۱۲ بازیگر ایرانی که در نقشهای کمدی و جدی به یک اندازه میدرخشند
در سینمای جهان بازیگرهای زیادی نیستند که توانایی بازی هم در فیلمهای تراژدی و هم کمدی را داشته باشند. سینمای ایران هم از این قاعده مستثنی نیست و تعداد بازیگرهایی که در نقشهای جدی و کمدی توامان خوب ظاهر شوند، زیاد نیستند. بسیاری از بازیگرهای ژانر کمدی دوست دارند تجربهی حضور در فیلمهای جدی را داشته باشند و بالعکس بسیاری از بازیگرهای فیلمهای جدی، علاقه دارند در فیلمی کمدی بازی کنند. در این میان معدود بازیگرهایی هستند که شانس هنرنمایی در فیلمهای کمدی و جدی را داشتهاند. این موضوع تجربهی بزرگی برای آنهاست که میتوانند هم بخندانند و هم ناراحت کنند و بگریانند. در ادامه نگاهی به ۱۲ بازیگر سینمای ایران داریم که در فیلمهای کمدی و جدی خوب ظاهر میشوند و به خوبی میتوانند از پس نقشهای کمدی و غیرکمدی بر بیایند.
۱. پرویز پرستویی
- فیلمهای کمدی: مارمولک، مرد عوضی، مومیایی۳، کتاب قانون
- فیلمهای جدی: قاتل اهلی، امروز، بادیگارد، پاداش سکوت
پرویز پرستویی یکی از تواناترین بازیگرهای سینمای ایران است. بازیگری با کارنامهای پر از فیلمهای ملودرام و کمدی؛ پرستویی ایفاگر هر نقشی که بوده توانسته به خوبی از عهدهی آن نقش بربیاید. «آدم برفی» جزو اولین فیلمهایی است که پرستویی تواناییهایش در بازیگری را در نقشی کمدی به همگان نشان داد. این فیلم پر سروصدا و پرحاشیه نقش مهمی در معرفی پرستویی به عموم مردم داشت.
پرستویی پس از بازی در فیلم و سریال کمدی «لیلی با من است» تا چندین سال نقشهای کمدی را برعهده میگرفت و جزو انتخاب اول کمدیسازها بود. بیشتر این فیلمهای کمدی هم جزو فیلمهای موفق سینمای ایران به شمار میروند و این بازیگر به خوبی توانسته در نقشهایش هنرنمایی کند. هنوز بسیاری از کارگردانان پیشکسوت، پرستویی را بهترین بازیگر کمدی سینمای ایران میدانند و از نقشهایی که او در فیلمهای کمدی بازی کرده، تعریف و تمجید میکنند.
فیلم «مارمولک» ماندگارترین نقش پرستویی در یک فیلم کمدی است. این فیلم در سینمای ایران یک اتفاق ویژه به حساب میآید و تا امروز فیلم دیگری نتوانسته همچون «مارمولک» جریانساز باشد. پرستویی در «مارمولک» برگ برندهی فیلم به شمار میرود و بخش زیادی از موفقیت فیلم، مدیون بازی اوست.
پرستویی همزمان با بازی در فیلمهای کمدی، چنان در نقشهای جدی ظاهر میشود که انگار آن فیلمهای کمدی را بازیگر دیگری بازی کرده است. میمیک چهره و فرم بازی پرستویی به خوبی توانایی بازی در نقشهای مختلف را به او میدهد. بعد از فیلم «آژانس شیشهای» او تبدیل به گزینهای مناسب برای بازی در نقشهای انقلابی و تراژیک شد. «موج مرده»، «کافه ترانزیت»، «به نام پدر»، «بید مجنون» و چندین فیلم دیگر جزو جدیترین فیلمهای پرستویی هستند. این بازیگر باسابقه در دو دههی اخیر بیشتر تمایل به پذیرش نقشهای جدی داشته و کمتر فیلم کمدی بازی کرده است. چند فیلم کمدیای که در این سالها بازی کرده فیلمهای خوبی نبودهاند و تفاوتهای زیادی با فیلمهای پیشین او دارد.
