۱۰ بازیگر زن شاخص فیلم‌های دهه‌ی ۹۰ میلادی

دهه‌ی ۹۰ میلادی دوره‌ای مهم و تاثیرگذار برای صنعت هالیوود بود؛ اتفاقات سینمایی مهمی در این دوره‌ رخ داد، بلاک‌باسترها به اوج محبوبیت رسیدند، فیلم‌هایی مثل «ژوراسیک پارک» و «تایتانیک» به نمایش درآمدند، انیمیشن‌های تکرارنشدنی همچون «دیو و دلبر» و «شیرشاه» روی پرده رفتند و آثار مهجوری همانند «پالپ فیکشن» و «جیغ» در کانون توجه قرار گرفتند. در این میان، تعدادی از محبوب‌ترین بازیگران زن تاریخ سینما نیز ظهور کردند و میراثی ماندگار از خود برجای گذاشتند.

• ۱۰ بازیگر مرد شاخص فیلم‌های دهه‌ی ۹۰ میلادی
• ۱۰ بازی برجسته‌ی بازیگران زن سال ۲۰۲۰

این بازیگران زن نمادین، به فیلم‌های دهه‌ی ۹۰ میلادی معنای تازه‌ای بخشیدند و با گذشت بیش از دو دهه، کسی آن‌ها را از یاد نبرده است. تعدادی از فیلم‌های محبوب ما، بدون حضور این چهره‌های شاخص، سروشکل متفاوتی به خود می‌گرفتند و شاید تا این اندازه موفق از کار در نمی‌آمدند. این چهره‌های زیبا و فرهمند، بخشی جداناپذیر از تاریخ سینما هستند.

۱۰- شارون استون

استون در دهه‌ی ۸۰ میلادی، بازیگر سرشناسی به حساب می‌آمد اما در دهه‌ی ۹۰ میلادی بود که به یک ستاره‌ تبدیل شد. اولین فیلم وی در این دهه، «یادآوری کامل» به کارگردانی «پل ورهوفن» بود و با تشکر از ساخته‌‎ی بعدی همین کارگردان، استون در سطح جهانی به شهرت رسید. در آن روزها، همه‌ از «غریزه‌ی اصلی» صحبت می‌کردند و شخصیت «کاترین ترامل»، یکی از برترین زنان اغواگر تاریخ لقب گرفت. استون برای این نقش نامزد جایزه‌ی گلدن گلوب بهترین بازیگر زن شد.

نقطه‌‌ی اوج این بازیگر را باید «کازینو» به کارگردانی «مارتین اسکورسیزی» بدانیم که او را نامزد جایزه‌ی اسکار کرد. برخلاف دیگر بازیگران این فهرست، استون در دهه‌ی ۹۰ میلادی، فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرد و برای فیلم‌هایی همچون «آسمان‌خراش»، «تقاطع»، «متخصص»، «شیاطین» و «گلوریا» نامزد جایزه‌ی تمشک طلایی شد. با وجود این، استون را به عنوان یکی از سمبل‌های سینما در آن دهه، نمی‌توان نادیده گرفت.

۹- سوزان ساراندون

ساراندون از دهه‌ی ۷۰ میلادی به سینما قدم گذاشت و در همه‌ی دهه‌های اخیر چند فیلم خوب دارد اما در دهه‌‌ی ۹۰ میلادی، حضور موثرتری داشت. او تصویری که سینما از زنان میانسال ارائه می‌داد را به کلی دستخوش تغییر کرد.

ساراندون در تعدادی از فیلم‌های خاطره‌انگیز آن دهه همانند «تلما و لوییز» به کارگردانی «ریدلی اسکات» و «موکل» به کارگردانی «جوئل شوماخر» به ایفای نقش پرداخت و برای هر دو، نامزد اسکار شد. او در سال ۱۹۹۵، برای «راه رفتن مرد مُرده»، جایزه‌ی بهترین بازیگر زن گلدن گلوب را به خانه برد و در نهایت، دهه‌ی ۹۰ را با موفقیت تجاری فیلم «نامادری» به پایان رساند. از دیگر فیلم‌های شاخص او می‌توان به «روغن لورنزو» و «بازیگر» اشاره کرد.

۸- گوئینت پالترو

برخلاف دو بازیگر فوق‌الذکر، پالترو از اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی به دنیای سینما آمد و البته این دهه را با یک جایزه‌ی اسکار به پایان رساند. شهرت این بازیگر با فیلم «هفت» به کارگردانی «دیوید فینچر» آغاز شد و یک سال بعد با فیلم «اِما»، برای اولین‌بار، نقش اصلی یک فیلم را برعهده گرفت تا از سوی جوایز ستلایت، جایزه‌ی بهترین بازیگر زن را به خانه ببرد.

