گزیده نقدهای فصل چهارم سریال فارگو؛ یک داستان خشن مافیایی
بالاخره پخش فصل چهارم سریال «فارگو» آغاز شد و نقدهای فصل جدید این سریال محبوب نشان می‌دهد نوآ هاولی و شبکه‌ی اف‌ایکس به‌خوبی از عهده‌ی روایت یک داستان خشن مافیایی در دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی برآمده‌اند.
نخستین فصل از سریال فارگو در بهار سال ۲۰۱۴ از شبکه‌ی اف‌ایکس پخش شد. این سریال در هر فصل داستان شخصیت‌های جدیدی را روایت می‌کند و با الهام از فیلم فارگو ساخته‌ی برادران کوئن، تا به امروز تمام فصل‌های آن در فصول سرد سال رقم خورده‌اند و داستان‌های خشنی را روایت کرده‌اند. فیلم فارگو بی‌تردید یکی از شاخص‌ترین آثار پست‌مدرن در دهه‌ی پایانی قرن بیستم است. فیلمی که با ارائه شخصیت‌هایی متفاوت، فیلم‌نامه‌ای یک دست و استفاده‌ی درست از عنصر اتفاق در گره‌افکنی تأثیر ملموسی بر بسیاری از فیلم‌های پست‌مدرن پس از خود داشته است. سریال فارگو هم تلاش کرده نکات مثبت آن فیلم را به دنیای تلویزیون بیاورد و با بهره‌گیری از سبک‌های کمدی سیاه، جنایی و درام در ساختار خود بتواند علاوه بر دوست‌داران فیلم‌های برادران کوئن، تماشاگران جدیدی هم برای خود دست و پا کند.
فصل چهارم فارگو قرار است ما را به سال‌های اجرای قوانین جیم کرو ببرد. قوانینی که امکانات رفاهی، تحصیلی، اقامتی و سایر خدمات اجتماعی و بعضا شخصی رنگین‌پوستان را از سفیدپوستان جدا می‌کرد. هرچند در متن این قوانین عبارت «جدا اما مساوی» به چشم می‌خورد، ولی بین سال‌های ۱۸۷۶ تا ۱۹۶۵ که چنین جداسازی غیرانسانی اجرا می‌شد، عملا ضررهای اقتصادی، آموزشی و اجتماعی بسیاری متوجه رنگین‌پوستان بود. نوآ هاولی و سایر سازندگان فصل چهارم سریال فارگو قصد دارد طی ۱۰ قسمت داستان یک سندیکای جنایی سیاه‌پوست را به تصویر بکشد که ضمن فرار از تن دادن به قوانین جیم کرو، به دنبال همکاری با مافیای کانزاس سیتی به منظور انجام اعمال خرابکارانه هستند. کریس راک کمدین مشهور و محبوب آمریکایی با گریم و چهره‌ای متفاوت قرار است نقش رهبر این سندیکای جنایی سیاه‌پوستی را ایفا کند.
نقدهای فصل چهارم سریال فارگو
دیسایدر/ کیلا کوب
امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰
با وجود اینکه طی سال‌های اخیر داستان‌های بزرگی روایت شده است، اما هیچ‌کدام به اندازه‌ی فصل چهارم فارگو جاه‌طلبانه، قوی و باشکوه نبوده‌اند. اینکه این فصل تا چه اندازه خوب خواهد بود بستگی به این دارد که در وهله‌ی نخست چه عاملی شما را به تماشای سریال فارگو وا می‌دارد.
داستان فصل چهارم مملو از هرج‌و‌مرج است؛ همان‌طور که هر روز در سراسر آمریکا هرج‌و‌مرج است. در واقع چنین آشفتگی و اتمسفری برای این داستان ضروری به نظر می‌رسد. این فصل کمی با فصل‌های پیشین تفاوت دارد و ممکن است عاشقان سریال فارگو را اندکی ناامید کند. تقریبا ۳ قسمت طول می‌کشد تا با جو و فضای سریال خو بگیرید و مشابهت‌های آن به سه فصل قبلی را پیدا کنید. اما اگر به دنبال یک درام جنایی قدیمی هستید که رگه‌هایی از روشنفکری در آن وجود داشته باشد، از تماشای فصل جدید فارگو ناامید نخواهید شد.
