۱۲ نقش‌آفرینی برتر رابرت دنیرو که در اسکار نادیده گرفته شدند
ناگفته نماند که رابرت دنیرو یکی از بهترین بازیگران تمام دوران‌ها است. در حالی که بیشتر بازیگران امیدوارند تنها در یک فیلم بازی کنند که برای همیشه در یادها بماند، فیلم‌شناسی دنیرو مملو از شاهکارهایی است که به عنوان کلاسیک در آزمون زمان مقاومت می‌کنند. او بیشتر به خاطر کارش در فیلم‌های جنایی شناخته می‌شود، اما او بسیار بیشتر از آن چیزی است که برخی تصور می‌کنند. کار قوی دنیرو در فیلم‌های کمدی، اکشن و علمی–تخیلی نشان می‌دهد که او همچنان مایل است در ژانرهای مختلف آزمایش کند و با بازی‌هایش ریسک کند. علاوه بر این، او به عنوان تهیه‌کننده و کارگردان کارهای تحسین برانگیزی انجام داده است که نشان دهنده تعهد او به صنعت سینما است. هنگام فهرست کردن برترین بازیگران تمام دوران، نام دنیرو اغلب در کنار دیگر غول‌های این صنعت مانند آل پاچینو، جک نیکلسون و دنیل دی لوئیس به چشم می‌خورد.
دنیرو مطمئنا از جوایز اسکار به خوبی بهره‌مند شده است. دنیرو با هشت نامزدی مجموعا برای بازیگری و همچنین در مقام تولیدی در نامزدی بهترین فیلم، «ایرلندی»، به ترتیب برنده اسکار بهترین بازیگر مرد و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در «گاو خشمگین» و «پدرخوانده: قسمت دوم» شده است. اکنون، او این شانس را دارد که سومین اسکار خود را برای بازی در فیلم «قاتلان ماه گل» در سال ۲۰۲۳ دریافت کند. کمتر کسی است که استدلال کند هیچ یک از نامزدی‌های او شایسته نبود، اما فیلم‌بین‌ها که به دنبال یافتن بهترین آثار دنیرو هستند باید فراتر از انتخاب‌های اسکار نگاه کنند. در اینجا ۱۳ بازی برتر رابرت دنیرو که در مراسم اسکار نادیده گرفته شده‌اند، رتبه‌بندی شده‌اند.
- ۷ بازیگر محبوب رابرت دنیرو؛ از مارلون براندو تا جیمز دین
- ۱۵ فیلم برتر رابرت دنیرو؛ بازیگری که با چشم‌هایش می‌خندد
۱۲- رونین (Ronin)
- سال تولید: ۱۹۹۸
- کارگردان: جان فرانکهایمر
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ ژان رنو٬شان بین
- امتیاز متاکریتیک: ۶۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
فیلم اکشن مهیج جان فرانکنهایمر محصول ۱۹۹۸، «رونین»، داستان یک مامور اطلاعاتی سابق ایالات متحده را روایت می‌کند که وظیفه دارد یک ماموریت انفرادی را برای یافتن و بازیابی بسته‌ای که محتویات آن ناشناخته است آغاز کند. سام (دنیرو) با مجموعه‌های فراوان، باید هم از روس‌ها و هم از ایرلندی‌ها پیشی بگیرد تا به نمونه خطرناکی از انعطاف‌پذیری، ابهام و شجاعت تبدیل شود.
دنیرو در نقش شخصیت اصلی سام، یک جاسوس تیزهوش و خوشحال ظاهر می‌شود. در حالت معمولی دنیرو، شخصیت او خونسردی بی‌تفاوتی را به وجود می‌آورد که به زیبایی با شغل او به عنوان این مامور باتجربه پیوند می‌خورد. علیرغم نمایش‌های عالی از ستاره‌های همکار ژان رنو و شان بین، دنیرو هسته اصلی این عملیات است و به‌طور غیرقابل انکاری از آن به عنوان یک بازی برتر رابرت دنیرو می‌توان نام برد.
