فیلم‌هایی که درباره اسباب‌بازی‌ها ساخته می‌شوند لزوماً بچه‌گانه نیستند

عروسک باربی از زمان شکل‌گیر‌ی‌اش تا به حال یکی از محبوب‌ترین اسباب‎‌بازی‌های نسل‌های زیادی بوده است. دختران جوان تمام روزهای خود را صرف بازی با عروسک‌ها کرده‌اند. همین را می‌توان درباره اسباب‌بازی‌های دیگیر مثل لاک‌پشت‌های نینجا هم گفت. تقریباً همه حداقل یک اسباب‌بازی محبوب در دوران کودکی خود دارند که دوست دارند آن را در فیلم ببینند. وقتی فیلمی درباره یک اسباب‌بازی خاص ساخته می‌شود، به راحتی می‌توان تصور کرد که فیلم برای کودکان ساخته شده است. اما این بدان معنا نیست که همه فیلم‌های مربوط به اسباب‌بازی‌ها باید فیلم‌های کودکانه باشند. طرح داستان در فیلم جدید «باربی» از مضامین زیادی استفاده می‌کند که برای همه کودکانی که آن را تماشا می‌کنند قابل درک نیست، اما شکی نیست که این اسباب‌بازی خاص وسیله‌ای عالی برای رساندن این پیام‌های بالغ‌تر به مخاطبانی بوده است که اگرچه بچه‌ها نیستند، هنوز نماد باربی را درک می‌کنند.

• ۸ فیلم و انیمیشن جذاب که بر اساس اسباب‌بازی‌ها ساخته شده‌اند‌‍‌‌
  
• درس‌هایی از فیلم «باربی» گرتا گرویگ؛ حقه‌ی بازاریابی

بحران وجودی باربی حتی برای بزرگسالان نیز عمیق است

کل کاتالیزور کشمکش در این فیلم این است که باربی (با بازی مارگو رابی) شروع به فکر به مرگ می‌کند. بچه‌هایی که این فیلم را تماشا می‌کنند احتمالاً باور خواهند کرد که باربی افکار ترسناکی دارد که زندگی بی‌نقص او را تغییر می‌دهد. آن‌ها خواهند دید که این فکر او را به یک ماجراجویی به دنیای واقعی می‌برد. اما مضامینی که این فیلم درباره هدف زندگی و دشواری زندگی به عنوان یک زن در جامعه‌ای مردسالار به آن‌ها می‌پردازد، شاید برای بچه‌ها کاملاً قابل درک نباشد. مونولوگی که از زبان گلوریا (با بازی آمریکا فرارا) درباره مبارزاتی که زنان در تلاش برای زندگی کردن با آن‌ها روبه‌رو هستند می‌شنویم، برای کودکان قابل درک نیست.

با توجه به اینکه نکاتی که گریس در سخنرانی خود به آن‌ها اشاره می‌کند به کلیدی برای خنثی کردن شست‌وشوی مغزی زنان حامی مردسالاری تبدیل می‌شود، بچه‌ها قبل از پایان فیلم کاملاً گیج می‌شوند. وقتی اولین باربی (الکساندرا شیپ) برنامه‌ریزی می‌شود، باربی کلیشه‌ای فریاد می‌زند: «با صدا دادن به ناهماهنگی شناختی که برای یک زن تحت حاکمیت مردسالاری لازم است، قدرت آن را ربوده‌ای!» مهارت‌های تفکر انتقادی که برای تجزیه و تحلیل این بیانیه لازم است. برای کودکان بسیار پیشرفته هستند، اما همین بیانیه از سویی تماماً درس اصلی این فیلم را در بر می‌گیرد.

باربی که در این فیلم درباره تغییر و ناملایمات یاد می‌گیرد، درس‌های بسیار خوبی درباره بزرگسالی به مخاطب می‌دهد. او یاد می گیرد که گاهی اوقات زندگی تغییر می‌کند و هرگز نمی‌تواند به گذشته برگردد. باربی همچنین طیف وسیعی از احساساتی را که انسان‌ها احساس می‌کنند و اینکه چگونه زندگی را به تجربه‌ای غنی و رضایت‌بخش تبدیل می‌کنند، می‌آموزد. وقتی او با روث (با بازی ریا پرلمن)، خالق باربی راه می‌رود، او توضیح می‌دهد که چگونه «انسان بودن می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد… انسان‌ها چیزهایی مانند مردسالاری و باربی را فقط برای مقابله با ناراحتی آن می‌سازند». باربی یاد می‌گیرد که انسان بودن چیزی نیست که باید آن را به دست آورید یا بخواهید، چیزی است که همه ما به سادگی هستیم.

او در نهایت به این نتیجه می‌رسد که اگر بتواند شادی و خوشحالی را هم تجربه کند، احساسات ناراحت‌کننده‌ای که منجر به عزت نفس پایین او می‌شود هم ارزش تحمل کردن را دارند. باربی علاوه بر این در پایان می‌آموزد که باربی‌ها چقدر برای کن‌ها غیرانسانی بودند و به کن (با بازی رایان گاسلینگ) کمک می‌کند تا سفر شخصی‌اش برای کشف خود را آغاز کند تا بتواند احساس استقلال و اعتبار بیشتری داشته باشد. این پیام‌ها همگی مخاطبان بالغ را هدف قرار می‌دهند، و باربی که به واقعیت تبدیل می‌شود، وسیله‌ای عالی برای انتقال این درس‌ها بود.

