قرص ناپروکسن برای چیست و در چه موارد مصرف می‌شود؟

قرص ناپروکسن یکی از داروهایی است که ممکن است در برخی از موارد به آن نیاز پیدا کنید. در این مقاله، توضیح می‌دهیم که قرص ناپروکسن برای چیست، چه ترکیباتی دارد و عوارض و تداخلات دارویی آن چیست.

قرص ناپروکسن از چه ترکیباتی تشکیل شده است؟

پیش از اینکه بخواهیم توضیح بدهیم که قرص ناپروکسن برای چیست، باید این موضوع را شرح دهیم که این دارو چه ترکیباتی دارد.

ناپروکسن (Naprosyn) یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که در گروه دارویی C قرار دارد. این گروه دارویی روی حیوانات عوارض جانبی داشته و برای مصرف انسانی به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

مواد غیرفعال به کار رفته در این دارو تجزیه‌کننده‌ها، روان‌کننده‌ها، پرکننده‌ها و عوامل رنگی هستند. البته، ممکن است این ترکیبات در برخی از نسخه‌های این دارو متفاوت باشد. بنابراین، بهتر است که برای اطمینان از آگاهی از ترکیبات دقیق این دارو برچسب آن را با دقت بخوانید.

خواندنی‌ها

قرص ایمدین چیست؛ فواید، عوارض و نحوه‌ی مصرف آن

کاربرد قرص ناپروکسن چیست؟

برای تسکین علائم آرتریت (مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید یا آرتریت نوجوانان) از جمله التهاب، تورم، سفتی و درد مفاصل استفاده می‌شود. ناپروکسن همچنین به تسکین علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان که نوعی آرتریت است که مفاصل ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می‌دهد، کمک می‌کند. البته، این دارو آرتروز را درمان نمی‌کند و تنها تا زمانی که به مصرف آن ادامه دهید به تسکین علائم بیماری شما کمک می‌کند.

این دارو همچنین ممکن است برای درمان دردهای خفیف تا متوسط از جمله نقرس حاد و سایر شرایط دردناک مانند بورسیت، تاندونیت یا دردهای قاعدگی استفاده شود. قرص ناپروکسن ۲۵۰ و ۵۰۰ فقط با تجویز پزشک در دسترس است.

قرص جوشان ویتامین ث هلث اید با طعم پرتقال - ۱۰۰۰ میلی گرم بسته ۲۰ عددی

۸۱,۴۰۰

۳۳,۴۱۰

تومان

قرص پرفکت بیوتی بسته ۶۰ عددی

۵۲۳,۲۰۰

۸۵,۰۰۰

تومان

خرید انواع مکمل دارویی

مشاهده همه

موارد مصرف قرص ناپروکسن ۲۵۰ و ۵۰۰ برای چیست؟

در ایران، ناپروکسن در اشکال دارویی قرص ناپروکسن ۵۰۰ و ۲۵۰ و شیاف ناپروکسن ۵۰۰ عرضه می‌شود. ممکن است از خود بپرسید که قرص ناپروکسن ۵۰۰ برای چیست یا قرص ناپروکسن ۲۵۰ چه کاربردهایی دارد؟ در پاسخ به این سؤالات باید گفت که این دارو کاربردهای مختلفی دارد که در ادامه با مهم‌ترین آن‌ها آشنا می‌شوید.

درمان بیماری‌های التهابی

ناپروکسن و ناپروکسن سدیم با تأثیرات ضد التهابی و ضد درد در درمان علائم آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)، استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان و اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شوند. ناپروکسن همچنین در ترکیب ثابت با اسموپرازول منیزیم برای درمان علامتی آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و اسپوندیلیت آنکیلوزان در بزرگسالان و برای درمان علامتی آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در نوجوانان ۱۲ سال و بالاتر با وزن ۳۸ کیلوگرم به کار می‌رود.

درمان روماتیسم مفصلی، آرتریت نوجوانان و آرتروز

اگر قرص ناپروکسن در درمان آرتریت روماتوئید یا آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان استفاده شود، درد و سفتی مفاصل ناشی از این بیماری‌ها را تسکین می‌دهد، باعث کاهش تورم آن‌ها می‌شود و به تحرک و قدرت گرفتن افراد مبتلا به این بیماری‌ها کمک می‌کند. استفاده از ناپروکسن در درمان آرتروز، باعث تسکین درد و سفتی و بهبود عملکرد مفصل زانو می‌شود. به نظر می‌رسد که ناپروکسن در این شرایط فقط تسکین‌دهنده است و هنوز شواهد علمی مبنی بر اینکه این دارو روند این بیماری را به طور دائم متوقف یا معکوس می‌کند، وجود ندارد. قرص ناپروکسن سدیم نیز می‌تواند به تسکین موقت دردهای جزئی مرتبط با آرتریت کمک کند.