۱۱- کارآموز (The Intern)
- سال تولید: ۲۰۱۵
- کارگردان: نانسی مایرز
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ ان هاتاوی٬ رنه روسو
- امتیاز متاکریتیک: ۵۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
در حالی که دنیرو به خاطر شخصیت‌های مرد سختش شناخته می‌شود، از دهه ۲۰۰۰ شروع به حضور در کمدی‌های سبک‌تر کرد. «ملاقات با والدین» و دو دنباله آن معروف‌ترین نمونه‌ها هستند. با این حال بهترین آن ممکن است فیلم «کارآموز» محصول ۲۰۱۵ به کارگردانی نانسی مایرز و با بازی آن هاتاوی باشد. دنیرو نقش یک مرد بیوه ۷۰ ساله به نام بن ویتاکر را بازی می‌کند که برای استخدام به عنوان کارآموز ارشد جدید در یک استارتاپ تجارت الکترونیک در حال رشد در بروکلین که توسط جولز اوستین (هاتاوی) تأسیس شده است، درخواست می‌دهد. بن به سرعت خود را به عضوی حیاتی در تیم تبدیل می‌کند. او و اوستین دوستی واقعی برقرار می‌سازند، و همچنین به بسیاری از همکارانش در زندگی کمک می‌کند و نشان میپدهد که صرف نظر از سن، شما همیشه می توانید بخشی از این تیم باشید.
تیم بازیگری «کارآموز» واقعا گوهر دست‌کم‌گرفته‌شده‌ای است و بخشی از آن دنیرو است که آسیب‌پذیری و مهربانی را برای شخصیت خود به ارمغان می‌آورد.دنیرو شیمی کمدی خوبی با هاتاوی دارد. یک فرد مشهور با ما موافق است: کوئنتین تارانتینو. تارانتینو نه تنها گفت که «کارآموز» یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۵ بود، بلکه از آن به عنوان بازی برتر رابرت دنیرو یاد کرد.
۱۰- برزیل (Brazil)
- سال تولید: ۱۹۸۵
- کارگردان: تری گیلیام
- بازیگران: تری گیلیام٬ رابرت دنیرو٬ جاناتان پرایس
- امتیاز متاکریتیک: ۸۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
«برزیل» اثر تری گیلیام یکی از عجیب‌ترین و دلخراش‌ترین حماسه‌های علمی–تخیلی تمام دوران است. سال‌ها پس از انتشار آن، طرفداران فیلم همچنان به تشریح مضامین پنهانی که گیلیام در زیر سطح پنهان کرده بود، ادامه می‌دهند. در یک جامعه دیستوپیایی، «برزیل» داستان یک تکنوکرات سرخورده به نام سام لوری را دنبال می‌کند که عاشق زن رویاهای خود می‌شود.
علیرغم اینکه دنیرو به یک نقش مکمل تقلیل یافت، مسئولیت بازی در نقش مبارز مقاوم عجیب و غریب تاتل را بر عهده گرفت که فیزیک سورئالیستی او در ابتدا برای بوروکرات ترسو سام لوری (جاناتان پرایس) وحشتناک است. در بازی او به عنوان تاتل بازیگوشی وجود دارد و نمونه دیگری را نشان می‌دهد که او در انبوهی از خصیصه‌های بازیگری خود پنهان کرده است. «برزیل» با بازی برتر رابرت دنیرو یکی از تاثیرگذارترین فیلم های دهه ۱۹۸۰ است و نشان می‌دهد که دنیرو واقعا می‌دانست چگونه پروژه های خود را انتخاب کند. این فیلم که تا حد زیادی توسط تماشاگران و آکادمی در زمان اکران نادیده گرفته شد، تأثیری ماندگار داشته است.
۹- جکی براون (Jackie Brown)
- سال تولید: ۱۹۹۷
- کارگردان: کوئنتین تارانتینو
- بازیگران: پم گریر٬ رابرت دنیرو٬ ساموئل ال. جکسون
- امتیاز متاکریتیک: ۸۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
شرم‌آور است که ستاره «گاو خشمگین» تنها یک بار با کوئنتین تارانتینو کار کرده است، زیرا تعداد کمی از بازیگران می‌توانند دیالوگ‌های کثیف فیلمساز کالت را با همان دقت دنیرو ارائه دهند. بیست و پنج سال گذشته است، و «جکی براون» هنوز یکی از دست کم گرفته‌شده‌ترین فیلم‌های خالق «داستان‌های عامه‌پسند» به شمار می‌رود. این فیلم داستان مهماندار هواپیما جکی (پم گریر) را که به قاچاقچی مواد مخدر تبدیل شده است، روایت می‌کند.
