لوسین فروید؛ نوهی نقاش زیگموند فروید که بود و چه کرد؟
لوسین فروید یکی از ساختارشکنترین نقاشان قرن بیستم به شمار میرود. این نقاش با خلق پرترههای اکسپرسیونیستی خود به اسطورهای تاثیرگذار در دنیای هنر تبدیل شد و تا پایان عمر، نمایشگاههای بیشماری را برگزار کرد.
معمولا لوسین را به خاطر شخصیت مرموز، درونگرا، پیچیده و زندگی شخصی بیپروایش میشناسند که تا حدی شخصیتاش در رازهای قابلتوجهی پنهان شده بود. با وجود اینکه او در خانوادهای از روشنفکرانی مانند زیگموند، آنا، کلمنت و متیو فروید متولد شده بود، اما قطعا استعدادهای ذاتی و تلاشهای بیوقفه، لوسین را به یک نقاش تحسینبرانگیز بدل کرد.
لوسین فروید سال ١٩٢٢ در برلین به دنیا آمد و تا سال ١٩٣٣ آنجا زندگی کرد و بعدتر با خانوادهاش به شمال لندن نقل مکان کرد. زمانی که لوسین از مدرسه اخراج شد، خیلی زود توانست به مدرسه هنر مرکزی لندن و مدرسه نقاشی و طراحی آنگلیان شرقی سدریک موریس برود که درواقع این اولین قدم برای مسیر هنریاش تلقی میشد. او کمی پس از خدمت در نیروی دریایی در سال ١٩۴٢ به کالج گلداسمیت رفت و آنجا کاملا جدی و مستبد، راه هنر و هنرمند شدن را پیگیری نمود. این نقاش سال ١٩۴٣ تصویرگری کتاب برج شیشهای از اشعار نیکلاس مور را بر عهده گرفت و سال ١٩۴۴ اولین نمایشگاهاش با عنوان «اتاق نقاش» در گالری الکس رید و لفور برگزار شد.
سبک اولیهی نقاشی و طراحیهای لوسین فروید به دلیل تصویرگری چهرههایی با خطوط و قلمگذاریهای تند، قاطع، متفکرانه و اغراقآمیز، غالبا اکسپرسیونیست یا سورئال در نظر گرفته میشود. اما بعدتر تکنیک نقاشیهایش تغییر یافت و آثارش به شخصیتهای برهنه و سلفپرترههای گوشتی تبدیل شد که امروزه این نمونه از نقاشیها، معرف او در دنیای هنر است. او سال ١٩٨۴ در مصاحبهای برای یک مستند گفت: «هرگز به تکنیک در هیچ چیز فکر نکردهام، چون فکر میکنم باعث ایستادن میشود».
برای لوسین این تغییرات کاملا غریزی بود و تا حدی در آثارش میتوان شخصیت و زندگی او را دید. با وجود اینکه، آن زمان سبک این هنرمند کاملا پیشرو و چالشبرانگیز قلمداد میشد، اما مردم هنردوست بسیاری را به خود جلب میکرد.
درحالی که تکنیک لوسین در نقاشی به شکوفایی بیشتری میرسید، موضوعات آثارش هم پیشرفت میکرد. سو تیلی یکی از پر سر و صداترین پرستارهای فروید بود که در موارد متعددی، سوژه نقاشیهای او شد و اثر پیشگامانه و مشهور «مزایای سرپرست خواب» (Benefits Officer Sleeping) تصویری از این شخصیت است. همچنین این هنرمند، چهرهی تعدادی از افراد مشهور را نقاشی کرد، مانند پرترهای از کیت ماس که بعدها به قیمت ٣ میلیون پوند (نزدیک به ۵ میلیون دلار) فروخته شد.
این نقاش همیشه کار را مقدم بر هر مسئله دیگری در زندگی خود قرار میداد. زندگی شخصی لوسین، مملو از روابط احساسی عجیب، بیپروا و گذرا بود که ثمرهی این روابط چهارده فرزند است. همچنین او بارها از فرزندان خود به صورت برهنه نقاشی کرد که این مسئله بسیار بحثبرانگیز و عجیب به نظر میآید.
لوسین در جریان کار خود گفته بود: «هر تصویری که دارم روی آن کار میکنم، میخواهم تصویری کاملا منفرد باشد، هرچند که این امر غیرواقعی به نظر برسد». او در جایی دیگر میگوید: « فکر میکنم پرتره عالی در شیوهی نزدیک شدن به آن مربوط میشود، بنابراین پرتره یک نگرش است».
به تعبیری در نقاشیهای لوسین فروید، انسانهایی متمایز و برتر شبیه به انسانگرایی دورهی رنسانس وجود ندارد و هیچ ماهیت روحی و روانی در زیر لایههای گوشت و پوست شخصیتها دیده نمیشود. لوسین با نگاهی منحصربهفرد در مواجه با ماهیت واقعی انسانی و شخصیتها توانست همنشینی متمایزی از نور، رنگ، چیدمان، خطوط و بافت را در آثارش ایجاد کند. او همیشه از کار خود به عنوان چیزی از اتوبیوگرافیک یاد میکرد و آثارش با نامههای عاشقانه، نوشتهها، یادداشتها، شماره تلفنهای همراه و قرارهایش در یک آبستن و پیوندی ناگسستنی قرار میگیرد. نوآوری در آثار این هنرمند نشانهی یک رویکرد متفاوت ذهنی است که به لحاظ خصوصیاتی متمایز در بیان ویژگیهای انسانی، جهان شگفتانگیز و عمیقی را بر سطح بوم نمایش میدهد.
منبع: News.artnet