چرا تنهایی بازی کردن کودکان مهم است؟
کودکانی که به تنهایی بازی میکنند، درسهای ارزشمند زیادی را میآموزند که در طول زندگی با خود خواهند داشت. به عنوان مثال، تنهایی بازی کردن کودکان بازی مستقل اتکای به نفس و خلاقیت را افزایش میدهد، به خصوص به این دلیل که در این موقعیت کسی را ندارند که به آنها بگوید چه بازی کنند یا رهبری را بر عهده بگیرند. زمان بازی انفرادی همچنین به بچههای شما کمک میکند تا به افرادی مستقل تبدیل شوند که در شرایط مختلف – از جمله تنهایی – از پس خود بر بیایند.
به علاوه، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد برنامهریزی بیش از حد برای بچهها – برعکس تنهایی بازی کردن کودکان – میتواند فشار زیادی روی آنها وارد کند و مزایای بازی را سلب کند. حتی میتواند به سلامت و شادی کودکان آسیب برساند.
چند دلیل مهم برای اهمیت تنهایی بازی کردن کودکان
دلایل زیادی در اهمیت تنهایی بازی کردن بچهها از سوی کارشناسان ذکر میشود که برخی از مهم ترینهایش را اینجا مرور میکنیم:
خود سرگرمی را آموزش میدهد
بچههایی که خودشان بازی میکنند، یاد میگیرند که خودشان را سرگرم کنند. آنها برای شادی و سرگرمی خود روی دیگران حساب نمیکنند. همانطور که فرزندان شما رشد میکنند، میفهمند که همیشه در هر لحظه بیداری کسی را در کنار خود نخواهند داشت. آنها افراد با اعتماد به نفس و رضایت بیشتری خواهند بود.
تنهایی بازی کردن کودکان تخیل را تقویت میکند
ممکن است این حس را کرده باشید فرزندتان سرشار از تخیل است. در چنین شرایطی است که تنهایی بازی کردن کودکان برای شکفته شدن بیشتر تخیل آنها بسیار کمک کننده است. آنها یاد میگیرند روی پای خود بایستند و خلاقیت آنها خواهد درخشید.
تنهایی بازی کردن کودکان استقلال اجتماعی را توسعه میدهد
تنهایی بازی کردن کودکان باعث ایجاد حس قوی استقلال در کودکان میشود. آنها مجبور نیستند همیشه در کنار فرد یا گروهی از افراد باشند. این استقلال اجتماعی به آنها کمک میکند در هر شرایطی احساس راحتی کنند. تنهایی بازی کردن کودکان فرزندان شما را تشویق نمیکند که از دیگران دوری کنند؛ بلکه آنها را برای برای شرایطی آماده میکند که به هر دلیلی باید تنها باشند. شما نمیتوانید یک والد تمام وقت باشید و تشویق کودک به وقت گذراندن در تنهایی به شما زمان تنفس خواهد داد.
تنهایی بازی کردن کودکان باعث تقویت آرامش کودک میشود
در حالی که بازی بیرون از خانه به بچهها انرژی داده و آموزشی برای تعامل اجتماعی است، بازی به تنهایی باعث ایجاد حس آرامش در فرزندان شما میشود. تنهایی بازی کردن کودکان باعث میشود که بسیاری از بچهها وقت خود را صرف بازی مسالمت آمیز با اسباب بازیهای خود میکنند.
تنهایی بازی کردن کودکان خود تسکینی را به آنها یاد میدهد
بچهها میخواهند بدانند وقتی به ما نیاز دارند ما در کنارشان هستیم، اما یاد گرفتن اینکه چگونه خودشان بازی کنند به آنها میآموزد که خودشان را آرام کنند. آنها همیشه روی شما حساب میکنند، اما همچنین یاد میگیرند که چگونه برای حل مشکلات به درون خود نگاه کنند. تنهایی بازی کردن کودکان باعث میشود فرزندان شما شروع به درک بهتر احساسات خود کنند و میتوانند این احساسات را به شما نیز منتقل کنند.
رابطه تنهایی بازی کردن و ایجاد حس امنیت
هر قدر هم که دوست دارید، نمیتوانید ۲۴ ساعته با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید. شما باید کارهای خانه را انجام دهید و به امور روزمره رسیدگی کنید. وقتی بچههای شما میدانند چگونه خودشان بازی کنند، آنقدر به شما متکی نیستند تا مدیر سرگرمیشان باشید. آنها همچنین متوجه میشوند که شما با بازی نکردن با آنها آنها را نادیده نمیگیرید.
تنهایی بازی کردن کودکان بچهها را برای مدرسه آماده میکند
برای کودکان پیش دبستانی، شما احتمالاً همبازی شماره یکی هستید که فرزندانتان تاکنون میشناسند. اما وقتی کمی عقب میکشید آنها یاد میگیرند که چگونه خودشان بازی کنند،میفهمند که از نظر فیزیکی همیشه قرار نیست کنارشان باشید. تنهایی بازی کردن کودکان را برای مدرسه آماده میکند زیرا نمیتوانید. آنها احساس نمیکنند که رها شدهاند، زیرا در تنهایی بازی میکنند. آنها همچنین ممکن است بدون شما احساس راحتی بیشتری داشته باشند و یک ماجراجویی جدید را تجربه کنند.