بیشتر مطالعات بالینی درباره‌ی تأثیر قرص ناپروکسن در درمان آرتریت روماتوئید یا استئوآرتریت نشان داده‌ که اثرات ضد التهابی و ضد درد دوزهای معمول ناپروکسن بیشتر از دارونما و تقریباً برابر با دوزهای معمول سالیسیلات‌ها، ایندومتاسین، فنوپروفن یا ایبوپروفن است. نتایج یک مطالعه روی بیماران مبتلا به استئوآرتریت نشان داد که مصرف قرص ناپروکسن ۵۰۰ دو بار در روز نسبت به مصرف تولمتین ۸۰۰ برای دو بار در روز برای تسکین برخی از دردها مؤثر است.

درمان روماتیسم ستون فقرات

اگر قرص ناپروکسن ۵۰۰ یا ۲۵۰ برای درمان بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان یا روماتیسم ستون فقرات استفاده شود، باعث تسکین دردهای شبانه، سفتی مفاصل صبحگاهی و درد در هنگام استراحت می‌شود. در برخی از مطالعات کنترل شده درباره‌ی این دارو، اثرات ضد التهابی و ضد درد دوزهای معمول ناپروکسن در درمان علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان بیشتر از دارونما و قابل مقایسه با دوزهای معمول آسپرین یا فنیل بوتازون بود.

درمان سایر شرایط التهابی

ناپروکسن به طور موثر برای تسکین درد، تب، قرمزی، تورم و حساسیت در بیماران مبتلا به آرتریت حاد نقرسی به کار می‌رود. اگر بخواهید از این دارو برای درمان شانه درد حاد استفاده کنید، اثرات ضد التهابی و ضد درد ناپروکسن سدیم بیشتر از دارونما و تقریباً برابر با اثرات ایندومتاسین است. اگر هم داروی ناپروکسن را برای درمان تاندونیت و بورسیت به کار ببرید، اثرات ضد التهابی و ضد درد دوزهای معمول ناپروکسن سدیم با دوزهای معمول اکسی فن بوتازون قابل مقایسه است.

تسکین درد

ناپروکسن معمولی و نوع سدیم آن برای تسکین درد پس از عمل (از جمله دردهای مرتبط با جراحی دندان)، درد پس از زایمان، دردهای قاعدگی، درد پس از قرار دادن یک وسیله پیشگیری از بارداری داخل رحمی، درد ارتوپدی، سردردهای شدید و میگرنی و درد با منشأ احشایی مرتبط با سرطان استفاده می‌شود. ناپروکسن سدیم ممکن است در بزرگسالان و کودکان ۱۲ ساله یا بالاتر برای تسکین موقت دردهای شدید و دردهای جزئی مرتبط با سرماخوردگی، سردرد، دندان درد، دردهای عضلانی و کمردرد نیز استفاده شود.

برخی از پژوهشگران اثربخشی ناپروکسن معمولی و نوع سدیم آن در مقایسه با سایر مسکن‌ها در تسکین درد غیرآرتریت را مقایسه کرده‌اند. نتایج یک مطالعه نشان داد که یک دوز ۲۷۵ میلی‌گرمی خوراکی ناپروکسن سدیم به اندازه یک دوز خوراکی ۶۵۰ میلی‌گرمی آسپرین در تسکین درد رحم پس از زایمان مؤثر است. در مطالعه‌ای دیگر، از این دارو برای تسکین درد بعد از عمل یا ارتوپدی استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف ۵۵۰ میلی‌گرم و پس از آن ۲۷۵ میلی‌گرم ناپروکسن سدیم خوراکی هر ۶ ساعت حداقل به اندازه مصرف ۶۵۰ میلی‌گرم استامینوفن خوراکی هر ۶ ساعت یا ۵۰ میلی  گرم پنتازوسین خوراکی هر ۶ ساعت مؤثر است.

برخی از کارشناسان معتقدند که داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند قرص ناپروکسن درمان مفیدی برای حملات خفیف تا متوسط ​​میگرن یا برای حملات شدیدی است که در گذشته به داروهای  ضدالتهاب غیر استروئیدی مشابه یا مسکن‌های خفیف‌تر واکنش نشان داده‌اند. اگر از قرص ناپروکسن برای پیشگیری از سردرد میگرنی استفاده شود، می‌تواند شدت و مدت این درد را تا حدی کاهش دهد.

