چرا بسیاری از ویژگی‌های پرسروصدای تراشه‌های موبایل بی‌استفاده می‌ماند؟
تراشه‌های موبایل مغز گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شوند و هر ساله نسل جدید این محصولات امکانات جذاب‌تری را برای گوشی‌های موردنظر به ارمغان می‌آورند. از بین این امکانات به پشتیبانی از دوربین چندگانه، بهبود قابلیت‌های یادگیری ماشینی، بهره‌گیری از اینترنت ۵G، افزایش فریم ریت بازی‌ها و البته چندین و چند ویژگی دیگر می‌توانیم اشاره کنیم.
با این حال بسیاری از ویژگی‌های وعده داده شده برای تراشه‌های موبایل هنوز به دست کاربران نرسیده‌اند. در این زمینه دلایل مختلفی وجود دارد که از بین آن‌ها می‌توانیم اولویت‌های شرکت‌های سازنده و نیاز به پذیرش بهتر از طرف بازار را نام ببریم. اما روی هم رفته، تراشه‌های موبایل اخیرا در زمینه‌ی دستیابی به تمام پتانسیل خود پایین‌تر از انتظار عمل کرده‌اند.
ویژگی‌هایی که دوست داریم ببینیم
در این زمینه می‌توانیم به یک لیست بلندبالا و طولانی بپردازیم ولی بهتر است چنین لیستی را به چند مورد از ویژگی‌های امیدوارکننده‌تر در سال‌های اخیر محدود کنیم. ویژگی‌های مربوط به عکاسی و فیلمبرداری طی چند سال گذشته فراز و نشیب زیادی را پشت سر گذاشته‌اند. به عنوان مثال اسنپدراگون ۸۸۸ از قابلیت‌هایی مانند امکان عکس‌برداری همزمان توسط چندین دوربین، فیلمبرداری ۴K توسط دو دوربین یا بیشتر و فیلمبرداری نامحدود با سرعت ۹۶۰ فریم در ثانیه اشاره کنیم. با وجود پشتیبانی از این مشخصه‌ها، بیشتر گوشی‌های مبتنی بر این تراشه چنین قابلیت‌هایی را ارائه ندادند. کوالکام خاطرنشان کرده که سازندگان گوشی‌های هوشمند می‌توانند این مشخصه‌ها را ارائه دهند و در این زمینه مانع مالی وجود ندارد.
از سوی دیگر باید بگوییم که سخت‌افزار و نرم‌افزار دوربین باید با در نظر گرفتن چنین ویژگی‌هایی توسعه پیدا کنند. با این حال، حتی گوشی ساخت کوالکام هم نتوانسته تمام این امکانات را ارائه کند.
همچنین علی‌رغم پشتیبانی اگزینوس ۲۱۰۰ از دیکد ویدیو AV1، گوشی‌های سری گلکسی S21 بدون این مشخصه عرضه شدند تا از این نظر در برابر مدل‌های اسنپدراگون تفاوتی نداشته باشند. همچنین می‌توانیم به وجود قابلیت نرم‌افزاری ری‌تریسینگ در چیپست Dimensity 1200 و پشتیبانی از رفرش ریت ۱۶۸ هرتز اشاره کنیم که هنوز این مشخصه‌ها به گوشی‌ها راه پیدا نکرده است. در سال ۲۰۱۹ کوالکام از قابلیت آپدیت درایور پردازنده‌ی گرافیکی رونمایی کرد که ایده‌ی بسیار مفیدی محسوب می‌شود ولی هنوز به طور معناداری این قابلیت مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. همانطور که می‌بینید، شرکت‌های سازنده‌ی گوشی‌های هوشمند معمولا بخش قابل توجهی از قابلیت‌های تراشه‌های موبایل را نادیده می‌گیرند.
از طرف دیگر باید به قابلیت‌هایی اشاره کنیم که نیازمند استفاده از گجت‌های بیشتر مانند وسایل جانبی هستند. به عنوان مثال در زمینه‌ی صدا می‌توانیم به aptX Adaptive و فناوری بلوتوث LE اشاره کنیم که هنوز هدفون‌ها و اسپیکرها به طور گسترده بهره‌گیری از این دو را آغاز نکرده‌اند. همچنین می‌توانیم روترهای وای‌فای ۶E و بازی‌های موبایل را نام ببریم که از جدیدترین تکنیک‌های مربوط به رندرینگ استفاده نمی‌کنند. بنابراین در این زمینه فقط سازندگان گوشی‌های هوشمند مقصر نیستند و گاهی اوقات باید بستر مناسبی فراهم شود.