این فیلم با بازی برتر رابرت دنیرو همچنان و پس از سال‌ها تازه است. توانایی دنیرو در به تصویر کشیدن یک جنایتکار بی‌آزار و جامعه‌گرا، با آن سرکشی، نقطه برجسته این اثر عالی سینماست. در حالی که هر دوی دنیرو و ساموئل ال جکسون نادیده گرفته شدند، اسکار همبازی آنها رابرت فورستر را با نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی فوق‌العاده‌اش به عنوان وکیل، مکس چری، تحویل گرفت.
۸- گریز نیمه‌شب (Midnight Run)
- سال تولید: ۱۹۸۸
- کارگردان: مارتین برست
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ چارلز گرودین٬ دنیس فارینا
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
«گریز نیمه‌شب» یکی از عالی‌ترین فیلم‌های پلیسی رفاقتی است که تا به حال ساخته شده است. دنیرو و گرودین به طور قابل تصوری باید نقش شخصیت‌هایی را بازی می‌کردند که مطلقا یکدیگر را تحقیر می‌کنند، اما با هم دوست می‌شوند. این دوستی به همان اندازه خنده‌دار و دلگرم‌کننده است که ردیایی این زوج برای دستگیری مجرمان.
در این فیلم با بازی برتر رابرت دنیرو، در حالی که مارتین برست به خاطر کارگردانی‌اش شایسته ستایش بی‌نهایت است، شیمی بین دنیرو و همبازی‌اش چارلز گرودین است که فیلم را به یک فیلم کلاسیک تبدیل می‌کند. بازی دنیرو در نقش جک والش از چند جهت چند‌بعدی و فوق‌العاده است، زیرا او به طرز پیچیده‌ای زمان‌بندی کمدی بی‌عیب و نقصی را با لبه‌ای از سنگدلی یک جایزه‌بگیر و پلیس سابق در هم می‌آمیزد.
۷- خیابان‌های پایین‌شهر (Mean Streets)
- سال تولید: ۱۹۷۳
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ ایمی رابینسون٬ هاروی کایتل
- امتیاز متاکریتیک: ۹۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
در حالی که دنیرو برای چندین همکاری خود با اسکورسیزی جایزه دریافت کرد، او نتوانست نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای فیلم «خیابان‌های پایین‌شهر» به دست آورد. یکی از فیلم‌های برجسته سال ۱۹۷۳، این فیلم جنایی و هیجان‌انگیز با بازی برتر رابرت دنیرو بود و مقدمه‌ای بر اتفاقاتی که برای این دو کارگردان و بازیگر پیش می‌آمد. این فیلم به شرح تلاش برای ظهور گانگستر خردسال، چارلی (هاروی کایتل) و مسیریابی او در راه‌های خائنانه دنیای زیرین خلافکارانه است. این اولین همکاری بین دنیرو و اسکورسیزی بود.
شخصیت او، جانی بوی، یک دیوانه است که بهترین دوستش نمی‌تواند به دلیل رفتار روان‌پریشانه‌اش به او اعتماد کند.
۶- کازینو (Casino)
- سال تولید: ۱۹۹۵
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ جو پشی٬ شارون استون
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
پس از «رفقای خوب»، اسکورسیزی، دنیرو و جو پشی را برای حماسه جنایی دیگری که یکی از سودآورترین مؤسسات کشور را بررسی می‌کرد، دوباره متحد کرد. این فیلم درباره دو دوست صمیمی، یک مدیر کازینو و یک مافیای بزرگ است که برای ایجاد یک امپراتوری قمار گسترده در لاس وگاس و عشق یک زن در برابر یکدیگر قرار می‌گیرند. سام روتشتاین، سرمایه دار کازینو، اپراتور زیرک و بی‌رحمی است که دنیرو در طول سال‌ها بر او مسلط شده است، اما این آسیب‌پذیری او‌است که در صحنه‌هایی با همسرش (شارون استون) نشان می‌دهد برجسته است.
در حالی که بازی استون به خوبی دیده شد، دنیرو به طرز عجیبی توسط اسکار نادیده گرفته شد که باعث ناراحتی او و طرفداران فیلم شد. از بسیاری جهات، این فیلم قربانی بسیاری از بینندگان شد که کازینو را کمی مشتق از «رفقای خوب» می‌دانستند که به نادیده گرفتن آن کمک کرد. اگرچه امروز یکی از بهترین فیلم‌هایی است که مارتین اسکورسیزی و رابرت دنیرو با هم ساخته‌اند.
