نورالینک ایلان ماسک تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا را برای درمان نابینایی گرفت
استارتاپ تراشه‌ی مغزی «نورالینک (Neuralink)» ایلان ماسک اعلام کرد که پروژه‌ی ایمپلنت تجربی این شرکت که با هدف درمان نابینایی طراحی شده، عنوان «دستگاه نوآورانه» را از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) دریافت کرده است.
برچسب دستگاه نوآورانه‌ی سازمان غذا و داروی آمریکا یک برنامه‌ی داوطلبانه است که توسعه‌دهندگان تجهیزات پزشکی می‌توانند برای آن درخواست بدهند. هدف این برنامه سرعت بخشیدن به روند تحقیق و توسعه‌ی این دستگاه‌هاست و هنگامی که به برخی از دستگاه‌های پزشکی که برای درمان یا تشخیص بیماری‌های تهدیدکننده‌ی حیات استفاده می‌شوند تعلق می‌گیرد، تولیدکنندگان می‌توانند از امتیازهای مختلف FDA بهره‌مند شود.
به گفته‌ی ماسک، این دستگاه تجربی که با نام «بلایندسایت» (Blindsight) شناخته می‌شود، حتی به نابینایان مادرزادی و کسانی که هر دو چشم و عصب بینایی خود را از دست داده باشند، امکان دیدن می‌دهد. نورالینک هنوز توضیحی درباره‌ی زمان آغاز آزمایش‌های انسانی این دستگاه پاسخی نداده است.
فناوری پایه‌ای بلایندسایت دهه‌هاست که برای بازگرداندن محدودیت‌های بینایی در برخی افراد نابینا به صورت تجربی استفاده شده است. در این روش، یک شبکه‌ی میکروالکترودی در قشر بینایی مغز قرار داده می‌شود و با الگوهایی که از یک دوربین به دست آمده، نورون‌های آن ناحیه را تحریک می‌کند. این فناوری مبنای ساده‌ای دارد اما با توجه به نیاز به تراکم بسیار زیاد الکترودها، تشکیل تصویری کامل و صحیح، پیچیده و دشوار است.
همچنین با توجه به اینکه نابینایان مادرزادی توانایی بیولوژیکی برای دیدن با چشم‌های خود را ندارند، می‌تواند ادعای ماسک در این زمینه را گمراه‌کننده دانست. چون هرچند ساختار سلولی قشر بینایی در این افراد برای وظایف دیداری بهینه‌سازی شده است، فاقد مسیرهایی است که مفهوم دیدن را برای افراد بینا ایجاد می‌کنند.
نورالینک که در سال ۲۰۱۶ توسط «ایلان ماسک» (Elon Musk) و گروهی از مهندسان تأسیس شد، در حال ساخت یک رابط تراشه‌ی مغزی است که درون جمجمه کاشته می‌شود و در نهایت به بیماران معلول کمک کند تا دوباره حرکت کنند، ارتباط برقرار کنند و بینایی خود را بازیابند. دستگاه نورالینک دارای تراشه‌ای است که سیگنال‌های عصبی را پردازش و منتقل می‌کند و این سیگنال‌ها می‌توانند به دستگاه‌هایی مانند کامپیوتر یا تلفن انتقال یابند.
این استارتاپ همچنین در حال آزمایش یک تراشه‌ی کاشتنی (ایمپلنت) دیگر است که به بیماران معلول امکان استفاده از دستگاه‌های دیجیتال را تنها از طریق فکر کردن می‌دهد، موضوعی که می‌تواند کمک زیادی به افراد مبتلا به آسیب‌های نخاعی بکند. انتظار می‌رود آزمایش این دستگاه شامل سه بیمار باشد تا دستگاه نورالینک در پژوهشی که چندین سال به طول خواهد انجامید، مورد ارزیابی قرار گیرد. اوایل سال ۲۰۲۴ نورالینک موفق شد این دستگاه را در دومین بیمار آزمایش کند تا از آن برای انجام بازی‌های ویدیویی و یادگیری طراحی اشیاء سه‌بعدی بهره ببرد.
بدین ترتیب اکنون که FDA به نورالینک اجازه داده تا دستگاه درمان نابینایی را هم برای استفاده‌ی انسانی بهینه‌سازی و آزمایش کند، امید می‌رود که این شرکت توضیحات بیشتری درباره‌ی فناوری و برنامه‌ریزی برای آزمایش انسانی آن ارائه دهد.
منابع: Reuters, Tech Crunch
