۸ فیلم به کارگردانی جو رایت از بدترین تا بهترین
با توجه به انتشار آخرین فیلم جو رایت، زنی پشت پنجره، نگاهی می‌اندازیم به فیلم‌های این کارگردان که از بدترین به بهترین رتبه‌بندی شده‌اند.
زنی پشت پنجره هشتمین فیلم جو رایت است. فیلمی که به گواه همه اثر ضعیفی از کار درآمده است. این کارگردان بریتانیایی‌تبار فیلم‌نامه‌های بسیار متنوعی در کارنامه‌ی خود دارد و دو مورد از فیلم‌هایش هم نامزد اسکار بهترین فیلم شده‌اند و در بیشتر دوران حرفه‌ای‌اش مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است.
- ۲۵ فیلم شاخص سینمای اروپا در یک قرن گذشته
- ۱۰ نقش‌آفرینی برتر در فیلم‌های مارتین اسکورسیزی
- چرا احضار ۳ دنیای جدیدی در سری فیلم‌های ترسناک کانجورینگ می‌سازد؟
رایت از آثار ادبی مانند غرور و تعصب، تاوان و آناکارنینا اقتباس کرده است. او شکست بزرگی مثل پیتر پن را تجربه کرده و موفقیت‌های بزرگی هم مانند کارگردانی فیلم تاریک‌ترین ساعت (Darkest Hour) داشته است. در حالی‌که بیشتر فیلم‌های او ممکن است آثار مشهور یک دوره شناخته شوند، اولین و بهترین صاحب سبک بصری است و به خاطر حرکات دوربینش، معروف شده است. او در مصاحبه‌ای در این‌باره گفته که دوست دارد با حرکات خاص دوربین خودنمایی کند.
تاکنون زنی پشت پنجره بدترین نقدها را در کارنامه رایت دریافت کرده است، اما این بر روند کار فوق‌العاده‌ی او از زمان اولین فیلمش در سال ۲۰۱۲، هیچ اثر منفی نداشته است. در این‌جا فیلم‌های او، از بدترین به بهترین رتبه‌بندی شده‌اند.
۸. پن (Pan)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: هیو جکمن، گرت هدلند، رونی مارا
- سال انتشار: ۲۰۱۵
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۷ از ۱۰۰
روایت غیرضروری رایت برای داستان پیتر پن، لذت عجیبی در پاسخ به سوالاتی که هیچ کس درمورد داستان کلاسیک جیمز بری نپرسیده است، ارائه می‌دهد. پاسخ‌هایی مانند نام علمی گرد و غبار پیکسی چیست؟ اسمی چطور به نورلند رسید؟ حکومت دزد دریایی کاپیتان هوک از نظر زیرساختی چگونه عمل می‌کند؟
در این فیلم هم آشفتگی و هرج مرج زیادی دیده می‌شود. کشتی‌ها پرواز می‌کنند، جن‌ها می‌درخشند و مردم بدون دلیل مشخصی هنگام کشته شدن به گرد و غباری رنگارنگ تبدیل می‌شوند. رونی مارا به خاطر بازی در نقش شاهزاده خانم بومی آمریکا، تایگر لیلی (مارا سفیدپوست است) مورد انتقاد قرار گرفت. علاوه بر این نقش‌های دیگر هم به شیوه‌های خاص خود توهین‌آمیز هستند.
۷. زنی پشت پنجره (The Woman in the Window)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: آنتونی مکی، گری الدمن، ایمی آدامز
- سال انتشار: ۲۰۲۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۶ از ۱۰۰
این اقتباس از کتاب پرفروش ای‌جی فین، ابتدا قرار بود در اکتبر ۲۰۱۹ منتشر شود، اما این اتفاق رخ نداد. زنی پشت پنجره به کارگردانی رایت، فیلم‌نامه تریسی لتس، نمایش‌نامه نویس برنده‌ی جایزه پولیتزر، فیلم‌برداری برونو دلبونل، موسیقی دنی الفمن و با نقش‌آفرینی ایمی آدامز، گری اولدمن، جولیان مور، آنتونی مکی، جنیفر جیسون لی و برایان تیری هنری از نتفلیکس پخش شد. در حالی‌که زنی پشت پنجره با وجود فهرست بازیگران بااستعداد به نظر میرسد فیلم خوبی باشد، اما نقدهای منفی زیادی دریافت کرده است. این فیلم بیش از حد پیچیده و بدون تنش بوده و با یک پیچیدگی طاقت‌فرسا و ناامیدکننده همراه است.