۵- تسخیرناپذیران (The Untouchables)
- سال تولید: ۱۹۸۷
- کارگردان: برایان دی پالما
- بازیگران: کوین کاستنر٬ رابرت دنیرو٬ شان کانری
- امتیاز متاکریتیک: ۷۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
«تسخیرناپذیران» با بازی برتر رابرت دنیرو یکی از فیلم‌های تعیین‌کننده دهه ۱۹۸۰ است و قصیده‌ای عاشقانه و خونین برای فیلم جنایی. این فیلم به فروش غیرقانونی مشروبات الکلی در دوران ممنوعیت آمریکا توسط اوباش بدنام آل کاپون و نبردی که صورت‌زخمی با مامور اف‌بی‌آی الیوت نس (کوین کاستنر) دارد می‌پردازد. در حالی که بسیاری از بازیگران تلاش کرده‌اند نقش آل کاپون را بازی کنند، تعداد کمی از آنها بهتر از دنیرو در تریلر جنایی کلاسیک برایان دی پالما، به رفتارهای این اوباش بزرگ تسلط پیدا کرده‌اند.
آل کاپون نقشی است که به یک بازیگر نیاز دارد تا از اوج عبور کند و به این قلمرو فوق العاده سرسبز برسد، اما همانطور که بازی تام هاردی در فیلم زندگینامه‌ای «کاپون» نشان می‌دهد، تسلط بر آن کار آسانی نیست. با این حال، دنیرو همچنان به عنوان یک جنایتکار به همان اندازه بی‌رحم و خود‌شیفته، قابل باور است. آل کاپون نقشی بود که دنیرو برای ایفای آن متولد شد و حیف است که آکادمی آن را نادیده گرفت.
۴- رفقای خوب (Goodfellas)
- سال تولید: ۱۹۹۰
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ ری لیوتا٬ جو پشی
- امتیاز متاکریتیک: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۷ از ۱۰
فیلم‌های کمی هستند که ستایش جهانی «رفقای خوب» در دهه ۱۹۹۰ را به خود اختصاص داده باشند. این حماسه مافیایی مشعل روشن شده توسط سه‌گانه «پدرخوانده» را در دست گرفت و با آن دوید. این فیلم به هنری هیل (ری لیوتا) می پردازد، یک گانگستر نامتعارف که مصمم است تا از نردبان چرب و مه‌آلود مافیا بالا برود، زیرا او با عشق، از دست دادن و انگیزه های پنهان کسانی که با آنها کار می‌کند مبارزه می‌کند.
تاریخچه «رفقای خوب» با بازی برتر رابرت دنیرو در جوایز اسکار مملو از بحث و جدل است. تصمیم اسکار برای اهدای جوایز به ترتیب بهترین فیلم و بهترین کارگردانی به «با گرگ‌ها می‌رقصد» و کارگردان آن کوین کاستنر، با توجه به اینکه «رفقای خوب» اسکورسیزی در آن رقابت بود، به واقع گیج‌کننده است. در حالی که دشی در نهایت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به خانه برد، هم دنیرو و هم ری لیوتای فقید به خاطر کار به همان اندازه برجسته‌شان مورد بی‌مهری قرار گرفتند. در حالی که دنیرو بیش از آنچه در طول دوران حرفه‌ای‌اش به آن عادت کرده بود، نقش پشت پرده را ایفا می‌کرد، اما همچنان به اندازه این اوباش فوق‌العاده و در عین حال خطرناک، تأثیرگذار است. او به طرز فوق‌العاده‌ای با جو پشی و ری لیوتا جور می‌شود و این ترکیب روی صفحه نمایش را برای سال‌ها شکل می‌دهد.
۳- مرد ایرلندی (The Irishman)
- سال تولید: ۲۰۱۹
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ آل پاچینو٬ جو پشی
- امتیاز متاکریتیک: ۹۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
یکی از بهترین فیلم‌های ساخته نتفلیکس با بازی برتر رابرت دنیرو، حماسه سه و نیم ساعته ۲۰۱۹، تا حدودی هدیه‌ای از سه بزرگ سینما اسکورسیزی، دنیرو و آل پاچینو بود. این تصویر تاریخی از داستان واقعی فرانک شیران (دنیرو) الهام گرفته شده است، یک قاتل برای خانواده جنایتکار بوفالینو و یکی از محرمان تیم جیمی هوفا (پاچینو).
