سریال «وان پیس» چگونه طلسم بازسازی لایو اکشن انیمهها را شکست؟
در حالی که بازسازی لایو اکشن انیمهها در سال‌های اخیر به فجایعی همچون «دفتر مرگ» (۲۰۱۷) و «کابوی بیباپ» (۲۰۲۱) ختم شده است، سریال جدید «وان پیس» برخلاف انتظار، کیفیت قابل‌قبولی دارد اما چه چیزی آن را از اقتباس‌های مشابه متمایز می‌کند؟
بازسازی‌های لایو اکشن انیمیشن‌ها همواره با انتقادات فراوانی روبه‌رو شده‌اند و حتی اقتباس‌های وفادارانه و خوش‌ساخت هم اغلب بازخوردهای منفی دریافت می‌کنند زیرا فارغ از درآمدزایی، دلیلی برای تولید آن‌ها وجود ندارد و طرفداران بر این باورند که آن‌ها میراث نسخه‌ی اصلی را خدشه‌دار می‌کنند. شرایط برای انیمه و مانگا به مراتب بدتر از انیمیشن‌ها است، حداقل برخی از بازسازی‌های دیزنی حرفی برای گفتن داشته‌اند اما برای مثال فیلم «شبح درون پوسته» (۲۰۱۷) یک افتضاح تمام‌عیار بود. البته این اقتباس‌های سوال‌برانگیز نباید کسی را متعجب کنند، انیمه انعطاف‌پذیری بالایی دارد و منتقل کردن آن جهان فانتزی به یک دنیای واقعی آسان نیست.
پس از اینکه «تکامل دراگون‌بال» (۲۰۰۹) به یکی از بدترین فیلم‌های تاریخ تبدیل شد و دفتر مرگ، کابوی بیباپ و شبح درون پوسته ناامیدکننده ظاهر شدند، دیگر طرفداران به این آثار اعتمادی ندارند و آن‌ها را نادیده می‌گیرند. بازسازی‌های لایو اکشن ژاپنی همانند «گینتاما» (۲۰۱۷)، «شمشیرزن دوره‌گرد» (۲۰۱۲) یا «زندگی فاجعه بار سایکی» (۲۰۱۷) اگرچه وضعیت کیفی بهتری دارند اما منحصرا برای مخاطبان ژاپنی ساخته شده‌اند و نمی‌توانند مخاطبان غیربومی را جذب کنند. حتی فیلم‌سازان بزرگی مثل واچوفسکی‌ها یا رابرت رودریگز هم که «اسپید ریسر» (۲۰۰۸) و «آلیتا: فرشته جنگ» (۲۰۱۹) را در کارنامه دارند، موفق نشده‌اند اثر لایو اکشنی بسازند که از نگاه اکثر تماشاگران راضی‌کننده است و به ذات منبع اصلی وفادار باقی می‌ماند.
وان پیس قرار بود به سرنوشت مشابهی دچار شود، سریالی که همه فکر می‌کردند به یک شکست بزرگ دیگر تبدیل خواهد شد اما شرایط کاملا متفاوتی پیدا کرد. وان پیس تا این لحظه نه تنها بازخوردهای مثبتی دریافت کرده بلکه موفق شده است تا یک برداشت ایده‌آل از این انیمه‌ی محبوب ارائه دهد تا غیرممکن را ممکن کند. اما این مجموعه‌ی تلویزیونی پرسروصدا چگونه با موفقیت از جهنم سوزان عبور کرد و طلسم بازسازی لایو اکشن انیمهها را شکست؟
- ۱۰ قهرمان انیمهها که ماندگارترین طراحی‌ها را دارند
- چرا لایو اکشنهای اقتباس‌شده از انیمهها اغلب شکست می‌خورند؟
۱- بودجه‌ی نجومی و تبلیغات هوشمندانه
بودجه‌ی سنگین فی‌نفسه به نتیجه‌ی مثبتی ختم نمی‌شود، در حقیقت فیلم‌های متعددی نظیر «ایندیانا جونز و گردانه سرنوشت» (۲۰۲۳) تنها به خاطر یک بودجه‌ی غیرعادی با شکست روبه‌رو شده‌اند زیرا انتظارات از آن‌ها بالاتر می‌رود تا شرایط پیچیده‌‌ای را تجربه کنند. با این حال، تولید نسخه‌ی لایو اکشن انیمه‌ای به وسعت وان پیس نمی‌توانست ارزان باشد و نتفلیکس می‌دانست تنها راه راضی کردن طرفداران، ساخت مجموعه‌ای است که به‌هیچ‌وجه نازل و درجه‌دو به نظر نمی‌رسد.
