تمام فیلم‌های «بچه‌‌ی کاراته‌کار» از بدترین تا بهترین
پس از چوزن توگوچی (یوجی اوکوموتو)، جان کریس (مارتین کوو) و پسرهایی از دار و دسته‌ی قدیمی جانی لارنس (ویلیام زابکا)، یکی دیگر از شروران کلاسیک فیلم‌های «بچه کاراته‌کار» قرار است در سریال کبرا کای ظاهر شود.
در فصل چهارم سریال دنباله بچه کاراته‌کار که در ۳۱ دسامبر در نتفلیکس پخش می‌شود، توماس یان گریفیث بار دیگر نقش کارآفرین میلیونر، تری سیلور، دوست دیرینه کریس و ضدقهرمان واقعی «بچه کاراته‌کار ۳» را بازی خواهد کرد. طرفداران برای مدت‌ها منتظر بازگشت او بودند، چرا که سریال در بازگرداندن شخصیت‌های فیلم‌های اصلی فرانچایز به روند داستان، تقریبا بی‌عیب و نقص عمل می‌کند. این بازگشت قطعا بینندگان را به تفکر درباره آینده داستان وا می‌دارد.
- تریلر جذاب سریال کبری کای تاریخ پخش فصل چهارم را مشخص می‌کند
- ۴۰ سریال اکشن برتر تمام دوران بر اساس امتیاز IMDb
- پربیننده‌ترین فیلم‌های نتفلیکس در تابستان ۲۰۲۰ مشخص شدند
به هر حال، فیلم بعدی در فهرست روایت سریال «کبرا کای»، «بچه کاراته‌کار بعدی» محصول ۱۹۹۴ است که به اندازه فیلم‌های قبلی‌اش محبوب نیست اما سریال نمی‌تواند از این بخش چشم‌پوشی کند. آیا کلنل دوگان (مایکل آیرونساید) در فصل ۵ «کبرا کای» بازمی‌گردد؟ هیچ‌کس نمی‌داند! آیا فیلم بچه کاراته‌کار بعدی واقعا بی‌کیفیت است؟ و آیا بچه کاراته‌کار ۳ بهتر است؟ برای راحت پاسخ دادن به این سؤالات می‌توانیم هر پنج فیلم بچه کاراته‌کار را از بدترین به بهترین، بررسی و رتبه‌بندی کنیم.
۵. کاراته‌کار بعدی (The Next Karate Kid)
- کارگردان: کریستوفر کین
- بازیگران: هیلاری سوانک، پت مونتا، مایکل آیرونساید
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۴٫۵ از ۱۰
این اثر اولین فیلمی است که سعی داشت ظاهر این فرانچایز را تغییر دهد و تنها فیلم بچه کاراته‌کار محسوب می‌شود که شخصیت اول زن دارد و همین موضوع باعث افت این فیلم می‌گردد. داستان درباره آقای میاگی (پت مونتا) است که سعی دارد اسرار کاراته را به جولی پیرس (هیلاری سوانک)، نوه سرکش یکی از هم‌رزمان ارتشی خود بیاموزد. نتیجه کار، فیلمی است که از لحاظ موضوعی درهم و برهم است و دیالوگ‌هایی غیرطبیعی دارد و نژادپرستی و تبعیض جنسی در مضمون آن، بسیار بیشتر از هر یک از سه فیلم قبلی مشهود است.
کارگردان، کریستوفر کین و نویسنده، مارک لی تلاش می‌کنند تا بین آقای میاگی که سابقه مبارزه با فاشیسم را در جنگ جهانی دوم دارد (که در اولین صحنه‌های فیلم معلوم است) و ظهور یک سازمان پروتوفاشیستی در دبیرستان جولی که به طرزی هوشمندانه نمادی از یین یانگ را در لوگوی خود دارد، ارتباطی ایجاد کنند. با این حال این گروه امنیتی به رهبری سرهنگ دوگان، سازمانی است که فقط در دنیایی بر اساس قوانین بزرگسالان می‌تواند به چنین سطحی از قدرت برسد، دنیایی که در آن، والدین، بزرگسالان و مؤسسات دولتی خارج از محدوده محوطه مدرسه هستند. اما فیلم بچه کاراته‌کار بعدی بیش از حد جدی است و آن سبکی را که برای روند داستان و کارآیی افراد شرور مناسب است، ندارد و تماشاگران لحظه به لحظه تعجب می‌کنند که چرا مدیریت مدرسه هیچ عکس‌العملی به وقایع فیلم نشان نمی‌دهد.