آدامز تمام تلاش خود را می‌کند، اما حضور او برای این است که فیلم بهتر از آن‌چه هست به نظر برسد. با این وجود، یکی از بزرگ‌ترین بازیگران زن آمریکا در حالی‌که بدترین چرخش شغلی خود را در فیلم مرثیه هیل‌بیلی ۲۰۲۱ (Hillbilly Elegy) داشته است، در این فیلم هم استعدادهایش به هدر می‌رود.
۶. تک‌نواز (The Soloist)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: جیمی فاکس، رابرت داونی جونیور، کاترین کینر
- سال انتشار : ۲۰۰۹
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۷ از ۱۰۰
تک‌نواز که پس از درخشش رابرت داونی جونیور در مرد آهنی منتشر شد، یکی از بدترین بازی‌های این بازیگر را در نقش استیو لوپ، ستون‌نویس روزنامه لس آنجلس تایمز، به تصویر می‌کشد. این فیلم با داستانی تراژدی و غمگین و مبتنی بر یک داستان واقعی از رابطه‌ی لوپز با یک نوازنده ویولن سرگردان و بی‌خانمان به نام ناتانیل آنتونی آیرز (با بازی جیمی فاکس)، موفق به دریافت اسکار نمی‌شود، اما تقریبا نزدیک شده بود. بیشتر عیب‌ها را می‌توان از کارگردانی رایت دانست، که فیلم را با استعاره‌های تصویری مبهم می‌کند (مثلا وقتی رابرت داونی جونیور برای اولین بار موسیقی فاکس را می‌شنود کبوترها به آسمان پرواز می‌کنند)
۵. تاریک‌ترین ساعت (Darkest Hour)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: گری اولدمن، بن مندلسون، استیون دیلین
- سال انتشار: ۲۰۱۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
درام تاریک‌ترین ساعت در مورد دوره‌ی نخست وزیری وینستون چرچیل در سال ۱۹۴۰ و تخلیه‌ی دانکرک است و به نظر ساخته شده تا گری اولدمن به واسطه‌ی آن جایزه اسکار را ببرد.
در واقع، بازی زیبای او برای آکادمی غیرقابل انکار بود. البته بازی‌های دیگر مانند اجرای پرشور تیموتی شالامی در فیلم مرا با نامت صدا کن (Call Me By Your Name)، آخرین بازی دانیل دی-لئیس در فیلم رشته خیال (Phantom Thread) و چرخش نمادین دنیل کالویا در برو بیرون (Get Out) هم بسیار درخشان بودند.
۴. آنا کارنینا (Anna Karenina)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: کیرا نایتلی، جود لا، آرون تایلر جانسون
- سال انتشار: ۲۰۱۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۳ از ۱۰۰
به نظر میرسد آنا کارنینا، کتاب هزار صفحه‌ای لئو تولستوی، به سختی بتواند اساس یک فیلم دو ساعتی سریع و مهیج باشد، اما به هر حال رایت (و تام استوپارد، نویسنده فیلم‌نامه) توانستند این کار را انجام دهند. رایت را می‌توان به عنوان یک کارگردان دیده نشده و محافظه کار قلمداد کرد، اما این فیلم بدون شک آزادترین اثر اوست.
