استرینگکست: چرا نباید به حافظه خود اعتماد کنیم؟
در دهه اول قرن بیست و یکم، یک پژوهش روی ۳۰۰ زندانی انجام شد؛ زندانیهایی که بهخاطر جرمهای سنگین بیشتر از ۱۰ سال در زندان بودند ولی با استفاده از شواهد DNA بیگناهی آنها ثابت شده بود و از زندان آزاد شده بودند.
در این پژوهش مشخص شد که بیش از ۲/۳ این افراد بهخاطر شاهدان عینی و شهادتهای اشتباهی محکوم شده بودند. شهادتهایی که علت آنها حافظههای اشتباه بوده است.
حافظه یک ابزار خیلی کارآمد و مفید برای ما انسانهاست تا بتوانیم از گذشته خودمان سردرآورده و به آن مسیر بدهیم. این ابزار همچنین به ما کمک میکند تا با بهخاطر آوردن اتفاقات مختلف از تجربههای قبلی زندگی درس بگیریم و اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم. اما ما تا چه حد میتوانیم به این خاطرهها و بهیاد آوردنها اعتماد کنیم؟ آیا ممکن است که حافظه با تمام فواید خود،بدیهایی داشته باشد که بتوان یک انسان را به جرمی سنگین به حبس در زندان محکوم کند؟
در این قسمت ما روی دیگر حافظه را بررسی میکنیم تا مشاهده کنید چگونه شرایط محیطی و فردی شما روی حافظههای انبارشده در مغزتان تاثیر میگذارند و آنها را به آرامی تغییر میدهند و چگونه افراد مختلف از این کلک استفاده میکنند تا کلاهبرداریهای سنگین و بزرگ را انجام بدهند.
این پادکست قسمت سوم مجموعهپادکست «در جستوجوی حافظه» است و قسمتهای قبلی را میتوانید از اینجا گوش کنید.