بچه کاراته‌کار بعدی آقای میاگی را به‌عنوان یک استاد آسیایی و عاقلانه‌تر از آن‌چه قبلا بود به نمایش می‌گذارد. او انگلیسی را دست و پا شکسته صحبت می‌کند و به جای این که به دلیل یک سری اتفاقات تصادفی با جولی همراه گردد، به‌راحتی وارد زندگی او می‌شود، چرا که مادربزرگ جولی به استراحت نیاز دارد و از روند داستان خارج است. او زمانی تصمیم می‌گیرد که کاراته را به او آموزش دهد که متوجه می‌شود پدر جولی قبل از مرگش چند درس اساسی به او داده است. عجیب‌تر این‌جاست که وقتی بالاخره تمرین آغاز می‌گردد، آقای میاگی متوجه می‌شود که روش‌ها و سبکی که در قبال دنیل (رالف ماکیو) استفاده می‌کرد روی جولی جواب نمی‌دهد، چرا که او یک دختر است. جولی در این فیلم به جای تمیز کردن ماشین‌ها، از سه پسر کوچک غیرقابل تحمل مراقبت می‌نماید و مهارت بالایی در کاتای والس پیدا می‌کند.
۴. بچه کاراته‌کار ۳ (The Karate Kid Part III)
- کارگردان: جان آویلدسن
- بازیگران: رالف ماکینو، پت مونتا، مارتین کوو
- تاریخ انتشار: ۱۹۸۹
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵٫۳ از ۱۰
تنها درسی که می‌توان از بچه کاراته‌کار ۳ گرفت، این است که میلیونرها وقت آزاد زیادی دارند. کارگردان فیلم، جان آویلدسن و نویسنده، رابرت مارک کامن، در آخرین اثر خود در این فرنچایز، کبرا کای و سنسی جان کریس را برای یک نقشه انتقام گیج‌کننده با حضور تری سیلور، هم‌رزم ارتشی ثروتمند کریس، به داستان بازگرداندند. تری پس از اطلاع از شکست دوستش در مسابقات قهرمانی و از بین رفتن آموزشگاه کاراته خود، برای مدتی فعالیت و تجارت خود در کشورهای جهان سوم را رها می‌نماید و خود را برای شکست دنیل لاروسو آماده می‌کند. برنامه او این است که مایک بارنز (شان کانن) قهرمان کاراته را استخدام کند تا لاروسو را در مسابقات بعدی شکست دهد. اما نکته‌ی عجیب ماجرا این است که او در واقع شاگرد آقای میاگی را متقاعد می‌کند که زیر نظر او تمرین کند تا حرکات جدیدی به او بیاموزد.
از نظر فنی، استفاده هم‌زمان از مهارت‌های میاگی و کبری کای همیشه به نوعی احمقانه بوده است. از این گذشته، نه تنها کاراته، بلکه تمام هنرهای رزمی، به طور کلی، به همان اندازه که با مبارزات واقعی مرتبط هستند، برای حفظ تعادل هم ارزش قائل‌اند. بنابراین آموزشگاه کاراته‌ای که منحصرا تکنیک‌های کاتا و دفاع را آموزش می‌دهد، دقیقا به همان اندازه آموزشگاهی که در آن، کودکان فقط مشت و لگد زدن را یاد می‌گیرند، اشتباه می‌کند. در بچه کاراته‌کار ۳ تری به دنیل یاد می‌دهد که از پاهای خود هم استفاده کند و او را به دلیل اعتقاد صرف به کاتا، سرزنش می‌کند. هیچ یک از این سبک‌ها به خودی خود اشتباه نیستند و تری تا آخرین لحظه، خود را چیزی جز یک سنسی معمولی نشان نمی‌دهد. با این حال، او از همان اولین باری که دنیل با پایی کبود به خانه برمی‌گردد در اشتباه است، نه به این دلیل که به شاگردش دستور می‌دهد تا سبک خود را تغییر دهد، بلکه فقط به این دلیل که او سبک نادرستی از کبرا کای را به او آموزش می‌دهد.
بچه کاراته‌کار ۳ همچنین در ارتباط با خطوط داستانی دنیل و آقای میاگی، از فقدان اصالت رنج می‌برد. به نظر می‌رسد لاروسو همه وقایع فیلم‌های قبلی را فراموش کرده است و تماشای او در حالی که دوباره معنای واقعی کاراته را یاد می‌گیرد و برای بار دوم قدرت درونی خود را پیدا می‌کند، کمی خسته‌کننده است. در همین حال، آقای میاگی تمایلی به انتقال تکنیک‌های خود ندارد اما متوجه می‌شود که این تنها راه برای متوقف کردن دشمنی است که چیزی جز خشونت نمی‌فهمد. این فیلم داستانی تکراری دارد که فقط طرح انتقام تری و کریس، کمی آن را بهبود بخشیده است.
