۱۰ نقش بزرگ که آل پاچینوی افسانه‌ای رد کرد
در تاریخ سینما نام آل پاچینو در قله می‌درخشد؛ در کنار دیگر بزرگان این صنعت که هنر بازیگری را متحول کردند. پاچینو در طول زندگی حرفه‌ایش در ایفای نقش‌هایی متفاوت از یکدیگر مهارت داشت و تلاش می‌کرد تا از دریچه آن‌ها خود را دائما بازآفرینی کند و نبوغ ذاتی‌اش را به رخ بکشد.
با آثاری چون سه‌گانه «پدرخوانده»، «بعدازظهر سگی» و «مخمصه» جایگاه آل پاچینو در میان زبده‌ترین بازیگران تاریخ مهر و موم شده است. اما چیزی که او را به واقع از همتایانش متمایز می‌سازد، ریشه در توانایی‌اش برای شناخت و غوطه‌ور شدن در پروژه‌هایی دارد که با قطب‌نمای اخلاقی او همسو هستند. با چنین نیروی پیش‌برنده قوی‌ای، طبیعی است که این بازیگر کهنه‌کار نتواند با بسیاری از فیلمنامه‌های پیشنهادی کنار بیاید و در این میان بازی در چند نقش ماندگار را از دست بدهد. در این مطلب نگاهی می‌اندازیم به ۱۰ نقش مهمی که آل پاچینو از ایفای آن‌ها بازماند.
۱۰) چشمان مار (Snake Eyes)
- کارگردان: برایان دی پالما
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۹۸
«چشمان مار» می‌توانست بدل به همکاری دوباره برایان دی‌پالما و آل پاچینو پس از تجربه موفق «صورت‌زخمی» شود. پس از گفتگوهای طولانی میان مدیران استودیو، برایان دی‌پالما و آل پاچینو، پاچینو از حضور در فیلم انصراف داد و گری سینایس به عنوان بازیگر نقش مقابل نیکلاس کیج انتخاب شد.
۹) پلیس بورلی هیلز (The Beverly Hills Cop)
- کارگردان: مارتین برست
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۸۴
فیلم «پلیس بورلی هیلز» در مرحله طراحی اولیه بسیار با نسخه نهایی تفاوت داشت. پیش از آنکه فیلم به محلی برای کسب شهرت ادی مورفی با آن توانایی‌های کمیک‌اش بدل شود، قرار بود یک فیلم جنایی هیجان‌انگیز ساخته شود که کارگردانانی چون مارتین اسکورسیزی و دیوید کراننبرگ جزو گزینه‌ها برای به سرانجام رساندن آن بودند. در کنار این کارگردانان سرشناس، بازیگران تراز اولی هم در لیست مدیران استودیو قرار داشتند که آل پاچینو یکی از مهم‌ترین آن‌ها بود.
۸) مظنونین همیشگی (The Usual Suspects)
- کارگردان: برایان سینگر
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۹۵
پاچینو با رد نقش مأمور گمرک ایالات متحده، دیو کوجان، در فیلم «مظنونین همیشگی» یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های دوران کاری‌اش را رقم زد. دلیل او برای چنین کاری تصورش از شباهت میان این نقش و شخصیتی بود که در فیلم «مخمصه» بازی کرد. پاچینو که به تازگی نقش مرد قانون را بازی کرده بود، ترجیح می‌داد سراغ چالش متفاوتی برود اما به محض تماشای فیلم پشیمانی‌اش را از این تصمیم ابراز کرد.
۷) رفقای خوب (Goodfellas)
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۷ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۹۰
آل پاچینو و رابرت دنیرو بدون شک محبوب‌ترین ستاره‌های زمان خود بودند. همین مسئله هم‌پوشانی نقش‌هایی که به آن‌ها پیشنهاد می‌شد را توجیه می‌کند. یکی از این موارد زمانی بود که اسکورسیزی به پاچینو پیشنهاد بازی در نقش جیمی کانوی را در فیلم گنگستری‌اش «رفقای خوب» داد. پاچینو این نقش را رد کرد و اسکورسیزی به سراغ رابرت دنیرو رفت. در نهایت فیلم به یکی از مهم‌ترین‌های تاریخ سینما بدل شد.