سال ۱۹۹۸ را باید بهترین سال کارنامه‌ی هنری پالترو بدانیم که فیلم‌هایی همچون «قتلی بی‌نقص» به کارگردانی «اندرو دیویس» و «شکسپیر عاشق» به کارگردانی «جان مدن» به نمایش درآمدند. هر دو فیلم از نظر تجاری موفق بودند و دومی، اولین و آخرین اسکار پالترو را برای وی به ارمغان آورد.

این بازیگر خوش آتیه، دهه‌ی ۹۰ را با «آقای ریپلی بااستعداد» به پایان رساند. پالترو این روزها بیشتر در دنیای تجارت فعالیت دارد و صاحب شرکت «گوپ» است.

۷- جودی فاستر

فاسترِ تکرارنشدنی در اوایل دهه‌ی ۷۰ میلادی به دنیای سینما آمد و حتی برای «راننده تاکسی»، نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او در ابتدای دهه‌ی ۸۰ میلادی از سینما کناره‌گیری کرد تا درس بخواند و سپس بازگشت تا این دهه‌ را با کسب جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر زن برای فیلم «متهم» به اتمام برساند.

درخشش او در دهه‌ی ۹۰ میلادی هم ادامه داشت و در سال ۱۹۹۱، با «سکوت بره‌ها» مورد تحسین مخاطبان و منتقدان قرار گرفت تا دومین جایزه‌ی اسکارش را کسب کند. موفقیت‌های فاستر با «نِل»، «تماس» و «ماوریک» ادامه پیدا کرد. این روزها، فاستر همچنان محبوب است و حالا یکی از فیلم‌سازان زن برجسته‌ی سینما در نظر گرفته می‌شود. او سال گذشته برای «موریتانی» سومین گلدن گلوبش را هم به خانه برد.

• جوان‌ترین بازیگران زن که اسکار بهترین نقش اول را برده‌اند

۶- ساندرا بولاک

بولاک در سال ۱۹۹۴، با «سرعت» در مرکز توجه قرار گرفت؛ فیلمی که به یکی از موفق‌ترین آثار دهه‌ی ۹۰ میلادی تبدیل شد و بولاک در آن با «کیانو ریوز» هم‌بازی بود. او سپس با فیلم کمدی رومانتیک «وقتی خواب بودی»، فیلم دلهره‌آور «شبکه» و «زمانی برای کشتن»، خود را به عنوان یک بازیگر درجه‌یک معرفی کرد.

موفقیت‌های بولاک در دهه‌ی ۹۰ میلادی را نمی‌توان نادیده گرفت اما او در دهه‌ی بعدی حتی موفقیت‌تر ظاهر شد و در سال ۲۰۱۰، برای «نقطه‌ی کور» جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر زن را بدست آورد.

۵- مگ رایان

ملکه‌‎ی مطلقِ کمدی-رمانتیک‌های دهه‌ی ۹۰ میلادی. رایان در دهه‌ی ۸۰ میلادی با یکی از بهترین فیلم‌های عاشقانه‌ی تاریخ، «وقتی هری سالی را دید»، به شهرت جهانی رسید و در دهه‌ی ۹۰ میلادی، جایگاه خود را در این ژانر تثبیت کرد.

رایان در دو «رام-کام» برجسته‌ی دهه‌ی ۹۰ حضور یافته است: «بی‌خواب در سیاتل» و «نامه داری». او همچنین در انیمیشن «آناستازیا» صداپیشگی شخصیت اصلی را برعهده داشت و در سال‌های پایانی این دهه، با «شهر فرسته‌ها» مورد تحسین قرار گرفت. رایان خارج از آثار کمدی رومانتیک، به موفقیت چندانی نرسید اما یکی از چهره‌های به‌یادماندنی آن دوران است که کمتر کسی می‌تواند فراموشش کند.

۴- مریل استریپ

یک بازیگر افسانه‌ای و به اعتقاد برخی، بهترین بازیگر زن تاریخ که موفقیت‌هایش تنها به دهه‌ی ۹۰ میلادی محدود نمی‌شود. مریل استریپ به معنای واقعی کلمه، می‌تواند هر نقشی را بازی کند و هرگز شما را ناامید نمی‌کند. او با تعدادی از بزرگ‌ترین فیلمسازان تاریخ همکاری کرده، با ۲۱ نامزدی اسکار، در این زمینه رکورددار است و البته ۳ بار این جایزه را به خانه برده است.

استریپ در دهه‌ی ۷۰ میلادی وارد سینما شد و در دهه‌ی ۸۰ میلادی می‌درخشید؛ در دهه‌ی ۹۰ میلادی دیگر همه‌ی سینمادوستان او را می‌شناختند و هر فیلمی با حضور استریپ، رنگ‌وبوی متفاوتی داشت. او در آن دهه، برای فیلم‌های «کارت‌پستال‌هایی از لبه پرتگاه»، «پل‌های مدیسون کانتی» و «یک چیز واقعی» نامزد اسکار شد و در فیلم‌های کالت شاخصی همچون «مرگ برازنده‌ی اوست»، «رود وحشی»، «موسیقی قلب» و «اتاق ماروین» حضور پیدا کرد. او در دو دهه‌ی اخیر هم یک ستاره‌ی بزرگ بوده که جایگاهش محفوظ است.

