ناسا فضاپیمای اسپیسایکس را برای فرود فضانوردان روی سطح ماه انتخاب کرد
ناسا در حال آماده شدن برای اعزام فضانوردان به مأموریت کاوش ماه بهعنوان بخشی از برنامهی آرتمیس است و اکنون شرکت خصوصی اسپیسایکس را برای ادامهی توسعهی نخستین سامانهی فرود سرنشیندار تجاری روی ماه انتخاب کرده است.
طی برنامهی «آرتمیس» (Artemis) ناسا، برای نخستین بار یک زن به ماه سفر خواهد کرد و همچنین یکی دیگر از اهداف این برنامه فرود یکی از فضانوردان رنگینپوست در ماه است. موضوعی که پس از افزایش بودجهی ناسا برای سال آینده اعلام شد.
در مأموریت سرنشیندار آرتمیس به سطح ماه، نخست موشک قدرتمند «سامانهی پرتاب فضایی» (SLS) چهار فضانورد را با کمک کپسول «اوریون» (Orion) برای سفر چند روزه به مدار ماه آماده خواهد کرد. در آنجا دو نفر از خدمه برای آخرین مرحله از فرود بر روی ماه، به فضاپیمای فرود (HLS) اسپیسایکس منتقل میشوند. پس از تقریبا یک هفته کاوش در سطح ماه آنها برای سفر کوتاه خود به مدار، وارد سطحنشین میشوند و به مدار بازمیگردند تا به همکاران خود در اوریون بپیوندند و سپس راهی زمین شوند.
ارزش ثابت این مناقصه که اسپیسایکس برندهی آن شد، در مجموع ۲٫۸۹ میلیارد دلار است. «کاترین لودرز» (Kathy Lueders) مدیر مأموریتهای فضایی سرنشیندار ناسا گفت: «با این جایزه (مناقصه)، ناسا و شرکای تجاری ما نخستین مأموریت سرنشیندار نمایش فناوری را به سطح ماه در قرن ۲۱ به پایان میرسانند و آژانس گامی به جلو برای برابری جنسیتی و کاوشهای بلندمدت اعماق فضا برمیدارد. این گام حیاتی بشریت را در راهی برای اکتشاف پایدار ماه قرار میدهد و نگاه ما را به مأموریتهای دورتر در منظومهی شمسی از جمله مریخ معطوف میکند.»
اسپیسایکس در طول دورهی عملکرد اولیهی HLS از نزدیک با متخصصان ناسا همکاری کرده است تا طراحی با خواستههای ناسا هماهنگ باشد و اطمینان حاصل کنند که فضاپیما چارچوبهای عملکردی ناسا و استانداردهای پرواز فضایی انسان را رعایت میکند. یک اصلی اساسی برای سیستمهای ایمن این استانداردهای توافقشده در زمینههای مهندسی، ایمنی، سلامت و فنی پزشکی است.
«لیزا واتسون-مورگان» (Lisa Watson-Morgan) مدیر برنامهی HLS از مرکز پروازهای فضایی مارشال ناسا در هانستویل آلاباما گفت: «این یک نقطه عطف هیجانانگیز برای ناسا و به ویژه تیم آرتمیس است. در طول برنامهی آپولو ثابت کردیم که انجام کارهای به ظاهر غیرممکن مانند فرود انسان روی ماه، امکانپذیر است.»
او افزود: «با اتخاذ یک رویکرد مشترک در همکاری با صنعت، ضمن بهرهگیری از تخصص فنی و تواناییهای اثباتشدهی ناسا، بار دیگر فضانوردان آمریکایی را به سطح ماه بازمیگردانیم اما این بار برای کشف مناطق جدید و برای آنکه مدت زمان طولانیتری در ماه فعالیت داشته باشیم.»
سامانهی فرودگر HLS استارشیپ (Starship) اسپیسایکس که برای فرود روی ماه طراحی شده است، به موتورهای آزمایش شدهی رپتور و میراث موشکهای فالکون و فضاپیمای دراگون تکیه میکند. استارشیپ شامل یک کابین بزرگ و جادار و دو قفل هوایی برای پیاده روی فضانوردان روی ماه است. استارشیپ که هماکنون مراحل آزمایشی را میگذراند، به گونهای طراحی شده است که به یک سیستم پرتاب و فرود کاملا قابل استفادهی مجدد تبدیل شود که برای سفر به ماه، مریخ و دیگر مقاصد استفاده میشود.
جایزهی سطحنشین ماه تحت برنامهی فناوریهای فضایی بعدی برای همکاریهای اکتشافی (NextSTEP-2) اعطا میشود. همزمان جایزهی «پیوست اچ» (Appendix H) ناسا درنظر دارد تا رقابتی را برای حملونقل پایدار در سرح ماه فراهم کند تا در نهایت امکان دسترسی آسان و پیوستهی انسان به سطح ماه با استفاده از ایستگاه مداری «دروازهی ماه» (Lunar Gateway) باشد.
ناسا و شرکای تجاری و بینالمللی آن با موشک سامانهی پرتاب فضایی، فضاپیمای اوریون، سامانهی فرودگر و ایستگاه مداری دروازهی ماه، در حال بازگشت به ماه برای اکتشافات علمی، بهرهبرداری اقتصادی و الهام بخشیدن به نسلهای آینده هستند. آژانس فضایی آمریکا از طریق همکاریهای تجاری میکوشد شرایط فرود دقیق و جابهجایی آسان روی سطح ماه را فراهم کند.
در مرحلهی نمایش فناوری، ناسا ساخت یک زیستگاه و سطحنورد جدید، آزمایش سیستمهای جدید برای تأمین انرژی و موارد دیگر را پیشنهاد داده است. فعالیتهایی که همه تحت برنامهی آرتمیس به ماه انجام میشود و میتواند ناسا و شرکای آن را برای گام بزرگ بعدی یعنی اکتشاف انسانی در مریخ آماده کنند.
عکس کاور: طرحی گرافیکی از فضاپیمای سرنشیندار استارشیپ اسپیسایکس بر روی ماه
Credit: SpaxeX
منبع: NASA