مدال افتخار چگونه منجر به ساخت کال آو دیوتی شد؟
سری «ندای وظیفه (Call of Duty) از کمپانی اکتیویژن (Activision) یک هیولای تجاری است. از زمان شروع این سری در بیست سال پیش یعنی ۲۹ اکتبر ۲۰۰۳، این سری به طور کلی بیش از ۴۲۵ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است و بدون شک پرفروشترین سری تیراندازی اول شخص تاریخ است. موفقیت حیرتانگیز و طولانیمدت بازی از این نظر در حدود یک دههی گذشته، اکتیویژن را به عنوان یکی از شرکتهای پیشرو در صنعت بازی معرفی کرده است و با وجود گذشت زمان، نشانهای از کمتر شدن میلیونها بازیکنی که آن را تجربه میکنند، دیده نمیشود.
این گاو شیرده که اکنون متعلق به مایکروسافت است، رابطهی مستقیمی با مجموعهای دارد که در مقطعی نزدیکترین رقیب آن بود یعنی «مدال افتخار» (Medal of Honor). مدال افتخار در سال ۱۹۹۹ و زمانی که استیون اسپیلبرگ پس از موفقیت خود با فیلم نجات سرباز رایان، شیفتهی ایدهی ایجاد یک اثر تیراندازی تاریخی شد، کار خود را آغاز کرد . بازیهای منتشر شده روی پلیاستیشن با عنوان Medal Of Honor و Medal of Honor: Underground از این نظر منحصر به فرد بودند که سعی داشتند اکشن را تا حد امکان تنشزا نشان دهند و مبارزات انسانی را که هستهی اصلی یکی از مهمترین درگیریهای این سیاره بود، برجسته کنند.
استودیوی دریمورکس اینتراکتیو (DreamWorks Interactive) به عنوان بخش ویدیوگیم شرکت تولید فیلمی که توسط اسپیلبرگ در ۱۹۹۴ پایهگذاری شده بود، توسعهی دو بازی ذکر شده را برای پلیاستیشن ۱ انجام داد، اما این بازی Medal of Honor: Allied Assault بود که واقعا این مجموعه را به دوران اوج خود سوق داد. برای این بازی، ناشر و دارندهی این آیپی یعنی الکترونیک آرتز (Electronic Arts) که دریمورکس اینتراکتیو زا در سال ۲۰۰۰ خریداری کرده بود، از استعدادهای شرکت ۲۰۱۵ استفاده کرد.
۲۰۱۵ یک شرکت نسبتا کوچک ۲۲ نفره مستقر در تولسا در ایالت اوکلاهاما بود. این شرکت که توسط تام کودریکا (Tom Kudirka) در سال ۱۹۹۷ تاسیس شده بود، بسیار تازه کار بود و تنها پروژهی قابل توجه آن در آن زمان، یک بستهی الحاقی برای بازی تیراندازی و اول شخص سین (Sin) بود. پس از اینکه اسپیلبرگ برای ساخت بازی به اید سافتور (id Software) مراجعه کرد، به او گفته شد که خالق DOOM و Quake قادر به انجام پروژهی دیگری نیست و استودیوی ۲۰۱۵ به او پیشنهاد شد. اگرچه کودیرکا شرکت ۲۰۱۵ را به شدت گسترش داد تا بتواند به درستی پروژه را توسعه دهد. کارکنانی که در آن زمان آنجا بودند، خاطرنشان کردهاند که استودیو در آن شرایط خوبی برای کار نداشته است. زید ریکه (Zied Rieke)، طراح مراحل Allied Assault در سال ۲۰۱۳ در مصاحبهای گفت:
من اولین کارمند در شرکت ۲۰۱۵ بودم. رهبری قدرتمندی در تیم وجود نداشت. طراحان خیلی خوب با هم کار نمیکردند و هر کدام ساز خود را زده و چیزهای خاص خود را می ساختند اما با همهی این مسائل موفق شدیم که Allied Assault را تولید کنیم. در این میان شش ماه پایانی فرآیند توسعه بود که بازی را جمع و جور کرد.
بازی Medal of Honor: Allied Assault در ده ماه اول عرضهی خود یک میلیون واحد فروخت که موفقیت فوقالعادهای برای یک بازی غیر کنسولی بود. بنابراین جای تعجب نیست که چند نفر از اعضای تیم کوچک کودیرکا، احساس میکردند که ممکن است در جای دیگری بهتر عمل کنند. ریکه نیز این موضوع را تایید میکند. در واقع به نظر میرسد که اعضای استودیو با خود گفتهاند که اگر توانستهاند بازی ذکر شده را در عرض شش ماه تولید کنند، بنابراین میتوانند با یک جرخهی توسعهی کامل چند ساله یک اثر عالیتر را ارائه دهند. یکی از روایتهای معروف بیان میکند که برخی کارمندان ۲۰۱۵ نظیر وینسنت زامپلا (Vincent Zampella) و جیسون وست (Jason West)، با موفقیت Allied Assault به دنبال جستوجوی راهی برای خروج از استودیو و تشکیل شرکت خود بودند.
