با فیلم‌ ترسناک پسر دیوید کراننبرگ به هالووین نزدیک می‌شویم (باکس‌آفیس هفته)

اکران فیلم‌های «جیمز باند» و «تل ماسه» دو تا از مهم‌ترین فیلم‌های امسال به تعویق افتاد و به سال ۲۰۲۱ موکول شد در نتیجه امکانش وجود دارد که تا پایان سال مهم‌ترین فیلم همین «انگاشته» کریستوفر نولان باشد که در حال حاضر از ابتدای اکرانش تا الان صدرنشین باکس آفیس است. این هفته یک اثر قدیمی دیگر یعنی «شعبده‌بازی» توانسته راهش را در اولین هفته‌ی اکرانش به جدول فروش باز کند و در مقام دوم قرار بگیرد.

آخر هفته‌ی گذشته در پنجمین هفته‌ی اکرانش فیلم انگاشته ۲٬۷ میلیون دلار فروخت. فیلم کریستوفر نولان که مهم‌ترین فیلم اکران امسال است طبق معمول همان بازی‌های زمانی را دارد که کارگردان به آن‌ها علاقه‌مند است. فیلم جدید کریستوفر نولان یک تریلر جاسوسی علمی-تخیلی است. انگاشته یک فیلم پرپیچ و خم است که مفهوم زمان را به چالش می‌کشد. چهره‌هایی چون جان دیوید واشنگتن، رابرت پتینسون و الیزابت دبیکی در آن بازی می‌کنند که از این بین بازی دبیکی و پتینسون به‌شدت توجه منتقدان را به خود جلب کرده است.

نگاه منتقدان به فیلم اکثرا مثبت بوده اما فیلم را چندان هم تحسین‌برانگیز و اعجاب‌آور توصیف نکرده‌اند. آن‌ها معتقدند اثر نولان یک تجربه‌ی بصری شگفت‌انگیز است که در سطح روایت و فیلم‌نامه مشکلاتی دارد. فیلمی که بیش از حد پیچیده است و نمی‌تواند یک جریان منسجم را در ذهن مخاطبش ایجاد کند. این البته ایرادی است که به برخی از فیلم‌های قبلی نولان هم گرفته بودند.

فیلم انگاشته به روش ۷۰ میلی‌متری و آیمکس توسط مدیر فیلم‌برداری بزرگ هویت ون هویتما ساخته شده است. فیلم داستان یک مأمور بی‌نام سیا را روایت می‌کند که در کیف با لباس مبدل مشغول انجام عملیاتی است و توسط نیروهای روس دزدیده و شکنجه می‌شود. ویکتور که رئیس اوست بعدتر توضیح می‌دهد که هدف اصلی این عملیات برای یک ساختار مخفی به نام «انگاشته» است. در واقع دو جاسوس بین‌المللی باید برای جلوگیری از جنگ جهانی سوم درگیر توطئه‌هایی می‌شوند. یکی از فناوری‌هایی که با آن برخورد می‌کنند امکان وارونگی زمان را به بشر می‌دهد.

امتیاز منتقدان به فیلم در سایت متاکریتیک ۶۹ از ۱۰۰ است. منتقد ورایتی درباره‌ی فیلم نوشته است: «فیلمی است بزرگ، به شکل بی‌رحمانه‌ای زیبا و فوق‌العاده لذت‌بخش که برای مخاطبانِ مدت‌ها محروم‌مانده از چنین محصولی نوعی خاصیت رهایی‌بخش دارد. انگاشته بیشتر از آنکه اثری پیچیده و عمیق باشد به‌عنوان یک فیلم بزرگ و وسیع باید در نظر گرفته شود. فیلم از نظر فرمی هم از آن میزان که حدس می‌زنید خطی‌تر است. دقت ناب نولان در زیبایی‌شناسی اکشن اثر آن‌قدر جذاب است که پارادوکس‌ها و رشته‌های انحرافی درون فیلم‌نامه را جبران کند یا شاید به‌سادگی تأکید دارد که اصلا جزئیات داستان آن‌قدرها هم مهم نیستند.»