۲. جواد عزتی
- فیلمها کمدی: هزارپا، آیینه بغل، اکسیدان، زاپاس
- فیلمهای جدی: شنای پروانه، خورشید، ماجرای نیمروز، لاتاری
جواد عزتی بازیگر عجیبی است. همزمان میتواند از بازی در یک فیلم کمدی، سر صحنهی یک فیلم جدی ظاهر شود و در هر دو فیلم بدرخشد. کارنامهی بازیگری او ترکیبی متنوع از فیلمهای تلخ اجتماعی، جنگی و کمدی است و در میان بازیگرهای نسل جدید، کمتر بازیگری را میتوان با چنین تواناییای پیدا کرد.
همانطور که چهرهی عزتی میتواند خندان، بشاش و شاد باشد به همان میزان نیز میتواند جدی، عبوس و عصبانی شود. او با همان کیفیتی که در «هزارپا» بندری میرقصد با همان کیفیت میتواند نقش یک مامور امنیتی جدی را در «ماجرای نیمروز» بازی کند. فقط حیف که عزتی اعلام کرده دیگر در فیلمهای کمدی بازی نخواهد کرد و تمام تمرکزش را برای بازی در نقشهای جدی خواهد گذاشت.
تصمیم عزتی قابل احترام و حرفهای است ولی باز هم میشد از تواناییهای او در فیلمهای کمدی استفاده کرد. همین نشان میدهد که دیگر سینمای کمدی، سینمای مورد پسند عزتی نیست و او بیشتر تمایل به بازی در نقشهای جدی دارد. مروری بر کارنامهی بازیگری جواد عزتی نشان میدهد او از سال ۱۳۹۷ به بعد دیگر در فیلمهای کمدی دیگری بازی نکرده و تمام نقشهایش جدی بودهاند.
«شنای پروانه» جدیترین فیلم او در چند سال اخیر بود که بسیار مورد توجه قرار گرفت. همچنین بازی در «ماجرای نیمروز» مهر تائیدی بر تواناییهای عزتی جهت بازی در یک نقش متفاوت گذاشت. حالا عزتی در سال ۱۴۰۰ جدیتر از همیشه به بازی در فیلمهای غیرکمدی فکر میکند و انگار مسیر دلخواهش در سینما را پیدا کرده است. باید دید او در آینده از تصمیمش صرفنظر میکند یا همین مسیر را ادامه میدهد.
۳. رضا عطاران
- فیلمهای کمدی: ورود آقایان ممنوع، بیخود و بیجهت، هزار پا، خوابم میآد
- فیلمهای جدی: دهلیز، قرنطینه، روشن
رضا عطاران استاد مسلم طنز و کمدی است. کمتر کسی بر این گزاره تردید و شک دارد. عطاران سلطان ژانر کمدی است و حضورش در هر فیلمی میزان موفقیت آن را بالا میبرد. رضا عطاران به خوبی طنز را میشناسد و با آن بیان و لحن منحصر به فردش، از دیالوگهای معمولی، طنز و کمدی خلق میکند.
عطاران در طول ده سال گذشته، فیلمهای کمدی زیادی بازی کرده که بیشترشان در جذب مخاطب و فروش موفق عمل بودهاند. رضا عطاران یکی از پایههای محکم سینمای کمدی است و بازیگر دیگری را نمیتوان شبیه به او پیدا کرد. استعداد و شوخطبعی این بازیگر، در بیشتر فیلمها میتواند از تماشاگر خنده بگیرد. رضا عطاران استعدادی مهم در سینمای ایران است و حضورش در هر فیلمی میتواند بر کیفیت فیلم اضافه کند.
شاید الان که مطلب را میخوانید، نقشهای کمدی رضا عطاران در فیلمهای مختلف در ذهنتان مرور شود، ولی این کمدین برجسته نشان داده چه توانایی بالایی در ایفا کردن نقشهای غیرکمدی دارد. عطاران در فیلم سینمایی «قرنطینه» به عنوان اولین فیلم سینمای منوچهر هادی نقشی متفاوت را بازی کرد و نشان داد توانایی بازی در ژانرهای دیگر سینمایی حتی ملودرام را هم دارد.
با این وجود عطاران باز به سینمای مورد علاقهی خودش برگشت و در چندین فیلم کمدی بازی کرد که بعضی از آنها جزو بهترین فیلمهای کمدی سینمای ایران به شمار میروند. در روزهایی که عطاران در سینمای کمدی حسابی میدرخشید، بهروز شعیبی با دادن نقشی متفاوت به این بازیگر، حسابی همه را غافلگیر کرد.
