حاشیهها و گزارش روز اول جشنواره ۱۴۰۰؛ «بیرو» همه را ناامید کرد
فیلم «بیرو» به کارگردانی مرتضیعلی عباس میرزایی پایینتر از انتظارات ظاهر شد و تا به این ساعت اکثر منتقدان را ناامید کرده است. در این مطلب به مرور حاشیهها و اتفاقات نشست خبری تنها فیلم ورزشی جشنواره چهلم میپردازیم.
از میان عوامل سازندهی بیرو مرتضی علی عباس میرزایی (کارگردان)، مجید برزگر (تهیهکننده)، صحرا اسدالهی (بازیگر)، حسین بیرانوند (بازیگر)، سعید داخ (بازیگر)، پیام آزادی (آهنگساز)، مجید یزدانی (مدیر فیلمبرداری)، روزبه پیروز (طراح پروژه) و فرید ناظر فصیحی (مدیر جلوههای ویژه) در دومین نشست رسانهای چهلمین جشنواره فجر حضور داشتند.
متأسفانه پروتکلهای بهداشتی به صورت کامل و دقیق در این نشست برگزار نشد و حتی چند تن از منتقدان شناخته شده در چنین اوضاعی ماسک نزده بودند. بنا بر برخی گزارشها تعدادی از عکاسان و خبرنگاران در اعتراض به رعایت نشدن مسائل بهداشتی نشست خبری بیرو را ترک کردهاند. امیدواریم طی روزهای آینده شاهد چنین اتفاقات ناخوشایندی نباشیم.
در ابتدای این نشست، مجید برزگر، تهیهکننده فیلم سینمایی بیرو با اشاره به اینکه بیرو فیلمی مستقل است، گفت: «دوست داشتم همه عوامل در جلسه حاضر میشدند که به علت محدودیت جا این امکان فراهم نشد.»
عباس میرزایی، کارگردان اثر در تکمیل صحبتهای برزگر بیان کرد: «من فکر میکنم همه درگیر مشکلات سینمای مستقل هستیم و امیدواریم که این سینما دیده شود. منظورم از مقوله مستقل این است که اثر ورای مسائل مالی است و این اتفاق برای فیلمسازان کوتاه زیاد رخ میدهد. در این فیلم من آزادی عمل زیادی داشتم و فکر میکنم که شما با فیلمی مستقل طرف هستیم. در ابتدا من میخواستم درباره یک قهرمان دیگر فیلم بسازم. اما بعد از تحقیقات زیاد متوجه شدیم که زندگی علیرضا بیرانوند گزینهی خوبی برای دراماتیزه شدن است و تصمیم گرفتیم درباره این موضوع فیلم بسازیم.»
من فامیل علیرضا بیرانوند نیستم
حسین بیرانوند، بازیگر نقش علیرضا بیرانوند دربارهی حضور در این فیلم، توضیح داد: «ما با آقای علیرضا بیرانوند از یک ایل هستیم اما نسبت فامیلی نداریم. من در تیم محلیمان بازی میکردم و اضافه شدنم به این پروژه به این شکل بود که یکی از عوامل عکس مرا دیده بودند و از من خواستند که نقش آقای بیرانوند را بازی کنم. الگوی من علیرضا بیرانوند بود و خیلی دلم میخواست او را ببینم. خداروشکر توانستم با کمک عوامل این نقش را بازی کنم.»
اینطور که پیداست تیم سازندهی بیرو قصد داشته است با استفاده از قصه زندگی دروازهبان تیم ملی یک اثر انگیزشی و امیدبخش خلق کنند. روزبه پیروز، طراح پروژه در این خصوص میگوید: «هدف ما ترسیم داستان امیدبخش علیرضا بیرانوند است که با عبور از تمامی سدها و موانع بر فراز قله موفقیت در حیطه فعالیت خود بایستد و در بزرگترین مسابقه های ورزشی شرکت کند. درواقع ما میخواستیم به جوانان بگوییم که با تلاش همه چیز امکانپذیر هستند.»
عباس میرزایی برای تشریح بیشتر مسألهی قهرمان و قهرمانسازی در بیرو و سینمای ایران گفت: «ما قهرمانان ورزشی بسیاری بهخصوص در نسل خود در حوزههای مختلف ورزشی داریم و اتفاقا میتوان از ظرفیت چهرههای کمتر شناخته شده هم استفاده کرد چون ساختن فیلم ورزشی به معمای پروراندن قهرمان است.» او ادامه داد: «من در ابتدای تیتراژ گفتهام که فیلم به روایت مرتضی علی عباس میرزایی است. خود بیرانوند هم فیلم را دوست داشت و راضی بود که فیلم را به جشنواره بدهیم.»
میرزایی در خصوص حضور کوتاه علیرضا بیرانوند در فیلم بیان کرد: «ظرفیت حضور او در این فیلم همینقدر بود. من این سکانس از حضور او را طراحی کردم که برایش یک خاطره باشد و حضور او میتوانست به عوامل روحیه دهد. نسل من با کارتون فوتبالیستها خاطره دارد. باید بگویم دوربین در مسابقات فوتبال همیشه بیرون زمین است اما هدف من این بود که دوربین را داخل زمین ببرم و با جزئیات بیشتری کار کنم.»
طراحی صحنه و لباس دشوار
تیم سازنده پس از اشاره به چالشهای فیلمنامهای و داستانی بیرو به سراغ سختیهای تکنیکی و ساختی این فیلم رفتند و فرید ناصر فصیحی، طراح جلوههای بصری این فیلم درام-ورزشی بیان کرد: «از زمان فیلمبرداری بیرو من با عوامل فیلم همراه شدم و دوست داشتم در این اثر که هم کانسپت قصه که تلاش و پشتکار است و هم به لحاظ جلوههای بصری چالش برانگیز بود و پلانهای زیادی از آن بر پرده سبز و آبی شکل میگرفت نقشی داشته باشم.»
لیلا نقدیپری، طراح صحنه و لباس فیلم در تکمیل صحبتهای ناصر فصیحی ادامه داد: «این فیلم چالش بزرگی برای ما بود و امیدوارم اتفاقات خوبی برای این اثر سینمایی رقم بخورد. با زمانی که عباسمیرزایی در اختیار داشت به نظرم نتیجه فیلمی قابل قبول شده است.»
در انتهای بحث پیام آزادی، آهنگساز فیلم گفت: «این پروژه برای ما چالش برانگیز بود و از ۲۵ نوازنده برای ساخت قطعه موسیقی این فیلم استفاده کردیم. با موسیقی تیتراژ حدود ۴۶ قطعه موسیقی کوتاه و بلند در فیلم به چشم میخورد و تلاش ما این بود که موسیقی آزاردهنده نباشد». عباسمیرزایی گفت: «باید بگویم که این سالن استانداردهای سالن سینما را ندارد و صدایی که شما در این سالن میشنوید تمام چیزی نیست که رخ میدهد و صدا در گوشههای مختلف سالن متفاوت است.»
آخرین صحبت قابل توجه این نشست مربوط به سعید داخ، بازیگر بیرو بود و وی بیان کرد: «ساختن هرچیزی برای اولین بار سخت است. ما در ایران فیلم ورزشی زیادی نداشتیم و ناخوداگاه متر و معیارمان فیلمهای خارجی میشود که در قامت سینمای ما اصلا نیست. برای همین ممکن است با بیمهری مواجه شود.»