جیم رایان از رویکردی متفاوت پلیاستیشن پلاس در مقابل ایکسباکس گیم میگوید
هرگاه پلتفرم یا سرویس جدیدی معرفی میشود، به شکل اجتنابناپذیری تمرکز روی چیزهایی میرود که فقدان آنها حس میشود نه روی چیزهایی که در آن پلتفرم یا سرویس اشتراکی وجود دارند.
اشتراک جدید پلیاستیشن پلاس سونی پیشنهادهای زیادی از جمله دسترسی به بخش چند نفره آنلاین، ارائهی صدها بازی PS4 و PS5، استریم ابری، عناوین کلاسیک کنسولهای قبلی پلیاستیشن و نسخهی آزمایشی بازیها را فراهم میکند اما برخلاف رقیب اصلیاش یعنی گیمپس، بازیهای انحصاری استودیوهای داخلی پلیاستیشن در روز عرضه در آن وجود نخواهند داشت.
جیم رایان، مدیر پلیاستیشن، دربارهی این موضوع توضیح میدهد: «ما احساس میکنیم که با استودیوهای خود در چرخهی بافضیلت خوبی قرار داریم. جایی که سرمایهگذاری باعث موفقیت میشود که این سرمایهگذاری بیشتر را ممکن میسازد و سپس موفقیت دوباره و بیشتری را به ارمغان میآورد. ما این چرخه را دوست داریم و فکر میکنیم بازیکنان هم این چرخه را دوست دارند.»
او ادامه میدهد: «قرار دادن بازیهایمان در روز عرضه در این سرویس یا هرکدام از سرویسها، همانطور که میدانید، مسیری نبوده که در گذشته آن را پیموده باشیم و مسیری نیست که قرار است با این سرویس جدید آن را انتخاب کنیم. ما احساس میکنیم اگر بخواهیم این کار را با بازیهایی که در استودیوهای پلیاستیشن میسازیم انجام دهیم، این چرخه فضیلت شکسته خواهد شد. در این شرایط، سطح سرمایهگذاری عظیمی که ما در بازیهای استودیوهایمان انجام میدهیم امکانپذیر نخواهد بود و فکر میکنیم این کار بر کیفیت بازیهایی که توسعه میدهیم، تأثیر منفی خواهد داشت و این چیزی نیست که گیمرها میخواهند.»
دیدگاه جیم رایان در این مورد منحصر به سونی نیست. در واقع، اکثر ناشران بازیهای پرهزینهی تراز اول مایل نیستند که جدیدترین بازیهای خود را در روز عرضه روی سرویسهای اشتراکی عرضه کنند. استدلال مخالف با این دیدگاه این است که با قرار دادن جدیدترین بازیهای خود در پلیاستیشن پلاس یا ایکسباکس گیمپس، بهطور بالقوه میتوانید مخاطبان خود را افزایش دهید. با این کار، نسخه جدید بازی شما میتواند دهها میلیون بازیکن را جذب کند و اگر ازقضا بازی شما شیوههای دیگری از کسب درآمد را داشته باشد، پتانسیل درآمد قابلتوجهی میتواند با این تصمیم داشته باشد.
ایکسباکس معتقد است که حتی اگر بازی شما پرداختهای درون برنامهای هم نداشته باشد، این سرویسهای اشتراکی در کنار استریم ابری کلید پیدا کردن بازیکنان جدید به بازار کنسولها است. البته، در این زمینه قبلاً مقالهای را کار کردیم که به ایرادهای احتمالی این دیدگاه هم بهصورت مفصل پرداخته است.