۶) جان‌سخت (Die Hard)
- کارگردان: جان مک تیرنان
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۸۸
وقتی در یکی اندک مصاحبه‌هایش از پاچینو در مورد انتخاب‌های شغلی‌اش سوال شد، این بازیگر افسانه‌ای پاسخ داد که «او قاضی خوبی برای تشخیص خوب و بد نیست.» او سپس از چند فیلم مهمی که پیشنهاد بازی در آن‌ها را نپذیرفت صحبت کرد و «جان‌سخت» یکی از آن‌ها بود. او به شوخی گفت با رد این فیلم باعث مشهور شدن بروس ویلیس شده است.
۵) جنگ ستارگان (Star Wars)
- کارگردان: جرج لوکاس
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۶ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۷۷
پس از اینکه هریسون فورد نقش هان سولو را برعهده گرفت و آن را مال خود کرد، تصور هر بازیگر دیگری حتی پاچینوی بزرگ هم در آن نقش غیرممکن بنظر می‌رسد. اما وضعیت می‌توانست جور دیگری رقم بخورد، زیرا پیش از فورد بازی در این نقش به پاچینو پیشنهاد شده بود. او اما بازی در این نقش را نپذیرفت، آن هم به این دلیل که از فیلمنامه خیلی سر در نیاورد.
۴) زن زیبا (Pretty Woman)
- کارگردان: گری مارشال
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۹۰
نقش ماندگار دیگری که پاچینو رد کرد، نقشی بود که ریچارد گیر در «زن زیبا» بازی کرد. گرچه هنگامی که این نقش به پاچینو پیشنهاد شد، قرار نبود فیلم به این نرمی و لطافتی باشد که در نهایت از آب در آمد. ایده اولیه فیلم افشاگری‌های تلخ و جسورانه‌ای میان دو فرد آسیب‌دیده بود که با یکدیگر وقت می‌گذراندند و در نهایت رابطه‌شان به جای یک پایان خوش، به شکست ختم می‌شد.
۳) کریمر علیه کریمر (Kramer vs. Kramer)
- کارگردان: رابرت بنتون
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۷۹
در یک چرخش طعنه‌آمیز از سرنوشت، نقشی که برای داستین هافمن نخستین اسکار را به ارمغان آورد در ابتدا به آل پاچینو پیشنهاد شده بود. این بازیگر کهنه‌کار اما بی‌آنکه فیلمنامه را بخواند این نقش را رد کرد. این کار تا حدودی به دلیل هجوم انبوه فیلمنامه‌ها به سویش پس از موفقیت‌های «پدرخوانده» و «بعدازظهر سگی» بود.
۲) راننده تاکسی (Taxi Driver)
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۷۶
در مثال دیگری از پیشنهادهای مشترک میان پاچینو و دنیرو، نقش تراویس بیکل در فیلم جاودانه اسکورسیزی «راننده تاکسی» پیش‌تر به پاچینو پیشنهاد شده بود. در کنار پاچینو، داستین هافمن نیز این نقش را رد کرد تا در نهایت ایفای این نقش ماندگار در تاریخ سینما به رابرت دنیرو برسد. دلیل پاچینو برای رد این نقش مشخص نشد، اما با توجه به وضعیتی که فیلم میان تماشاگران پیدا کرد او احتمالا حسرت آن را می‌خورد.
۱) اینک آخرالزمان (Apocalypse Now)
- کارگردان: فرانسیس فورد کاپولا
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۷۹
پس از موفقیت دو فیلم نخست «پدرخوانده»، پاچینو و کاپولا به درک خوبی از یکدیگر رسیده بودند. هنگامی که کاپولا نقش کاپیتان ویلارد را در «اینک آخرالزمان» به پاچینو پیشنهاد داد، او آن را رد کرد زیرا به عقیده خودش هنوز آماده بازی در چنین فیلمی نبود. لازمه چنین کاری این بود که تا مدت‌ها در جنگل و دور از خانه و خانواده باشد و او در آن دوره چنین چیزی را نمی‌خواست. با در نظر گرفتن پروسه طاقت‌فرسایی که فیلم از سر گذراند و ماجرای حمله قلبی مارتین شین، پاچینو احتمالا نباید از تصمیمی که گرفت ناراضی باشد. با این حال اگر پاچینو این نقش را می‌پذیرفت، فیلم می‌توانست بسیار جذاب‌تر از قبل شود و بیش از پیش جایگاهش ارتقا یابد.
منبع: movieweb