تسکین دیسمنوره یا قاعدگی دردناک

برای تسکین دردهای ناشی از قاعدگی دردناک به ترتیب قرص ناپروکسن ۵۰۰ یا ناپروکسن سدیم ۵۵۰ و پس از آن ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن سدیم ۲۷۵ هر ۶ ساعت یکبار مصرف می‌شود. بنابراین، اگر بخواهی بدانید که قرص ناپروکسن ۲۵۰ برای چیست یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ چه کاربردهایی دارد، باید به تسکین قاعدگی دردناک به عنوان یکی از آن‌ها اشاره کرد.

رفع تب

ناپروکسن سدیم در بزرگسالان و کودکان ۱۲ ساله و بالاتر به عنوان تب بر استفاده می‌شود. نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که یک دوز خوراکی ناپروکسن (۲.۵ یا ۷.۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم) حداقل به اندازه یک دوز خوراکی خوراکی آسپرین (۱۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم) در کاهش تب در کودکان مؤثر است. علاوه‌براین، نتایج یک مطالعه نشان داده که ترکیب ناپروکسن سدیم و آمپی سیلین نسبت به آمپی سیلین به تنهایی در کاهش تب، تنگی نفس و سرفه مرتبط با عفونت‌های حاد تنفسی در کودکان موثرتر است.

سایر کاربردهای قرص ناپروکسن

ناپروکسن در درمان علائم استئیت دفورمانس یا بیماری پاژه استخوان و سندرم بارتر نیز به کار می‌رود. برخی از مطالعات نیز نشان داده که مصرف قرص ناپروکسن در شیوع کمتر بیماری آلزایمر در بین بیمارانی است که به مدت ۲ سال یا بیشتر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مصرف کرده‌اند تأثیر دارد.

عوارض قرص ناپروکسن چیست؟

پس از دانستن این موضوع که قرص ناپروکسن برای چیست، باید با عوارض این دارو نیز آشنا شوید. در این صورت، با مشاهده‌ی هر یک از عوارض این دارو می‌توانید اقدامات لازم را انجام دهید. به طور کلی، عوارض قرص ناپروکسن به دو دسته عوارض جانبی رایج و جدی تقسیم می‌شوند که در ادامه با آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

خواندنی‌ها

قرص پپتاید چیست؟ مکملی مفید برای داشتن پوستی جوان و شاداب

عوارض جانبی رایج ناپروکسن

عوارض جانبی شایع ناپروکسن ممکن است شامل سوء هاضمه، سوزش سر دل، درد معده، حالت تهوع، سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، کبودی، خارش، بثورات پوستی، تورم یا شنیدن صدای زنگ در گوش باشد.

عوارض جانبی جدی ناپروکسن

اگر علائم واکنش آلرژیک به ناپروکسن (آبریزش یا گرفتگی بینی، خس خس یا مشکل تنفسی، کهیر، تورم در صورت یا گلو) یا یک واکنش پوستی شدید (تب، گلودرد، سوزش چشم، بثورات پوستی قرمز یا بنفش همراه با تاول و پوسته پوسته شدن) دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

در صورتی که پس از مصرف قرص ناپروکسن دچار واکنش دارویی جدی شده‌اید که می‌تواند بسیاری از قسمت‌های بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، استفاده از این دارو را متوقف کنید و به دنبال درمان پزشکی باشید. علائم این واکنش دارویی ممکن است بثورات پوستی، تب، غدد متورم شده، دردهای عضلانی، احساس ضعف شدید، کبودی غیرمعمول یا زرد شدن پوست یا چشمان شما باشد.

اگر هم پس از مصرف ناپروکسن، علائم حمله قلبی یا سکته مغزی مانند درد قفسه سینه که به فک یا شانه شما گسترش می‌یابد، بی حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن، تکلم نامفهوم و احساس تنگی نفس دارید، باید بلافاصله با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.

در صورت داشتن این علائم نیز مصرف ناپروکسن را متوقف کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• تنگی نفس (حتی با فعالیت خفیف)
• تورم یا افزایش وزن سریع
• اولین نشانه هر گونه بثورات پوستی حتی اگر بسیار خفیف باشد.
• علائم خونریزی معده شامل مدفوع خونی یا سیاه رنگ، سرفه خونی یا استفراغی که شبیه تفاله قهوه است.
• مشکلات کبدی از جمله حالت تهوع، درد بالای معده، خارش، احساس خستگی، علائم شبیه آنفولانزا، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاک رسی، یرقان (زرد شدن پوست یا چشم)
• مشکلات کلیوی از جمله ادرار کم یا بدون ادرار، ادرار دردناک یا دشوار، تورم در پاها یا مچ پا، احساس خستگی یا تنگی نفس
• نشانه‌های کاهش گلبول‌های قرمز خون (کم خونی) نظیر رنگ پریدگی پوست، احساس سبکی سر یا تنگی نفس، ضربان قلب سریع، مشکل در تمرکز
• واکنش‌های شدید پوستی، تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، سوزش در چشم‌ها، درد پوست به دنبال بثورات پوستی قرمز یا بنفش که گسترش می‌یابد (به‌ویژه در صورت یا قسمت بالایی بدن) و باعث ایجاد تاول و پوسته پوسته شدن پوست می‌شود.