در سال ۲۰۱۳، مکس چافکین (Max Chafkin) از Vanity Fair گزارش داد:
با وجود اینکه بازی Allied Assault از ۲۰۱۵ موفقیت آمیز بود، وینسنت زامپلا قصد نداشت به کار در این شرکت ادامه دهد. طبق مدارک یک شکایت، زامپلا مخفیانه برنامهریزی تاسیس شرکت خود را در حالی که هنوز در ۲۰۱۵ بوده، شروع کرده است. در این دادخواست گفته شده که او به طور مخفیانه با افرادی از الکترونیک آرتز ملاقات کرده تا یک استودیوی بازی جدید به نام اینفینیتی وارد (Infinity Ward) ایجاد کند. جالب است بدانید که آنها حتی در مورد اینکه چه کسی چه حقوقی دریافت کند و دفتر شرکت در کجا باشد، صحبت کردهاند.
البته زامپلا و وست میگویند که توطئهای در کار نبوده است، اما هیچکس از آینده خبر نداشت. در روزهای قبل از عرضهی Allied Assault، تیم کودیرکا علیه او قیام کردند. کودیرکا هر روز به دفتر میآمد و مشاهده میکرد که یک مشت نامهی استعفا در اتاقش وجود دارد. گفتنی است که تا پایان ژانویه، ۲۰ نفر از ۲۷ توسعهدهندهی شرکت، استعفای خود را امضا کردند.
کودیرکا به Vanity Fair گفت:
من رئیس سرسختی بودم اما آن افراد من را خیلی خوب به دردسر انداختند.
در پایان، اینفینیتیوارد با الکترونیک آرتز توافق نکرد و بلکه به اکتیویژن به رهبری بابی کوتیک (Bobby Kotick) میپیوندد. جاستین توماس (Justin Thomas)، طراح بازی، در ۲۰۱۳ میگوید:
اکتیویژن پیشنهاد داد ظرف چند ساعت پول را به حساب واریز کند و یک پروژه را برای بیش از یک سال تامین مالی کند. البته شرط حق خرید شرکت به قیمت حدود ۳ میلیون دلار وجود داشت و ما باید آن روز آن را امضا میکردیم. میتوان گفت که آنها بازگشت سرمایهی بسیار خوبی داشتند.
کال آو دیوتی در سال ۲۰۰۳ اولین ثمرهی این همکاری جدید بود و با مدال افتخار الکترونیک آرتز با نام Medal of Honor: Rising Sun همراه شد. از همان ابتدا، کال آو دیوتی از نظر تجاری و انتقادی از رقیب خود بهتر بود. این شتاب مثبت سری در مسیر موفقیت بود که باعث شد اکتیویژن تصمیم بگیرد استودیوی را Treyarch را که در سال ۲۰۰۱ خریداری کرده بود، درگیر کال آو دیوتی کند تا برنامهی عرضهی منظم خود را حفظ کند. زامپلا و وست رهبران کال آو دیوتی: مدرن وارفر در سال ۲۰۰۷ بودند که اکشن را از جنگ جهانی دوم به دوران مدرن برد و جذابیت تجاری این سری را به طور گسترده گسترش داد و آن را به قلههای جدیدی از موفقیت رساند.
این بازی حدود ۱۶ میلیون نسخه فروخت. در همین حال، سری مدال افتخار همچنان در حال سقوط بود. ریبوت این سری در سال ۲۰۱۰ به عنوان تلاش آن برای همترازی با جاه طلبیهای کال آو دیوتی تلقی شد و موفق شد پنج میلیون نسخه به فروش برساند. با این حال، Medal of Honor: Warfighter در سال ۲۰۱۲ با استقبالی نه چندان خوب عرضه شد و تنها سه میلیون فروخت. این امر الکترونیک آرتز را متقاعد کند که این سری را به پایان برساند و در عوض بتلفیلد از دایس (DICE) را بهعنوان سری تیراندازی کلیدی خود انتخاب کرد. گفتنی است که تا سال ۲۰۱۶، سری مدال افتخار بیش از ۳۹ میلیون نسخه فروخت که کمتر از یک دهم کل فروش کال آو دیوتی است.
