قلب نمونه‌برداری مریخ‌نورد پشتکار در سیاره‌ی سرخ آشکار شد
مریخ‌نورد پشتکار درپوش سیستم نمونه‌برداری خود را روی سطح سیاره‌ی سرخ رها کرد تا این ابزار مهم یک گام دیگر به جمع‌آوری سنگ و خاک مریخ برای آوردن به زمین نزدیک شود.
مریخ‌نورد پشتکار که ۱۸ فوریه (۱ اسفند) بر سطح سیاره‌ی سرخ فرود آمد، هفته‌ی گذشته با موفقیت «سینی کف» (Belly Pan) فضاپیما را روی خاک دهانه‌ی جزرو (Jezero) رها کرد تا ابزار نمونه‌بردار به عنوان قلب مأموریت نمونه‌برداری نمایان شود. تیم کنترل مأموریت روز جمعه با اعلام این مطلب گفت: «پشتکار پس از انجام بررسی‌های لازم سینی زیرین را روی سطح مریخ انداخت.»
پس از اطمینان از رها شدن موفق سینی زیرین تیم مأموریت تصاویری از این فرآیند را منتشر کرد. با انجام این کار، اقدام بعدی بررسی و آزمایش سیستم نمونه‌برداری است. سینی زیرین پشتکار، یک پوشش محافظ فلزی است که بر روی سیستم نمونه‌برداری قرار گرفته بود. فیلم منتشر شده توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) روند ساده‌ی رها شدن این پوشش را نشان می‌دهد.
قرار است مریخ‌نورد پشتکار (Perseverance) هنگام حرکت روی سطح مریخ، ضمن اینکه در جست‌وجوی نشانه‌های حیات باستانی می‌گردد، نمونه‌هایی را در شکم خود ذخیره کند. ناسا در این زمینه گفت: «شکم مریخ‌نورد همه‌ی تجهیزات و ابزارهای لازم برای جمع‌آوری نمونه را درون خود دارد.
این ابزارها شامل یک چرخ مته است که چندین مته‌ی مختلف دارد. در کنار این چرخ مته، ۴۳ لوله‌ی نمونه قرار دارد که توسط نمونه‌های مریخی پر خواهد شد. پیش از این مریخ‌نورد پشتکار به شکل آزمایشی چند متر روی سطح مریخ راه رفته بود.
در حالی که بازوی بزرگ نمونه‌بردار سنگ‌ها را حفاری می‌کند، یک بازوی کوچک در شکم مریخ‌نورد به عنوان دستیار آزمایشگاهی عمل می‌کند به طوری که لوله‌های خالی را به سمت مته می‌برد و لوله‌های پر شده از نمونه را به درون فضانورد بازمی‌گرداند و ضمن بستن و عایق‌سازی آن‌ها را در فضایی مخصوص نگهداری می‌کند.
در نهایت نمونه‌ها در یک یا چند مکان در خاک مریخ گذاشته می‌شوند و محدوده به کمک نشانه‌های سطحی مانند سنگ‌ها و همچنین مختصات علامت‌گذاری خواهد شد تا در نهایت یک مأموریت بازگردانی نمونه از مریخ در آینده، لوله‌های حاوی نمونه را از خاک مریخ درآورد و به سوی زمین پرتاب کند. انجام چنین مأموریتی هنوز به‌طور کامل تأیید نشده اما برنامه‌ریزی آن توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا برای انجام در اواخر این دهه در حال انجام است و به گفته‌ی ناسا نمونه‌ها احتمالا در سال ۲۰۳۱ به زمین می‌رسند.
آوردن قطعات دست‌نخورده‌ی مریخ، با این فرض که نمونه‌ها به‌خوبی حفظ شده و از آلودگی زمین هم در امان مانده باشند، به دانشمندان امکان می‌دهد تا با استفاده از ابزارهای آزمایشگاهی پیشرته و غیرقابل حمل به دنبال حیات در سیاره‌ی سرخ باشند.
علاوه بر مأموریت بازگردانی نمونه از مریخ، فضاپیمای اسیریس-رکس ناسا هم در ماه‌های گذشته با موفقیت از سطح سیارک بنو نمونه‌برداری کرد تا در سال‌های آینده به زمین بیاورد. همچنین فضاپیمای هایابوسا ۲ ژاپن موفق شد، نمونه‌هایی از سیارک ریوگو را به زمین تحویل دهد.
عکس کاور: نمایی از درپوش سیستم نمونه‌برداری مریخ‌نورد پشتکار که بر روی خاک مریخ رها شد.
Credit: NASA/JPL-Caltech
منبع: Space
به نام ایزد منان خالق بی همتا
سلام به شما فارسی زبان با کمال.
در مورد اینکه ده سال طول می کشد که مریخ پیما به زمین برگردد، بله درست است بشر برای پیشرفت و تحقق به اهداف بزرگ و سالم نیاز به قدرت و پشتکار فوق العاده ای دارد که این زمان را کمتر کند.
به امید تلاش دانشمندان بزرگ و توان مند و یاری خدای یکتا این زمان در آینده خیلی خیلی کمتر خواهد شد.
یعنی واقعا انقد سخته اونارو بیارن که قراره ده سال طول بکشه
درود. بله. اول یک پنجره‌ی پرتاب مناسب باید در اختیار باشه. همین‌طور غلبه بر گرانش مریخ بدون در اختیار داشتن منابع زمینی و در نتیجه به نیاز به حمل سوخت، بسیار دشوار و مهم‌تر از اون پرهزینه هست. توصیه می‌کنم مقاله‌ی «آیا مأموریت پرهزینه‌ی بازگردانی نمونه از مریخ ارزشش را دارد؟» را در همین‌باره بخوانید.
لطفا قدرت دیدش هم بزنید ،حالا چه تضمینی داره من پنج میلیون بدم بعدم اسباب بازی تحویل بگیرم
درود، دیدگاه شما مربوط به محصول مرتبط با این خبر هست. در دیجی‌کالا در صفحه‌ی هر محصول جزئیات آن مشخص هست و برای محصولات اپتیکی مثل تلسکوپ، مواردی مثل توان تفکیک و قطر دهانه‌ی تلسکوپ نوشته شده.