روی هم رفته ویژگی‌های موجود در تراشه‌های موبایل جدید بسیار زیاد است و بسیاری از آن‌ها به دست کاربران نمی‌رسند. با توجه به اینکه فقط شمار اندکی از ویژگی‌های مهم تراشه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، هیجان‌زده شدن در مورد ویژگی‌های نسل‌های بعدی سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. امیدواریم شرکت‌های سازنده‌ی گوشی‌های هوشمند به این قابلیت‌های ارائه شده از طرف تراشه‌ها توجه بیشتری نشان بدهند تا بتوانند تمایز گوشی‌های پرچم‌دار و میان‌رده را بهبود ببخشند.
برخی ویژگی‌ها چندان جذاب نیستند
روشن است که لزوما تمام ویژگی‌های جدید تراشه‌ها نمی‌توانند انقلابی در نحوه‌ی استفاده از گوشی‌های هوشمند ایجاد کنند. بسیاری از کاربران از بهبود تدریجی تراشه‌ها استقبال می‌کنند و مثلا می‌توانیم به بهبود گام به گام کیفیت تصویر، قابلیت‌های یادگیری ماشینی، عملکرد گیمینگ و دیگر موارد این‌چنینی اشاره کنیم که تجربه‌ی استفاده از گوشی را لذت‌بخش‌تر کرده‌اند.
در همین زمینه مثلا می‌توانیم به شیائومی می ۱۱ اولترا اشاره کنیم که از قابلیت ضبط همزمان توسط چند دوربین پشتیبانی می‌کند و گوشی‌های گیمینگ مانند ایسوس راگ فون ۵ هم برخی از قابلیت‌های جذاب تراشه‌ها را عملی کرده‌اند. با این حال همانطور که گفتیم، در این زمینه شاهد پراکندگی در بین گوشی‌های مختلف هستیم و هیچکدام از این گوشی‌ها تمام مشخصه‌های موردنظر را در کنار یکدیگر ارائه نمی‌دهد.
با وجود اینکه شرکت‌ها از تمام توان تراشه‌های موجود استفاده نمی‌کنند، ساخت و استفاده از تراشه‌های اختصاصی روزبه‌روز مورد استقبال بیشتری قرار می‌گیرد. به عنوان مثال می‌توانیم به چیپست گوگل تنسور موجود در سری پیکسل ۶ اشاره کنیم که اگرچه نسبت به برخی تراشه‌های رقیب‌تر حرف کمتری برای گفتن دارد، اما در عوض از برخی از ویژگی‌های خاص موردنظر گوگل بهره می‌برد و می‌تواند تجربه‌ی کاربری بهتری ارائه دهد. از بین این ویژگی‌ها می‌توانیم به قابلیت حذف اشیاء از تصاویر و افزایش سرعت تبدیل صدا به متن اشاره کنیم. در همین زمینه می‌توانیم به شرکت‌های چینی مانند اوپو، ویوو و شیائومی اشاره کنیم که به ساخت چیپ‌های پردازش تصاویر روی آورده‌اند تا کیفیت تصاویر ثبت شده با گوشی‌های خود را بهبود ببخشند.
نسل جدید تراشه‌های پرچم‌دار مانند اسنپدراگون ۸ نسل ۱ و Dimensity 9000 در حوزه‌های مختلف امکانات بسیار جذاب‌تری را ارائه می‌دهند. باید ببینیم سازندگان گوشی‌های هوشمند چگونه از این قابلیت‌ها استفاده می‌کنند. البته با توجه به سوابقی که اشاره کردیم، در این زمینه نباید انتظارات زیادی داشته باشیم. ولی در کل امیدواریم در سال ۲۰۲۲ شرکت‌های سازنده‌ی گوشی‌های هوشمند ما را غافلگیر کنند.
منبع: Android Authority