دیدگاه جیم رایان در این زمینه یک دیدگاه واقعگرایانه است و از همین رو موقعیت فعلی پلیاستیشن در این زمینه در آینده کاملاً در معرض تغییر قرار دارد. جیم رایان توضیح میدهد: «جهان در حال حاضر خیلی سریع در حال تغییر است، هیچچیز ابدی نیست. چه کسی حتی چهار سال پیش میتوانست بگوید که شما شاهد عناوین انحصاری تراز اول پلیاستیشن در کامپیوترهای شخصی خواهید بود؟ ما این کار را در سال گذشته با هورایزن زیرو داون آغاز کردیم و سپس دیز گان و اکنون هم یک نسخهی کاملاً صیقلخورده و تحسینشده از گاد آو وار برای کامپیوتر عرضه شده است. [ما] هم در این زمینه موفقیت بزرگ از نظر منتقدان و هم موفقیت تجاری بزرگی را داشتهایم و همه این اتفاق را پذیرفتهاند و کاملاً با آن راحت هستند. من به چهار سال گذشته نگاه میکنم و فکر میکنم هیچکس نمیتوانست آن را ببیند.»
«بنابراین من نمیخواهم در این مرحله همهی احتمالات را برای آینده دور از بین ببرم. تمام آنچه امروز دربارهی آن صحبت میکنم، رویکردی است که در کوتاهمدت در پیش گرفتهایم. عرضهی بازیهایمان در این سرویسها در روز انتشار با روشی که استودیوهای ما در حال حاضر کار میکنند، هیچ منطقی ندارد. اما همانطور که همه میدانیم، همهچیز میتواند بهسرعت در این صنعت تغییر کند.»
علاوه بر چیزهایی که سرویس پلیاستیشن پلاس جدید ارائه نمیدهد، باید دربارهی کارهایی که این سرویس انجام میدهد هم صحبت کنیم. در سطح پایه، این سرویس پلیاستیشن پلاس و PlayStation Now را با هم ترکیب میکند که جمعاً چیزی حدود ۵۰ میلیون مشترک را برای سونی خواهد داشت. ۱۵ درصد از دارندگان سرویس اشتراکی PS Now همچنین اشتراک سرویس پلیاستیشن پلاس را در اختیار دارند، بنابراین منطقی است که در سطوح دوم و سوم این سرویس جدید دو سرویس قبلی ترکیب شوند. و برای آن ۷۵ درصدی که در گذشته هر دو سرویس را خریداری کردهاند، هزینهی کلی هم کاهش خواهد داشت.
با نگاهی به قیمتهای کلی این سرویس، سه سطح مختلف برای پلیاستیشن پلاس جدید در نظر گرفته شده است. سطح اول یعنی PS Plus Essentials در ویژگیهای و قیمت مشابه پلیاستیشن پلاس فعلی است و ماهانه با قیمت ۱۰ دلار قابل خریداری است. سطح دوم یعنی PS Plus Extra فهرستی از بازیهای پلیاستیشن ۴ و پلیاستیشن ۵ را در کنار ویژگیهای سطح قبل با قیمت ۱۵ دلار بهصورت ماهانه (۱۰۰ دلار سالیانه) ارائه میکند. این در حالی است که سطح سوم یعنی PS Plus Premium شامل تمامی ویژگیهای سطح قبلی بهعلاوهی بخش آزمایشی برای بازیها، قابلیت استریم ابری بازیها و دسترسی به فهرستی از بازیهای پلیاستیشن ۱، پلیاستیشن ۲، پلیاستیشن ۳ (فقط از طریق استریم ابری) و پلیاستیشن پورتابل خواهد بود که با قیمت ۱۸ دلار بهصورت ماهانه (۱۲۰ دلار سالیانه) در دسترس است.
در مقایسه با قیمت گیمپس در ایکسباکس، پلیاستیشن پلاس پریمیوم قیمت ماهانهی بالاتری دارد اما از طرف دیگر چیزی که باعث شده سونی از نظر قیمت بتواند گزینههای بسیار خوبی را در اختیار بازیکنان قرار دهد، قیمت سالانهی این سرویس است که در این زمینه از گیمپس ارزانتر خواهد بود.
