ژان کلود کریر فیلمنامهنویس بزرگ سینما درگذشت
شاید اسم ژان کلود کریر برایتان آشنا نباشد. رماننویس و فیلمنامهنویس و بازیگر بزرگ اما قطعا اگر اهل سینما باشید از آثاری که او دیالوگها و فیلمنامههایشان را نوشته چندتایی را دیدهاید. یا او را به واسطهی عباس کیارستمی میشناسید چون ژان کلود کریر از دوستان نزدیک کیارستمی بود و در فیلم «کپی برابر اصل» کیارستمی هم در نقش کوتاهی ظاهر شد.
علاوه بر این همسر ژان کلود کریر ایرانی است. نهال تجدد نویسنده و پژوهشگر ایرانی که برای اهل ادبیات نامی شناخته شده است.
ژان کلود کریر بیشتر به خاطر همکاری با لوئیس بونوئل روی فیلمنامههای فیلمهای فرانسوی شناخته میشود. کریر متولد ۱۹۳۱ در فرانسه بود. سال ۱۹۵۷ اولین رمانش را نوشت و بعد از آن با ژاک تاتی، کارگردان مشهور فیلمهای کمدی آشنا شد و ژاک تاتی با الهام از داستانهای کوتاه کریر چند فیلم ساخت. بعد از آن کریر خودش یک فیلم کوتاه ساخت که برندهی جایزهی اسکار هم شد.
او سه بار دیگر هم برای نوشتن فیلمنامهی فیلمهای «جذابیت پنهان بورژوازی»، «میل مبهم هوس» و «سبکی تحملناپذیر هستی» نامزد جایزهی اسکار شد.
ژان کلود کریر از اوایل دههی ۶۰ فیلمنامهنویسی را شروع کرد و تا همین امسال هم فعال بود و آخرین اثرش «نمک اشکها» به کارگردانی لویی گارل امسال به نمایش درآمد. کریر از همان ابتدای دههی ۶۰ نقشهای کوتاه هم جلوی دوربین بازی کرد.
یکی از کارهای مهم ژان کلود کریر نوشتن کتاب «از کتاب رهایی نداریم» به همراه اومبرتو اکوست. کتابی که در ایران هم توسط مهستی بحرینی ترجمه شد و میان قشر کتابخوان ایرانی هم طرفداران زیادی پیدا کرد.
درگذشت ژان کلود کریر در سن ۸۹ سالگی برای دوستداران سینما ضایعهی بزرگی بود. او آخرین نفر از نسل طلایی سینماگرانی است که عکسی مربوط به آنها از زمان درگذشت کریر در فضای مجازی دست به دست میشود. عکسی که در آن بزرگانی مثل آلفرد هیچکاک و بیلی وایلدر حضور دارند و کریر آخرین چهرهی زنده در عکس بود.