عطاران در «دهلیز» نقش پدری سرخورده و مغموم را بازی کرد و بازیاش نیز قابل قبول بود. پس از «دهلیز» برخی منتقدان احتمال دادند عطاران نقشهای جدی و غیرکمدی بازی کند ولی او رویهاش را تغییر نداد و همچنان به بازی در فیلمهای کمدی پرداخت.
رضا عطاران در جشنوارهی فجر سال گذشته با ایفای نقش در فیلم «روشن» روحالله حجازی، دوباره نقشی جدی را بازی کرد و در نقشش نیز خوب ظاهر شد. عطاران علاقه و دلبستگی زیادی به سینمای کمدی دارد و با این حال از تجربه کردن بدش نمیآید. او هر چند سال یک بار نقشی جدی را برعهده میگیرد و به خوبی هم از پس نقش برمیآید. عطاران نشان داده بازیگری تک بعدی نیست و با تمام استعدادش در فیلمهای کمدی، از بودن در دیگر ژانرها هراسی ندارد.
۴. حمید فرخنژاد
- فیلمهای کمدی: گشت ارشاد، خوب، بد، جلف، میلیونر میامی
- فیلمهای جدی: چهارشنبه سوری، ارتفاع پست، به رنگ ارغوان، عروس آتش
اگر تا قبل از «گشت ارشاد» به کسی میگفتید حمید فرخنژاد قابلیت بازی در فیلمهای کمدی را دارد، با تعجب به شما نگاه میکرد و میگفت چنین چیزی محال است. جنس بازی فرخنژاد خیلی به فیلمهای کمدی نمیخورد و شاید اگر سعید سهیلی، جسارت دادن نقشی کمدی به فرخنژاد را نداشت، کارگردانان دیگر این ریسک را نمیکردند.
صدای گرفته و زمخت، استیل درشت و چهرهی جدی حمید فرخنژاد، سنخیت زیادی با سینمای کمدی ندارد. او تا قبل از «گشت ارشاد» کارنامهای پربار و درخشان از بازی در نقشهای غیرکمدی را داشت. اوج هنرنمایی او به «چهارشنبه سوری» اصغر فرهادی برمیگردد که فرخنژاد به خوبی توانست نقش مردی شکستخورده، سردرگم و خیانتکار را بازی کند.
اما از سال ۱۳۹۰ و پس از بازی در «گشت ارشاد» فرخنژاد صاحب تجربههای تازهای در سینما شد. او پس از این فیلم در چندین فیلم کمدی دیگر بازی کرد و بازخورد خوبی هم گرفت. «خوب، بد، جلف» مهمترین فیلم کمدی فرخنژاد پس از «گشت ارشاد» است که گیشهی خیلی خوبی داشت و در زمان اکران به فروش بالایی دست پیدا کرد.
با وجود تواناییهای فرخنژاد در بازیگری، ولی او به تنهایی نمیتواند بار یک فیلم کمدی را به دوش بکشد و حتما باید مکملی در کنار خودش داشته باشد. ترکیب بازی فرخنژاد در کنار دیگر بازیگرهای کمدی میتواند ترکیب جالبی را به وجود بیاورد. دقیقا مثل همان کاری که سهیلی در «گشت ارشاد» انجام داد و نتیجهی کارش را به خوبی گرفت.
با وجود بازی در فیلمهای کمدی، باید جنس بازیهای فرخنژاد را به سینمای جدی و فیلمهای درام نزدیکتر دانست. او در مهمترین فیلمهای سینمای ایران مثل «عروس آتش»، «ارتفاع پست» و «چهارشنبه سوری» و «به رنگ ارغوان» بازی کرده و بسیار خوش درخشیده است. تماشاگران فرخنژاد را بیشتر با نقشهای جدیاش به خاطر دارند و فیلمهای کمدیاش ماندگاری زیادی در ذهن مردم نداشته است.