طبق آمار منتشر شده، نتفلیکس برای هر قسمت ۱۸ میلیون دلار و در مجموع بین ۱۳۸ الی ۱۴۴ میلیون دلار برای این سریال هزینه کرده است. به عبارت دیگر، وان پیس یکی از پرخرج‌ترین سریال‌های تاریخ نتفلیکس به حساب می‌آید (تنها «چیزهای عجیب» بودجه‌ی بالاتری داشته است) و از نظر بودجه‌ی هر قسمت، از آثار بزرگی مانند «بازی تاج و تخت»، «مندلورین» و «سندمن» پیشی می‌گیرد.
و برخلاف سریالی همچون «تهاجم مخفی»، با تماشای هر قسمت کاملا متوجه می‌شوید که این پول‌ها صرف چه چیزی شده است. وان پیس از جلوه‌های ویژهی درجه‌یک، طراحی لباس و طراحی صحنه‌ی درخشانی بهره می‌برد و همه‌ی استانداردها را رعایت کرده است تا بتواند به منبع اصلی نزدیک شود. سکانس‌های اکشن نیز با ظرافت ویژه‌ای طراحی شده‌اند و حتی گاهی شاهد برداشت‌های بلندی هستیم که بدون برش خوردن، نبردها را به بهترین شکل به نمایش می‌گذارند.
ساخت سکانس‌های اکشن انیمه‌ای آسان نیست و گاهی طراحی بد آن‌ها می‌تواند به اصلی‌ترین دلیل شکست یک سریال تبدیل شود، همانند کابوی بیباپ که بخش‌های اکشن بی‌رمق آن حتی از سریال‌های درجه‌دو ۱۰ سال قبل ضعیف‌تر بود. تیم سازنده‌ی وان پیس، فیلم‌برداری دوباره‌ی بعضی از سکانس‌های اکشن بزرگ را هم تکذیب نکرده است، این فیلم‌برداری‌ها اما به دلیل ضعف سریال نبوده بلکه انجام شده است تا این نسخه‌ی لایو اکشن با انتظارات خالق مجموعه، ائیچیرو اودا (نویسنده و تصویرگر اصلی وان پیس) هم‌سو شود و خوشبختانه این لحظات جذاب شما را هیجان‌زده خواهند کرد و در حد‌واندازه‌ی نسخه‌ی انیمه‌ای هستند.
مبارزه‌ی میان لوفی، نامی و زورو با باگی، به معنی واقعی کلمه با دیگر نبردهای آثار سینمایی و تلویزیونی تفاوت دارد. به همین منوال، حمله‌ی لوفی به آرلونگ و زیردستانش نیز با دقت ویژه‌ای طراحی و ساخته شده است. این مبارزات به اندازه‌ی کافی خاص هستند تا کسانی که با وان پیس آشنایی ندارند را مجذوب خود کنند و آن‌ها تشویق شوند تا به سراغ انیمه‌ی اصلی بروند.
با اینکه در فصل اول تنها چشمه‌ای از هیولاهای دریایی افسانه‌ای وان پیس را تماشا می‌کنیم اما جلوه‌های ویژهی آن‌ها در مقایسه با سریال‌های فانتزی مشابه همچون «ونزدی» و «میراث مشتری» کیفیت به مراتب بالاتری دارد. از این رو، سریال را برای این قدم‌های محکمی که برداشته است، باید تحسین کرد. سازندگان می‌توانستند به مسیر متفاوتی بروند و مثل همیشه از منبع اصلی دور شوند یا به کلیشه اکتفا کنند اما سختی‌ها را به جان خریده‌اند تا یک اثر راضی‌کننده ارائه دهند.
