بال‌های پرواز در اسپایدرمن ۲ یادآور یکی از مکانیک‌های مهم سری Tony Hawk’s است
بازی‌های مرد عنکبوتی، شباهت زیادی به بازی‌های اسکیت بورد دارند. همانطور که در آن‌ها راه خود را از طریق جنگل بتنی نیویورک طی می‌کنید، از مأموریتی به ماموریت دیگر می‌روید، یک میله‌ی پرچم به یک نقطه‌ی پرتاب درخشان تبدیل می‌شود و یک آسمان‌خراش می‌تواند به سطحی صاف تبدیل شود که برای رسیدن به بالاتر و بالاتر استفاده می‌شود. از بسیاری جهات، اسکیت برد هم این شیوه‌ی جدید از دیدن دنیای اطراف شما را تشویق می‌کند. از میان محیط‌های بی‌نظیر و اغلب خاکستری شهرهای مدرن، ناگهان زمین‌های بازی به‌وجود می‌آیند. رشته‌ای که از مرد عنکبوتی تا اسکیت‌برد را در بر می‌گیرد، مثل همیشه در Marvel’s Spider-Man 2 مشهود است و با اضافه شدن بال‌های پرواز یا وب وینگز (Web-Wings)، بازگشت عنصری از Tony Hawk’s Pro Skater 3 یعنی مکانیک Revert را به نمایش می‌گذارد.
در حالی که در زندگی واقعی، Revert یک ترفند نسبتاض بی‌اهمیت است، معرفی آن در Pro Skater 3 جهشی بزرگ و رو به جلو در راه‌هایی بود که بازیکنان می‌توانستند مسیرهای متعدد بازی را با آن طی کنند. در واقع برای اولین بار، بازیکنان می‌توانستند حرکات عمودی را به طور یکپارچه به حرکت افقی پیوند دهند. ناگهان امکانات جدیدی برای کمبوهای مختلف باز شد، به گونه‌ای که باعث شد بازی Pro Skater 2 با آن ابهت در مقایسه با این نسخه چندان عالی به نظر نرسد. این تغییر در واقع آنقدر تاثیرگذار بود که در Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2 قرار گرفت و چیزی را که اکنون به عنوان یک ویژگی اساسی این سری در نظر گرفته می‌شود، به بهترین مجموعه نقشه‌های این سری اضافه کرد.
بال‌های پرواز در اسپایدرمن ۲، عنصر جدیدی را به قابلیت‌های رو به رشد مایلز مورالز و پیتر پارکر اضافه می‌کند و این تغییر به همان اندازه‌ی مورد ذکر شده در سری تونی هاوک، انقلابی است. در حالی که سیستم پیمایش نشان داده شده در بازی‌های قبلی این سری عالی به نظر می‌رسید، استفاده از وب وینگز در نسخه‌ی جدید باعث شده که دو نسخه‌ی قبلی مانند یک پیش غذا به نظر برسند. از طرفی به لطف تونل‌های باد جدید و جریان‌ها، می‌توانید به راحتی از یک سر نقشه به سر دیگر بروید و مهمتر از آن، در انجام این کار جذاب به نظر برسید.
رویکرد شما به این المان در اولین باری که آن را استفاده می‌کنید به چالش کشیده می‌شود، زیرا بلافاصله متوجه محدودیت‌های آن و همچنین روش‌هایی می‌شوید که بازی اکنون می‌خواهد از آن برای پیمایش بهتر استفاده کند. تاب خوردن در حال حاضر به عنوان راه اصلی برای سیستم عمودی بازی عمل می‌کند و به طور مهمی به ابعاد خط افق محدود می‌شود. با این حال وب وینگز چندان به آن محدود نمی‌شود، زیرا به هوا و حرکت تکیه می‌کنند تا شما را به جلو ببرد.
