چرا انیمیشن «لگو بتمن» بهترین فیلم بتمن است؟

در تمام گوشه کنارهای اینترنت همه در حال صحبت کردن در مورد بهترین فیلم بتمن هستند. البته برخی از طرفداران، تصور می‌کنند که این یک مسابقه نیست و شوالیه تاریکی در هر فیلمی که ظاهر شود خوش خواهد درخشید، به خصوص وقتی که در برابر اسطوره‌ای همچون هیث لجر در نقش جوکر ظاهر شود.

برخی دیگر ممکن است تلاش ساختارشکنانه «بتمن علیه سوپرمن» را ترجیح دهند، در حالی که برخی دیگر ژانر گوتیک «بازگشت بتمن» تیم برتون را دل‌چسب‌تر می‌دانند. اما اگر واقعا به دنبال فیلمی از بتمن هستید که از هر نظر از دیگر فیلم‌ها بالاتر باشد، به خصوص از لحاظ موضوعاتی مانند عشق و قوه تخیل، تنها یک انتخاب دارید و آن فیلم «لگو بتمن» است که از نظر داستان‌سرایی، ایده آل به نظر می‌رسد.

• از لگو بتمن تا تام و جری؛ ۹ انیمیشن استودیوی وارنر از بدترین تا بهترین
• بتمن؛ تریلر، تاریخ انتشار، بازیگران و هر آنچه از فیلم جدید ابرقهرمان بزرگ DC باید بدانید
• ۷ بازی برتر لیام نیسون در نقش مکمل؛ از «بتمن آغاز می‌کند» تا «قلمروی بهشت»

فیلم «لگو بتمن» که در فوریه ۲۰۱۷ اکران شد، در دنیای فیلم‌های بتمن یک نمونه استثنایی به حساب می‌آمد. البته نه فقط به این دلیل که این فیلم یک فیلم انیمیشنی است. بلکه به این دلیل که «لگو بتمن» خودش را از سایر فیلم‌های بتمن جدا نمود و در عوض یک نسخه فرعی از فیلم سینمایی «لگو» محصول سال ۲۰۱۴ را به نمایش گذاشت. (به همین دلیل ویل آرنت دوباره در نقش لگو بتمن ظاهر می‌شود).

به علاوه، بر خلاف دیگر انیمیشن‌های قبلی بتمن مانند «بتمن: ماسک شبح»، «لگو بتمن» به دنبال تم تاریک‌تری نسبت به بسیاری از پروژه‌های لایو اکشن نیست. در حقیقت «لگو بتمن» یک فیلم کمدی است، یک فیلم کمدی پست مدرن که هر بیننده‌ای را به سمت خود جذب می‌کند. لذا، چیزی که فیلم «لگو بتمن» را از سایر فیلم‌ها و انیمیشن‌های بتمن متمایز می‌کند، سبب خلق ویژگی‌هایی شده که سایر نسخه‌های بعدی بتمن به تقلید از آن‌ها پرداخته‌اند.

برای شروع، باید گفت که «لگو بتمن» از هر چهره قابل تصوری که در بتمن نقش داشته، از جمله شروران این داستان که حتی ممکن است نقش پررنگی هم در آن نداشته باشند استفاده می‌کند. لایو اکشن‌ها معمولا خط داستانی‌ای را انتخاب می‌کنند که نمی‌تواند کاراکترهای زیادی را در خود جای دهد یا رویکردی را دنبال می‌کنند که با برخی کاراکترها مانند کاندیمنت کینگ سازگار نیست اما فیلم «لگو بتمن» این‌طور نیست. فضای پرهیاهوی این انیمیشن سبب می‌شود که همه اسباب‌بازی‌های جعبه اسباب‌بازی بتمن فرصت بازی کردن داشته باشند. حتی شخصیتی مانند کیلر کراک می‌تواند فرصتی برای سرگرم کردن مخاطب داشته باشد.

اگر در کارگردانی فیلم «لگو بتمن» اشتباهی روی می‌داد به راحتی می‌توانست به چیزی همانند فیلم «هرج و مرج فضایی» تبدیل شود که در آن تمامی چهره‌های نوستالژیک و قدیمی سعی می‌کردند هر طوری که شده خودشان را در داستان فیلم جای دهند. اما کارگردان، کریس مک‌کی و کمپانی آن‌چنان داستانی از بتمن را به نمایش می‌گذارند که با وجود اینکه هر سکانس «لگو بتمن» مملو از شخصیت‌های کلاسیک است، باز هم مخاطبان را مشتاقانه به سوی خود جذب می‌کند.