تنهایی بازی کردن کودکان به شما امکان فراغت میدهد
یکی دیگر از مزایای آموزش تنهایی بازی کردن کودکان، فرصتی برای فراغت و خلوت کردن خود شماست. البته این هدف اولیه شما از تنهایی بازی کردن کودکان نیست، اما یک دلیل فرعی ولی مهم است. فرزندانتان میتوانند ببینند که شما از انجام کارهایی که به تنهایی دوست دارید لذت میبرید و برای شاد بودن صرفا نیازی به توجه دیگران ندارید.
چگونه کودک خود را به بازی مستقل تشویق کنیم؟
برخی از بچهها بازی مستقل را میپذیرند و وقتی اعلام میکنید که باید به تنهایی بازی کنند، زیاد دعوا نمیکنند. اما بچههای دیگر در برابر این ایده مقاومت میکنند و به تشویق بیشتری نیاز دارند. در اینجا چند راه وجود دارد که میتوانید کودک خود را به بازی کردن به تنهایی تشویق کنید.
زمینه را برای تنهایی بازی کردن کودکان آماده کنید: قبل از تشویق فرزندتان به بازی به تنهایی، مطمئن شوید که چند گزینه برای او دارید. به عنوان مثال، میتوانید یک پارک بازی خانگی یا قصری از متکا برای او آماده کند. نکته کلیدی این است که شما با برخی از گزینهها به تنهایی بازی کردن کودکان کمک کنید و سپس به آنها اجازه دهید بقیه کارها را به تنهایی انجام دهند.
از بیرون رفتن آنها از اتاق خودداری کنید: بچهها میخواهند در کنار افرادی باشند که دوستشان دارند، بنابراین به آنها نگویید که «برو بازی کن.به جای آن، اجازه دهید در نزدیکی شما اما به تنهایی بازی کنند. فرستادن آنها به اتاق دیگری برای بازی بیشتر شبیه یک مجازات است تا فرصتی برای تفریح.
یک الگوی خوب برای تنهایی بازی کردن کودکان باشید: اگر میخواهید فرزندتان یاد بگیرد که چگونه مستقل بازی کند، اجازه دهید شما را نیز در حال انجام کارها به تنهایی ببیند. چه برای مطالعه به یک کافی شاپ بروید، چه یک ساعت را صرف تمرین سرگرمی مورد علاقه خود کنید، بچهها رفتارهایی را که میبینند تقلید میکنند. بنابراین، اگر میخواهید آنها مستقل باشند و اعتماد به نفس انجام کارها را به تنهایی داشته باشند، باید همین کار را انجام دهید.
والدین عاشق گذراندن وقت با کودک خود هستند، اما به همان اندازه مهم است که به آنها فضایی برای کشف جهان بدهیم. تنهایی بازی کردن کودکان کمک میکند طیفی از مهارتهای رشدی حیاتی از جمله حل مسئله، استقلال، تفکر خلاق و … بهبود پیدا کند. اجازه دادن برای تنهایی بازی کردن کودکان- حتی اگر فقط برای چند دقیقه باشد – به والدین این فرصت را میدهد که در طول نظارهگر نقاط ضعف و قوت فرزند خود باشند.
مزایای تنهایی بازی کردن کودکان
در حالی که تعامل با بزرگسالان و همسالان برای رشد کودک حیاتی است، کارشناسان میگویند که برای نوزادان و کودکان نوپا به همان اندازه حیاتی است که زمانی برای تنهایی داشته باشند. تنهایی بازی کردن کودکان فرصتهای یادگیری متنوعی را فراهم میکند و به بچهها این امکان را میدهد تا محیط خود را با سرعت خاص خود کشف کنند، به خود متکی باشند، توجه خود را متمرکز کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند. به عنوان یک امتیاز اضافی، تمام این تجربیات باعث افزایش عزت نفس کودک میشود.
از آنجایی که کودک ممکن است برای اولین بار در حدود ۸ ماهگی خود را فردی جدا و مستقل از مادر ببیند، بازی مستقل نیز به تقویت هویت او کمک میکند. کلر لرنر، متخصص رشد کودک در Zero to Three، که یک سازمان مستقر در واشنگتن دی سی است که به ترویج رشد سالم در کودکان خردسال اختصاص دارد، میگوید: تنها بازی کردن آنها را به یک دوست برای خودشان بدل میکند و احساس راحتی میکنند که تنها باشند.
