نخستین گام تراز کردن ۱۸ بخش آینه‌ی اصلی تلسکوپ جیمز وب کامل شد
تلسکوپ فضایی جیمز وب نخستین مرحله‌ی بزرگ از فرآیند طولانی تراز کردن ۱۸ بخش آینه‌ی اصلی را به پایان رساند و تصویر ستاره‌ی راهنما را در مرکز هر بخش تنظیم کرد.
تک ستاره‌ای که رصدخانه به آن نگاه کرد، عمدا ۱۸ بار در هر یک از شکل‌های شش ضلعی بازتاب یافت. در نهایت این ۱۸ تصویر کاملا در یک نقطه‌ی یکتا متمرکز می‌شوند اما فعلا نتیجه‌ی بخش نخست از عملیات هم‌ترازی، ستاره را به گونه‌ای نمایش می‌دهد که کاملا منظم در الگوهای شش ضلعی تلسکوپ تکرار شده است و شبیه دانه‌های برف به‌نظر می‌رسد. پیش از این جیمز وب به‌خوبی روی این ستاره‌ی راهنما قفل شده بود.
ناسا ۱۸ فوریه (بامداد ۳۰ بهمن به وقت تهران) اعلام کرد: «تصویر به‌دست آمده نشان می‌دهد که تیم مأموریت هر یک از ۱۸ بخش آینه‌ی اصلی وب را جابه‌جا کرده تا ۱۸ کپی بدون فوکوس از یک ستاره‌ی منفرد را در یک ساختار شش ضلعی برنامه‌ریزی شده قرار دهد.»
«متیو لالو» (Matthew Lallo) دانشمند سیستم در مؤسسه‌ی علمی تلسکوپ فضایی که مدیریت وب را بر عهده دارد گفت: «تصاویر ستاره به این الگوی خاص هدایت شدند تا مکان‌های نسبی مشابهی با موقعیت فیزیکی بخش‌های هجده‌گانه‌ی آینه داشته باشند.»
تصویر ستاره‌ی راهنما به‌صورت دقیق اما فوکوس نشده در هر یک از بخش‌های آینه تنظیم شده است.
Credit: NASA
در مرحله‌ی بعد، رصدخانه فعالیتی را آغاز خواهد کرد که مهندسان آن را «هم‌ترازی بخش» می‌نامند و هر گونه خطای موقعیت‌یابی بزرگ‌تر را در بخش‌های جداگانه‌ی آینه‌ی اصلی برطرف می‌کند تا تصویر هر آینه فوکوس شود و تراز آینه‌ی ثانویه را هم بهبود می‌دهد.
هنگامی که هم‌ترازی بخش با موفقیت پایان یافت، تیم مأموریت مرحله‌ی سوم یعنی «یکپارچه کردن تصاویر» را آغاز می‌کند تا در نهایت ۱۸ تصویر به‌صورت کاملا دقیق وی هم قرار بگیرند و یک نمای واضح از ستاره را تشکیل دهند.
به گفته‌ی لالو این روش سه مرحله‌ای به تیم مأموریت امکان می‌دهد تا روشی دیداری و طبیعی را برای تجسم تغییرات در حال انجام در طول فرآییند هم‌ترازی تجربه کند. ویژگی دیگر این است که می‌توان خیلی دقیق تغییرات آرام آینه‌ی اولیه را که کم‌کم شکل نهایی و مد نظر را می‌گیرد، دید.
تراز کردن صحیح آینه‌ها هدف اصلی در فرآیند چند ماهه‌ی راه‌اندازی است و انتظار می‌رود تابستان به پایان برسد. این مأموریت پس از سال‌ها توسعه ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ (۴ دی ۱۴۰۰) و در آغاز کریسمس، با هدفی بلندپروازانه برای بررسی کیهان اولیه، سیاره‌های فراخورشیدی و دیگر ویژگی‌های تماشایی جهان پرتاب شد و از آن زمان روند باز شدن و سپس هم‌ترازی را طی می‌کند.
عکس کاور: چیدمان منظم تصویر ستاره‌ی راهنما در بخش‌های هجده‌گانه‌ی آینه‌ی اصلی
Credit: NASA
منبع: Space
