کیسه خواب جدید ناسا از ضعیف شدن چشم در فضا پیشگیری می‌کند
پژوهشگران ناسا کیسه خواب مکنده‌ای را توسعه داده‌اند که می‌تواند از جمع شدن مایعات در سر فضانوردان و در نتیجه ضعیف شدن بینایی آن‌ها پیشگیری کند.
برای فضانورد شدن نیاز به دید کامل ۲۰ از ۲۰ است اما متاسفانه تأثیرات فضا می‌تواند باعث شود فضانوردان با بینایی ضعیف به زمین بازگردند. اکنون پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس جنوب غربی کیسه خوابی ابداع کرده‌اند که می‌تواند با مکیدن مؤثر مایع از سر فضانوردان، از این مشکلات پیشگیری کند یا آن‌ها را کاهش دهد.
بیش از نیمی از فضانوردان ناسا که بیش از شش ماه به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) رفته‌اند، به درجات مختلفی دچار مشکلات بینایی شده‌اند. در یک مورد، «جان فیلیپس» (John Philips) که در سال ۲۰۰۵ به مدت ۶ ماه در ایستگاه فضایی بود، بازگشت و دید او از ۲۰/۲۰ به ۲۰/۱۰۰ کاهش یافته بود.
به‌عنوان مثال، برای سفرهای چندین ساله به مریخ، این موضوع می‌تواند به یک چالش تبدیل شود. دکتر بنجامین لوین (Benjamin Levine) پژوهشگر ارشد این مطالعه به بی‌بی‌سی گفت: «اگر فضانوردان چنان آسیب‌های شدیدی داشته باشند که نتوانند آنچه را که انجام می‌دهند ببینند و مأموریت را به خطر بیندازند، فاجعه‌بار خواهد بود.»
اثر منفی تجمع مایعات در سر بر چشم انسان
Credit: UT Southwestern Medical Center
هنگامی که شما می‌خوابید، مایعات در سر جمع می‌شوند اما در زمین با برخاستن از خواب، گرانش آن‌ها را دوباره به درون بدن می‌کشاند. اما در گرانش کم فضا، بیش از نیم گالن (حدود ۲ لیتر) مایع در سر جمع می‌شود.
این موضوع به نوبه‌ی خود به کره‌ی چشم فشار می‌آورد و باعث صاف شدن آن می‌شود که در نتیجه می‌تواند منجر به اختلال بینایی با نام «سندرم عصبی چشم مرتبط با پرواز» (Spaceflight-Associated Neuro-Ocular Syndrome) یا «سنس» (SANS) شود.
برای مقابله با SANS پژوهشگران با «رِی» (REI) تولیدکننده‌ی تجهیزات فضای باز همکاری کردند تا کیسه‌ی خوابی بسازند که دور کمر قرار می‌گیرد و نیم‌تنه‌ی پایینی را محدود می‌کند. سپس یک دستگاه مکنده مانند جاروبرقی فعال می‌شود که مایع را به‌سمت پاها می‌کشد و از تجمع آن در سر جلوگیری می‌کند.
حدود ۱۲ نفر برای آزمایش این فناوری داوطلب شدند و نتایج مثبت بود. اما پیش از اینکه ناسا این فناوری را به ایستگاه فضایی بین‌المللی ببرد، باید به برخی پرسش‌ها پاسخ داده شود. از جمله زمان بهینه‌ای که فضانوردان باید هر روز در این کیسه خواب بگذرانند. آن‌ها همچنین باید تعیین کنند که آیا هر فضانوردی باید از این کیسه خواب استفاده کنند یا تنها برای افرادی است که در معرض خطر گسترش SANS هستند.
با این وجود، دکتر لوین امیدوار است تا زمانی که ناسا آماده‌ی رفتن به مریخ می‌شود، سندروم بینایی مرتبط با پرواز دیگر یک مشکل اساسی نباشد. او خاطرنشان کرد: «این شاید یکی از حیاتی‌ترین مسائل پزشکی باشد که در دهه‌ی گذشته برای برنامه‌ی فضایی شناسایی شده است.»
عکس کاور: آزمایش کیسه خواب مکنده
Credit: UT Southwestern Medical Center
منبع: Engadget
