غلبه‌ی کد بر مکالمه؛ Hacknet چگونه در میان آثار ماجراجویی متنی می‌درخشد؟
در قلمروی وسیع بازی‌های ماجراجویی متنی، جایی که خلاقیت به وفور یافت می‌شود و خط داستانی طبق دستورات تایپ شده توسط بازیکن روایت می‌شود، هک‌نت (Hacknet) از استودیوی Team Fractal Alligator، فضای مجزایی را به خود اختصاص داده است. این بازی که در سال ۲۰۱۵ و بسته‌ی الحاقی آن در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، شما را به اعماق تاریک دنیای دیجیتال سوق و در نقش هکری قرار می‌دهد که در یک سیستم هزارتوی پر از اسرار گیر افتاده است. اما هک‌نت از محدودیت‌های قالب سنتی ژانر فراتر می‌رود.
این بازی ژانر را با ترکیب آن با یک سیستم عامل شبیه‌سازی شده ارتقا می‌دهد و با تکیه فراوان بر عناصر واقعی و استفاده از کد به جای مکالمه، خود را به اثری متمایز تبدیل می‌کند. این رویکرد منحصر‌به‌فرد ما را وادار می‌کند تا به کدها بپردازیم و دلایلی را کشف کنیم که چرا این داستان کارآگاهی دیجیتال، پس از گذشت تقریبا ۱۰ سال هنوز هم جذاب است و طرفداران بازی‌های ویدیویی و به خصوص آثار مستقل، باید آن را تجربه کنند.
شروع هک‌نت فوق‌العاده مرموز است و همان چیزی است که یک بازی با محوریت هک کردن به آن نیاز دارد.
ورود به دنیای صفر و یک
داستان شما را در نقش هکری قرار می‌دهد که هویت هکری به نام بیت را برعهده می‌کیرد که اخیرا به طرز مشکوکی از دنیا رفته است. با کاوش عمیق‌تر در ردپای دیجیتالی بیت، شبکه‌ای پیچیده‌ای از رازها و توطئه‌ها شروع به آشکار شدن می‌کند. در قلب این رمز و راز، HackNet نهفته است، یک سیستم عامل قدرتمند که بیت در توسعه آن نقش اساسی داشته است. همانطور که وسعت این پروژه را کشف می‌کنید، خود را درگیر یک رویارویی خطرناک با شرکت قدرتمند EnTech و چهره‌ای پنهان به نام Vap0r می‌بینید. خوشبختانه سازندگان داستان را فدای مکانیک‌های هک بازی و به طور کلی گیم‌پلی نکرده‌اند و شاهد روایتی هستیم که کاملا راضی‌کننده است و شروع و پایان خوبی دارد.
همانطور که می‌توانید انتظار داشته باشید، بازی در مورد هک کردن است و از همان ابتدا نشان می‌دهد که قرار نیست که همه چیز را در قالب لقمه‌های آماده در اختیار بازیکن قرار دهد و شاید بتوان گفت که نزدیک‌ترین چیزی است که می‌توانید به هک کردن در دنیای واقعی پیدا کنید. بنابراین شاید بهتر باشد همین ابتدا گفت که بازی برای کسانی که حوصله‌ی خواندن متون مختلف و به خاطر سپردن دستورات متنوع را ندارند، مناسب نیست. البته با اینکه بازی در نگاه اول پیچیده به نظر می‌رسد اما خوشبختانه یک بخش راهنما دارد که هر زمان که قصد داشتید می‌توانید به آن مراجعه کنید و دستورات مختلف و کاربرد آن‌ها را مشاهده کنید. همچنین یادگیری دستورات به شدت اعتیادآور است. همچنین بهتر است بدانید که عناصر هک بازی درکی ابتدایی از شبکه‌های کامپیوتری و امنیت را ارائه می‌دهند که با اینکه در جزئیات عمیق نمی‌شوند اما ممکن است که منجر به علاقه‌ی شما به این حوزه شوند. اگر از خوره‌های کامپیوتر هستید نیز به استثنای برخی ناسازگاری‌های جزئی، همه چیز کم و بیش همانطور که انتظار دارید کار می‌کند و این نشان می‌دهد که «بهره بردن از واقع‌گرایی» قرار نیست که سرگرمی را از بین ببرد.
