پدر پلی‌استیشن علاقه‌ای به متاورس و واقعیت مجازی ندارد
کن کوتاراگی، خالق پلی‌استیشن و مدیرعامل سابق شرکت سرگرمی‌های تعاملی سونی که ملقب به پدر پلی‌استیشن است، در مصاحبه‌ی جدید خود با بلومبرگ نظر خود را درباره‌ی متاورس بیان کرده است.
این روزها بسیاری از صحبت‌ها به متاورس ختم می‌شود، مفهومی از یک دنیای مجازی مبهم که چندین ابر شرکت فناوری را درگیر یک مسابقه همه‌جانبه کرده است تا از ابتدا در آن سرمایه‌گذاری کنند. در حالی که غول‌های تکنولوژی مانند فیس‌بوک و مایکروسافت چشم‌اندازهایی درباره‌ی آنچه متاورس می‌تواند یا می‌خواهد به آن دست پیدا کند، ارائه می‌دهند، کوتاراگی با این مفهوم موافق نیست و طرفدار آن نیست.
کوتاراگی معتقد است که ریشه داشتن و حضور در دنیای واقعی بسیار مهم است و نمی‌داند چرا کسی بخواهد به یک واقعیت مصنوعی و دروغین وارد شود. او می‌گوید: «شما ترجیح می‌دهید به‌جای خود واقعیتان یک آواتار صیقل‌خورده باشید؟ این در اساس هیچ تفاوتی با سایت‌های گفت‌وگوی ناشناس ندارد.»
او حتی برای تعامل با متاورس طرفدار پوشیدن هدست‌های واقعیت مجازی هم نیست و می‌گوید: «هدست شما را از دنیای واقعی جدا می‌کند، و من نمی‌توانم آن را بپذیرم. هدست‌ها به‌سادگی آزاردهنده هستند.»
شاید ابر شرکت‌ها چندان علاقه‌ای به صحبت‌های اخیر کن کوتاراگی نداشته باشند اما واقعیت این است که با نگاهی به جهان پیرامون خود احتمالا می‌توانیم در این زمینه حق را به کوتاراگی بدهیم. در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که هر روز دنیای مجازی نقش خود را بیش از گذشته در زندگیمان پررنگ می‌کند و بسیاری از چیزها دروغین شده است اما متاورس و رایج شدن آن می‌تواند این مسیر را به بعد دیگر و البته بدتری بیاورد. این آینده‌ای است که می‌تواند حتی ترسناک باشد.
کوتاراگی به‌عنوان پدر پلی‌استیشن هم شناخته می‌شود زیرا او همان فردی است که سونی را متقاعد کرد که در اوایل دهه‌ی ۹۰ وارد بازار بازی‌های ویدیویی شود و او کسی است که باعث خلق اولین کنسول پلی‌استیشن شد. به لطف موفقیت عظیم پلی‌استیشن ۱، او در سال ۱۹۹۷ میلادی مدیرعامل شرکت سرگرمی‌های تعاملی سونی شد و توسعه‌ی کنسول‌های پلی‌استیشن ۲، پلی‌استیشن پورتابل (پی‌اس‌پی) و پلی‌استیشن ۳ را هدایت کرد. در سال ۲۰۰۶ کوتاراگی جای خود را به جانشینش یعنی کاز هیرایی داد. او سپس بازنشسته شد و نقش رییس افتخاری را بر عهده گرفت و بعد از آن هم مشاور فنی شد.
این مرد ۷۱ ساله در حال حاضر به‌عنوان مدیرعامل Ascent فعالیت می‌کند که یک شرکت رباتیک نوپا است که هدف آن ترکیب دنیای واقعی با دنیای دیجیتال به شیوه‌ای کمتر مجازی است. هدف Ascent به‌جای تعقیب یک دنیای کاملا مصنوعی، ایجاد ربات‌های هوشمند ساخته شده با تراشه‌ها و حسگرهای طراحی شده توسط تیم کوتاراگی است که می‌توانند وظایف مختلف انسانی را انجام دهند و طیف وسیعی از محصولات را تولید کنند. ساخت ربات‌هایی که می‌توانند صحنه‌های دیجیتالی مانند هولوگرام را نمایش دهند، یکی دیگر از اهداف کوتاراگی است.
منبع: Game Informer
من کاملا باش موافقم واقعا جهان به این خوبی خودمون ول کنیم بریم داخل یه جهان چرتو پرت که برامون ساختن که یه مشت برنامه نویس ساختنش که هزار تا باگ میتونه داشته باشه و مصنوعیه !
بنظرم واقعا ایده چرتو پرتیه این متاورس من خودم گیمرم ولی ترجیح میدم از همین پشت سیستم بازی های سبک مورد علاقم رو بازی کنم ، بنظر من به جای این جهان چرتو پرت بیان روی گرافیک بازی ها تمرکز کنن و بازی هایی مثل فوتبال یا بسکتبال یا wwe و حتی بازی های غیر ورزشی رو خیلی طبیعی تر درست کنن تا حدی که بازی کن باورش بشه که انگار واقعا ادم واقیعیه (البته تشخیص ندادن واقعیت از مجازی هم خودش یه معظلیه و انسان امروز هیچ وقت نمیاد بگه فلان چیز واقعیه یا مجازیه ) ، من به شخصه دوس دارم بازی ای مثل ufc بیاد که خیلی خیلی طبیعی باشه و وقتی یه مشت به طرف مقابل بزنی هم خون بیاد هم داغون بشه و خیلی خیلی واقعی باشه ولی بدونیم کسی دردش نگرفته و فقط بازیه ، این خیلی خوبه.
هم حس مشت زدن میگیری هم کسی رو اذیت نمیکنی