۵. محسن تنابنده
- فیلمهای کمدی: سن پطرزبورگ، ایران برگر، گینس
- فیلمهای جدی: هفت دقیقه تا پائیز، استشهادی برای خدا، چند کیلو خرما برای مراسم تدفین
محسن تنابنده را هم باید در ردیف بازیگرهای عجیب و غریب و بااستعداد سینمای ایران دانست. او مثل پاندول ساعت، مدام میان فیلمهای کمدی و جدی در حرکت است و خیلی دقیق نمیتوانیم بگوییم او بیشتر به کدام سینما تعلق دارد. هرچند در ذهن عموم مردم به خاطر بازی در سریال «پایتخت» محسن تنابنده بیشتر با عنوان کمدین شناخته میشود ولی او در سینما نقشهای بسیار جدی و حتی تلخی داشته است.
بازیگری تنابنده در سینما با فیلمهایی غیرکمدی با داستانهایی تلخ شروع شد. «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین»، «استشهادی برای خدا»، «هفت دقیقه تا پائیز» و «ندارها» فیلمهای جدیای بودند که تنابنده در فاصلهی زمانی کوتاهی بازی کرد.
تنابنده با وجود تثبیت خودش در این فیلمها، با بازی در «سنپطرزبورگ» ناگهان تغییر جهت داد و وارد فاز کمدی شد. «سنپطرزبورگ» هنگام اکران خیلی خوب دیده شد و کارگردانهای دیگر را هم متوجه تواناییهای تنابنده جهت بازی در نقشهای کمدی کرد.
علاقهی تنابنده به فیلمهای کمدی تا جایی پیش رفت که او برای اولین فیلم سینماییاش در مقام کارگردان، ژانر کمدی را انتخاب کرد و «گینس» را ساخت. پس از چند سال ایفای نقش در فیلمهای کمدی به نظر میرسد، تنابنده دوباره از این سینما فاصله گرفته و رو به نقشهای جدی آورده است.
فیلمهای آخر او به عنوان کارگردان یا بازیگر هیچ رد و نشانی از سینمای کمدی ندارد و به نظر میرسد تنابنده این سالها به دنبال گفتن حرفهای جدیتر در سینماست. هرچند حرکت پاندولیاش، شاید او را دوباره به سمت فیلمهای کمدی بکشاند.
۶. امیر جعفری
- فیلمهای کمدی: نان، عشق و موتور ۱۰۰۰، مکس، زاپاس، اکسیدان، زیرنظر
- فیلمهای جدی: بلوک۹ خروجی۲، بیگانه، قاعده تصادف، قارچ سمی، سراسر شب
مردم امیر جعفری را با بازی در سریالهای کمدی تلویزیون شناختند. سریال موفق «بدون شرح»، نام یک استعداد بازیگری در فیلمهای کمدی را میان مردم مطرح کرد. جعفری آن سالها، در سریال و فیلمهای کمدی زیادی بازی میکرد و به خوبی شمایل یک کمدین را داشت.
اما همانطور که زمانه هر چیزی را تغییر میدهد، امیر جعفری نیز با گذشت زمان، باتجربهتر شد، پوست انداخت و خودش را در فیلمهای غیرکمدی محک زد. پس از بازی جعفری در فیلمهای سینمایی جدی، بسیاری را شک برداشت که او تا به حال فیلم کمدی بازی کرده است. جعفری خیلی خوب از پس نقشهای جدی برآمد و انگار بازی در چنین فیلمهایی بیشتر با روحیه و جنس بازیاش سازگاری دارد.
امیر جعفری در «بلوک۹ خروجی۲»، «بیگانه»، «قاعده تصادف» و چندین فیلم دیگر، با گرفتن نقشهای جدی و موفقیت در آنها، نام خودش را به عنوان یکی از بازیگرهای توانمند در سینما مطرح کرد. حالا به یقین میتوانیم بگوییم جعفری نقشهای کمدی و جدی را به خوبی میتواند در بیاورد و در هر دو بخش عالی است.
جعفری بازیگر خوبی است و میمیک چهره و فیزیکش به فیلمهای کمدی و جدی میخورد. او درک و استعداد بالایی از نقشهایش دارد و فیلم بد در کارنامهی بازیگریاش کم پیدا میشود. میتوان امیدوار بود تا امیر جعفری برای چندین سال در سینمای کمدی و غیرکمدی بازیهای خوبی داشته باشد و فیلمهای قابل قبولی از خودش به یادگار بگذارد.
