اینتل چگونه درآمد خود از پلی‌استیشن ۶ را به AMD واگذار کرد؟
به گفته منابع موثق، شرکت اینتل (Intel) در بستن قرارداد در زمینه‌ی طراحی و ساخت تراشه‌ی پلی‌استیشن ۶ در سال ۲۰۲۲ از AMD شکست خورده که این ضربه‌ی زیادی به تلاش این شرکت برای ایجاد تجارت نوپای تولید قراردادی وارد کرده است. دو منبع گفته‌اند که تلاش اینتل برای برنده شدن بر شرکت AMD، در یک فرآیند رقابتی برای طراحی تراشه‌ی آینده‌ی پلی‌استیشن۶ و شرکت تولید وسایل نیمه‌رسانای تایوان، در صورت برنده شدن می‌توانست میلیاردها دلار درآمد و هزاران ویفر سیلیکونی در ماه تولید کند. در واقع اینتل و AMD دو مدعی نهایی در این قرارداد بوده‌اند.
برنده شدن در تجارت ساخت تراشه‌ی پلی‌استیشن ۶ یک پیروزی برای بخش طراحی اینتل می‌بود و حتی می‌توانست به عنوان یک پیروزی بزرگتر برای تلاش‌های تولید قراردادی این شرکت یا تجارت بخش Foundry Unit باشد که محور برنامه پت گلسینگر (Pat Gelsinger)، مدیر عامل اینتل، حساب می‌شد. بخش گفته شده در واقع یک واحد تجاری در شرکت اینتل است که به جای کار صرف روی محصولات خود اینتل، بر تولید قطعه برای مشتریان خارجی تمرکز دارد. گلسینگر برنامه‌های خود را برای اینتل برای ایجاد این واحد در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد و به طور رسمی آن را در رویدادی در سن خوزه در کالیفرنیا و در فوریه‌ی سال جاری راه‌اندازی کرد. هرچند که قرارداد مربوط به تراشه‌های پلی‌استیشن از بخش طراحی اینتل سرچشمه گرفت، اما می‌توانست یک نعمت بزرگ برای عملکرد مالی کسب و کار جدید آن باشد.
به طور معمول، کنسول‌های سونی بیش از ۱۰۰ میلیون دستگاه در طول نیم دهه به فروش می‌رسانند. برای یک طراح تراشه، کسب و کار کنسول سود کمتری نسبت به حاشیه‌ی ناخالص بیش از ۵۰ درصدی برای محصولاتی مانند تراشه‌های هوش مصنوعی دارد، اما با این وجود، کسب و کار ثابتی است که می‌تواند از فناوری‌ای که یک شرکت قبلا توسعه داده است، سود ببرد. کسب و کار سونی همچنین می‌توانست به بهبود تجارت تولیدات قراردادی اینتل کمک کند که اکنون در تلاش برای یافتن مشتریان بزرگ جدید است. طبق گفته‌ی دو منبع، اختلاف بر سر میزان سود اینتل از هر تراشه‌ی فروخته شده به این غول وسایل الکترونیکی ژاپنی، اینتل را از توافق بر سر قیمت با سونی باز داشته است. در عوض، فرآیند مناقصه شامل چندین شرکت از جمله Broadcom بود، اما در نهایت به اینتل و AMD محدود شد. در نهایت AMD به عنوان برنده قرارداد انتخاب شد.
مذاکرات بین سونی و اینتل در سال ۲۰۲۲ ماه‌ها طول کشید و شامل جلساتی بین مدیران عامل دو شرکت، ده‌ها مهندس و مدیران اجرایی بود. یکی از سخنگویان اینتل در پاسخ به گزارش منتشر شده در مورد مذاکرات برای پلی‌استیشن ۶ و شکست اینتل در آن گفته است:
ما به شدت با این گزارش مخالفیم اما قرار نیست در مورد مکالمات مشتری‌های فعلی یا بالقوه اظهار نظر کنیم. ما مشتریان بسیار خوبی در سراسر کسب و کار خود داریم و روی نوآوری برای رفع نیاز‌های آن‌ها متمرکز هستیم.
