چرا کوئنتین تارانتینو می‌خواهد بعد از ۱۰ فیلم بازنشسته شود؟
کوئنتین تارانتینو آشکارا گفته است که پس از ساخت دهمین فیلم سینمایی خود قصد دارد بازنشسته شود اما چرا او چنین تصمیمی گرفته و آیا واقعا بعد از دهمین فیلم دیگر ادامه نخواهد داد؟
کوئنتین تارانتینو به لطف روایت خاص و سبک بصری و هم‌چنین خشونت با دوز بالا در فیلم‌هایش که مورد عادت عموم واقع شده و به عنوان بخشی از داستانی است که او دوست دارد روایت کند، به یکی از معتبرترین فیلم‌سازان در صنعت سینما تبدیل شده است.
- کوئنتین تارانتینو؛ خون، خشونت و هیجان
- ۱۰ فیلم انگلیسی‌زبان برتر که از موج نوی سینمای فرانسه تاثیر گرفته‌اند
- ۱۰ فیلم دیدنی لئوناردو دی‌کاپریو که کمتر به آن‌ها توجه شده است
فعالیت تارانتینو به عنوان یک فیلم‌ساز از سال ۱۹۹۲ با فیلم جنایی سگ‌های انباری (Reservoir Dogs) آغاز شد که به نوعی سبک نوشتاری و نوع کاراکتر‌های فیلم‌های آینده او را به مخاطب معرفی کرد. سگ‌های انباری مورد تحسین منتقدان و بینندگان قرار گرفت و از آن به عنوان یک فیلم کلاسیک مستقل یاد می‌شود. با این حال شاهکار بزرگ او دو سال بعد با فیلم داستان عامه‌پسند (Pulp Fiction) که یک فیلم جنایی است و در یک روایت غیرخطی گفته می‌شود، به منصه ظهور رسید.
از آن زمان، تارانتینو ژانرهای مختلفی مانند هنرهای رزمی را با فیلم بیل را بکش (Kill Bill) و وسترن را با فیلم جنگوی زنجیر گسسته (Django Unchained) به نمایش گذاشته و حتی داستان‌های تاریخی را نیز با فیلم‌های حرامزاده‌های لعنتی (Inglourious Basterds) و روزی روزگاری در هالیوود (Once Upon a Time in Hollywood) بازگو کرده اما همیشه این را در نظر داشته که بیش از ۱۰ فیلم نسازد.
گفتن این که پس از رسیدن به دهمین پروژه، تارانتینو دیگر فیلم جدیدی نخواهد ساخت چیز جدیدی نیست، به حدی که هر بار که فیلم جدیدی را اعلام و تبلیغ می‌کند، این نکته را مطرح می‌نماید. به همین دلیل، این موضوع بارها مورد سوال قرار گرفته و حتی از آن به عنوان یک ترفند بازاریابی برای جلب توجه و پیش‌بینی پروژه‌های آینده وی یاد شده است. گرچه این نکته مطمئنا به جلب توجه بیشتر کمک کرد، اما با این حال تارانتینو پیش از این با همان حالات عجیب همیشگی خود دلایلش را برای بازنشستگی بعد از دهمین پروژه به اشتراک گذاشته و بیان کرده که مسئله ماندگاری و جاودانگی در میان است. تارانتینو نسبت به آن‌چه می‌خواهد به عنوان میراث خود در صنعت فیلم‌سازی به جا بگذارد منفعل نبوده و به عنوان کارگردان، نمی‌خواهد حرفه و دوران کاریش مانند بسیاری دیگر از کارگردانان باشد. از نظر او کیفیت کارگردان با گذشت زمان بدتر می‌شود؛ بنابراین او می‌خواهد در حالی بازنشسته شود که هنوز در سطح بالایی قرار دارد و ۱۰ فیلم را برای رسیدن به این هدف تعداد مناسبی می‌داند. تارانتینو در گفتگو با یک پادکست سینمایی به تفصیل شرح داد که بیشتر کارگردان‌ها آخرین فیلم‌های خود را بسیار بد می‌سازند و این که ساخت یک فیلم با پایانی معمولی، خوب است ولی پایان دادن دوران کاری با یک فیلم خوب، به نوعی فوق‌العاده است.