علاوه بر این، نتفلیکس در زمینه‌ی تبلیغات هم برای این سریال سنگ‌تمام گذاشت تا زحمات آن‌ها به هدر نرود. نتفلیکس تبلیغات تلویزیونی، اینترنتی و حتی میدانی متعددی برای وان پیس در کشورهای مختلف انجام داده است تا توجه طرفداران سخت‌گیر مجموعه را جلب کند. آن‌ها یک پادکست اختصاصی هم برای وان پیس تولید کردند و حتی اینیاکی گودوی، بازیگر نقش لوفی را روی جلد هفته‌نامه‌ی شونن جامپ فرستادند که پرفروش‌ترین مجله‌ی مانگا کشور ژاپن است (توجه داشته باشید که به ندرت پیش می‌آید تصویر یک آدم واقعی روی جلد این مجله برود و حتی دفتر مرگ یا کابوی بیباپ از چنین موهبتی بهره‌مند نشدند).
۲- خالق اصلی مجموعه در تولید سریال وان پیس نقش کلیدی دارد
نقش پررنگ ائیچیرو اودا در توسعه‌ی این سریال را باید دیگر برگ برنده‌ی آن بدانیم. او دیدگاه‌های مشخصی نسبت به سریال داشت، ایده‌هایش را با سازندگان در میان گذاشت و اگر قرار بود تغییری ایجاد شود، این تغییرات باید با هماهنگی انجام می‌شد (در حالی که لایو اکشنهای دیگر، ایده‌های ابداعی خود را بدون در نظر گرفتن عواقب آن پیاده‌سازی می‌کردند که نتیجه‌اش دور شدن نسخه‌ی اقتباسی از منبع اصلی بود).
اودا در باب داستان پیشینه‌ی شخصیت‌ها و قدرت‌های میوه‌های شیطانی وسواس بیشتری به خرج داد تا آن‌ها تغییری نکنند. او همچنین یکی از دلایل اصلی فیلم‌برداری دوباره‌ی بعضی از سکانس‌ها بود، سازندگان احتمالا به دنبال یک راه حل ارزان‌تر بودند اما اودا اصرار داشت که این لحظات باید بی‌نقص باشند. توسعه‌دهنده‌ی سریال، مت اُونز هم در مصاحبه‌هایش درباره‌ی جدیت و سخت‌گیری اودا صحبت کرده و به این نکته اشاره داشته که گاهی شرایط برای تیم تولید سخت می‌شد و کمی زمان لازم بود تا آن‌ها بتوانند با تفکرات این نویسنده هماهنگ شوند.
نتفلیکس همچنین در حرکتی هوشمندانه، نقش اودا در توسعه‌ی سریال را به‌واسطه‌ی مصاحبه‌ها پررنگ‌تر کرد تا به طرفداران اطمینان دهد که با یک بازسازی لایو اکشن توهین‌آمیز دیگر روبه‌رو نیستند. آن‌ها در جریان بازاریابی کابوی بیباپ، همکاری با یوکو کانو، آهنگسازی اصلی انیمه را در کانون توجه قرار دادند اما ائیچیرو اودا چهره‌ی به مراتب مهم‌تری برای انیمه‌دوستان است. ناگفته نماند که نخستین تریلر وان پیس همراه با یک نامه‌ی شخصی از سوی اودا منتشر شد که واکنش‌های مثبتی به همراه داشت.