در طول بازی، بازیکن وارد رایانه‌های مختلف می‌شود و شبکه‌ها را برای انجام کارهای مختلف کاوش می‌کند. این کارها از موارد سطح پایین مانند تغییر امتیازات در بازی‌های آنلاین و اضافه کردن توهین‌های شرم‌آور با محوریت کلاهبرداری به وب‌سایت‌های شرکت‌های بزرگ و جاسوسی آن‌ها متغیر است. طبیعتا این یک بازی در مورد هک کردن است و شما باید انتظار داشته باشید که بیشتر فعالیت‌ها حداقل تا حدودی مجرمانه باشند، اگرچه انگیزه‌های شخصیت‌های درگیر به طور کلی کاملا شیطانی نیستند. در طول یک قرارداد، آن‌ها ممکن است، برای مثال، از یک وب سرور عمومی شروع کنند، یک سرور داخلی مرکزی مرتبط با چندین ایستگاه کاری را پیدا کنند، در چندین سیستم برای قطعاتی از اطلاعات جستجو کنند و در نهایت رمز عبور را در اختیار گیرند و اطلاعات را بدزدند، تغییر دهند یا حذف کنند. در واقع اینجا خبری از دستوراتی که در دیگر آثار ماجراجویی متنی میبینیم نیست و همه چیز حول محور کدها می‌چرخد. بازی شامل موارد تصادفی نیز می‌شود و از شما انتظار دارد که برای مقابله با آن‌ها روی پای خود بایستید. این لحظات یکی از جذاب‌ترین لحظات بازی هستند.
به طور کلی رضایت در بازی هک‌نت از یادگیری و تسلط بر سیستم‌های بازی ناشی می‌شود. همانطور که بازیکن پیشرفت می‌کند، به دستورات جدیدی دست می‌یابد و به همان نسبت با امنیت پیچیده‌تری روبرو می‌شود. کامپیوتر درون بازی فقط می‌تواند چند برنامه را به طور همزمان اجرا کند که زمانی که بازیکن برای نفوذ به بسیاری از سیستم‌ها باید با محدودیت زمان هم سر و کله بزند، مشکل ساز می‌شود. این امر بازیکنان را وادار می‌کند که هم دستوراتی را که استفاده می‌کنند و هم «ترتیب آن‌ها» را بهینه کنند؛ چیزی که در دیگر بازی‌های این سبک به این شکل شاهد آن نبوده‌ایم. البته برخی ممکن است بازی را به خاطر تکراری بودن برخی از مراحل آن نقد کنند اما از آنجایی که بازی قصد دارد که واقع‌گرایی بالایی داشته باشد، طبیعی است که شاهد چنین مواردی باشیم زیرا قرار نیست که یک هکر هر بار کار متفاوتی را انجام دهد!
شاید در ابتدا مراجعه کردن به بخش راهنما گزینه‌ی مناسبی برای حفظ نکردن دستورات به نظر برسد اما زمانی که به مبارزه با زمان بروید، حفظ کردن دستورات حیاتی است و صد البته اعتیادآور است و حس رضایت زیادی درون شما ایجاد می‌کند.
بازی اطلاعات کافی برای شروع را فراهم می‌کند اما بیشتر کار بر عهده شماست. کمی آزمایش در بخش‌های مختلف نیز می‌تواند بازیکن را به کشف چیزی سوق دهد که بازی هرگز به صراحت آن را توضیح نمی‌دهد، اما ارزشمند است. شاید بتوان گفت که جایی که بازی در آن لنگ می‌زند، عدم نمایش عواقب کارهای بازیکن است. از همان ابتدا، بازی به بازیکن می‌گوید که نباید هیچ اثری از فعالیت‌های خود باقی بگذارد و باید آماده باشد تا از خود در برابر سایر هکر‌ها محافظت کند، اما عواقبی که ممکن است برای بازیکنان رخ دهد، حداقلی است و تعدادی از حملات نیز بخش‌هایی از روند داستان هستند و به دلیل نقشی که در پیشبرد بازی دارند، فضای زیادی برای واکنش بازیکن نشان می‌دهند. به طور کلی، هک‌نت برخلاف آن چیزی که ممکن است به نظر برسد، بازی سختی نیست، به خصوص وقتی که بازیکن عملکرد سیستم‌های اساسی آن را درک کند، اما با این وجود، فوق‌العاده سرگرم‌کننده است.