در ارتباط با وینسنت زامپلا و جیسون وست، ارتباط آنها با کال آو دیوتی نیز چندان ماندگار نبود. علیرغم ایجاد این سری و درآمد میلیونها یا به عبارتی میلیارد دلاری برای اکتیویژن، این زوج پس از یک کشمکش قانونی که مسائل مالی زیادی درگیر آن بود، خود را از شرکت اخراج کردند. در ادامه مدرن وارفر ۲ در سال ۲۰۰۹ در عرض ۲۴ ساعت پنج میلیون نسخه فروخت و در همان بازهی زمانی ۳۱۰ میلیون دلار درآمد کسب کرد. تنها چند ماه بعد، فروش ناخالص آن از یک میلیارد دلار عبور کرد اما این آخرین سهم زامپلا و وست در سری بود. در مارس ۲۰۱۰، آنها به زور از اینفیتی وارد به دنبال یک کمپین توسط بابی کوتیک (رئیس وقت اکتیویژن) که در واقع بهانهای برای اخراج این دو نفر بود، بیرون رانده شدند. مدیر آیتی کمپانی، توماس فنادی (Thomas Fenady)، در یک اظهار نظر ادعا کرد که توسط مدیر ارشد حقوقی سابق اکتیویژن، جورج رز (George Rose)، به او دستور داده شده بود تا مدارکی علیه جیسون و وینسنت پیدا کند.
در گزارش Vanity Fair آمده است:
وست و زامپلا میگویند که آنها به دفتر مرکزی اکتیویژن در سانتا مونیکا در کالیفرنیا احضار شدند و به طور جداگانه توسط محافظان امنیتی گردن کلفتی که از هدفون استفاده میکردند به اتاق کنفرانس اسکورت شدند و در آنجا یک وکیل و رئیس منایع انسانی اکتیویژن با آنها ملاقات کردند. به گفتهی وست و زامپلا، به آنها گفته شد که نمیتوانند به دفاتر خود بازگردند، نمیتوانند با همکاران سابق خود صحبت کنند و ۳۶ میلیون دلار پاداشی که انتظار داشتند را دریافت نخواهند کرد.
وست و زامپلا برای فسخ نادرست قرار خود با اکتیویژن به دادگاه رفتند و تقریبا در همان زمان، استودیوی ریسپاون اینترتینمنت (Respawn Entertainment) را با کمک الکترونیک آرتز تأسیس کردند. اکتیویژن اعلام کرد که این دو درست مانند زمانی که در ۲۰۱۵ بودند، تمام مدت قصد جدایی از اینفینیتی وارد را داشتهاند. اکتیویژن در سال ۲۰۱۰ مدعی شد که وست و زامپلا مدیران کوتهفکری هستند که انگیزهی آنها حسادت و طمع شخصی است.
با این وجود، اکتیویژن با الکترونیک آرتز بر سر زامپلا و وست به توافق رسید. این شرکت همچنین چند روز قبل از اینکه برای محاکمه به دادگاه برود، یک نوع تسویه حساب به این زوج پیشنهاد داد. در حالی که این رقم ناشناخته باقی مانده است، تخمینزده میشود که دهها میلیون دلار باشد. وست و زامپلا این پیشنهاد را پذیرفتند و به یکی از ناخوشایندترین داستانها در تاریخ بازی پایان دادند. در نهایت، نبرد بر سر کال آو دیوتی تقریبا هیچ هزینهای برای کوتیک نداشت چرا که دنبالههای بعدی فروش فوقالعادهای را تجربه کردند.
در ادامه شراکت موفق زوج ذکر شده نیز از بین رفت. پس از انتشار تایتانفال، وست ریسپاون را ترک کرد. داستانهای مختلفی در مورد دلیل این اتفاق وجود دارد. وست میگوید که با او رفتار خوبی نشده و در این میان منابعی میگویند که زامپلا احساس کرده که وست در حال خرابکاری در شرکت است. گفتنی است که در حالی که تیم ریسپاون در تلاش بوده تا تایتانفال را تمام کند، وست به ندرت به دفتر سر میزده است.
به طور شگفتانگیزی، زامپلا در سال ۲۰۲۰ از طریق Medal of Honor: Above and Beyond که برای هدستهای واقعیت مجازی ساخته شده بود، بعد از تقریبا یک دهه به این سری بازگشت. در حالی که خود زامپلا مستقیما روی بازی کار نمیکرد، تیم اصلی توسعه شامل بسیاری از همان افرادی بود که در Allied Assault در سال ۲۰۰۰ به رهبری پیتر هیرشمن (Peter Hirschmann) کار کرده بودند. در نهایت در در حالی که دیدن دوبارهی پیوند نام زامپلا با این سری جذاب است، کال آو دیوتی احتمالا برندی است که گیمرها نام او را با آن ارتباط میدهند.
منبع: TimeExtension