رها در فضا (Free-Floating Planetary-Mass Objects) را به‌عنوان یک رویداد ریزهمگرایی گرانشی ایزوله شده، در بازه‌ی زمانی کمتر از چند روز تشخیص دهد.

اگرچه این روش بیش از سه دهه است که استفاده می‌شود اما با توجه به قابلیت بالا و حساسیت لنزهای تلسکوپ رومن، در سال‌های آینده این روش می‌تواند اجرامی از کوچکی مریخ تا بزرگی غول‌های گازی را در بازه‌ی زمانی کوتاه‌تر از چند ساعت تا ده‌ها روز پیدا کند.

«متیو پنی» (Matthew Penny) نویسنده‌ی همکار این پژوهش هم گفت: «سیگنال ریزهمگرایی گرانشی یک سیاره‌ی بی‌ستاره تنها بین چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد و سپس برای همیشه از بین می‌رود. این امر باعث می‌شود که مشاهده‌ی آن‌ها حتی با استفاده از چندین تلسکوپ در زمین دشوار باشد اما تلسکوپ فضایی رومن شرایط را تغییر خواهد داد.»

طرح گرافیکی تلسکوپ فضایی رومن

طرح گرافیکی تلسکوپ فضایی رومن
Credit: NASA

تا کنون تنها چند سیاره‌ی بی‌ستاره پیدا شده است؛ از جمله دو سیاره که بر اساس یک پژوهش انجام شده در سال ۲۰۱۸ یافت شد.

به این ترتیب اطلاعات کمی درباره‌ی سیاره‌های بی‌ستاره می‌دانیم که شامل ساختار آن‌ها می‌شود. طبق نظریه‌ی ناسا این سیاره‌ها، مانند تکامل ستاره‌ها، می‌توانند در توده‌های ایزوله شده‌ی گاز و غبار شکل بگیرند. هرچند این موضوع از دیدگاه تئوری عنوان شده است.

داشتن اطلاعات بهتر درباره‌ی شیوه‌ی شکل‌گیری آن‌ها و تعداد آن‌ها به تلسکوپ فضایی رومن بستگی دارد. پژوهشگران معتقدند که این مأموریت می‌تواند صدها سیاره‌ی بی‌ستاره را کشف کند. آن‌ها تخمین زده‌اند که تعداد این سیاره‌ها می‌تواند ۱۰ برابر چیزی که تا کنون تصور می‌شد باشد که بازه‌ای از چند ده بیلیون تا تریلیون را در کهکشان راه شیری دربر می‌گیرد.

«اسکات گائودی» (Scott Gaudi) دیگر نویسنده‌ی این پژوهش گفت: «کیهان ممکن است با سیاره‌های بی‌ستاره پر شده باشد و ما ندانیم و هرگز بدون یک بررسی دقیق و گسترده مانند چیزی که تلسکوپ رومن انجام خواهد داد، متوجه نخواهیم شد.»

بیش از ۴۰۰۰ سیاره‌ی فراخورشیدی توسط ناسا کشف شده است که شماری از آن‌ها پتانسیل سکونت‌پذیر بودن را داشته‌اند. آن‌ها در مدار و اندازه‌ی مناسبی قرار دارند که می‌توانند آب مایع بر روی سطح داشته باشند و حداقل به صورت تئوری پذیرای حیات باشند. باید دید این امر درباره‌ی سیاره‌های بی‌ستاره چگونه رقم می‌خورد.

منبع: Fox News



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما