فضاپیمای سرنشیندار اسپیسایکس با گذر از یک خطر به ایستگاه فضایی رسید
پس از یک روز در راه بودن و پشت سر گذاشتن یک خطر برخورد، کپسول سرنشیندار دراگون اسپیسایکس که فضانوردان ناسا، ژاپن و آژانس فضایی اروپا را راهی فضا کرده بود، ساعتی پیش به ایستگاه فضایی بینالمللی متصل شد.
روز گذشته ۴ فضانورد شامل «روبرت شین کیمبرو» (Robert Shane Kimbrough) و «مگان مکآرتور» (Megan McArthur) فضانوردان ناسا، «آکیهیکو هوشیده» (Akihiko Hoshide) فضانورد آژانس کاوشهای هوافضای ژاپن و «توماس پسکی» (Thomas Pesquet) فرانسوی فضانورد آژانس فضایی اروپا طی مأموریت کرو-۲ باکپسول سرنشیندار دراگون اسپیسایکس از مرکز فضایی کندی به فضا پرتاب شدند.
در این پرواز برای نخستین بار از یک کپسول سرنشیندار بازیابی شده استفاده شد. کپسول «اِندِور» (Endeavour) که نام خود را از شاتل فضایی به همین نام گرفته است، نخستین بار در مأموریت پرتاب آزمایشی دمو-۲ فضانوردان ناسا را به ایستگاه فضایی بینالمللی برده بود و این بار همان کپسول با ۴ سرنشین راهی این آزمایشگاه مداری شد.
سرنشینان این پرواز حدود ۲۳٫۵ ساعت در مسیر بودند تا ضمن ارتقای مداری با سرعت حرکت ایستگاه فضایی بینالمللی هماهنگ شوند و در نهایت در ساعت ۰۵:۰۸ صبح منطقهی زمانی شرقی (۱۳:۳۸ به وقت تهران) به آن پیوستند. اما نکتهی قابل توجه در این مسیر دیده شدن یک شیء ناشناخته در نزدیکی کپسول فضانوردان بود.
هنگامی که فضانوردان برای خواب آماده میشدند، کنترلکنندههای زمینی مأموریت هشدار برخورد به یک زبالهی فضایی را اعلام کردند که در ساعت ۱۳:۴۳ منطقهی زمانی شرقی (۲۲:۱۳ به وقت تهران) از پشت کپسول عبور میکرد.
با افزایش شمار پرتاب موشکها و ماهوارهها به ویژه صورتهای فلکی ماهوارهای مانند استارلینک و وانوب در مدار پایین زمین، بقایای ماهوارهای و زبالههای فضایی به شکل فزایندهای بیشتر میشوند و کارشناسان بارها نسبت به افزایش خطر برخورد این اجرام ابراز نگرانی کردهاند.
با این وجود هنوز دیدن جرمی که خطر برخورد با کپسول دراگون اسپیسایکس با حدود ۸٫۲ متر طول و ۴ متر عرض را داشته باشد، غیرمنتظره است. با مشاهدهی یکی از این زبالههای فضایی در پرواز، فضانوردان ضمن پوشیدن کلاه و لباسهای فضایی خود و استقرار کامل روی صندلی به حالت آمادهباش درآمدند.
اگرچه از دید فضانوردان در ایستگاه فضایی بینالمللی این جرم با کپسول دراگون فاصله داشت و مانور ویژهای برای دور شدن از آن درنظر گرفته نشد اما با توجه به عدم قطعیت در مسیر آن، قرار داشتن در پوشش فضایی مخصوص، در صورت برخورد محافظت بیشتری را برای فضانوردان فراهم میکرد. در نهایت این جرم فضایی از نزدیکترین فاصله با کپسول دراگون که حدود ۴۵ کیلومتر بود گذشت و فضانوردان دوباره برای خواب آماده شدند.
با پایان این مسیر، کپسول اندور (تلاش) دراگون به محل اتصال جلویی ماژول هارمونی (Harmoney) پیوست. این سکوی اتصال پیش از این در اختیار کپسول سرنشیندار «تابآوری» (Resilience) از مأموریت کرو-۱ قرار داشت اما در هفتههای گذشته این کپسول با یک جابهجایی جالب محل اتصال خود به ایستگاه فضایی بینالمللی را تغییر داد و به بالای ماژول هارمونی رفت.
با رسیدن ۴ فضانورد مأموریت کرو-۲ به ایستگاه فضایی بینالمللی این آزمایشگاه مداری بهطور موقت ۱۱ خدمه خواهد داشت که یکی از شلوغترین زمانها در طول مأموریت بیست سالهی آن خواهد بود. رکورد بیشترین تعداد فضانوردان در ایستگاه فضایی در سال ۲۰۰۹ و زمانی زده شد که ۱۳ فضانورد همزمان در آن حضور داشتند.
عکس کاور: نمایی متفاوت از متصل شدن کپسول سرنشیندار دراگون «اندور» اسپیسایکس به بخش جلویی ماژول هارمونی ایستگاه فضایی بینالمللی
Credit: NASA