رایت با تنظیم مسکو و سن پترزبورگ به عنوان صحنه‌های تئاتر و طراحی صحنهی خیره کننده‌ی سارا گرینوود و طراحی لباس توسط برنده‌ی جایزه اسکار ژاکلین دوران، یک اقتباس ادبی را به جشنی واقعی و تمام عیار برای مخاطبان تبدیل می‌کند. در حالی‌که پایان کار، تراژدی که ممکن است بیننده انتظار داشته باشد را ارائه ندهد اما هنوز هم موضوع اصلی آن سرگرم‌کننده است.
۳. هانا (Hanna)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: اریک بانا، کیت بلانشت، سورشا رونان
- سال انتشار: ۲۰۱۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۱ از ۱۰۰
این فیلم که از تاوان و غرور و تعصب الهام می‌گیرد، برای رایت به عنوان کارگردان فیلم، یک تغییر ناگهانی و سریع بود. هانا، یک فیلم مهیج اکشن به روش برادران گریم است که داستان دختربچه‌ای را روایت می‌کند که در صحرای فینیش بزرگ شده تا یک آدمکش باشد. هانا توسط پدرش (اریک بانا) به ماموریتی فرستاده می‌شود که توسط یک بدذات شرور با بازی کیت بلانشت تعقیب می‌شود و خیلی زود حقایقی درباره تربیت خود کشف می‌کند که غریزه آدم‌کشی او را به آزمایش می‌گذارد.
هانا یک فیلم کاملا خشن است و با اجرای حیرت‌انگیز سرشه رونان تاثیرگذارتر و به یاد ماندنی‌تر شد و منجر به افزایش شهرت او گردید.
۲. غرور و تعصب (Pride & Prejudice)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: کیرا نایتلی، متیو مک فادین، دونالد ساترلند
- سال انتشار: ۲۰۰۵
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
اقتباس باشکوه جو رایت از رمان مشهور جین آستین تقریبا عالی است. استعداد بصری و تمایل رایت به یک دوربین سرگردان، مخاطب را وارد تالارهای بزرگ و مجلل می‌کند، در کاخ‌های قرن شانزدهم می‌چرخاند و از مکالمه‌های جالب خواهران بنت می‌گوید و این در حالی است که تفسیر آستین را از موقعیت اجتماعی و طبقاتی هرگز از دست نمی‌دهد.
درمیان این تجملات، بازی دونالد ساترلند در نقش پدری عبوس، جنا مالون در نقش دختر کوچک‌تر خانواده و جودی دنچ در نقش بانو کاترین دو بورگ عالی است. البته داستان اصلی، رابطه بین الیزابت بنت (کیرا نایتلی) و آقای دارسی (متیو مک فایدن) است، که در فیلم به زیبایی به تصویر کشیده می‌شود. در نهایت همه چیز در یک عاشقانه پرشور تاریخی حل می‌شود.
۱. تاوان (Atonement)
- کارگردان: جو رایت
- بازیگران: جیمز مک‌آووی، کیرا نایتلی، سورشا رونان
- سال انتشار: ۲۰۰۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
مهم‌ترین بخش از فیلم تاوان و صحنه‌ای که زندگی تمام افراد درگیر در این فیلم را نابود می‌کند، تک صحنهی جذاب مربوط به ساحل دانکرک است. قبل از این‌که بردمن (Birdman) و از گور برخاسته (The Revenant) این نوع شات‌ها را به صحنه‌ای عادی در سینما تبدیل کنند، این صحنه یک نمای خارق‌العاده در این فیلم محصوب می‌شد و تا امروز هم شاهکاری به یاد ماندنی است و باعث می‌شود بقیه‌ی فیلم هم به خوبی ادامه پیدا کند.
جاذبه‌ی عاطفی بین کیرا نایتلی و جیمز مک آووی، بازی فوق‌العاده سرشه رونان در نقش بریونی، دختر کوچکی که حسادتش زندگی اطرافیانش را به هم می‌ریزد، جز شگفتی‌های فیلم هستند. رایت هر صحنه را با چنان جزئیاتی به تصویر می‌کشد که غرق نشدن در آن غیرممکن است.
منبع: Screenrant