۷. هوتن شکیبا
- فیلمهای کمدی: طبقه حساس و سریال لیسانسهها
- فیلمهای جدی: وقتی که ماه کامل شد، ابلق، تی تی
کسانی که هوتن شکیبا را از دوران بازیگریاش در تئاتر میشناسند به خوبی میدانند او چه توانایی بالایی در بازیگری و ایفای نقش در ژانرهای مختلف دارد. او میتواند در یک روز از یک اثر کمیک به نمایشی تراژیک برود و در هر دو عالی ظاهر شود.
زمان زیادی از ورود شکیبا به سینما نمیگذرد و شاید نامش آن چنان پرآوازه نباشد ولی مطمئن باشید در آینده فیلمهای مهم زیادی از این بازیگر خواهید داد. بازیگری در خون و ذات هوتن شکیباست و او تواناییهای زیادی در این حرفه دارد.
هوتن شکیبا با بازی در سریال «لیسانسهها» میان مردم شناخته شد و پس از آن به سینما رفت و با بازی در فیلم «شبی که ماه کامل شد» توانست سیمرغ جشنوارهی فجر را مال خود کند. حضور او با فاصلهای کوتاه در یک سریال طنز و یک فیلم با سوژهای تلخ نشان از تواناییهای این بازیگر دارد.
او در هر دو ژانر عالی است و میتواند از تماشاگر هم خنده بگیرد، هم گریه. در سالهای آینده هوتن شکیبا فیلمهای کمدی و غیرکمدی زیادی بازی خواهد کرد و بیشتر از امروز توانایی و استعدادش را به رخ همگان خواهد کشید.
۸. مهران احمدی
- فیلمهای کمدی: مصادره، اسب حیوان نجیبی است، هزار پا، زیرنظر
- فیلمهای جدی: بیست، هیچ، آلزایمر، شیار ۱۴۳، سیزده۵۹، قسم
مهران احمدی در سینما علاوه بر بازیگری، مدیر تولید، برنامهریز، دستیار کارگردان و کارگردان بوده است. سابقهی زیادی در سینما دارد و در فیلمهای زیادی بازی کرده است. احمدی با بازی در فیلمهای عبدالرضا کاهانی به سینما آمد و پس از بازی در چهار فیلم او، توانست تواناییهایش را به کارگردانهای دیگر نیز نشان دهد.
در کارنامهی بازیگری احمدی ترکیبی از فیلمهای مختلف دیده میشود. او در فیلمهای زیادی بازی کرده و اگر بخواهیم به لحاظ کمی مقایسهای کنیم، کفهی فیلمهای جدی او بیشتر است. با این حال مهران احمدی فیلم کمدی خوب هم کم ندارد. او خیلی خوب میتواند با سبک بازیاش از یک شخصیت شوخ و طناز به سمت یک شخصیت جدی حرکت کند.
احمدی همانقدر که میتواند در «هزار پا» طناز باشد به همان اندازه نیز میتواند در «کارگر ساده نیازمندیم» نقشی جدی را بازی کند. آنچه مهران احمدی در کارنامهی بازیگریاش نیاز دارد، خلق یک شخصیت ماندگار به نام خودش است. احمدی معمولا در فیلمها نقش دو یا مکمل را بازی میکند، درحالیکه او توانایی بازی در نقشهای سخت را دارد. این بازیگر میتواند در آینده نقشی کمدی یا جدی را بازی کند به گونهای که آن نقش به شناسنامهی او تبدیل شود. شبیه کاری که پرویز پرستویی در «مارمولک» کرد و یکی از ماندگارترین شخصیتهای سینمای ایران را به یادگار گذاشت.
۹. احمد مهرانفر
- فیلم های کمدی: نان، عشق، موتور ۱۰۰۰، آتش بس، بیخود و بیجهت، خجالت نکش
- فیلمهای جدی: استشهادی برای خدا، درباره الی، دربند، هفت ماهگی
احمد مهرانفر از بازیگرهای توانای سینمای ایران است که آنطور که باید و شاید به حقش در سینما نرسیده است. مهرانفر این روزها به خاطر بازی در سریال «پایتخت» برای مردم شناختهتر شده است ولی او از سال ۱۳۸۰ در سینما مشغول به ایفای نقش شد و در فیلمهای بسیاری بازی کرد.