جیم رایان توضیح میدهد: « این یک واقعیت است – حداقل برای سرویسهای اشتراکی ما – که اکثریت مردم از طریق یک اشتراک ۱۲ ماهه مشترک میشوند. تقریباً بیش از دو سوم افرادی که سرویسهای اشتراکی ما را خریداری کردهاند، چنین شرایطی دارند. برای مشترکانی که برای ۱۲ ماه مشترک این سرویسها شدهاند – که این اکثریت افراد است – انگار ما سرویس PS Plus Extra را با قیمت ۸.۳۳ دلار و سرویس PS Plus Premium را با قیمت ۹.۹۹ به ازای اشتراک برای هر ماه ارائه میدهیم. ما فکر میکنیم، برای آنچه مردم قرار است به دست آورند، این یک پیشنهاد فوقالعاده است. اگر بخواهیم بازیهای استودیوهایمان را پس از انتشار بلافاصله در این سرویس قرار دهیم، بهسادگی امکانپذیر نخواهد بود.»
البته، باید توجه داشت که اگرچه سونی جدیدترین بازیهای خود را در روز عرضه روی این سرویس عرضه نمیکند اما دو سطح بالای سرویس پلیاستیشن پلاس جدید در زمان عرضه شامل بازیهایی همچون مرد عنکبوتی: مایلز مورالز و ریترنال خواهند بود. همچنین، علاوه بر بازیهای استودیوهای داخلی پلیاستیشن، سونی بیان کرده که تمامی ناشرهای بزرگ در این سرویس اشتراکی حضور خواهند داشت و صحبتها برای حضور بیشتر آنها همچنان ادامه خواهد داشت.
رایان میگوید: «همه نوع بازی از جمله بازیهای مستقل، بازیهای بزرگ یا حتی چیزهایی که میراث ما را جشن میگیرند، در این سرویس حضور خواهند داشت. ما قرار است همهی اینها را داشته باشیم و امیدواریم بتوانیم فهرستی را ارائه دهیم که بتواند از پس همهی خواستهها برآید.»
سطح پریمیوم را میتوان بیشتر سطحی برای مخاطبان خاصتر در نظر گرفت و بیشترین جذابیت آن حضور بازیهای رترو کنسولهای قدیمی پلیاستیشن است. مدیر پلیآستیشن دربارهی این موضوع بیان میکند: «مشخصاً این قابلیت (بازیهای کلاسیک کنسولهای پلیاستیشن) برای همه نیست و به همین خاطر آن را در سطح پریمیوم قرار دادهایم اما افرادی مثل من وجود دارند که مدت زیادی همراه بازیهای ویدیویی بودهاند و مثلاً ۲۰ سال پیش آن آثار را تجربه کرده و عاشق آنها بودهاند. شاید هم افرادی باشند که والدین آنها دربارهی این آثار صحبت میکنند و به همین خاطر دوست دارند آنها را خودشان هم تجربه کنند. زمانی که بتوانیم فهرست بازیها را به اشتراک بگذاریم، فکر میکنم علاقه و اشتیاق زیادی برای آن ایجاد شود.»
استریم ابری هم در سطح پریمیوم این سرویس قرار دارد. همچون، بازیهای رترو، این ویژگی هم برای همهی افراد نیست. هرچند که جیم رایان انتظار دارند که این ویژگی در آینده به بخش معنادارتری در شیوهی کسبوکار سونی در صنعت تبدیل شود.
سونی احساس میکند که تا به حال در رابطه با پلیاستیشن ۵ توانسته بهخوبی عمل کند. جدا از چالشهای تولید، این کنسول و بهخصوص کنترلر آن با استقبال بسیار خوبی مواجه شده است. بازیهای انحصاری آن هم بهجز چند تأخیر، عملکرد فوقالعادهای داشتهاند. همین چند ماه اخیر هم دو بازی هورایزن فوربیدن وست و گرن توریسمو ۷ برای این کنسول منتشر شده است.