تارانتینو حتی به شوخی گفته که باید حرفه‌ی خود را با فیلم روزی روزگاری در هالیوود به پایان برساند و از این طریق مطمئن شود که فیلم آخر او مورد توجه کافی واقع شده اما این کارگردان مشهور مطمئنا ایده‌های بیشتری برای اشتراک‌گذاری با سینما‌دوستان دارد. دهمین و آخرین پروژه تارانتینو می‌توانست یک فیلم از سری پیشتازان فضا باشد و دومین فیلمش باشد که به طور کامل و تمام عیار، ساخته خودش نیست (اولین فیلمی که تماما ساخته او نبود جکی براون است، بر اساس رمان رام پانچ که در سال ۱۹۹۲ نوشته شد). اگرچه او ایده‌ای برای پیشتازان فضا طرح کرد و قصد نوشتن و کارگردانی آن را داشت اما موانع زیادی سر راهش قرار گرفتند، از جمله کم‌کاری عوامل پیشتازان فضا و پروژه‌های خود تارانتینو. این گونه بود که او دیگر درگیر اجرای آن نشد و حتی اگر به هر طریقی پروژه کمی رو به جلو می‌رفت و پیشرفت می‌کرد، بعید بود که یکی از سری فیلم‌های پیشتازان فضا دهمین و آخرین کار او باشد و احتمالا او بهانه‌ای می‌گرفت که از ساخت این فیلم، معاف شود.
هم‌چنین با ساخت ۱۰ فیلم، تارانتینو می‌خواهد یک گنجینه‌ی ۱۰ فیلمه و با کیفیت ماندگار ایجاد کند که مردم بتوانند سال‌ها درباره آن بحث و تبادل نظر کنند. او در جایی گفته است که همه فیلم‌هایش به نوعی بخشی از یک جهان هستند که به دو سطح تقسیم می‌شوند. با توجه به این موضوع، به نظر می‌رسد که تارانتینو به هدف ایده آل خود برای ساخت فیلم‌هایی که مورد استقبال بسیار خوب منتقدان و مخاطبان قرار بگیرد رسیده است و همه آن فیلم‌ها سطح کیفیت مشابهی را حفظ کرده‌اند (به جز اثبات مرگ که به عنوان ضعیف‌ترین فیلم او شناخته می‌شود). با این حال، لازم به یادآوری است که تارانتینو از نظر فنی ۱۰ فیلم ساخته است اما تصمیم دارد هر دو قسمت بیل را بکش را در واقع یک مورد حساب کند.
مطمئنا هیچ چیز قطعی نیست و اگر داستانی وجود داشته باشد که واقعا بخواهد پس از دهمین فیلم سینمایی خود آن را تعریف کند و متناسب با دنیای سینمایی او باشد، می‌تواند نظر خود را تغییر دهد و نمی‌توان بازگشت او به فیلم‌سازی را حتی پس از ساخت دهمین فیلم رد کرد. وی در سال ۲۰۱۶ در گفتگو با یک مجله، اظهار داشت که اگر داستان جدید و متفاوتی برای گفتن داشته باشد، آن را به عنوان یک روایت مستقل به حساب می‌آورد و نه به عنوان بخشی از گنجینه‌ی ۱۰ فیلم خود، زیرا در واقع نمی‌خواهد از خلوص آن مجموعه بکاهد. با علم بر این که روزی روزگاری در هالیوود، نهمین فیلم سینمایی وی است، کوئنتین تارانتینو هنوز جای یک فیلم دیگر را دارد. هرچند ممکن است مدتی طول بکشد تا تصمیم بگیرد که می‌خواهد در مورد چه موضوعی فیلم بسازد.
منبع: Screenrant