مهرانفر به لحاظ تکنیکی بازیگر قابل و بااستعدادی است و خیلی خوب میتواند نقش را برای خود کند. چند مثال ساده به خوبی تواناییهای او را نشان میدهد. مهرانفر در فیلم «دربارهی الی» اصغر فرهادی یکی از نقشهای اصلی را برعهده دارد و خیلی خوب نیز از عهدهی این نقش بر میآید. شخصیتهای «دربارهی الی» ریزهکاریها و جزئیات زیادی دارند و بازیگرانش باید به لحاظ حسی، نقش را در میآوردند و تمام بازیگرهای فیلم به خوبی از عهدهی این کار برآمدند.
مهرانفر در کنار بازی در چنین درام سختی، میتواند در یک فیلم شوخ و شنگ مثل «بیخود و بیجهت» در کنار رضا عطاران یکی از نقشهای اصلی فیلم باشد و بدرخشد. یا در فیلمی مثل «دربند» با وجود کوتاه بودن نقشش، خیلی خوب توانست، در قالب نقش فرو برود و تماشاگر را با خود همراه کند. احمد مهرانفر همچون فیلم «خجالت نکش» به نقشهای اصلی بیشتری نیاز دارد تا تواناییهایش بهتر دیده شود.
۱۰. پژمان جمشیدی
- فیلمهای کمدی: تگزاس، خوب، بد، جلف، لونه زنبور، شیشلیک
- فیلمهای جدی: هزارتو، ایدهی اصلی، سوءنفاهم، من دیوانه نیستم
عمر بازیگری پژمان جمشیدی زیاد نیست اما او در همین مدت کوتاه توانسته استعداد بازیگریاش را نشان دهد. حضور پژمان جمشیدی در سینما و تلویزیون با طنز همراه بود. او در سریال «پژمان» با نقشی کمدی ظاهر شد و در سینما نیز پس از بازی در «خوب، بد، جلف» تواناییهایش عیان شد.
تعداد فیلمهای کمدی پژمان جمشیدی بیشتر از فیلمهای جدی اوست با این حال هنوز نمیتوانیم به او لقب کمدین بدهیم. او در هیچ کدام از این فیلمها نتوانسته به تنهایی بار طنز فیلم را به دوش بکشد و حتما باید مکملی مثل سام درخشانی یا محسن کیایی کنارش قرار داشته باشد.
جمشیدی مکمل خوبی است و در کنار یک بازیگر دیگر نقشش را به بهترین شکل ایفا میکند. فقط او باید مواظب کلیشه شدن باشد. چرا که در بیشتر فیلمهای کمدی چند سال اخیرش، نقشهایش بسیار شبیه به هم بوده و خیلی اوقات او یک تیپ را در چند فیلم بازی کرده است. پژمان جمشیدی باید با انتخابهای درست از نامش در سینما حراست کند.
با وجود بازی در چندین فیلم کمدی، جمشیدی در نقشهای جدی نیز موفق ظاهر شده است. او در «ایدهی اصلی» در کنار بهرام رادان بازی قابل قبولی داشت یا در «هزارتو» در کنار شهاب حسینی خوب ظاهر شد. به نظر برخی منتقدان، جنس بازی جمشیدی بیشتر مناسب فیلمهای جدی است و چنین اظهارنظرهایی خیلی بیراه نیست.
پژمان جمشیدی باید جای بازی در فیلمهای کمدی و کلیشهای، خودش را در نقشهای متفاوتتری محک بزند. قطعا بازی در نقشهای متنوعتر بخش دیگری از استعداد بازیگری او را شکوفا میکند.
۱۱. ویشکا آسایش
- فیلمهای کمدی: دراکولا، ورود آقایان ممنوع، نهنگ عنبر، خوب، بد، جلف
- فیلمهای جدی: برف روی کاجها، ساحره، سیزده، مسافر ری
متاسفانه سینمای ایران آنقدر که به بازیگرهای مرد در فیلمهای کمدی اهمیت میدهد، توجهی با قابلیتهای بازیگرهای زن ندارد. همواره فیلمهای کمدی بر تواناییهای بازیگرهای مرد نوشته میشود و خیلی فضایی برای زنان در نظر نگرفته نمیشود. در سینمای دنیا هم معمولا به همین شکل است و بازیگرهای مرد به خاطر ایفای نقشهای متعدد، کمدینهای سرشناستری هستند.
