دیشب در سوهو؛ تمام حفره‌های داستانی و نکات گیج‌کننده‌ی فیلم
فیلم «دیشب در سوهو» با نقدهای مثبت منتقدان و مخاطبان مواجه شد اما حاوی چندین حفره داستانی و سوالاتی بی‌پاسخ است. این فیلم مهیج روانشناختی به کارگردانی ادگار رایت، داستان دانشجوی جدید رشته مد و فشن در لندن، الویز ترنر یا الی (توماسین مک‌کنزی) را روایت می‌نماید که قابلیتی منحصر به فرد پیدا می‌کند و هر شب به سوهوی دهه ۶۰ میلادی می‌رود.
هشدار: در این متن، داستان فیلم «دیشب در سوهو» لو می‌رود
الی از طریق این سفرهای شبانه به گذشته، با یک زن جوان جذاب به نام سندی (آنیا تیلور جوی) آشنا می‌شود که آرزو دارد در کلوپ شبانه لندن تبدیل به یک خواننده مشهور شود. با این حال، جزئیات چگونگی و چرایی آشنایی الی و سندی هرگز به طور کامل مشخص نمی‌شود. «دیشب در سوهو» فیلمی غنی و با فضایی خاص به حساب می‌آید اما فقدان قوانین مشخص و حضور شخصیت‌های مشکوک، در بازبینی‌های این فیلم، مشکل‌ساز است.
- ۵ نکته که باید از ادگار رایت کارگردان فیلم دیشب در سوهو بیاموزیم
- دیشب در سوهو؛ هر آنچه از فیلم جدید ادگار رایت می‌دانیم
- فیلم دیشب در سوهو؛ ترکیب وحشت و نوستالژی دهه‌ی ۱۹۶۰
این امکان وجود دارد که این مسئله عمدی بوده باشد. می‌دانیم که فیلم‌های ترسناک مورد علاقه رایت شامل چندین فیلم هیجان‌انگیز روانشناختی بریتانیایی و یک جیالوی ایتالیایی نمادین هستند که اغلب عناصری مبهم و گیج‌کننده دارند. «دیشب در سوهو»، عمدی یا غیرعمدی، تا زمان انتشار تیتراژ، سوالات بی‌پاسخ بسیاری را مطرح می‌کند. پس با هم نگاهی به حفره‌های داستانی و نکات گیج‌کننده این فیلم می‌اندازیم.
الی خودش درگیر ماجرا است یا این که صرفا یک بیننده محسوب می‌شود؟
هنگامی که الی برای اولین بار به دهه ۶۰ میلادی منتقل می‌شود، به نظر می‌رسد که او یک بدن و کالبد مشترک با سندی دارد و در آینه، انعکاس خودش را به جای این خواننده می‌بیند. حتی در ادامه، نشانه‌هایی از این مورد می‌بینیم و بدن خود الی تحت تاثیر اتفاقات دهه ۶۰ میلادی قرار می‌گیرد. برای مثال، درست روز بعد از دیدار عاشقانه سندی با مدیر استعدادیاب جذابی به نام جک (مت اسمیت)، یک کبودی روی گردن الی ظاهر می‌شود. با این حال، در فلش‌بک‌های بعدی فیلم به دهه ۶۰ میلادی و در ادامه تغییرات، الی دیگر مستقیما به سندی متصل نیست. او هنوز با اتفاقاتی که برای خواننده رخ می‌دهد مرتبط است اما همیشه این‌طور نیست که هر اتفاقی برای بدن سندی رخ دهد، برای او هم تکرار شود. در یک سکانس، او یکی از تماشاگران است که رقص سندی را روی صحنه تماشا می‌کند، در حالی که در سکانس‌های قبلی، الی در حال اجرا بر روی صحنه است. معلوم نیست که چرا الی گاهی یک بدن مشترک با سندی دارد و در مواقع دیگر به نظر می‌رسد که چیزی بیش از یک بیننده نیست.
آیا اتفاقات فیلم، یک سفر در زمان است یا داستانی مرتبط با ارواح؟
فرضیه اصلی فیلم، حول توانایی الی در انتقال به حال و هوای لندن دهه ۶۰ میلادی می‌گردد. با این حال، رایت هرگز مشخص نمی‌کند که آیا این کار از طریق سفر در زمان انجام می‌شود یا این که الی صرفا رویاهایی شبح‌وار درباره گذشته می‌بیند. قبل از پایان فیلم و افشای قضیه، الی فکر می‌کند که رویدادهای گذشته منجر به مرگ سندی شده است و ارتباط او با این خواننده، در واقع یک درخواست کمک برای شناسایی قاتل است. در اوج فیلم، الی با ارواح قربانیان واقعی داستان مواجه می‌شود و در نتیجه، احتمال روح بودن سندی و تقاضای او برای کمک، از بین می‌رود و در ادامه فاش می‌شود که صاحبخانه سالخورده الی در واقع سندی سالخورده (دایانا ریگ) است. افسر پلیس بازنشسته محلی، لیندزی (ترنس استمپ) نیز هنوز زنده است و الی، نسخه جوان‌ترش (با بازی سم کلافلین) را در رویاهای خود در دهه ۶۰ میلادی دیده بود.
اگر تصورات مربوطه به گذشته، روحانی نباشند، می‌توان این وقایع را به‌عنوان شکلی غیرفعال از سفر در زمان در نظر گرفت. هرچند که همین فرض هم منجر به چندین سوال بی‌پاسخ دیگر می‌شود. «دیشب در سوهو»، مقدمات دنباله‌ای را فراهم می‌کند که احتمالا می‌تواند برخی از این ناسازگاری‌ها و ابهامات را که در این فیلم به آن‌ها پرداخته نشده است، برطرف کند. به عنوان مثال، اگر این وقایع مرتبط با سفر در زمان هستند، دلیل وقوع آن‌ها چیست؟ چرا این اتفاقات برای الی رخ می‌دهند؟ آیا این دختر شیفته دهه ۶۰، به طور تصادفی دقیقا به همان دوره منتقل می‌شود؟ علاوه بر این‌ها، نحوه سفر الی به گذشته نیز جای سوال دارد.