البته بقیه طرف‌های مذاکره واکنشی به این گزارشات نشان نداده‌اند. همانطور که احتمالا حدس زده‌اید، نسل فعلی کنسول‌های پلی‌استیشن سونی از تراشه‌های سفارشی که توسط AMD ساخته شده است، پشتیبانی می‌شود. سونی اخیرا پلی‌استیشن ۵ پرو را نیز معرفی کرد، اما هنوز نسل بعدی این کنسول‌ها را معرفی نکرده است. جالب است بدانید که سونی اعلام کرد که ۲۰.۸ میلیون از سیستم‌های نسل اول پلی‌استیشن ۵ را در سال ۲۰۲۳ فروخته است. مشابه شرکت‌های بزرگ فناوری مانند گوگل و آمازون که برای کمک به طراحی و ساخت تراشه‌های هوش مصنوعی سفارشی به فروشندگان خارجی متکی هستند، سونی نیز برای ساخت پردازنده‌های سیستم‌های خود به پیمانکاران با تجربه متکی است. طراح تراشه‌های کنسول‌ها معمولا سعی می‌کنند از سازگاری با آثار نسخه‌های قبلی کنسول‌ها اطمینان حاصل کنند تا کاربران بتوانند بازی‌های قدیمی‌تر را نیز روی سخت‌افزار جدید اجرا کنند. به گفته‌ی منابع، همکاری به اینتل از AMD که تراشه‌ی پلی‌استیشن ۵ را تولید کرده، ریسک عدم وجود این ویژگی را افزایش می‌داد که این موضوع بحث بین مهندسان و مدیران اینتل و سونی بوده است.
در واقع اطمینان از سازگاری با نسخه‌های قبلی پلی‌استیشن هزینه‌بر بوده و می‌بایست از منابع مهندسی زیادی استفاده می‌شده است. اجازه دادن به کاربران پلی‌استیشن برای اجرا کردن بازی‌هایی که برای سیستم‌های قدیمی‌تر خریداری کرده بودند، یکی از ویژگی‌هایی است که سونی اغلب در سیستم‌های نسل بعدی‌اش قرار می‌دهد. اینتل که موج اول رونق هوش مصنوعی تحت سلطه‌ی Nvidia و AMD را از دست داد، سه ماهه‌ی دوم فاجعه باری را در ماه آگوست گزارش کرد. همچنین این شرکت اعلام کرد که قصد دارد ۱۵ درصد از نیروی کار خود را کاهش دهد تا ۱۰ میلیارد دلار صرفه‌جویی کند و برنامه‌ای را نیز برای کاهش هزینه‌های خود برای توسعه‌ی بیشتر کارخانه آماده کرده است که این اساس استراتژی جدید آن بود.
چندین منبع گفته‌اند که جدایی ناگهانی لیپ‌بو تان (Lip-Bu Tan)، یکی از اعضای بلندپایه‌ی هیئت مدیره، به دلیل اختلافات در مورد آینده‌ی اینتل به چالش‌های این شرکت افزوده در حالی که گلسینگر و سایر مدیران اینتل اخیرا در جلسه‌ای برنامه‌هایی را به هیئت مدیره ارائه کردند. همچنین اخیرا به نقل از یک منبع آشنا، بحث‌های هیئت مدیره‌ی این شرکت از نشستی برنامه‌ریزی شده لو رفته است. این بحث‌ها ظاهرا شامل ایده‌هایی در مورد چگونگی حذف کسب و کار‌هایی است که اینتل دیگر توان تامین مالی آن‌ها را ندارد. همچنین انتظار می‌رود مدیران در مورد آینده‌ی واحد تراشه‌ی قابل برنامه‌ریزی اینتل یعنی Altera، از جمله فروش احتمالی و توسعه‌ی تولید آن در آلمان مذاکراتی داشته باشند.
اینتل در زمان تصدی گلسینگر، عملیات طراحی و تولید خود را تقسیم کرد و از سه ماهه‌ی اول سال به طور جداگانه نتایج مالی را گزارش کرد. در ماه آوریل، این شرکت زیان ۷ میلیارد دلاری برای مشاغل تولیدی را افشا کرد. اینتل برای یافتن یک مشتری که بتواند به طور عمومی در مورد اولین فرآیند تولید، معروف به ۱۸A، با شرکت‌های دیگر صحبت کند، تلاش کرده است. منابع مختلف گفته‌اند که اگر اینتل برنده‌ی قرارداد تراشه پلی‌استیشن ۶ شده بود، می‌توانست برای بیش از پنج سال واحد Foundry خود را مشغول به کار کند. همچنین به نظر می‌رسد که طبق پیش‌بینی‌های داخلی اینتل، کسب و کار کنسولی سونی می‌توانست در طول قرارداد حدود ۳۰ میلیارد دلار به اینتل سود برساند. در پایان یک قرارداد بلندمدت از سونی نیز می‌توانست به جذب مشتریان بزرگ جدیدی برای تلاش‌های تولیدات قراردادی اینتل کمک کند، زیرا این شرکت همچنان در تلاش برای جذب مشتریان به فرآیند پیشرفته‌ی ۱۸A خود است.
منبع: Reuters