«باربی» جلو فاجعه را می‌گیرد و مردسالاری را شکست می‌دهد

بیشترین نقدی که این فیلم می‌شود این است که مردسالاری آشکارا دشمن است. بسیاری این پیام را اشتباه گرفته‌اند و ادعا کرده‌اند که این فیلم علیه مردان است، اما این دور از واقعیت است. انتقاد از مردسالاری اصلاً به معنای انتقاد از همه مردان نیست. این در واقع نقدی است بر نهادهای اجتماعی قدرت که به نفع مردان هم‌سوجنسیتی نسبت به دیگران است. تصویری که از باربی لند (یا سرزمین باربی‌ها) در ابتدای این فیلم به نمایش گذاشته می‌شود، آینه‌ای تمام‌نما از دنیای واقعی است.

اینجا باربی‌ها تمام موقعیت‌های ممکن قدرت را در دست دارند و کن‌ها به نقش‌های ثانویه تنزل یافته‌اند که برای جلب توجه باربی‌ها با هم رقابت می‌کنند. وقتی باربی و کن به دنیای واقعی می‌رسند، باربی کاملاً از زیر و بم غیرانسانی تعاملات همه با خودش آگاه است. از سوی دیگر، کن سطحی از احترام و اقتدار فرضی را تجربه می‌کند که قبلاً هرگز آن را تجربه نکرده است. دیدگاه‌های متفاوت آن‌ها در واقعیت، کن و باربی را در دو مسیر کاملاً متفاوت قرار می‌دهد، و این مستقیماً به خاطر تجربیات آن‌ها در دنیای واقعی پدرسالار است.

کن‌ها برای نبرد با تصویری که از آن‌ها وجود دارد، از طریق کمپانی برادران وارنر آماده می‌شوند

در حالی که باربی سفر خودشناسی را آغاز می‌کند، کن از تجربه محدود خود از دیدن مردانی در موقعیت‌های قدرتمند در دنیای واقعی به همراه چهار کتاب کتابخانه استفاده می‌کند تا با متقاعد کردن همه برای تغییری سریع به جامعه‌ای مردسالار که او نامش را «کِن‌آباد» می‌گذارد، در باربی‌لند کودتا کند. این چنین می‌شود که همه کن‌ها شروع به تعریف ارزش خود بر اساس دارایی و ثروت خود می‌کنند. آن‌ها علاوه بر اتومبیل و لباس، باربی‌ها را هم دارایی خود می‌دانند که بر ارزش آن‌ها به عنوان یک مرد می‌افزاید. این دیدگاه یک بحران هویت بزرگ در مردان ایجاد می‌کند. آن‌ها آن‌قدر به باربی‌های خود وابسته می‌شوند که نمی‌دانند بدون آن‌ها چه کسی هستند.

آن‌ها برای اعتبارسنجی و تنظیم عاطفی به باربی خود تکیه می‌کنند، و به همین دلیل است که باربی‌ها به راحتی می‌توانند کن‌ها را از طریق منیت‌هایشان بازیچه قرار دهند. آلن (مایکل سرا) از رفتار نفرت‌انگیز کن‌ها آن‌قدر عصبانی می‌شود که سعی می‌کند با گلوریا و دخترش ساشا (آریانا گریبلات) فرار کند تا به دنیای واقعی بازگردد. اگر مردان می‌توانستند زنان را موجوداتی مستقل با ارزش برابر ببینند، اهمیت تعریف ارزش خود را به شکلی عمیق‌تر و معنادارتر از قدرت یا دارایی‌هایشان درک می‌کردند. این روش کم‌عمق و نامشخص برای تعریف هویت یک مرد، مردان را قادر می‌سازد تا از هوش هیجانی و عقلانیت چشم‌پوشی کنند، و این‌گونه است که این فیلم از کن‌ها برای نشان دادن آسیب‌هایی که مردسالاری به مردان وارد می‌کند، استفاده می‌کند.

لطفاً فیلم‌های بزرگسالانه بیشتری درباره اسباب‌بازی‌ها بسازید

فیلم «باربی» گواه این است که فیلم‌های درباره اسباب‌بازی‌ها که داستانی را برای مخاطبان بزرگسال تعریف می‌کنند، می‌توانند به راحتی موفق شوند. واکنش شدید به مضامین بحث‌برانگیز به هیچ وجه از فروش ۵۲۹ میلیون دلاری هفته اول این فیلم کم نکرد. این پیام به خودی خود پیامی عمیق است که همه بزرگسالان باید سعی کنند آن را درک کنند، زیرا مردسالاری در حال حاضر باعث ایجاد بعضی مشکلات عمده اجتماعی شده است. تعداد زیادی فرنچایز اسباب‌بازی دیگر وجود دارد که یک استودیوی فیلمسازی می‌تواند از میان آن‌ها برای پرداختن به موضوعات سنگین مشابه انتخاب کند. از Cabbage Patch Kids استفاده کنید تا حقایق زشتی را درباره تربیت کودک فاش کنید. از Captain Planet برای آموزش به مخاطبان بزرگسال درباره فجایع تغییرات آب و هوایی آینده استفاده کنید. «باربی» درها را برای تفسیر مجدد هدف فیلم‌های درباره اسباب‌بازی‌ها باز کرده است، و شکی نیست که تماشاگران سینما باید در آینده بیشتر از این ژانر ببینند.

منبع: collider