مرد عنکبوتی یکی از معدود ابرقهرمانان مدرنی است که به غیر از آسیب عمو بن، به نظر می‌رسد که از کارهای روزانه‌ی خود لذت می‌برد. از نگاه مرد عنکبوتی، چه مایلز یا پیتر، نیویورک واقعا مانند یک زمین بازی است که باید از آن لذت برد، نه چالشی که باید بر آن غلبه کرد. این باعث شده تا بسیاری از قابلیت Fast Travel استفاده نکنند. این البته در بازی‌های قبلی نیز صادق بود، اما در اینجا حتی بیشتر از قبل صدق می‌کند. در واقع در اینجا نه تنها می‌توانید سریع‌تر از همیشه حرکت کنید، بلکه با گزینه‌های پیمایش بیشتر در اختیارتان، هر گردش بین شهری منحصربه‌فرد و مهمتر از همه سرگرم‌کننده‌تر از قبل است.
یک توافق نانوشته‌ای وجود دارد که اسپایدرمن ۲ در همان ابتدا با بازیکن انعقاد می‌کند. در حالی که دلایل ملموس بسیار کمی برای این کار وجود دارد، شما باید تا حد امکان کمتر زمین را لمس کنید. نه تنها این، بلکه باید مسیر خود را از نقطه‌ی A به B به همان سبک روان و با کمبویی طولانی تا جایی که می‌توانید بسازید، طی کنید. جدا از برخی از ایکس‌پی‌هایی که برای حرکات ترکیبی اعطا می‌شوند، برای وارد شدن به توافق ناگفته‌ی بازی پاداش بسیار کمی وجود دارد. با این وجود، همانطور که از دزدی یک جواهرفروشی جلوگیری کرده، به سر وقت ابرشرورها می‌روید و…، گویی از شما انتظار می‌رود که پس از رسیدن به مقصد، امتیاز کسب کنید.
هرکسی که حتی برای مدتی کوتاه از اسکیت بورد استفاده کرده باشد، این احساس را به خوبی می‌داند، زیرا رفت و آمدهای کسل‌کننده‌ی قبلی به آزمون‌های فزاینده‌ای از شجاعت و توانایی فنی تبدیل می‌شوند. از بسیاری جهات، این تغییر است که بهترین شانس را برای درک اینکه ابرقهرمانی مانند مرد عنکبوتی ممکن است جهان را به چه شکل ببیند، به ما انسان‌های معمولی می‌دهد.
اگر در دهه‌ی گذشته آثار اینسامنیاک گیمز را دنبال کرده باشید، می‌دانید که نوعی نقطه‌ی میانی وجود دارد که مانند پلی میان مرد عنکبوتی و سری تونی هاوک است. بازی Sunset Overdrive در سال ۲۰۱۴، از بسیاری جهات، مانند محلی آزمایشی برای سیستم پیمایشی بود که بعدها برای مرد عنکبوتی ساخته شد.
اینکه آیا اینسامنیاک گیمز بازی‌های سری تونی هاوک را تاثیر مستقیمی بر مجموعه بازی‌های مدرن مرد عنکبوتی می‌داند یا نه، باید مشخص شود، اما یک رشته‌ی واضح وجود دارد که از ترکیب ورزش و اکشنی که سری تونی هاوک ارائه کرده تا راه‌هایی که مردان عنکبوتی در آخرین بازی برای پرواز در آسمان استفاده می‌کنند را در بر می‌گیرد.
در واقع به نظر می‌رسد که وب وینگز عنصری است که در طول زمان به المان Revert و راه‌هایی می‌رسد که مجموعه‌ای که بسیاری آن را کامل می‌دانستند، بهبود بخشیده و باعث شدند که نسخه‌های قبلی احساس کمبود کنند. از طرفی چه کسی می‌داند که مرد عنکبوتی ۳ چه چیزهایی را می‌تواند از نظر مکانیک‌های پیمایش به روی میز بیاورد. در نهایت شاید جواب را جایی در بازی‌های اسکیت بوردی که از زمان Pro Skater 3 منتشر شده‌اند، پیدا کنیم.
منبع: Eurogamer