در میان بازیگرهای زن ایرانی، ویشکا آسایش بیشترین تنوع را به لحاظ نقشآفرینی در فیلمهای جدی و کمدی دارد. او کارش را با فیلمهای جدی شروع کرد و پس از چند فیلم، جرات بازی در فیلمهای کمدی را پیدا کرد. «ورود آقایان ممنوع» جدیترین محک آسایش در یک فیلم کمدی است. او نتیجهی خوبی از این فیلم گرفت و یکی از دلایل موفقیت این فیلم به حساب میآید.
ویشکا آسایش پس از بازی در فیلم رامبد جوان، در چندین فیلم کمدی دیگر بازی کرد که «نهنگ عنبر» و «دراکولا» جدیترینشان هستند. این بازیگر به خوبی توانایی تعادل برقرار کردن میان نقشهای جدی و کمدی را دارد. آسایش در طول بازیگریاش نقشهای متنوعی را بازی کرده و دیگر تواناییهایش برای کارگردانها ثابت شده است.
۱۲. مهناز افشار
- فیلمهای کمدی: پوپک و مش ماشالله، نهنگ عنبر، لسآنجلس تهران
- فیلمهای جدی: سعادت آباد، برف روی کاجها، پل چوبی، خانهای در خیابان چهل و یکم
خیلی سخت میتوان عنوان بازیگر کمدی را به مهناز افشار داد. چرا که تعداد نقشآفرینیهای او در فیلمهای کمدی زیاد نیست و در عوض کلی نقش جدی در فیلمهای درام و ملودرام دارد. اما برای این نام افشار را در این لیست قرار دادیم چون در همان چند فیلم کمدی هم به خوبی از عهدهی نقش برآمده و نشان داده توانایی بالایی جهت بازی در فیلمهای کمدی دارد.
«پوپک و مش ماشالله» زمان خودش فیلم پرمخاطب و موفقی بود و افشار اولین تجربههایش در فیلم کمدی را آنجا تجربه کرد. پس از سالها وقفه در ایفای نقشهای کمدی، افشار در «نهنگ عنبر» درخشید تا نشان دهد استعداد بازی در فیلمهای کمدی را دارد.
«نهنگ عنبر» زمان اکران به یکی از موفقترین فیلمهای کمدی سینمای ایران تبدیل شد و مهناز افشار در این فیلم بازی قابل قبولی داشت. شاید اگر افشار از ایران نمیرفت و به فعالیت هنریاش در کشور ادامه میداد باز هم شاهد بازی کردن او در فیلمهای کمدی بودیم.
اما جنس بازی مهناز افشار را باید مختص سینمای جدی بدانیم. او با گذشت زمان در سینمای ایران جا افتاد و با انتخابهای درست تواناییهایش را ارتقا داد. او در فیلمهای مهمی بازی کرده و بازی قابل قبولی را از خودش به جا گذاشته است.
بازی این بازیگر در «برف روی کاجها» یا «سعادتآباد» خیلی خوب و درخشان است. یا در فیلمهایی مثل «قسم» و «ناگهان درخت» مهناز افشار نشان داده تا چه اندازه میتواند درست و پخته نقشآفرینی کند. افشار در اوج پختگی و تجربه از ایران رفت و باید امیدوار باشد که این مهاجرت و دور افتادن به بازیاش لطمه نزند.
از شماره ۲ تا ۱۲ یه طرف و شماره ۱ یه طرف! واقعا بقیه در مقابل استاد پرستویی سوتفاهمی بیش نیستن و حتی شاید اهانت به شخص ایشون به حساب بیاد. هیچ بازیگری مث ایشون نمیتونه به تنهایی اونم و با این مهارت یه تنه بار کمدی فیلم رو به دوش بکشه. فیلمهای مارمولک، لیلی با من است، مرد عوضی، مومیایی۳ و عشق شیشه ای تاییدی بر این سخن است. و در فیلمهایی هم که یک پارتنر کمدی در مقابل خود داشته عالی ظاهر شده مانند آدم برفی و مطرب. ایشون آژانس شیشه ای را به فاصله دو سه روز بعد از فیلم مرد عوضی بازی کرده!