اورانوس هدف بعدی کاوش بشر خواهد بود؟
گزارش تازه منتشر شده توسط آکادمی‌های علمی آمریکا پیشنهاد می‌کند که ناسا و دیگر آژانس‌ها در دهه‌ی آینده تمرکز خود را روی کاوش سیاره‌ی اورانوس متمرکز کنند.
این نوع گزارش که در هر دهه یک بار منتشر می‌شود، با انتشار در روز سه‌شنبه به ناسا و دیگر آژانس‌های فضایی توصیه کرد که برای درک جهان‌های یخی غول‌پیکر در منظومه‌ی شمسی و فراسوی آن، طی یک دهه‌ی آینده، سیاره‌ی «اورانوس» را مطالعه کنند.
پیشنهادهایی که توسط مجموعه آکادمی‌های ملی علوم، مهندسی و پزشکی منتشر شدند، اگرچه الزام‌آور نیستند، اما تأثیرگذار هستند و اغلب بودجه‌ی دولتی را به سمت مأموریت‌های فضایی آینده هدایت می‌کنند.
ناسا اکنون بر اساس پیشنهادهای قبلی، که ۱۰ سال پیش توصیه شده بود، در حال انجام دو مأموریت شاخص است: «اروپا کلیپر» (Europa Clipper) که قرار بود تا سال ۲۰۲۴ پرتاب شود و به تعویق افتاد و مریخ‌نورد «پشتکار» (Perseverance) که حالا کارزار علمی دوم خود را در سیاره‌ی سرخ آغاز می‌کند.
کمیته‌ی بررسی‌های دهه‌ای علوم سیاره‌ای و اخترزیست‌شناسی، مدارگرد و کاوشگر اورانوس را به‌عنوان مأموریت پرچم‌دار تازه با اولویت برای سال‌های بین ۲۰۲۳ تا ۲۰۳۲ تعیین کرد و این سیاره را یکی از جذاب‌ترین اجرام در منظومه‌ی شمسی عنوان کرد.
در این گزارش آمده است: «انرژی داخلی کم، دینامیک اتمسفر فعال و میدان مغناطیسی پیچیده، همه معماهای بزرگی را ایجاد می‌کنند. یک برخورد عظیم اولیه ممکن است شیب شدید محوری سیاره و احتمالا حلقه‌ها و قمرهای آن را ایجاد کرده باشد اما این موضوع دقیق مشخص نیست.»
این مأموریت آینده، یک کاوشگر را به جو اورانوس می‌فرستد تا منشأ سیاره، فضای داخلی، اتمسفر، مغناطیس‌سپهر (مگنتوسفر)، حلقه‌ها و قمرهای آن را بهتر درک کند.
علاوه بر اورانوس، «انسلادوس اوربی‌لندر» (Enceladus Orbilander) که در این گزارش به آن اشاره شده است، برای کاوش در انسلادوس، ششمین قمر بزرگ زحل و به‌ویژه جست‌وجوی شواهدی از حیات فراتر از زمین در توده‌های غنی از آب که از اقیانوس زیرسطحی این سیاره به فضا پرتاب می‌شوند، درنظر گرفته شده است.
این ستون‌های دارای هیدروژن را فضاپیمای کاسینی در سال ۲۰۱۷ کشف کرد که نشان می‌دهد احتمالا دریچه‌های آب‌گرمایی در کف دریای انسلادوس وجود دارد. دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که شرایط اطراف این دریچه‌های آب زیرسطحی می‌تواند از حیات پشتیبانی کند.
پروژه‌ی پیشنهادی اوربی‌لندر برای درک بهتر قابلیت سکونت اقیانوس انسلادوس می‌تواند توده‌های مواد را از مدار و در طول یک مأموریت فرود دو ساله تجزیه‌وتحلیل کند. «رابین کاناپ» (Robin Canup) دستیار معاون اداره‌ی علوم سیاره‌ای جنوب غربی و رئیس مشترک کمیته‌ی راهبردی آکادمی‌های ملی برای این گزارش گفت: «این گزارش یک چشم‌انداز جاه‌طلبانه اما عملی را برای پیشبرد مرزهای علوم سیاره‌ای، اخترزیست‌شناسان و دفاع سیاره‌ای در دهه‌ی آینده ارائه می‌دهد.»
او افزود: «این مجموعه‌ی پیشنهادی از مأموریت‌ها، فعالیت‌های تحقیقاتی با اولویت بالا و توسعه‌ی فناوری، پیشرفت‌های دگرگون‌کننده‌ای در دانش و درک انسان از منشأ و تکامل منظومه‌ی شمسی و زندگی و قابلیت سکونت روی دیگر اجرام فراتر از زمین ایجاد می‌کند.»
این گزارش همچنین به ناسا و دیگر آژانس‌های علمی توصیه می‌کند که با شناسایی و ردیابی اجرامی که تهدیدی برای حیات روی زمین هستند، دفاع از سیاره را در اولویت قرار دهند و تأکید کرده است که «بیشتر به سلامت و ایمنی انسان توجه دارد تا پیشرفت درک علمی.»
طبق این گزارش، شهاب‌سنگی که در سال ۲۰۱۳ بر فراز چلیابینسک روسیه منفجر شد، نشان داد که اجرام فرازمینی چقدر برای زمین و ساکنان آن خطرناک هستند و اهمیت دفاع سیاره‌ای را یادآور شد. این شهاب‌سنگ با وزن ۱۰ هزار تن حدود ۴۴۰ کیلوتن انرژی بر فراز شهر آزاد کرد و بیش از ۱۰۰۰ نفر را مجروح کرد.
عکس کاور: اورانوس از نگاه کاوشگر وویجر ۲
Credit: Heritage Space/Heritage Images/Getty Images
منبع: Axios
