موفقیت سونیک و آنچارتد؛ آیا سینما بالاخره روش اقتباس از بازی‌ها را یاد گرفته است؟
فیلم «سونیک خارپشت» که اقتباسی از یک بازی ویدیویی محبوب به همین نام است، در سال ۲۰۲۰ موفق شد بهترین افتتاحیه را در بین تمام فیلم‌های اقتباس شده از بازی‌ها داشته باشد، حال دنباله‌ی آن هم که چند هفته پیش اکران شد، موفق شد با بیش از ۷۰ میلیون دلار فروش، دوباره این رکورد را بشکند.
مسأله فقط شکستن یک رکورد نیست، بعد از «سونیک ۲» نوبت به موفقیت فیلم «آنچارتد» بود؛ اقتباسی از یک مجموعه بازی موفق از شرکت سونی. استودیوهای زیادی تلاش کرده‌اند بازی‌ها محبوب را به فیلم‌های موفقی تبدیل کنند و در این زمینه ناکام مانده‌اند. حال سؤال این است که این دو فیلم اقتباسی چطور موفق شده‌اند خلاف قاعده عمل کنند؟
بازی‌های خانوادگی را به‌راحتی می‌توان به فیلم‌های پرفروشی تبدیل کرد.
یک نگاه به جدول فروش فیلم‌های اقتباسی از بازی‌ها نشان می‌دهد که عناوینی موفق عمل می‌کنند که فضای دوستانه و خانوادگی دارند و به سراغ مضامین خیلی سنگین نرفته‌اند.
مجموعه بازی‌های «سونیک» از شرکت سگا درباره‌ی خارپشتی به همین نام هستند که مرتب دنبال جمع کردن حلقه‌های طلایی است، تبدیل کردن یک بازی با چنین داستانی به یک فیلم سینمایی با عناصر برجسته‌ی قصه‌گویی، خیلی کار راحتی نبوده است و شرکت پارامونت یک چالش بزرگ را از سر گذرانده است.
در حالی که بازی‌هایی مثل «ویچر»، «آخرین ما» و «فال‌آوت» که داستان سنگین‌تری دارند وارد فرآیند اقتباس تلویزیونی شده‌اند، سونیک عنوانی است که بیشتر به درد سینما می‌خورد. همچون «کارآگاه پیکاچو»، فیلم سال ۲۰۱۹ شرکت برادران وارنر که بر اساس بازی‌های «پوکمون» ساخته شد و به موفقیت زیادی رسید، سونیک هم اثری است که در سالن‌های سینما عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهد.
اگر «رزیدنت ایول: زندگی پس از مرگ» (Afterlife) را نادیده بگیریم، تمام فیلم‌های اقتباسی از بازی‌ها در این جدول که افتتاحیه پرفروشی داشته‌اند، درجه‌بندی سنی مثبت ۱۳ سال داشته‌اند. خود بازی‌ها هم مناسب همه‌ی سنین بوده‌اند و صحنه‌های پرخشونت و خون و خون‌ریزی زیادی نداشته‌اند (مجموعه بازی‌های «مقبره‌نورد» یا «توم ریدر»، سال‌ها بعد از اکران فیلم ۲۰۰۱ بود که مسیر خود را تغییر دادند و داستان جدی و پرخشونتی را روایت کردند).
تنها نمونه‌ی استثناء در این فهرست، «رزیدنت ایول» است؛، «جهان پس از مرگ» که چهارمین فیلم از شش فیلم اقتباس شده از این بازی با هنرپیشگی میلا یوویچ بود. نکته این است که این مجموعه در آن زمان کاملا جا افتاده بود و ارتباطی به تمایل هواداران برای گنجاندن خشونت بیشتر در بازی‌ها نداشت.
ستار‌ه‌ها هنوز عنصر مهمی هستند
اگرچه آنچارتد با تأخیرهای زیادی در اکران مواجه شد، ولی در نهایت تمام این تأخیرها فایده داشت و بعد از موفقیت «مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست»، به یک اثر موفق دیگر برای شرکت سونی تبدیل شد.
تا ۱۰ آوریل امسال، درآمد داخلی سونی در سال ۲۰۲۲ برابر با ۴۸۰ میلیون دلار بوده است، و همین باعث شده است که از تمام شرکت‌های بزرگ رقیب جلو بزند.
به همین ترتیب «مقبره‌نورد» و «شاهزاده‌‌ی ایرانی» که از نظر لحن و روند داستانی تقریبا مشابه آنچارتد دارند، موفق شده‌اند خود را در فهرست جدول پرفروش‌ترین فیلم‌های اقتباس شده از بازی‌ها حفظ کنند. آنجلینا جولی و جیک جیلنهال، به ترتیب ستاره‌های اصلی این دو فیلم بودند و در زمان اکران فیلم‌های خود، شهرت زیادی داشتند.
بعد نوبت به «رمپیج» می‌رسد. با وجود اینکه خود بازی رمپیج عمدتا بر روی دستگاه‌های بازی آرکید وجود داشت و پایگاه هواداران خیلی گسترده‌ای نداشت، ولی حضور دواین جانسون آن‌قدر وزنه‌ی سنگینی بود که بتواند فروش افتتاحیه فیلم را حتی از دنباله‌ی رزیدنت ایول هم بیشتر کند.