این سرویس تازه حتی اگر نتواند بلافاصله افراد جدیدی را به خود جذب کند، در میان آن ۴۸ میلیون مخاطب پلیاستیشن پلاس عدهی قابلتوجهی وجود خواهند داشت که مایل به ارتقا سطح اشتراک خود خواهند شد، بهخصوص برای کشورهایی که در گذشته PS Now در آنها وجود نداشت.
رایان توضیح میدهد: «مشخصاً با توجه به مخاطبان فعلی ما این فرصت را داریم که افراد بیشتری از دارندگان کنسولهای پلیاستیشن را که مشترک پلیاستیشن پلاس نشدهاند، به این سرویس جذب کنیم. فرصت اضافی دیگر این است که میتوانیم ۴۸ میلیون مشترک پلیاستیشن پلاس را ترغیب به خریداری سطوح Extra و Premium کنیم. کار ما از این نظر که آنها مشترکین پلیاستیشن پلاس هستند، بسیار آسانتر میشود، بنابراین ما در سطوح مختلف با آنها رابطه بسیار نزدیک داریم.»
مدل کسبوکار سرویسهای اشتراکی در بازیهای ویدیویی در حال رشد است. ایکسباکس در ژانویه اعلام کرد که بیش از ۲۵ میلیون مشترک سرویس گیمپس وجود دارد و این تعداد همچنان در حال افزایش است. چیزی که چندان واضح نیست این است که پتانسیل نهایی همه اینها تا چه قدر است؟ آیا همانند موسیقی و تلویزیون سرویسهای اشتراکی میتواند به مدل غالب در بازیهای ویدیویی تبدیل شود؟ رایان چندان با این ایده قانع نشده است.
او بیان میکند: «در طول چند سال گذشته، مطمئناً اهمیت سرویسهای اشتراکی افزایش یافته است. تعداد مشترکان سرویس پلیاستیشن پلاس از صفر در سال ۲۰۱۰ که شروع آن بود، به ۴۸ میلیون مشترک در حال حاضر رسیده است و ما برای سرویس جدید خود انتظار داریم که این رقم همچنان به رشد خود ادامه دهد. با این حال، صنعت بازیهای ویدیویی نسبت به موسیقی و سرگرمیهای خطی بسیار متفاوت است و به همین خاطر فکر نمیکنم که در این صنعت به سطحی برسیم که در موسیقی و سینما و تلویزیون با اسپاتیفای و نتفلیکس شاهد آن هستیم.»
او در ادامه میگوید: «برخی از بازیهای سرویس محوری که این روزها بسیار موفق هستند و من این نظر را به کنسولها محدود نمیکنم، آنها در واقع در درون بهنوعی سرویسهای اشتراکی خاصی دارند. آنها بسیار متناسب با نیازهای گیمری هستند که دوست دارد هر بازی را ساعتها و ماهها تجربه کند. پدیدهی بازیهای سرویس محور تا حد زیادی به رشد عظیمی که صنعت بازی در ده سال گذشته شاهد آن بوده، دامن زده است. من فکر میکنم که این روند به سمت آثار سرویس محور ادامه خواهد داشت و اگر به دنبال مدلی در دسته سرگرمیهای ما باشید که از تعامل پایدار در یک دوره زمانی طولانی پشتیبانی میکند، بازیهای سرویس محور احتمالاً بهتر از یک سرویس اشتراکی جواب خواهند داد.»
او در انتها اضافه کرد: «با این وجود، همهچیز به انتخابها بستگی دارد. واضح است که میلیونها نفر از مشترک شدن در پلیاستیشن پلاس خوشحال هستند. ما آن گزینه را در پلتفرمهای خود به آنها پیشنهاد میکنیم و فکر میکنیم که با تغییراتی که ایجاد کردهایم، بهبودهای قابلتوجهی را هم ارائه دادهایم. به همین شکل، اگر برخی بخواهند آثار همچون فورتنایت یا کال آو دیوتی یا فیفا را بازی کنند و تعامل پایدار خود را از این طریق داشته باشند، این هم خوب است. هیچکس مجبور به انجام کار خاصی نیست.»
منبع: GameIndustry.biz