دنیرو موفق شد به‌عنوان تهیه‌کننده در «مرد ایرلندی» وارد شود، اما به‌طور عجیبی به دلیل بازی باورنکردنی‌اش در نقش فرانک شیران از رقابت بهترین بازیگر مرد کنار گذاشته شد. ناامید کننده است، با توجه به اینکه این نقشی بود که شبیه ادای احترام و خلاصه‌ای از همکاری های فراوان دنیرو با اسکورسیزی بود. شیران در سال‌های آخر زندگی خود آسیب‌پذیری نشان می‌دهد، زیرا این جنایتکار مادام‌العمر شروع به فکر کردن به خانواده‌ای می‌کند که برای تمام عمر نادیده گرفته شده است. «مرد ایرلندی» میزبان این تغییر شخصیت فریبنده است و ستاره «خیابان‌های پایین‌شهر» به‌طور روشمند در هر مرحله از زندگی بزرگسالی شیران با سهولت بی‌وقفه نقشش را ایفا می‌کند.
۲- مخمصه (Heat)
- سال تولید: ۱۹۹۵
- کارگردان: مایکل مان
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ آل پاچینو٬ وال کیلمر
- امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۳ از ۱۰
اگرچه هر دو در «پدرخوانده ۲» ظاهر شده بودند، اما با هم تعامل نداشتند، دنیرو و پاچینو سرانجام در فیلم جنایی «مخمصه» به کارگردانی مایکل مان با هم روبرو شدند. این کوچکترین ناامید کنندگی نداشت. «مخمصه» با بازی برتر رابرت دنیرو یکی از فیلم‌های نادری است که بیننده در تمام مدت زمان اجرا به همان اندازه درگیر پلیس و جنایتکار است که با توجه به اینکه نزدیک به سه ساعت طول می‌کشد بسیار تاثیرگذار است. این فیلم یک تعقیب و گریز دائمی موش و گربه بین دزد جسور بانک، نیل، و مامور اف بی آی، وینسنت هانا (پاچینو) است.
نیل مک کاولی هم عمیقا ناقص و هم کاملا نفرت انگیز است و به راحتی یکی از به یاد‌ماندنی‌ترین شخصیت‌های دنیرو به شما می‌رود. هنر ایفای نقش یک گانگستر به طور طبیعی برای دنیرو در طول چندین دهه به وجود آمده است، با این حال در «مخمصه»، او این نوع ترکیبی را بازی می‌کند که در آن گانگستر ساده با ذهنیت یک جنایتکار پیچیده بهم می‌رسند. ظرافت ظریفی در مک کاولی وجود دارد، و در حالی که شخصیت او از چند جهت مذموم است، دنیرو این قدرت فریبنده را دارد که باعث می شود مخاطب به شخصیت او نزدیک شود. «مخمصه» به یک فیلم محبوب و بسیار تأثیرگذار قرن بیستم تبدیل شده است.
۱- سلطان کمدی (The King of Comedy)
- سال تولید: ۱۹۸۲
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: رابرت دنیرو٬ جری لوئیس٬ مارتین اسکورسیزی
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
فیلم مورد احترام مارتین اسکورسیزی محصول سال ۱۹۸۲ واجد لذتی درخشان و مملو از ته‌مایه‌های شوم است که کیش سلبریتی و ماهیت ذاتا سطحی آن را آشکار می‌کند. فیلم با بررسی شخصیت جذاب روپرت پاپکین، این کمدین گمراه و هذیانی و شیفتگی عجیب او به مجری برنامه جری لوئیس را دنبال می‌کند. هیچ اجرای دنیرو تراژیک‌تر، آسیب‌پذیرتر و خنده‌دارتر از روپرت پاپکین در «پادشاه کمدی» نیست.
پاپکین، یک کمدین بسیار با اعتماد به نفس که وسواس خود را نسبت به مجری محبوبش (جری لوئیس) بیش از حد جدی می‌گیرد، مظهر کسانی است که به دروغ معتقدند حق دارند فانتزی‌های خود را داشته باشند. حتی اگر دنیرو مورد بی مهری قرار می گرفت، بازی او الهام‌بخش برنده اسکار خواکین فینیکس در «جوکر» بود. دنیرو شکست اجتماعی این کمدین را با چنان شدتی تزلزل‌ناپذیر به تصویر می‌کشد.
منبع: movieweb
