۱۰ فیلم که در متااسکور امتیاز کامل گرفته‌اند

صوفیا نصرالهی

۹ خرداد ۱۴۰۰ | ۰۷:۳۶ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۷ دقیقه

سایت سینمااسکور مرجعی برای مخاطبان عادی سینماست. مردم بعد از دیدن فیلم‌ها در سینماها در سینمااسکور به آن امتیاز می‌دهند. این فهرستی از چند فیلمی است که در طول این سال‌ها توانسته‌اند امتیاز کامل A+ را از مخاطبانشان کسب کنند.

سایت سینمااسکور که از سال ۱۹۷۹ تأسیس شد هدفش این بود که به جای صدای منتقدان، نظرات مخاطبان معمولی سینما به گوش دیگران برسد. سینمااسکور حتی مثل imdb هم نیست که مخاطبانش علاقمندان جدی‌تر سینما هستند و به عبارتی خوره‌ی فیلم‌ها در آن امتیاز می‌دهند. سینمااسکور امتیازات را از هر گروه سنی و هر جنسیتی جمع‌آوری می‌کند. هر کسی که فیلمی را ببیند می‌تواند امتیازش را به‌راحتی در این سایت ثبت کند اما به همین اندازه هم امتیاز کامل گرفتن از همه برای هر فیلمی ممکن نیست. امتیاز کامل به این معناست که از مخاطبان عادی‌ تا جدی‌تر که در سینمااسکور رأی داده‌اند تحت‌تأثیر فیلم قرار گرفته باشند. کمتر از ۱۰۰ فیلم در فهرست داریم که امتیاز کامل A+ را در سینمااسکور دریافت کرده‌اند. چندتایی از آن‌ها را انتخاب کرده‌ایم. فهرستی بی‌دردسر که طبق آمار سینمااسکور همه باید از دیدنشان لذت ببرند.

۱. کوکو (Coco)

کارگردان: لی آنکریچ، آدریانا مولینا
صداپیشگان: گائل گارسیا برنال
امتیاز متاکریتیک: ۸۱ از ۱۰۰
محصول ۲۰۱۷

برنده‌ی اسکار بهترین فیلم انیمیشن و یکی از آن ایده‌های دیوانه‌وار پیکسار که این‌بار سراغ آداب و رسوم مکزیک رفته است. داستان پسربچه‌ای به نام میگل که عاشق موسیقی است اما در خانواده‌اش موسیقی را قدغن کرده‌اند چون جد او موزیسینی بوده که همسرش را ترک کرده و باعث ناراحتی او شده است. میگل در روز مردگان اشتباهی گذرش به جهان دیگر می‌افتد و با مادر مادربزرگش و پدر مادربزرگش و البته اسطوره‌اش در موسیقی آشنا می‌شود. او فرصت کمی دارد تا دوباره به جهان زنده‌ها برگردد و این وسط موانعی هم وجود دارند. «کوکو» قصه‌ی پرکششی دارد و کاراکترهایی دوست‌داشتنی.

۲. علاءالدین (Aladdin)

کارگردان: ران کلمنتز، جان موسکر
صداپیشگان: رابین ویلیامز، اسکات وینگر
امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰
محصول ۱۹۹۲

این داستان معروف قدیمی را همه بلدیم و البته دیزنی طبق معمول کمی دستکاری‌اش کرده بود. علاءالدین یک دزد خرده‌پای خیابانی خوش‌قلب است. یک روز اتفاقی گذرش به چراغ جادویی می‌خورد که می‌تواند همه‌ی آرزوهای او را برآورده کند. علاءالدین که قبلا شاهزاده خانم جاسمین را دیده و عاشقش شده از چراغ جادو می‌خواهد او را پیش جاسمین ببرد. اما این وسط وزیر بدجنس دربار می‌خواهد همه چیز را خراب کند. صداپیشه‌ی نقش غول چراغ جادو رابین ویلیامز است و در خیلی از فهرست‌ها جزء بهترین کارهای رابین ویلیامز آورده شده است. شوخ‌طبعی فیلم که بیشتر از جانب رابین ویلیامز است باعث شد که بزرگترها همان‌طور که بچه‌ها مبهوت پرده بودند از تماشای آن لذت ببرند.

