آیا بندیکت کامبربچ و کریستن استوارت اولین اسکار خود را می‌برند؟
بعد از جشنواره ونیز و دیگر جشنواره‌های معتبر مانند تلوراید و درخشش فیلم‌های بسیاری که در این رقابت‌ها حضور داشتند، نام دو فیلم و بازیگران و عواملشان بیشتر از بقیه به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسد فیلم «قدرت سگ» (The Power of the Dog) به کارگردانی جین کمپیون و با حضور ستارگانی چون بندیکت کامبربچ، جسی پلمونز و کریستین دانست در کنار فیلم «اسپنسر» به کارگردانی پابلو لارائین و با حضور بازیگران مطرحش از جمله کریستین استوارت و تیموتی اسپال رقابت نزدیکی با هم بر سر اسکار بهترین فیلم و بهترین بازیگر داشته باشند.
در این بین کریستین استوارت با بازی در نقش پرنسس دایانا و بندیکت کامبربچ در نقش یک گاوچران، بسیار درخشان ظاهر شدند و حدس‌هایی مبنی بر برنده شدن آن‌ها در رقابت‌های اسکار پیش رو زده می‌شود. سرنوشت اسکار آن‌ها چند ماه آینده در برابر رقابت شدیدی رقم خواهد خورد، اما یک چیز مسلم است؛ بردن جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر مرد و زن، به ترتیب به خاطر بازی حیرت‌انگیز بندیکت کامبربچ در نقش گاوچران در فیلم قدرت سگ و کریستن استوارت در نقش پرنسس دایانا در فیلم اسپنسر، در بین دیگر مدعیان، احتمال بیشتری دارد.
کامبربچ در جشنواره فیلم تورنتو هم جایزه قدردانی خود را دریافت کرد و تمامی این‌ها می‌تواند راه را برای رسیدن او به اولین اسکارش هموارتر کند. کامبربچ درباره جین کمپیون کارگردان فیلم قدرت سگ گفت: «او یک انسان استثنایی است و استعداد خارق‌العاده‌ای دارد، چون مملو از احساسات عمیق انسانی است، و به‌عنوان یک هنرمند احساساتش را برای همکاری به اشتراک می‌گذارد. او شما را به مکان‌هایی می‌برد که فقط می‌توانید در رویاهایتان ببینید. اما رفتن به یک سفر تاریک روان‌شناختی در نقش فیل، فقط یکی از تجربه‌های برجسته زندگی من بود.»
کمپیون در مراسم قدردانی گفت: «قدرت سگ که از رمان توماس ساویج اقتباس شده است، همان چشم‌انداز بزرگ فیلم پیانو را داشت؛ همان نوع کشف و سفر، و در عین حال کاوش در مردانگی.» کمپیون درام خانوادگی‌اش را در مکان‌های بکر و دست نخورده نیوزیلند فیلم‌برداری کرد، جایی که فیل، یک گاوچران خشمگین، در مقابل برادر مهربان‌ترش (با بازی جسی پلمونز) می‌ایستد، زیرا او با یک بیوه (با بازی کرستن دانست) ازدواج می‌کند و به دنبال رشد در جامعه بورژوایی است. کمپیون عمدا رشته‌های داستان را با جزییات بازگو می‌کند و همه چیز را در قالبی خیره‌کننده به هم گره می‌زند.
منتقدان این درام با ظرافت را می‌پسندند و آکادمی همچنین از محاسن آن، از نویسندگی و کارگردانی کمپیون و فیلم‌برداری درجه یک آری وگنر گرفته تا آرشه‌های تسخیرگر ویولون جانی گرینوود، قدردانی خواهد کرد؛ بازیگران فیلم، کامبربچ را که در سال ۲۰۱۴ هم برای فیلم «بازی تقلید» (The Imitation Game) نامزد دریافت جایزه شده بود در آغوش خواهند گرفت و باید به خاطر درگیری‌های درونی‌اش به خاطر ظلم علیه همسر برادرش (کرستن دانست) و پسر جوانش (با بازی کودی اسمیت-مک فی) به رقابت برگردد. نادیده نگیریم که همگی این بازیگران شایسته‌ی دریافت اسکار هستند.
همچنین فیلم اسپنسر اثر لارین، و نوشته‌ی استیون نایت که به خاطر فیلم «چیزهای زیبای کثیف» (Dirty Pretty Things) نامزد جایزه اسکار شده بود هم به‌عنوان فیلمی کلاستروفوبیک در یک تعطیلات کریسمس کابوس‌وار، توانست امتیازات زیادی برای خود کسب کند. پرنسس دایانای گرفتار شده، پرخوری می‌کند، وسواسی می‌شود و به خود آسیب می‌زند، زیرا دائما با دیر رسیدن به هر وعده‌ی غذایی مجبور به رویارویی با خانواده کنترلگرش است. استوارت ما را به آشفتگی عاطفی مادر جوان می‌کشاند، زیرا او از دو پسرش و دستیار معتمدش (با بازی سالی هاوکینز) که برای هر مناسبت لباسی به تن دیانا می‌کند، آرامش می‌خواهد.
پس از یک کار حرفه‌ای طولانی و داستانی از «اتاق امن» (Panic Room) دیوید فینچر و مجموعه پرفروش «گرگ و میش» (Twilight) تا فیلم‌های هنری تحسین شده‌ای مانند «مامور خرید شخصی» (Personal Shopper) و «ابرهای سیلس ماریا» (Clouds of Sils Maria) به کارگردانی اولیویه آسایاس، استوارت که هرگز نامزد جایزه اسکار نشده بود، مهارت خود را نشان داده است. اسکار بهترین بازیگر زن مال اوست. اسپنسر منتقدان، سینماگران پیشرفته و آکادمیک، کارگردان، نویسنده، بازیگر و هنرمندان بسیاری را خوشحال خواهد کرد.
منبع: indiewire