درگاه سفر الی به گذشته چیست؟
الی اغلب تصویر خودش را به جای سندی در آینه می‌بیند و گهگاه مادر فوت شده‌اش در آینه ظاهر می‌شود. پس منطقی است که آینه‌ها را دریچه‌ای به گذشته بدانیم. شاید دیشب در سوهو در میان بهترین فیلم‌های ادگار رایت نباشد اما دارای تصاویر آینه‌ای قابل توجهی است. حتی یک تکه مبلمان عتیقه در اتاق الی وجود دارد که دارای یک آینه است اما شکستن تصادفی شیشه آن در یک شب، موجب می‌شود تا الی دیگر نتواند از آن به عنوان نوعی درگاه استفاده کند. الی اغلب برای ورود به دهه ۶۰ میلادی، صرفا از یک در عبور می‌کند. اگرچه منطق این حرکت نیز نامشخص است. او گاهی اوقات در کمد را باز می‌کند و مستقیما به همان کلوپ شبانه منتقل می‌شود و در بعضی مواقع دیگر از درب ورودی خانه خارج می‌شود و بدون این که مکانش تغییر کند، خود را در خیابان‌های سال ۶۰ میلادی می‌بیند.
البته شاید اتاقی که الی از سندی سالخورده اجاره کرده است، در واقع همان درگاه اصلی باشد. این اتاق در عین حال، مکان ترسناک‌ترین و خشن‌ترین صحنه‌های «دیشب در سوهو» است. شخصیت‌های گذشته می‌توانند شبانه وارد اتاق الی شوند، درست همان‌طور که او می‌تواند وارد دهه ۶۰ میلادی شود. به نظر می‌رسد این اتاق همان درگاه مورد نظر باشد و این موضوع، بسیار منطقی است و در ادامه نیز متوجه می‌شویم که سندی، اجساد قربانیان گذشته را در دیوارها قرار داده است. اما نکته غیرمنطقی در این مورد، توانایی اشباح در ارتباط برقرار کردن با الی در خارج از اتاق (برای مثال در کلاس درس یا مهمانی هالووین) است. الی می‌تواند ارواح را در جایی به غیر از مکان پورتال ببیند و دیدن مادرش نیز گواهی بر این مسئله است.
چرا جان این‌قدر به الی اعتماد دارد؟
جان (مایکل آجائو) نقش یک شخصیت مهم را در «دیشب در سوهو» به عنوان همکلاسی حامی و شریک عشقی الی بازی می‌کند اما اعتماد زیاد او به الی، منطقی و قابل قبول نیست. هنگامی که الی و جان در اتاق الی هستند، اشباح، گفتگوی عاشقانه آن‌ها را قطع می‌کنند و اوضاع به هم می‌ریزد و صاحبخانه به اشتباه تصور می‌کند که این اتفاقات تقصیر جان است. جان مجبور به فرار می‌شود و آینه عتیقه الی را می‌شکند. در ادامه، نه تنها هیچ اشاره‌ای به جراحات جان در اثر برخورد به شیشه آینه نمی‌شود، بلکه به نظر می‌رسد او نسبت به رویدادهای دراماتیک شب گذشته نیز بی‌توجه است. حتی می‌بینیم که الی با یک قیچی به صورت همکلاسی‌اش ضربه می‌زند اما جان هرگز وضعیت روحی عشق خود را زیر سوال نمی‌برد. الی سابقه بیماری روانی در خانواده خود دارد و این حجم از اعتماد جان به او غیرعاقلانه به نظر می‌رسد.
شخصیت شرور «دیشب در سوهو» کیست؟
به نظر می‌رسد پایان پیچیده، اصلی‌ترین دلیل نقدهای متفاوت «دیشب در سوهو» باشد. فیلم زمان زیادی را صرف قربانی جلوه دادن سندی و سواستفاده جک و سایر مردان از تمایل او به شهرت می‌کند. با این حال، سندی از هر یک از این مردان انتقام می‌گیرد و آن‌ها را می‌کشد و در آخر در تلاش برای مخفی نگه داشتن جنایات خود، با اقدام به کشتن الی و جان، تبدیل به شرور داستان می‌شود. ارواح قربانیان مرد ظاهر می‌شوند و از الی برای انتقام کمک می‌خواهند اما طراح جوان داستان امتناع می‌کند و حتی سندی را هم از خودکشی باز می‌دارد.
الی (با وجود تلاش سندی برای کشتن او) قبل از این که سندی را در حال سوختن در خانه ترک کند، با تصمیم صاحبخانه‌اش برای کشتن آن مردان، همدردی می‌نماید. چنین پایان‌بندی غیرمنطقی و پر از پیچ و تابی شاید به این دلیل مطرح شده است که رایت در نظر داشت تا این فیلم را مانند آثار قدیمی جیالو بسازد. تغییر جایگاه ناگهانی سندی از قربانی به شرور و تبدیل کردن دوباره او به یک قربانی، به ویژه در یک بازه زمانی ۱۵ دقیقه‌ای، عجیب است. بدیهی است که «دیشب در سوهو» می‌خواهد چیزی درباره قربانی شدن و توانمندسازی زنان بگوید اما پایان‌بندی پیچیده، این پیام را نامشخص جلوه می‌دهد.
منبع: screenrant