ایندی‌وایر/ بن تراورز
امتیاز: ۸۳ از ۱۰۰ (+B)
فصل چهارم سریال فارگو احتمالا بهترین فصل این سریال نیست. ساختار مجموعه از قسمتی به قسمت دیگر کمی سردرگم است و بازیگران نمی‌توانند به سطح کیفی بازیگران فصل قبلی برسند. این تأکید نوآ هاولی روی ساختار ثابت خود تا آن اندازه که ضروری است، نشاط‌آور هم به نظر می‌رسد. هالی در این فصل درواقع ریشه‌های نژادپرستی در ایالت‌های غرب میانه‌ی آمریکا را بررسی می‌کند و مخاطب را به سمت تلاش برای بهبود شرایط اجتماعی سوق می‌دهد. هرچند لحن سریال کندتر و سنگین‌تر از گذشته شده است، اما در مجموع ارزشمند است.
واشنگتن پست/ هنک استوور
امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
هالی و تیم سازنده برای معرفی شخصیت‌ها و دلایل درگیری آن‌ها به ما عجله‌ای ندارد تا بتوانیم اتفاقات سریال را در ذهنمان مرتب کنیم. اما در اینجا یک طرح و ساختار قدرتمند در حال شکل‌گیری است و شما پاداش صبرتان را خواهید گرفت. جاده طولانی است، اما ارزش سفر را دارد.
هالیوود ریپورتر/ دن فاینبرگ
امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
این فصل یک درام تاریخی است که دو جین (یا بیشتر) شخصیت اصلی و میهمان دارد. با وجود اینکه فارگو گاهی در نمایش اینکه چه کسی شخصیت اصلی (قلب داستان) است مسیر را گم می‌کند یا دقیق نمی‌داند کدام خط داستانی از ارجحیت بیشتری برخوردار است، بازهم وقتی سریال به سرانجام می‌رسد، مجموعه‌های تلویزیونی کمی را می‌توان یافت که بتوانند با آن رقابت کنند.
من بسیار قدردان سبک و ریتم عجیب و غریب سریالم و از بازگشت فارگو بسیار خوشحال هستم. حتی در زمانی که فارگو در اوج نیست و با وجود جاه‌طلبی‌ها و فشارهایی که به ثمر ننشسته‌اند، بازهم در فصل چهارم عظمت بزرگی نهفته است.
ورایتی/ دانیل د آداریو
امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰
شخصیت‌پردازی‌های نامتعارف برای فارگو اتفاق جدیدی نیست، اما در این فصل تعادل از بین رفته است. شخصیت‌های زیادی در صف تبدیل شدن به بدترین شرور ایستاده‌اند ولی تعداد کمی از آن‌ها واقعا برای سریال کارآمد هستند و آنچه داستان نیاز دارد را به آن می‌دهند. فصل چهارم قصد دارد به نسبت فصل‌های قبلی فاصله‌ی بیشتری با سبک و لحن فیلم‌های برادران کوئن داشته باشد. سریال سعی دارد داستان درگیری دو گروه خلافکار در کانزاس سیتی را فراتر از پیشینیان خود روایت کند، اما حجم اتفاقات داستان بسیار بالا است و شخصیت‌پردازی درستی وجود ندارد و این احتمالا ناشی اطمینان نداشتن سازندگان به داستان است.
تا به این ساعت چند نقد با امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰ برای فصل چهارم فارگو ثبت شده است و اغلب نقدهای فصل جدید این مجموعه مثبت و با امتیاز بالاتر از ۷۰ از ۱۰۰ هستند، اما چند نقد منفی با امتیاز بسیار پایین مانند نقد رسانه‌ی ولچر با امتیاز ۳۰ از ۱۰۰ هم برای این فصل ثبت شده است که نشان می‌دهد برخی از طرفداران این سریال از لحن آرام‌تر و تعدد شخصیت‌های اصلی داستان جدید فارگو چندان راضی نیستند.
منبع: Metacritic