تداخلات دارویی قرص ناپروکسن چه چیزهایی هستند؟

اگرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم استفاده شوند، مصرف برخی از داروهایی که اغلب همراه با یکدیگر مصرف می‌شوند نیز ممکن است به واکنش‌های جدی بدن منجر شود. در این موارد، پزشک شما ممکن است دوز داروهایتان را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری که لازم باشد را انجام دهد. اگر شما داروهای خاصی مصرف می‌کنید، بهتر است پزشک خود را در جریان بگذارید تا بر اساس این موضوع درباره‌ی تجویز قرص ناپروکسن تصمیم بگیرد.

اگر از داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین (زولوفت)، ترازودون یا ویلازدون استفاده می‌کنید، قبل از استفاده از ناپروکسن از پزشک خود سوال کنید. مصرف هر یک از این داروها همراه با این داروی ضد التهابی غیر استروئیدی ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.

اگر از داروهای زیر نیز استفاده می‌کنید، از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا استفاده از داروی ناپروکسن برای شما بی خطر است یا خیر:

• کلستیرامین
• سیکلوسپورین
• دیگوکسین
• لیتیوم
• متوترکسات
• پمترکسد
• فنی توئین یا داروهای مشابه تشنج
• پروبنسید
• وارفاری (Coumadin، Jantoven) یا رقیق کننده‌های خون مشابه
• یک داروی دیورتیک یا ادرارآور
• داروهای قلب یا فشار خون
• انسولین یا داروی خوراکی دیابت

البته، این فهرست کامل نیست. سایر داروها از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، مکمل‌ها و محصولات گیاهی نیز ممکن است با ناپروکسن تداخل داشته باشند.

خواندنی‌ها

قرص ونوستات چیست و چه تاثیری روی لاغری دارد؟

آنچه باید پیش از تجویز ناپروکسن به پزشک بگویید

پیش از تجویز ناپروکسن توسط پزشک به او در مورد تمام شرایط سلامتی خود و هر گونه داروهای تجویزی یا بدون نسخه  (OTC)که مصرف می‌کنید، مکمل‌ها، محصولات گیاهی و سایر  داروهایی که استفاده می‌کنید، اطلاع دهید. آگاهی از این موضوع به او کمک می‌کند تا تشخیص دهد که آیا ناپروکسن برای شما مناسب است یا خیر. مهم‌ترین موضوعاتی که پزشک شما باید پیش از تجویز قرص ناپروکسن بداند، عبارت‌اند از:

• شرایط فعلی و گذشته سلامت شما:اگر دچار مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی یا حمله قلبی بوده‌اید یا مشکلاتی نظیر خونریزی، مشکلات کلیوی یا کبدی، احتباس مایعات، زخم معده، خونریزی یا سایر مشکلات معده مانند سوزش سر دل، فشار خون بالا، آسم یا سکته داشته‌اید، این موضوع را حتماً به پزشک اطلاع دهید.
• مصرف داروهایی که ممکن است با ناپروکسن تداخل داشته باشند.
• بارداری: در هفته ۲۰ یا بالاتر بارداری از مصرف ناپروکسن بدون مشورت با پزشک خود خودداری کنید. مصرف ناپروکسن در این مدت ممکن است باعث آسیب به جنین و عوارضی در حین زایمان شود. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک درباره مصرف یا عدم مصرف ناپروکسن در دوران بارداری شما تصمیم می‌گیرد.
• شیردهی: ناپروکسن وارد شیر مادر می‌شود. اگر به فرزندتان شیر می‌دهید یا قصد شیردهی به او را دارید، این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید تا در مورد مصرف یا عدم مصرف ناپروکسن در این دوران تصمیم بگیرد.

کلام آخر

قرص ناپروکسن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که برای درمان دردهای متوسط تا شدید و التهاب‌ به کار می‌رود. این قرص را باید با تجویز پزشک و طبق دوزهای مصرفی که او تعیین می‌کند مصرف کنید تا دچار عوارض جانبی مصرف ناپروکسن نشوید.

منابع: mayoclinic , drugs , nhs