۳. بچه کاراته‌کار ۲ (The Karate Kid Part II)
- کارگردان: جان آویلدسن
- بازیگران: رالف ماکینو، پت مونتا، ویلیام زابکا
- تاریخ انتشار: ۱۹۸۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶٫۱ از ۱۰
بچه کاراته‌کار ۲ هم‌زمان عناصر منفور و دوست‌داشتنی زیادی دارد. فیلم دوم فرنچایز درباره دنیل لاروسو نیست، بلکه درباره‌ی آقای میاگی است. آقای میاگی پس از اطلاع از مرگ قریب‌الوقوع پدرش، به روستای خود در اوکیناوا سفر می‌کند که قبل از جنگ از آنجا فرار کرده و معشوقه و بهترین دوستش را رها نموده بود. این فیلم داستانی تکان‌دهنده درباره بیهودگی کینه‌ها، نبود امکان فرار از گذشته و ظالمان ترین جنبه‌های دنیای صنعتی است.
آقای میاگی رابطه خود را با یوکی (نوبو مک کارتی) احیا می‌کند و سعی دارد ساتو (دنی کامکونا) را متقاعد نماید تا کینه خود را فراموش کند. در این فیلم شاهد جامعه ماهیگیری هستیم که توسط تجارت ماهیگیری صنعتی، ویران شده است و با یک تاجر بی‌اخلاق آشنا می‌شویم. مردان و زنان روستای تومی به‌سختی در این شرایط مقاومت می‌کنند. در طی فیلم، حتی انتقاداتی هم از اشغال ژاپن توسط آمریکا مطرح می‌شود و هلیکوپترهای آمریکایی هرازگاهی روند زندگی روستاییان را مختل می‌کنند و آقای میاگی به دنیل یادآوری می‌کند که سربازان آمریکایی تنها کسانی نیستند که جان خود را در اوکیناوا از دست داده‌اند. شاید آن روزها چندان به چشم نیاید اما این فیلم فقط یک سال پس از «رمبو: نخستین خون» اکران شد. در رمبو یک سرباز آسیب‌دیده به یک ماشین کشتار تبدیل می‌شود و به ویتنام بازمی‌گردد و آن‌قدر مبارزه می‌کند تا این بار پیروز شود اما «بچه کاراته‌کار ۲» به تاوان و هزینه واقعی و مباحث انسانی جنگ می‌پردازد که اصلا کار بی‌ارزشی نیست.
داستان دنیل برخلاف داستان آقای میاگی که احساسی و پر از جاذبه است، روندی معمولی دارد. چوزن شروری جذاب است که می‌تواند یاد و خاطرات تلخ دنیل از دبیرستان را دوباره زنده کند اما مبارزه نهایی بین این دو کاملا بی‌معنی به نظر می‌رسد. کل طرح داستان فیلم می‌توانست بعد از طوفان به اتمام برسد. به همین ترتیب، عاشقانه دنیل با کومیکو (تاملین تومیتا) نیز چندان در روند کار، تأثیر‌گذار نیست. ماکیو و تومیتا هماهنگ و همدل هستند و شخصیت‌های آن‌ها چندین صحنه شیرین می‌آفرینند اما همه چیز در مقایسه با درام شخصی آقای میاگی و سرنوشت دهکده تومی، بسیار ضعیف به نظر می‌رسد. البته دنیل لاروسو عضو جدایی‌ناپذیر فیلم است. بالاخره نام این فیلم بچه کاراته‌کار است و او همان بچه کاراته است اما نیمی از خط داستانی او ضروری نیست و اگر هم نباشد مشکلی برای فیلم پیش نمی‌آید.
۲. بچه کاراته‌کار ۲۰۱۰ (۲۰۱۰ The Karate Kid)
- کارگردان: هارالد زوارت
- بازیگران: ونون هان، جیدن اسمیت، جکی چان
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶٫۲ از ۱۰
هنگامی که جزئیات بازسازی بچه کاراته‌کار آشکار شد، بسیاری از طرفداران از این که این فیلم اصلا حول هنر کاراته نیست، بلکه درباره یک هنر رزمی کاملا متفاوت است، خشمگین شدند. فیلم بچه کاراته‌کار در سال ۲۰۱۰ به نویسندگی کریستوفر مورفی و کارگردانی هارالد زوارت، به قهرمان داستان خود می‌آموزد تا از خودش دفاع نماید و قدرت درونی‌اش را از طریق هنر رزمی باستانی چینی، کونگ فو پیدا کند. در طی فیلم به غیر از یک دیالوگ قابل حذف توسط تاراجی هنسون، هیچ اشاره‌ای به کاراته وجود ندارد. بنابراین بسیاری از مردم از تصمیم استودیو برای حفظ عنوان بچه کاراته‌کار ناراحت شدند. این تصمیم مطمئنا در راستای حفظ ارتباط فیلم با همان برند شناخته‌شده قبلی بود اما در نهایت بیشتر از این که فایده داشته باشد، ضرر داشت و نظرات منفی زیادی را به فیلم جلب کرد. با این حال، برخلاف همه این حرف‌ها، «بچه کاراته‌کار» در واقع یک بازسازی بسیار خوب و سرگرم‌کننده است که به مضمون فیلم اصلی وفادار می‌ماند و در عین حال، به هیچ وجه از عناصر فیلم اول، کپی نمی‌کند.