۳- بازیگران از طرفداران واقعی انیمه وان پیس هستند
انتخاب درست بازیگران، یکی از ارکان اصلی یک بازسازی لایو اکشن موفق است؛ انتخاب‌های بد می‌تواند به آثار ننگ‌آوری همچون شبح درون پوسته و تکامل دراگون‌بال منتهی شود که نه تنها بازیگرانش هیچ سنخیتی با اثر ندارند بلکه اصلا نمی‌دانند انیمه چیست. افزون بر این، اهمیت بالایی دارد که سازندگان، نژاد و اهمیت فرهنگی این شخصیت‌ها را نادیده نگیرند، در غیر این صورت آن‌ها به یک چیز متفاوت تبدیل می‌شوند.
خوشبختانه ائیچیرو اودا اجازه نداد که نتفلیکس اشتباهات سابق خود را با وان پیس تکرار کند. او به آن‌ها گفت که شخصیت‌ها باید چگونه ترسیم شوند و به چه نوع بازیگری نیاز دارند. در نتیجه، این سریال از یک تیم بازیگری متنوع بهره می‌برد که هر کدامشان تنها به دلیل نزدیکی به شخصیت انیمه‌ای انتخاب شده‌اند و کسی هم جابه‌جا نشده است، برای مثال نقش یک شخصیت سفیدپوست را به یک بازیگر سیاه‌پوست نداده‌اند (یا برعکس) و تا حد امکان این موارد را رعایت کرده‌اند که اتفاق خوبی است.
تیم بازیگری مستعد سریال را چهره‌هایی همچون اینیاکی گودوی (لوفی)، مکنیو (زورو)، امیلی راد (نامی)، جیکوب رومرو گیبسون (اوسوپ) و تاز اسکایلر (سانجی) تشکیل می‌دهند. ایان مک‌شین دوست‌داشتنی که او را بیشتر با نقش وینستون از مجموعه‌ی «جان ویک» می‌شناسید هم راوی قصه است. در ضمن گودوی و دیگر بازیگران جوان فیلم بارها اعلام کرده‌اند که از عاشقان و طرفداران پروپاقرص وان پیس هستند.
آن‌ها حتی در شبکه‌های اجتماعی خود نشان داده‌اند که اطلاعات بالایی پیرامون این انیمه دارند. این مسئله از این جهت اهمیت دارد که بازیگران موفق شده‌اند تا نقش‌هایشان را نزدیک به انیمه‌ی اصلی ایفا کنند زیرا شخصیت خود را می‌شناسند و به آن‌ها اهمیت می‌دهند. این مسئله درباره‌ی بسیاری از بازیگران نسخه‌های لایو اکشن صدق نمی‌کند و به همین دلیل است که شخصیت‌های آن‌ها در یک فیلم یا سریال، به‌کلی متفاوت از آن شخصیتی است که در نسخه‌ی انیمه‌ای مشاهده کرده‌ایم.
۴- در حال حاضر سریال‌های متعددی با محوریت دزدان دریایی وجود ندارد
وان پیس شاید اولین بازسازی لایو اکشن انیمه‌ای تاریخ نباشد اما از این جهت منحصربه‌فرد است که اولین اقتباس با محوریت دزدان دریایی به حساب می‌آید. طرفداران معمولا با مجموعه‌هایی پیرامون رزمی‌کاران سرسخت با قدرت‌های فراطبیعی یا شکارچیان فضایی هیجان‌زده می‌شوند اما پیوند یک سریال انیمه‌ای با ایده‌ی دزدان دریایی به‌ندرت رخ می‌دهد و نباید آن را از دست داد. ضمن اینکه سریال‌های که به دزدان دریایی می‌پردازند، همواره جذابیت بالایی داشته‌اند.
هنگامی که وان پیس ما را به دریاها می‌برد، دنیای آن وسعت بیشتری پیدا می‌کند و ملاقات با هیولاها و موجودات دریایی باعث می‌شود تا به یاد آثاری همچون «دزدان دریایی کارائیب» یا «پیتر پن» بیفتید. ضرورتی ندارد که حتما مانگا وان پیس را خوانده یا انیمه‌ی آن را تماشا کرده باشید، این سریال در هر صورت نیازهای شما از آثار پیرامون دزدان دریایی را برآورده می‌کند. بله، وان پیس اقتباسی از یک انیمه است و این حقیقت را پنهان نمی‌کند اما می‌توانیم آن را به چشم یک فیلم اکشن دریایی هم ببینیم. نتفلیکس حتی کارگردان سریال «بادبان‌های سیاه»، مارک جوبست را برای کارگردانی دو قسمت اول استخدام کرده است که آن‌هم یک اثر اکشن ماجراجویی با محوریت دزدان دریایی بود.