۳. انتقام‌جویان (The Avengers)

کارگردان: جاس ودون
بازیگران: رابرت داونی جونیور، کریس اوانز، اسکارلت جوهانسون
امتیاز متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰
محصول ۲۰۱۲

قسمت‌های بعدی «انتقام‌جویان» به لحاظ سینمایی پیشرفت بیشتری کردند و منتقدان هم بیشتر دوستشان داشتند اما مردم درباره‌ی قسمت اول بیشتر اتفاق نظر داشتند. قدرتمندترین قهرمانان زمین از مرد آهنی گرفته تا بیوه‌ی سیاه و هالک و ثور باید دور هم جمع شوند و یاد بگیرند که چطور کنار هم مبارزه کنند تا بتوانند لوکی بدجنس و ارتش متحدش را شکست بدهند. اهریمنانی که می‌خواهند انسان‌ها را به‌عنوان برده به بند بکشند. جاس ودون کسی بود که فرنچایز پولساز و پرطرفدار «انتقام‌جویان» را با این فیلم بنیان گذاشت. صحنه‌های اکشن فیلم دیدنی است هرچند در قسمت‌های بعدی نمونه‌های بهتری از آن ساخته شد اما سرراست‌ترین قصه را میان سری فیلم‌های «انتقام‌جویان» دارد.

۴. دیو و دلبر (Beauty and the Beast)

کارگردان: گری تروزدیل، کرک وایز
صداپیشگان: پیج اوهارا، رابی بنسون
امتیاز متاکریتیک: ۹۵ از ۱۰۰
محصول ۱۹۹۱

این یکی از مهم‌ترین انیمیشن‌های تاریخ دیزنی است که زمانی که هنوز بخش بهترین انیمیشن در اسکار وجود نداشت توانست نامزد بهترین فیلم شود. باز هم دیزنی یکی از افسانه‌های قدیمی را دستکاری کرد. ماجرای دختر کتاب‌خوان و رویایی به نام بل که پدرش در جنگل گم می‌شود. بل به دنبال پدرش به قصر دیو می‌رسد و از او می‌خواهد که به جای پدرش، او را گروگان نگهدارد. بین بل و دیو رابطه‌ی عاطفی ایجاد می‌شود اما دیو همیشه نگران گل رزی است که هر کدام از گلبرگ‌هایش که می‌افتند او یک قدم به مرگ نزدیکتر می‌شود. از آن طرف گاستون عاشق قدیمی بل هم می‌خواهد از دیو انتقام بگیرد.

۵. نقطه‌ی کور (The Blind Side)

کارگردان: جان لی هنکاک
بازیگران: ساندرا بولاک
امتیاز متاکریتیک: ۵۳ از ۱۰۰
محصول ۲۰۰۹

سال گذشته فیلم «چیزهای کوچک» از کارگردان فیلم «نقطه‌ی کور» یعنی جان لی هنکاک با بازی دنزل واشنگتن پخش شده و اتفاقا آن فیلم هم بیشتر توجه مخاطبان را جلب کرده تا منتقدان. این درام ورزشی اقتباسی از کتابی به همین نام است و داستان یک بازیکن فوتبال آمریکایی به نام مایکل اوهر را روایت می‌کند که بر فقر خانوادگی‌اش غلبه می‌کند و با خانواده‌ای ثروتمند آشنا می‌شود که کمک می‌کنند او به هدفش یعنی بازی در تیم ملی فوتبال آمریکا نزدیک شود. ساندرا بولاک نقش مادرخوانده‌ی مایکل را بازی می‌کند که برای بازی در این فیلم برنده‌ی جایزه‌ی اسکار هم شد. خود فیلم هم نامزد اسکار بهترین فیلم شد.

۶. با گرگ‌ها می‌رقصد (Dances with Wolves)

کارگردان: کوین کاستنر
بازیگران: کوین کاستنر، مری مک‌دانل، گراهام گرین
امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰
محصول ۱۹۹۰

کوین کاستنر هم کارگردان و هم بازیگر نقش اول فیلم است. فیلمی که در اوایل دهه‌ی هفتاد جزء فیلم‌های خارجی بود که در سینماهای تهران هم پخش شد. داستان فیلم در قرن نوزدهم می‌گذرد. جان دانبار سروان آمریکایی در جنگ زخمی می‌شود و به خاطر فداکاری‌هایش نشان افتخار می‌گیرد. دانبار به مأموریتی دیگر فرستاده می‌شود تا در مقابل قبیله‌های سرخپوستان حصارهای منطقه‌ی مربوط به سفیدپوستان آمریکا را تقویت کند. دانبار کم‌کم با قبیله‌های سرخپوست آن منطقه دوست و آشنا می‌شود و حتی به دختری سرخپوست دل می‌بنند. سرخپوست‌ها اسم او را می‌گذارند؛ با گرگ‌ها می‌رقصد. فیلم داستانش را به شیوه‌ای حماسی روایت می‌کند و تصویری همدلی برانگیز از هم‌زیستی سفیدپوستان و سرخپوستان نشان می‌دهد.

