LCD در برابر AMOLED؛ رقابت برای نمایش بهتر رنگ و نور

روز به روز خرید گوشی و تبلت دشوارتر می‌شود؛ چراکه برای انتخاب دستگاه مناسب‌ باید نکات زیادی را در نظر بگیرید. در این میان، صفحه‌ نمایش یکی از تعیین‌کننده‌ترین اجزای دستگاه‌های هوشمند امروزی است. حتما نام فناوری‌های LCD و AMOLED به گوش‌تان خورده است. این روزها اکثر تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها در بخش نمایشگر از یکی این فناوری‌ها بهره می‌برند. در کنار این دو فناوری به احتمال زیاد با نام دو فناوری جانبی دیگر، یعنی TFT و IPS برخورد کرده‌اید. در ادامه‌ی این مقاله‌، به زبان ساده این فناوری‌های بنیادین را تشریح خواهیم کرد. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید.

‌‌   ‌‌

نخست با فناوری نام‌آشنای LCD شروع می‌کنیم. این کلمه، کوتاه‌شده‌‌ی عبارت «نمایشگر کریستال مایع» است. سال‌هاست که نام این فناوری را در ارتباط با صفحات نمایش گوشی‌ها، مانیتورها و تلویزیون‌ها می‌شنویم. صفحات LCD واقعی‌ترین رنگ‌ها را پیش روی چشمان‌مان قرار می‌دهند؛ با این حال، نسبت کنتراست آن‌ها به اندازه‌ی نسبت کنتراست نمایشگرهای AMOLED نیست (در نمایشگر AMOLED رنگ‌های تیره، تیره‌تر و رنگ‌های روشن، روشن‌تر هستند.)

نکسوس ۶P با نمایشگر AMOLED در برابر آیفون ۶s با نمایشگر IPS LCD

حالا بیایید پای دو فناوری مرتبط با LCD را هم به میان بکشیم: TFT و IPS. در فناوری TFT، تعداد الکترودها در هر پیکسل کم‌تر شده است. این نکته به افزایش کارایی و کیفیت تصویر نمایشگرهای LCD کمک زیادی کرده است. فناوری دیگر IPS است که این روزها نام‌اش زیاد شنیده می‌شود. این فناوری، زاویه‌ی دید گسترده‌ای را برای نمایشگرهای LCD به ارمغان آورده است. این کار از طریق موازی کردن مولکول‌های کریستال مایع با نمایشگر صورت می‌گیرد. پس هر گاه نام IPS را شنیدید، بدانید که با صفحه نمایشی LCD طرف هستید که به پنل IPS مجهز شده است و از این طریق زاویه‌ی دید خوبی را پیش روی کاربر قرار می‌دهد. درمجموع، نمایشگرهای IPS به نمایشگرهای TFT ترجیح داده می‌شوند.

نمایشگرهای AMOLED در مقایسه با نمایشگرهای LCD، کنتراست رنگ بیشتری دارند.

در کنار فناوری LCD، به همت سامسونگ و چند شرکت دیگر، فناوری دیگری با نام «آمولد» (AMOLED) در حال همه‌گیر شدن است. نمایشگرهای آمولد از لایه‌ای متشکل از پلیمرهای ارگانیک بهره می‌برند که در اثر دریافت جریان الکتریکی، روشن می‌شوند. این ساختار ساده، نمایشگرهای آمولد را از نور پس‌زمینه (backlight) بی‌نیاز می‌کند؛ از همین رو، نمایشگرهای آمولد در مقایسه با نمایش‌گرهای LCD باریک‌تر هستند.

سامسونگ علاقه‌ی خاصی به استفاده از نمایشگرهای خانواده‌ی AMOLED دارد

حذف نور پس‌زمینه منفعت دیگری را هم در پی دارد: نمایشگرهای آمولد قادر هستند رنگ‌های مشکی را به مشکی‌ترین حالت ممکن خلق کنند! این کار با خاموش کردن پیکسل‌ها در نواحی مورد نیاز صورت می‌گیرد.

موتو X استایل با نمایشگر IPS LCD در برابر گلکسی S6 با نمایشگر Super AMOLED

در فناوری LCD، نور پس‌زمینه درست مثل یک لامپ مهتابی، نور را به همه‌ی پیکسل‌ها می‌رساند. اما در فناوری آمولد می‌توان پیکسل‌های هر بخش از صفحه را به اختیار خاموش کرد. بنابراین نمایشگرهای آمولد یک امتیاز دیگر هم دارند: رنگ‌ مشکی برابر است با پیکسل خاموش و به تبع آن، کاهش مصرف شارژ باتری.

در نمایشگرهای AMOLED رنگ مشکی برابر است با پیکسل خاموش. مانور تبلیغاتی شرکت‌ها پیرامون «رنگ مشکی واقعی» از همین موضوع نشات گرفته.

در یکی دو سال اخیر، در فناوری آمولد پیشرفت‌هایی صورت گرفته و نام‌هایی مثل «سوپر آمولد» (Super AMOLED) مطرح شده‌اند. نمایشگرهای سوپر آمولد در زیر نور مستقیم خورشید خوانایی بیش‌تری دارند. با این وجود، همه‌ی فناوری‌های مرتبط با آمولد، تقریبا ماهیتی یکسان‌ دارند. در این نمایشگرها، رنگ‌ها به‌شدت زنده هستند. البته گاهی این قضیه باعث می‌شود که تصاویر مشاهده‌شده در صفحه نمایش کمی اغراق‌شده و غیرطبیعی به‌نظر برسند.

همان‌طور که خواندید، هر یک از فناوری‌های LCD و آمولد، مزایا و معایب خود را دارند. با این حال هر دوی آن‌ها در مسیر بهتر شدن قرار گرفته‌اند و شانه‌به‌شانه‌ی هم رقابت می‌کنند. از جدیدترین گوشی‌هایی که به صفحه نمایش LCD مجهز شده‌اند می‌توان به اپل آیفون ۶s و اچ‌تی‌سی M9 اشاره کرد. سامسونگ گلکسی S6 و گوگل نکسوس ۶P هم نمایشگرهایی از خانواده‌ی آمولد دارند.

‌‌‌   ‌‌   ‌‌