۳- دمی مور

دمی مور در دهه‌ی ۸۰ میلادی به عنوان یکی از اعضای گروه «بِرَت پک» به شهرت رسید؛ بِرَت پک اصطلاحی بود که برای تعدادی از ستارگان نوظهور سینما در آن دهه استفاده می‌شد، بازیگران زیبایی که معمولا در فیلم‌های نوجوانانه حضور پیدا می‌کردند.

او در ادامه، نقش‌های بزرگسالانه‌تری را برعهده گرفت و در سال ۱۹۹۰، با فیلم «روح» سطح تازه‌ای از محبوبیت را تجربه کرد؛ این ساخته‌ی «جری زاکر» با بودجه‌ی ۲۳ میلیون دلاری، به فروش ۵۰۵ میلیون دلاری رسید و کمتر کسی در آن دوره وجود داشت که این فیلم را تماشا نکرده باشد. دمی مور خیلی‌زود به گران‌قیمت‌ترین بازیگر زن هالیوود تبدیل شد و برای حضور در فیلم «رقص برهنه»، ۱۲.۵ میلیون دلار دستمزد گرفت که در آن دوران یک رکورد به حساب می‌آمد.

پس از روح، مور در فیلم‌های موفق دیگری همچون «چند مرد خوب»، «پیشنهاد بی‌شرمانه» و «افشاگری» حضور پیدا کرد اما در اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی با چند فیلم شکست‌خورده همانند «داغ ننگ»، «هیئت منصفه» و «جی.آی جین» کمی به حاشیه رفت. دمی مور هرگز به اوج بازنگشت اما از آن بازیگرانی است که نامش با سینمای دهه‌ی ۹۰ میلادی عجین شده است.

۲- جولیا رابرتز

یکی دیگر از موفق‌ترین بازیگران زن تاریخ، جولیا رابرتز شاید نیازی به معرفی نداشته باشد. این بازیگر موقرمز با لبخند میلیون‌دلاری‌اش، از اواخر دهه‌ی ۸۰ میلادی به دنیای سینما آمد و با فیلم «زن زیبا» در سال ۱۹۹۰، آغاز شکوهمندی در این دهه داشت. او سیر پیشرفت خود را تا انتهای دهه ادامه داد.

رابرتز با فیلم‌هایی همچون «پرونده‌ی پلیکان»، «هوک» و «خوابیدن با دشمن» مورد توجه قرار گرفت. در میانه‌ی دهه، چندان پرسروصدا ظاهر نشد اما با «عروسی بهترین دوست من» (۱۹۹۷)، بازگشت بزرگی داشت و به یکی از چهره‌های محبوب فیلم‌های کمدی رومانتیک تبدیل شد. با «ناتینگ هیل» طرفداران بیشتری پیدا کرد و با «عروسی فراری» مخاطبان را تحت‌تاثیر قرار داد. برخلاف بعضی از ستارگان این فهرست، رابرتز در دهه‌های بعدی نیز به ستاره بودن ادامه داد و همچنان یک بازیگر محبوب است که حضورش می‌تواند موفقیت یک فیلم را تضمین کند.

۱- وینونا رایدر

دهه‌ی ۹۰ میلادی با وینونا رایدر معنا پیدا می‌کند؛ او چهره‌ای است که هرگز از یاد نمی‌برید و هر فیلمی با حضور وی، رنگ‌وبوی متفاوتی دارد. این بانوی بدون جایگزین، در اواخر دهه‌ی ۸۰ میلادی با «بیتل‌جوس» و «هدرها» نشان داد که پتانسیل‌های زیادی دارد و دیر یا زود به یک ستاره تبدیل می‌شود. این اتفاق رخ داد و رایدر دهه‌ی ۹۰ را با «ادوارد دست‌قیچی» آغاز کرد و دو سال بعد با «دراکولای برام استوکر» به یکی از ملکه‌های زیبایی هالیوود تبدیل شد.

وینونا رایدر با «عصر معصومیت» به کارگردانی «مارتین اسکورسیزی» و «زنان کوچک» ساخته‌ی «گیلیان آرمسترانگ»، نامزد جایزه‌ی اسکار شد و با «واقعیت زننده است»، «شب روی زمین» و «دختر، ازهم‌گسیخته»، نگاه‌ها را خیره کرد. رایدر در دو دهه‌ی اخیر هم در فیلم‌های خوبی حضور داشته است اما دیگر همانند گذشته محبوب نیست؛ با وجود این، او تا ابد ستاره‌ی بی‌چون‌وچرای هالیوود در دهه‌ی ۹۰ میلادی باقی خواهد ماند.

منبع: Screenrant