درباره‌ی بن شوارتز، صداپیشه‌ی سونیک، اوضاع تا حدی فرق می‌کند. اگرچه هواداران بیشتر او را به خاطر بازی در سریال کمدی «پارک‌ها و تفریحات» می‌شناسند، اما سخت می‌توان ادعا کرد او هم به اندازه‌ی جیم کری و جیمز مارسدن، بازیگران فیلم‌های سونیک، در موفقیت این مجموعه نقش داشته است.
در واقع به نظر می‌رسد درباره‌ی فیلمی مثل سونیک، یک عامل کلیدی مهم‌تر وجود دارد.
در اقتباس‌های سینمایی، برجسته کردن جنبه‌های بصری و لحنی بازی‌های اصلی، نقش کلیدی دارد
وقتی در سال ۲۰۱۹ اولین پیش‌نمایش از «سونیک خارپشت» منتشر شد، هواداران خیلی سریع ایرادات موجود در طراحی سونیک را به سخره گرفتند، این تمسخرها به حدی بود که شرکت پارامونت اکران فیلم را به تعویق انداخت تا بتواند سونیک را دوباره طراحی کرده و آن را به سونیک اصلی موجود در بازی‌ها نزدیک‌تر کند.
به نظر می‌رسد پارامونت خیلی خوب از بلایی که سال ۲۰۱۹ سر فیلم «گربه‌ها» (تام هوپر) آمده بود، درس گرفت. درباره‌ی آن فیلم هم طراحی شخصیت‌ها و جلوه‌های ویژه کلی مسخره شد، ولی تهیه‌کنندگان فیلم توجهی نکردند و در اکران، با یک آبروریزی مواجه شدند.
درباره‌ی آنچارتد نکته این است که سونی هیچ یک از قسمت‌های این مجموعه بازی را به صورت مشخص برای اقتباس انتخاب نکرده است. ولی فیلم زیرکانه عمل می‌کند و نیتن دریک و سالی سالیوان، دو تن از قهرمانان بازی را به‌عنوان شخصیت‌های اصلی در نظر گرفته است. آن‌ها برای اینکه بتوانند همان لحن آنچارتد را حفظ کنند، از تمام بازی‌های این مجموعه الگو گرفته‌اند. به همین دلیل با فیلمی طرف هستیم که اگرچه از نظر داستانی شبیه هیچ یک از عناوین این مجموعه بازی نیست، ولی خیلی خوب موفق شده آن حال‌وهوای خاص این بازی‌ها را حفظ کند.
بازی‌ها روز به روز محبوب‌تر می‌شوند و جنبه‌های بصری و داستانی‌شان بیشتر از قبل تحسین می‌شود، با این حال آوردن آن‌ها روی پرده‌ی سینما، چه به صورت فیلم واقعی یا انیمیشن یا ترکیبی از هردو، همچنان یک وظیفه‌ی متهورانه است.
«ماریو»، «سرزمین‌های مرزی»، «بایوشاک»، «ندای وظیفه»، «چرخ‌دهنده‌های جنگ»، «شبح سوشیما»، «متال گیر»، «پرتال»، «نبرد مرگبار» (مرتال کامبت)، «مقبره‌نورد ۲» و «یاکوزا» از مهم‌ترین بازی‌های ویدیویی مطرحی هستند که پروژه اقتباس سینمایی از آن‌ها یا شروع شده یا در آستانه‌ی تولید است.
در میان این همه پروژه‌ی مختلف، تنها دو عنوان هستند که فرآیند تولیدشان تقریبا تمام شده است؛ اولی «سرزمین‌های مرزی» (Borderlands) است، پروژه‌ای که شرکت لاینز گیت به کارگردانی الی راث جلو برده است و اقتباسی از یک مجموعه بازی مشهور به همین نام از شرکت ۲کی است. عنوان دوم هم فیلم انیمیشن «ماریو» از شرکت ایلومینیشن است که پیشتر با آثاری چون «من نفرت‌انگیز» و «مینیون‌ها» به شهرت قابل توجهی رسید.
در میان این همه پروژه‌ی اقتباسی مختلف از بازی‌های ویدیویی، جای دیزنی، یکی از غول‌های دنیای سینما خیلی خالی است. این اقتباس‌ها به علت هواداران گسترده‌ای که بازی‌های منبع اقتباس دارند، کلی توجه به خود جلب می‌کنند و برای حفظ حال‌وهوای بازی اصلی، باید دقت و جزئیات زیادی را لحاظ کرد، به همین دلیل این که شرکتی چون دیزنی که خودش کلی مجموعه مشهور مختلف در اختیار دارد به سراغ چنین عناوینی نرود، منطقی به نظر می‌رسد. پیاده کردن جهان‌بینی متفاوت یک شرکت بازی‌سازی در قالب یک فیلم، کار راحتی نیست، و تنها شرکت‌هایی چون پارامونت و یونیورسال حاضر به قبول چنین چالشی می‌شوند.
ولی حال که این استودیوهای فیلم‌سازی به لطف همین اقتباس‌ها به نان و نوای خوبی رسیده‌اند، بعید نیست دیزنی هم تجدید نظر کند و به روش خودش برای ساخت اقتباس‌های سینمایی از بازی‌ها، وارد عمل شود.
منبع: Variety
