وویجر ۲ در فضای میان‌ستاره‌ای پس از ۷ ماه پیام تازه‌ای از زمین دریافت کرد
با تعمیر ایستگاه بزرگ شماره ۴۳ شبکه‌ی اعماق فضای ناسا در استرالیا، این آژانس پس از چندین ماه موفق شد که با یکی از دورترین ساخته‌های دست بشر، کاوشگر وویجر ۲ (Voyager 2) ارتباط برقرار کند.
حدود ۱۹ میلیارد کیلومتر دورتر، یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای بشریت پیش می‌رود و درک ما را از اسرار جهان بیشتر می‌کند. به گفته‌ی ناسا پس از یک وقفه‌ی بیش از ۷ ماهه که توانایی ارسال فرمان به وویجر ۲ نبود، اکنون این آژانس می‌تواند دستورالعمل‌ها و به‌روزرسانی‌های تازه را به این کاوشگر بفرستد.
کاوشگر فضایی وویجر ۲ که در آگوست ۱۹۷۷ (مرداد ۱۳۵۶ خورشیدی) پرتاب شد بیش از ۴۳ سال است که به سمت فضای بیرون منظومه‌ی شمسی سفر می‌کند و از مشتری، زحل، اورانوس، نپتون بازدید کرده است.
ناسا از اواسط ماه مارس (اوایل فروردین) مشغول تعمیرات و به‌روزرسانی‌های لازم در ایستگاه ۴۳ شبکه‌ی اعماق فضای ناسا (DSS 43) است. این ایستگاه تنها آنتن در جهان است که می‌تواند با کاوشگر فضایی ارتباط برقرار کند. این به دلیل موقعیت وویجر ۲ در اعماق فضا و قرارگیری این آنتن در نیمکره‌ی جنوبی زمین است و این حقیقت که آنتن کانبرا استرالیا توانایی ارتباط با فناوری دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی را دارد. از ماه‌های گذشته اپراتورها در حال تعمیرات لازم برای دیش ۷۰ متری این آنتن بودند. این آنتن، یکی از دو فرستنده‌ی رادیویی است که طی ۴۷ سال بهروز نشده بود.
با تعمیر نسبی آنتن، اپراتورهای مأموریت پنج‌شنبه شب گذشته یک سیگنال آزمایشی به وویجر ۲ که اکنون در فضای میان‌ستاره‌ای است، فرستادند. با یک رفت و برگشت طولانی‌مدت سیگنال، روز دوشنبه بود که پاسخ وویجر ۲ توسط تیم زمینی دریافت شد. این کاوشگر سیگنال دریافتی را تأیید و فرمانی را که کنترل‌کننده‌های مأموریت ارسال کرده بودند، اجرا کرد.
ایستگاه ۴۳ شبکه‌ی اعماق فضای ناسا
Credit: CSIRO
«برد آرنولد» (Brad Arnold) مدیر پروژه در شبکه‌ی اعماق فضای ناسا در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) گفت: «آنچه این مأموریت را منحصربه‌فرد می‌کند این است که ما در همه‌ی سطوح آنتن کار می‌کنیم، از پایه در سطح زمین تا جایی که بخش‌هایی از گیرنده‌های آنتن را در خود جای می‌دهد و در مرکز دیش تا بالاتر از لبه گسترش می‌یابد.»
او افزود: «این ارتباط آزمایشی با وویجر ۲ قطعا به ما می‌گوید که کارهایی که انجام می‌دهیم در مسیر درستی قرار دارد.»
انتظار می‌رود که این به‌روزرسانی‌های آنتن ایستگاه اعماق فضای ناسا در استرالیا در فوریه‌ی ۲۰۲۱ (بهمن ماه) پایان یابد.
در فضای میان‌ستاره‌ای
وویجر ۲ پس از آنکه دوقلوی آن وویجر ۱ در سال ۲۰۱۲ این موفقیت را به دست آورد، دومین ساخته‌ی دست بشر بود که به فضای میان‌ستاره‌ای راه یافت. اگرچه در مدت به‌روزرسانی آنتن ایستگاه ۴۳، اپراتورهای مأموریت نمی‌توانستند برای مدت زمانی تقریبا از ابتدای همه‌گیری کرونا به وویجر دستور بفرستند اما دریافت داده‌های حسگر از کاوشگر ادامه داشت.
هر دو کاوشگر وویجر ۱ و وویجر ۲ هم‌اکنون درست در خارج از هلیوسفر که حبابی از میدان‌های مغناطیسی و ذرات ایجاد شده توسط خورشید است، قرار دارند.
«سوزان داد» (Suzanne Dodd) مدیر اداره‌ی شبکه‌ی میان‌سیاره‌ای JPL و مدیر پروژه‌ی مأموریت میان‌ستاره‌ای وویجر گفت: «ما همیشه به طور روزانه با فضاپیما ارتباط داشته‌ایم و می‌توانیم سلامت آن را ببینیم. اگر سالم نبود متوجه می‌شدیم.» با این وجود اگر هنگام تعمیرات آنتن، مشکلی برای کاوشگر ایجاد می‌شد، ناسا راهی برای رفع سریع آن نداشت.
او گفت: «چون سیستم‌های پردازنده‌ی وویجر ۱ و ۲ بسیار قدیمی هستند، ۲۰۰ هزار برابر حافظه‌ی کم‌تری نسبت به تلفن‌های همراه هوشمند دارند. اما این فناوری ابتدایی با پیچیدگی کمتر می‌تواند برای عمر کاوشگر با بیش از چهار دهه سودمند باشد. ساده بودن ساختار این کاوشگرها احتمالا یکی از دلایلی است که اینقدر طولانی عمر کرده‌اند. وویجرها به خوبی رکورد خود را دنبال می‌کنند و از مقاومت قابل توجهی برخوردارند.»
این انعطاف‌پذیری بشر را قادر می‌سازد تا اطلاعات تازه‌ای درباره‌ی لبه‌ی خارجی منظومه‌ی شمسی به‌دست آورد . از جمله در روزهای گذشته بود که نتایج یک پژوهش با کمک داده‌های وویجر درباره‌ی فضای اطراف هلیوسفر منتشر شد که نشان می‌داد این محیط با هیدروژن دربر گرفته شده است.
این داده‌ها همچنین یادآور آن است که همه‌ی ما ورای مرزها و ایدئولوژی‌ها، بخشی از یک بی‌نهایت باشکوه هستیم. آن‌طور «کارل سیگن» (Carl Sagan) ستاره‌شناس افسانه‌ای در کتاب «نقطه‌ی آبی کمرنگ» در سال ۱۹۹۴ نوشت: «شاید هیچ نمایش بهتری از حماقت انسانی نسبت به این تصویر دور از دنیای کوچک ما وجود نداشته باشد. از نظر من این مسئولیت ما را در برخورد مهربانانه با یکدیگر و حفظ و گرامی داشتن نقطه‌ی آبی کمرنگ، تنها خانه‌ای که اکنون زندگی می‌کنیم، بیشتر می‌کند.»
عکس کاور: طرح گرافیکی کاوشگر وویجر ۲ در فضای میان‌ستاره‌ای
Credit: NASA/JPL-Caltech
منبع: CNN
چقدر زببا بود این متن….فکر میکردم دیگه اطلاعات از وویجر ارسال نمیشه ….جالبه واقعا و بسیار شگفت انگیز
تاریخ شمسی پرتاب ووجر ۲ رو اشتباه نوشتید
سال ۱۳۵۶ درست هستش نه ۱۳۵۱
درود. اشتباه تایپی بود و اصلاح شد. ممنون از دقت شما