۵- سریال وان پیس همان چیزی است که باید باشد
در گذشته برای مخالفان انیمه و مانگا آسان بود که آثار لایو اکشن را مورد تمسخر قرار دهند، زیرا گاهی انتقال انرژی و حس‌وحال کارتونی یک انیمه به دنیای واقعی، غیرطبیعی و حتی مضحک جلوه می‌کند. این مسئله هنگامی چالش‌برانگیزتر می‌شود که منبع اصلی قرار است تاریک یا جدی هم باشد. نتیجه اما گاهی چیزی فراتر از فاجعه است، همانند کابوی بیباپ، دفتر مرگ، «شوالیه‌های زودیاک» یا دراگون بال، چون سازندگان نمی‌دانند که چگونه همان لحن انیمه را به فیلم یا سریال منتقل و فضاهای مشابه خلق کنند.
وان پیس هم از مضامین جدی بهره می‌برد، همانند ماجرای خالکوبی نامی اما سازندگان کاملا درک کرده‌اند که وان پیس چیست و باید چگونه باشد. انیمه و مانگای اصلی، برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته شده است و این سریال هم سعی می‌کند پیرو همان ساختار باشد و خود را جدی نگیرد. وان پیس تلاش نمی‌کند تا به چیزی مهم یا بزرگسالانه تبدیل شود بلکه هم‌راستا با منبع اصلی است، از همین روی، بسیاری از ایده‌های انیمه که در نگاه اول احساس می‌شد در نسخه‌ی لایو اکشن جواب ندهند، اتفاقا جواب داده‌اند و راضی‌کننده هستند.
۶- انیمه و مانگا وان پیس مسیر را برای این سریال هموار کرد
بعضی از سریال‌ها همانند کابوی بیباپ براساس انیمه‌ای ساخته شده‌اند که قسمت‌های زیادی ندارد، این مسئله در ظاهر می‌تواند مثبت باشد زیرا سازندگان کار آسان‌تری در پیش دارند (اما در صورت موفقیت سریال، در فصل‌های بعدی با مشکلات جدی روبه‌رو می‌شوند). وضعیت سریال وان پیس اما متفاوت است، زیرا نسخه‌ی انیمه‌ای آن‌قدر محتوا دارد که سازندگان می‌توانند این مجموعه را برای ده‌ها فصل ادامه دهند و با کمبود داستان و محتوا روبه‌رو نخواهند شد. انیمه‌ی وان پیس بیش از هزار اپیزود دارد و فصل اول سریال، حدودا ۶۰ اپیزود اول آن را پوشش می‌دهد اما این احساس را ندارید که سازندگان عجله کرده‌اند و می‌توان انتظار داشت که در فصل‌های بعدی، آن‌ها حتی اپیزودهای بیشتری را هم پوشش دهند.
نتفلیکس باید قدم‌های بعدی خود را با احتیاط بردارد و از آنجایی که آن‌ها با ائیچیرو اودا همکاری دارند، امیدواریم که وان پیس مسیر موفق فعلی را ادامه دهد. فراموش نکنید که این سریال قصد ندارد جایگزین انیمه شود و توانایی‌اش را هم ندارد اما یک تبلیغ خوب برای انیمه‌ی اصلی است و می‌توان انتظار داشت که طرفداران وان پیس در همین مدت کوتاه، افزایش چشمگیری پیدا کند. وان پیس حالا مسیر را برای اقتباس‌های دیگر باز کرده است و باید دید هالیوود و صنعت تلویزیون از موفقیت‌های بزرگ آن چه درس‌هایی می‌گیرند و چگونه عمل می‌کنند.
منبع: Den of Geek