چند پیشنهاد برای تنهایی بازی کردن کودکان نوپا
داشتن کودک مستقل برای والدین نیز عالی است. در حالی که کودک خود را سرگرم میکند، چند دقیقه فرصت دارید تا به کارهای عقب افتاده برسید یا تلفنی کارهای اداری را پیش ببرید. سایر مزایای تنهایی بازی کردن کودکان عبارتند از:
- انعطاف ذهنی و قدرت تخیل
- بررسی علایق آنها
- فرصتی برای استقامت در مواجهه با چالشها
- احساس استقلال بیشتر
- زمان بازی مستقل بر اساس سن
قبل از شروع چیدن مقدمات برای تنهایی بازی کردن کودکان، چندین نکته وجود دارد که باید در نظر بگیرید. اول سن و مرحله رشد کودک شما است؛ هر چه فرزند شما بزرگتر شود، مدت بیشتری میتواند به تنهایی بازی کند.
این راهنما را در نظر بگیرید:
- در ۶ ماهگی، کودک ممکن است به مدت ۵ دقیقه از بازی خود راضی باشد.
- در ۱۲ ماهگی، آنها می توانند حدود ۱۵ دقیقه بازی انفرادی را تحمل کنند.
- در ۱۸ ماهگی، آنها ممکن است ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به تنهایی بازی کنند.
- در ۲ سالگی، آنها باید حدود ۳۰ دقیقه دوام بیاورند.
هنگام در نظر گرفتن زمان تنهایی بازی کردن کودکان ، خلق و خوی کودک شما عامل مهم دیگری است. یک کودک خونسرد و آرام ممکن است تمایل بیشتری به انجام بازی مستقل در سنین پایینتر از یک کودک تندخو و سختگیر داشته باشد.
برای تشویق علاقه فرزندتان به بازی انفرادی، هر روز یک «زمان تنهایی» ایجاد کنید تا او به این ایده عادت کند. آنها را در یک منطقه کوچک که برای تنهایی بازی کردن کودکان ایمن است قرار دهید و تعدادی از اسباببازیها یا کتابهای مورد علاقهشان را به آنها بدهید. شروع به بازی یا خواندن با کودک کنید و هنگامی که آنها درگیر یک فعالیت شدند، آرام آرام از او فاصله بگیرید
کودکان زیر ۱ سال را نمیتوان کاملاً تنها گذاشت، بنابراین چند متر دورتر بنشینید و هر چند دقیقه یک بار کلمات تشویق کننده به او بگویید. این کار به کودک شما احساس امنیت میدهد. همانطور که آنها بزرگتر می شوند، میتوانید از او دور تر شده یا برای مدت کوتاهی آن را به طور کامل ترک کنید. برای اطمینان از ایمنی آنها، در گوشه گوش خود بمانید و مرتباً به آنها نگاه کنید. قبل از اینکه او را ترک کنید، چند کلمه تشویقی در مورد کاری که آنها انجام میدهند به او بگویید. چند ثانیه با آنها بازی کنید، سپس چند ثانیه دور شوید. این الگو را برای چند روز ادامه دهید تا فرزندتان متوجه شود که وقتی شما را ترک میکنید، میتواند انتظار بازگشت شما را داشته باشد. در نهایت آنها بیشتر به اسباب بازیهای خود علاقمند میشوند.
غلبه بر چسبندگی به والد هنگام تنهایی بازی کردن کودکان
هنگامی که کودک شما بفهمد که هویتی جدا از والدین خود دارد، اضطراب جدایی بالا میرود. از آنجایی که نوزادان درک زمان محدودی دارند، هنگامی که شما از دید کودک دور میشوید، حتی برای یک لحظه، آنها نمیدانند چه زمانی برمی گردید. آنها اغلب ناراحت می شوند و گریه می کنند.
بهترین پادزهر برای چنین رفتارهای چسبنده این است که به کودک خود اجازه دهید زمان تنهایی را به کمک شما بفهمد. اگر به اتاق مجاور رفتید، کمی مکث کنید، یک یا دو دقیقه صبر کنید. اگر لازم است آنها را برای یک دقیقه رها کنید، بگویید که میروید و به جای اینکه عجله برگردند، وقتی سر و صدا میکنند، آنها را با صدای خود مطمئن کنید. ممکن است مدتی طول بکشد، اما در نهایت آنها یاد خواهند گرفت که در نهایت تنها بودن چندان ترسناک نیست.
احساس گناه در مورد تنهایی بازی کردن کودکان را متوقف کنید
گاهی اوقات این کودک نیست که در برابر بازی های انفرادی مقاومت میکند، بلکه والدین آنها هستند. به گفته لرنر، اگر آنها هر ثانیه را با کودک نمیگذارند، معتقدند که کار اشتباهی انجام میدهند و احساس گناه میکنند. گرچه ممکن است تماشای تنهایی بازی کردن کودکان سخت باشد، اما به خود یادآوری کنید که این یک تجربه یادگیری مثبت و ضروری برای فرزندتان است. همچنین به یاد داشته باشید که زمانی که با کودک خود میگذرانید نباید کم شود یا از کیفیت آن کاسته شود.
منبع: Parents