یکی دیگر از نقص‌های جزئی بازی به محتوای آن مربوط نمی‌شود، بلکه به پیاده‌سازی آن مربوط می‌شود. هک‌نت اغلب به ورودی کاربر پاسخ سریعی نمی‌دهد. گاهی اوقات ممکن است شما سه کلید را روی کیبورد خود فشار دهید و بازی یکی از آن‌ها را ثبت کند. این برای کسانی که تایپ سریعی دارند شاید مقداری اذیت‌کننده باشد. البته این مورد ظاهرا عمدی است تا در مواقعی که زمان محدود است، استرس بیشتری تجربه کنید و شاید هم به سیستم نه چندان قدرتمند کاربر درون بازی اشاره داشته باشد. هرچند که ممکن است به موارد فنی بازی مرتبط باشد. در هر صورت شاید بهتر بود که برای اثری که حول محور تایپ کردن می‌چرخد، شاهد چنین مواردی نباشیم.
کاوش به سبکی متفاوت
هک‌نت همچنین دنیایی را برای کاوش در اختیار بازیکن قرار می‌دهد و این کار را به شیوه‌ای بسیار موثر از طریق تکه‌هایی از اطلاعات پراکنده در سراسر جهان بازی‌های مشابه‌ی این سبک انجام می‌دهد. برخی به طور مستقیم به قراردادی که بازیکن در حال حاضر انجام می‌دهد مرتبط می‌شوند، در حالی که برخی فقط جزئیاتی را به جهان اضافه می‌کنند و شاید به خط داستانی اصلی بازی کمک کنند. هرچند با توجه به اینکه بازی روی فعالیت‌های مخفیانه، توطئه‌ها و چیز‌هایی از این دست تمرکز دارد، منطقی است که اطلاعات پنهانی وجود داشته باشد که در ادامه مفید باشد.
هک‌نت روشی در بازی برای یادداشت‌برداری دارد، اما شاید نوشتن همه چیز روی کاغذ برای ارجاعات بعدی آسان‌تر باشد. شاید کشف همه‌ی رازها کار آسانی نباشد اما در طول بازی به اندازه‌ی کافی مواردی را کشف خواهید کرد که نگاه کردن به گوشه و کنار و توجه به اطلاعاتی که حداقل به آن بخش از داستان مرتبط نیستند را ارزشمند بشمارید. به عنوان جایزه برای کسانی که بازی را زیر و رو می‌کنند، بهتر است بدانید که طنز و ایستراگ‌های زیادی در طول مراحل وجود دارد و از موارد خنده‌داری که در فایل‌های بسیاری از رایانه‌هایی که بازیکن از آن‌ها بازدید می‌کند گرفته تا اشاره‌ی پنهان به افراد، محصولات و سایر نهاد‌هایی که در دنیای واقعی وجود دارند، اکتشاف به طور کلی ارزشمند است، به خصوص که مواردی که پیدا می‌کنید، بیش از هر کشفی در بازی‌های این سبک، بیشتر به دنیای واقعی نزدیکتر است و خنده بر لب شما می‌نشاند!
پرسه زدن در فایل‌های سیستم‌های مختلف گاهی اوقات می‌تواند به کشفیات خنده‌داری منجر شود و اندکی از جدی بودن بازی بکاهد!