۷. انجمن شاعران مرده (Dead Poets Society)

کارگردان: پیتر ویر
بازیگران: رابین ویلیامز، ایتان هاوک
امتیاز متاکریتیک:‌ ۷۹ از ۱۰۰
محصول ۱۹۸۹

فیلم پیتر ویر با بازی درخشان رابین ویلیامز که جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه را هم گرفت فقط در این فهرست سینمااسکور حضور ندارد بلکه در خیلی از فهرست‌های سینمایی محبوب می‌توانیم ردی از آن را پیدا کنیم. فیلمی درباره‌ی عشق و قدرت آن علیه سیستم خشک مدارس. دبیرستان ولتون مخصوص پسرانی از خانواده‌های خوب و محترم است که شبیه یک پادگان نظامی می‌ماند. دروس به بهترین و البته خشک‌ترین شیوه‌ی ممکن به آن‌ها تدریس می‌شود تا اینکه آن سال معلم انگلیسی جدید آقای جان کیتینگ پا به مدرسه می‌گذارد و در اولین جلسه‌ی کلاس از بچه‌ها می‌خواهد کتاب‌هایشان را پاره کنند. او در طول ترم به آن‌ها یک عبارت آموزش می‌دهد: «کارپه‌ دیم» یعنی دم را غنیمت شمردن. البته که وقتی شیوه‌ی تربیتی او لو می‌رود اصلا به مذاق مدیران مدرسه خوش نمی‌آید.

۸. رانندگی برای خانم دیزی (Driving Miss Daisy)

کارگردان: بروس برسفورد
بازیگران: مورگان فریمن، دن آیکروید، جسیکا تندی
امتیاز متاکریتیک: ۸۱ از ۱۰۰
محصول ۱۹۸۹

چند سال پیش نسخه‌ی برعکسش را در فیلم «کتاب مرجع» (Green Book) پیتر فارلی دیدیم. وقتی یک سفیدپوست راننده‌ی یک پیانیست سیاهپوست شده بود. «رانندگی برای خانم دیزی» البته کمتر رادیکال است و یکی از فیلم‌های مهمی است که در زمینه‌ی برداشتن خطوط تبعیض نژادی قدم برمی‌دارد. خانم دیزی در دهه‌ی چهل پیرزن ۷۲ ساله‌ای است که پسرش برایش یک ماشین می‌خرد و یک راننده‌ی سیاهپوست هم استخدام می‌کند. خانم دیزی کم‌کم شیفته‌ی توانایی‌های راننده‌اش می‌شود و هر چه بیشتر با هم صحبت می‌کنند پیوند قوی‌تری میان آن‌ها شکل می‌گیرد. فیلم نامزدی اسکار را برای مورگان فریمن به همراه داشت در حالی که جسیکا تندی برنده‌ی اسکار بهترین بازیگر زن شد و خود فیلم هم اسکار بهترین فیلم را به خانه برد.

۹. ای.تی (E.T. the Extra-Terrestrial)

کارگردان: استیون اسپیلبرگ
بازیگران: هنری توماس، درو بریمور
امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
محصول ۱۹۸۲

یکی از مجذوب‌کننده‌ترین فیلم‌های ژانر علمی-تخیلی «ای تی» یا همون «موجود فرازمینی» استیون اسپیلبرگ است. فیلم داستان چند گیاهشناس فضایی است که به کره‌ی زمین سفر می‌کنند تا با خودشان نمونه‌های گیاهی را ببرند اما در بازگشت یکی از آن‌ها جا می‌ماند. در آن نزدیکی پسربچه‌ی ده ساله‌ای به نام الیوت زندگی می‌کند که این موجود بیگانه را پیدا می‌کند و با خودش به خانه می‌آورد. الیوت موفق می‌شود احساسات و اندیشه‌های موجود بیگانه را درک کند و بیگانه هم از حرکات او تقلید می‌کند. فیلمی احساس‌برانگیز که باعث شد مجله‌ی رولینگ استون به اسپیلبرگ لقب ژان رنوار عصر فضا را بدهد. مهارت‌های فنی اسپیلبرگ همپای احساسات عمیق او در این فیلم دیده می‌شوند.

۱۰. فارست گامپ (Forrest Gump)

کارگردان: رابرت زمه‌کیس
بازیگران: تام هنکس، رابین رایت
امتیاز متاکریتیک:‌ ۸۲ از ۱۰۰
محصول ۱۹۹۴

زندگی فارست گامپ که آدم خوش‌قلب و ساده‌دلی است بهانه‌ای می‌شود تا آمریکا را در دوران ریاست جمهوری کندی و جانسون و وقایع جنگ ویتنام و بقیه‌ی اتفاقات تاریخی مرور کنیم. چه چیزی باعث شده که فیلم حتی خارج از آمریکا هم تا این حد محبوب شود؟ احتمالا کاراکتری که تام هنکس در تولد آن نقش مهمی داشته است. مردی که به نظر می‌رسد با وجود نگاه ساده‌اش به زندگی توانسته فلسفه‌ی عمیق آن را درک کند.