جیدن اسمیت نقش پارکر جوان و ۱۲ ساله را بازی می‌نماید که مادرش شغل جدیدی پیدا می‌کند و با آقای هان (جکی چان) که سرایدار آپارتمانشان است آشنا می‌شود. اسمیت در نقش پارکر بسیار کاریزماتیک است و تماشای چان به عنوان استاد او طبق معمول لذت‌بخش است. دعواها و مبارزات بسیار خوب طراحی شده و جذاب هستند و داستان فرعی عاشقانه بین پارکر و نینگ هم لحظات دوست‌داشتنی و دل‌انگیز زیادی (مانند گفت‌وگوی آن‌ها در تئاتر) می‌آفریند. «بچه کاراته‌کار» ۲۰۱۰ به هیچ وجه به اندازه فیلم اصلی در سال ۱۹۸۴ خاطره‌انگیز و تأثیر‌گذار نیست اما در سینمای امروزه که پر از بازسازی‌های ناموفق است، مطمئنا اثری خوشایند به نظر می‌رسد.
۱. بچه کاراته‌کار ۱۹۸۴ (The Karate Kid 1984)
- کارگردان: جان آویلدسن
- بازیگران: رالف ماکینو، ویلیام زابکا، پت مونتا
- تاریخ انتشار: ۱۹۸۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۳ از ۱۰
جان آویلدسن کمتر از یک دهه پس از برنده شدن اسکار برای «راکی»، با فیلمی سرگرم‌کننده، شیرین و هیجان‌انگیز درباره پسری که دوست جدیدی پیدا می‌کند و یاد می‌گیرد روی پای خود بایستد، به دنیای فیلم‌های ورزشی بازگشت. بچه کاراته‌کار برخلاف نقشه‌های گیج‌کننده انتقام و دانش‌آموزان فاشیست دنباله‌های آن و حتی جنگ مستقیم گروه‌های تبهکار که در طرح داستان «کبرا کای» شاهد آن بودیم، یک داستان کاملا معمولی دارد. دنیل لاروسو با مادرش به لس آنجلس نقل مکان می‌کند و توسط گروهی از نوجوانان که در یک باشگاه ورزشی کاراته تمرین می‌کنند مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. سرایدار آپارتمانشان، مردی ژاپنی که به او کاراته می‌آموزد، به لاروسو کمک می‌کند و رفتاری پدرانه با او دارد. در این فیلم، برخلاف آثار بعدی، شخصیت مثبت و منفی مشخصی وجود ندارد و داستان به سبکی ساده اما جذاب روایت می‌شود. شخصیتی که دنیل و آقای میاگی باید جلوی او را بگیرند، یک رقیب شیطانی خاص در کاراته نیست، بلکه یک استاد هنرهای رزمی است که از دانش و قدرت خود سواستفاده می‌کند.
عناصری مانند انگلیسی حرف زدن دست و پا شکسته و شخصیت عرفانی میاگی در فیلم وجود دارند که حتی در فیلم‌های بعدی هم استفاده و حفظ شدند. بچه کاراته‌کار در زمانی که نژادپرستی ضد آسیایی و به ویژه ضد ژاپنی در ایالات متحده در حال افزایش بود و فقط دو سال پس از قتل وینسنت چین، با حضور یک مرد ژاپنی به عنوان یکی از شخصیت‌های اصلی اکران شد. فیلم از طریق داستان پس‌زمینه آقای میاگی، به مشکلات اردوگاه‌های بازداشت و آسیب‌هایی که این اماکن در جامعه ژاپنی-آمریکایی به جا گذاشته‌اند می پردازد. لاروسو در طول داستان «بچه کاراته‌کار» نه تنها یاد می‌گیرد که چگونه مبارزه کند، بلکه می‌آموزد تا به فرهنگ و جامعه‌ای که نسبت به آن ناآگاه است احترام بگذارد. همه‌ی این عناصر در یک فیلم هیجان‌انگیز گنجانده شده‌اند که با یک پایان‌بندی رضایت‌بخش و زیبا به اتمام می‌رسد.
منبع: collider