محتویات اضافی شایان ستایش
اهمیت اکتشاف از سوی دیگر ارزش تکرار بازی را بالا برده است. پس از آخرین ماموریت داستانی، پیامی از سوی توسعه‌دهنده اشاره می‌کند که تعداد زیادی ایستراگ و مسیر مخفی در داستان وجود دارد. همچنین لازم به ذکر است که هک‌نت یک بازی طولانی نیست و شاید تنها چند ساعت طول بکشد، بنابراین تجربه‌ی مجدد بازی پیشنهاد می‌شود. هرچند شاید بهتر باشد که به برخی از راهنماهای منتشر شده در اینترنت مراجعه کنید تا به ورطه‌ی تکرار نیفتید. در نهایت اگر بازی اصلی را به طور کامل بازی کردید و از آن خسته شدید، محتوای قابل توجهی برای غوطه‌ور شدن در دنیای هک‌نت وجود دارد. از یک طرف مادهای متنوعی برای بازی استیم و نکسوس در دسترس قرار گرفته که هرکدام ساعاتی را به تجربه اضافه می‌کنند و از سوی دیگر بسته‌ی الحاقی Labyrinths نیز وجود دارد که جذابیت خاص خود را دارد.
برای ورود به این بسته الحاقی جذاب، ابتدا باید چند ماموریت ساده را مانند بازی اصلی انجام دهید و پس از آن، از شما خواسته می‌شود که پروژه‌ای با نام The Kaguya Trials را انجام دهید. اگر موفق به انجام آن شوید، کل رابط کاربری شما تغییر می‌کند و اساسا شما وارد دنیای دیگری می‌شود. سپس مجموعه جدیدی از ابزارها را برای تمام نیاز‌های هک خود دریافت می‌کنید. برخی از این ابزارها نسخه‌هایی متفاوت از ابزارهای بازی اصلی هستند و برخی کاملا جدید و مختص بسته‌ی الحاقی طراحی شده‌اند. این ابزارها سطحی از پیچیدگی را اضافه می‌کند که به افزایش تنش حتی پیش پا افتاده‌ترین‌ها کارها کمک می‌کند.
اگر از هک‌نت لذت برده‌اید، تجربه بسته الحاقی آن بر شما واجب است!
همچنین از منظر داستانی، در پایان نسخه اصلی اوضاع به شدت عجیب و غریب می‌شود و شاید مقداری هالیوودی شود، اما Labyrinths با اینکه پایان خوبی از این نظر داشته و استرس زیادی وارد می‌کند، اما کمی به واقعیت نزدیکتر است و فارغ از مکانیک‌های گیم‌پلی، از این نظر نیز وجه تمایز خوبی نسبت به بازی اصلی ارائه می‌دهد. جالب است بدانید که بعد از اینکه بسته را به اتمام رساندید، دوباره وارد بازی اصلی می‌شوید و این بار می‌توانید کمپین اصلی را با ابزارهایی که از بسته فراگرفته‌اید، تجربه کنید. در نهایت Labyrinths تقریبا به اندازه بازی اصلی محتوا دارد، چیزی که در کمتر بسته‌ای شاهد آن هستیم چرا که بسته‌های الحاقی معمولا محتوایی کمتر نسبت به بازی اصلی ارائه می‌دهند. بنابراین بهتر است که پس از تجربه بازی اصلی بلافاصله به تجربه بسته الحاقی آن روی آورید.
در پایان می‌توان گفت که هک‌نت با وجود اینکه ایراداتی دارد، اما اثری است کوچک که اصالت زیادی دارد و نشان می‌دهد برای سرگرم کردن بازیکن همیشه نیازی به جهان‌های فانتزی و شوالیه‌های جنگجو نیست. این بازی به طرز ماهرانه‌ای مکانیک‌های هک را با داستان‌سرایی ترکیب می‌کند و مهم نیست که یک خوره‌ی کامپیوتر باشید یا فردی که دوست دارد چند ساعتی سرگرم شود، زیرا سفری جذاب را در قلمرویی دیجیتال ارائه می‌دهد که برای همیشه در خاطر شما باقی خواهد ماند.