به‌ علاوه، این فیلم از شخصیت‌های مبهم داستان بتمن نیز استفاده نموده است، مانند اورکا و کلندر من، بنابراین می‌توان در این فیلم، شاهد حضور تمامی این چهره‌های نوستالژیک بود و لذا بسیاری از مخاطبین این فیلم کسانی هستند که عاشق این چهره‌های نوستالژیک هستند.

هیجان بی‌حد و حصر موجود در این فیلم بتمن و افسانه‌های عجیب و غریبی که در مورد این کاراکترها روایت می‌شود، جذابیتی غیرقابل انکار به آن بخشیده است. با این حال، تنها افزایش سروتونین حاصل از تماشای شخصیت‌های آشنا بر روی پرده سینما سبب جذابیت این فیلم نشده است. در واقع فیلم «لگو بتمن» به جز هدف اصلی‌اش که جذب بچه‌ها و فروش تعداد زیادی اسباب‌بازی لگو بوده، به کند و کاو در این زمینه می‌پردازد که چگونه بروس وین یا همان بتمن پس از مرگ والدینش دیگر نتوانست ارتباط عاطفی عمیقی با دیگران برقرار کند. جدا شدن از خانواده آن‌قدر دردناک است که او دیگر نمی‌خواهد خانواده دیگری داشته باشد.

در حقیقت بررسی جنبه‌های روان‌شناختی بتمن و معرفی رابین و دختر گربه‌ای به جذابیت فیلم افزوده است. چرا که آن‌ها فقط به دلیل تقلید رابطه دوستانه‌شان با بتمن در کمیک‌ها در این انیمیشن حضور ندارند، بلکه به عنوان افرادی در این فیلم ظاهر می‌شوند که می‌توانند بر روی او تاثیر بگذارند تا دوباره شانس برقراری ارتباط با دیگران را به خود بدهد. بنابراین تاثیری که آن‌ها بر روی بتمن می‌گذارند سبب خلق یک فیلم کمدی فوق‌العاده شده است.

همچنین دیدن پویایی و داینامیک فیلم‌برداری در زمان‌هایی که بتمن با دشمنانش به مبارزه می‌پردازد نیز، لذت‌بخش است. صحنه‌های اکشن فیلم «لگو بتمن» که از محدودیت‌های فیلم‌سازی لایو اکشن رها شده و مجبور نیست هیچ قانونی را رعایت کند از تخیل بی‌حد و حصری بهره می‌برد و اما آن ویژگی‌ای که باعث می‌شود واقعا فیلم «لگو بتمن» خوش بدرخشد این است که بر روی داینامیک بین بتمن و رابین (شخصیت دومی که توسط مایکل سرا به تصویر کشیده شده است) تمرکز می‌نماید.

پس از فیلم بتمن محصول سال ۱۹۶۶ با هنرنمایی آدام وست و برت وارد، رابطه بتمن و رابین در فیلم‌های لایو اکشن قبلی به شدت دست کم گرفته شد و فقط در فیلم بتمن و رابین محصول سال ۱۹۹۷ تا حدودی به آن پرداخته شد. از آن زمان تا کنون، در فیلم‌های لایو اکشن بتمن، شخصیت رابین به شدت محدود شده است.

اما رابطه این دو کاراکتر در «لگو بتمن» یکی از آن دست مواردی است که به جذابیت این فیلم افزوده است. در واقع این رابطه سبب گردیده که هسته عاطفی فیلم فوق‌العاده قدرتمند باشد، اما در عین حال صحنه‌های کمدی بی‌پایانی نیز در این فیلم وجود دارد که قطعا مخاطبان از تماشایشان سیر نخواهند شد. خوش‌بینی بی‌حد و حصر لگو رابین، کاملا جذاب به نظر می‌رسد و دیالوگ‌هایی که به این شخصیت محول شده نیز از بهترین دیالوگ‌های فیلم به حساب می‌آیند. به جای ساختن یک کیسه بوکس از رابین یا تبدیل او به یک کاریکاتور ترسناک، فیلم «لگو بتمن» به تشریح شخصیت بزرگ او و پتانسیل‌هایش می‌پردازد.

تنها صداپیشگی ویل آرنت برای تبدیل فیلم «لگو بتمن» به یک فیلم استثنایی کافی بود. اما این پروژه با ارائه بسیاری از دیگر ویژگی‌ها پای را فراتر می‌گذارند و بسیاری از اسطوره‌های این داستان را در آغوش می‌کشد و حتی سبب می‌شود که مخاطب درک کند که چرا رابین یکی از شخصیت‌های اصلی مجموعه بتمن است. البته «لگو بتمن» تنها فیلم بتمن نیست که تماشای آن می‌تواند جذاب باشد، اما تا حدودی می‌توان گفت که این فیلم بهترین فیلم این مجموعه فرنچایز است زیرا سبب شکسته شدن بسیاری از قوانین و هنجارها می‌شود.

منبع: collider