فیلم انگاشته دو هفته زودتر از سینماهای آمریکا در انگلستان و سایر سینماهای اروپا اکران شد و شروع موفقیت‌آمیزی هم در آن کشورها داشت. هر چند انگاشته بزرگترین افتتاحیه‌ی امسال را رقم زده اما این فیلم هم تحت‌تأثیر کرونا فروش‌اش از بقیه‌ی فیلم‌های نولان کمتر بوده است. انگاشته در حقیقت قربانی سیاستگذاری سینماداران آمریکا شده که می‌خواستند با جلو انداختن فیلم کریستوفر نولان ترس مخاطبان از سینما بریزد که این اتفاق نیفتاد. به دلیل فروش پایین آن در آمریکا بقیه‌ی استودیوها تصمیم گرفتند که فیلم‌های مهم خودشان را امسال اکران نکنند و اکران بسیاری از فیلم‌های مهم به سال ۲۰۲۱ موکول شد.

رتبه‌ی دوم جدوی در اختیار فیلم شعبده‌بازی (Hocus Pocus) است که چیزی شبیه اجی مجی لاترجی خودمان معنا می‌دهد. این کمدی فانتزی محصول ۱۹۹۳ است و این هفته اکران دوباره‌اش را آغاز کرده و ۱٫۹ میلیون دلار هم فروخته است. به نظر می‌رسد سیاست بازپخش فیلم‌های قدیمی خوب جواب می‌دهد و توانسته برخی از مشکلات اقتصادی سینماداران را حل کند.

کنی اورتگا فیلم را ساخته و سارا جسیکا پارکر مشهورترین بازیگر آن است. داستان فیلم در اکتبر ۱۹۶۳ در ماساچوست اتفاق می‌افتد. امیلی خواهر کوچک تاکری به سمت کلبه‌ی سه جادوگر می‌رود. خواهران ساندرسون که جادوگر هستند طلسمی می‌خوانند و جوانی امیلی را از او می‌گیرند تا جوانی خودشان برگردد. تاکری می‌خواهد با جادوگران مقابله کند اما آن‌ها او را به شکل گربه‌ی سیاهی درمی‌آورند. مردم برای دستگیری جادوگرها می‌آیند اما آن‌ها وردی می‌خوانند که هر شب هالووین دوباره به مردم ظاهر شوند.

صدها سال از این داستان می‌گذرد و پسر و دختری نوجوان پا به کلبه می‌گذارند تا ببینند جادوگران واقعی هستند و این قصه صحت دارد یا نه.

فیلم مهمی نیست اما به‌خصوص نزدیک هالووین اثر مناسبتی سرگرم‌کننده‌ای برای تماشاست و احتمالا به همین دلیل هم دوباره اکرانش کرده‌اند. اکثر منتقدان آن را فیلم میانمایه و متوسطی می‌دانند که متأسفانه از استعداد بازیگرانش درست استفاده نمی‌کند اما به‌عنوان یک اثر خانوادگی سرگرم‌کننده بد نیست. جن سیسکل گفته بود این یک فیلم جادوگری وحشتناک است که تنها لحظه‌ی قابل تحملش آوازی است که در آن خوانده می‌شود.

رتبه‌ی سوم جدول در اختیار فیلم «جهش یافته‌های جدید» جاش بون است. تنها فیلم ابرقهرمانی که امسال اکران شده و فروش آن نماینده‌ی محبوبیت فیلم‌های ابرقهرمانی است. این البته یک فیلم ابرقهرمانی نوجوانانه است و داستان پنج نوجوان را روایت می‌کند که هر کدام با استعدادهای ویژه‌ای به دنیا آمده‌اند اما خودشان نمی‌دانستند که جهش یافته هستند. دکتر یک بیمارستان این موضوع را به آن‌ها می‌گوید و آن‌ها را با هم آشنا می‌کند. پنج نوجوان فرار می‌کنند تا با قدرت‌هایشان و گذشته‌های تاریکشان کنار بیایند.

فیلمی که منتقدان را راضی نکرده و به آن امتیاز ۴۳ از ۱۰۰ را داده‌اند. آن‌ها معتقدند فیلم بون تا نیمه بد نیست اما متأسفانه نیمه‌ی دومش کاملا از دست می‌رود. فیلم می‌توانست پایلوت یک سریال باشد. اما به‌عنوان یک فیلم مجزا نمی‌تواند موفق شود.

رتبه‌ی چهارم جدول در اختیار فیلم «نامتعادل» ساخته‌ی درک بورته با بازی راسل کروست. این فیلمساز آلمانی قصه‌ی مردی را ساخته که به لحاظ روانی تعادل ندارد و بعد از یک جنایت خشونت‌بار قسر در می‌رود. از قضا پشت چراغ قرمزی زنی که پشت اوست و عجله دارد بوق می‌زند و همین مرد را عصبانی می‌کند. آن‌قدر که دست از تعقیب و ارعاب زن برنمی‌دارد.

نامتعادل هم با گرفتن امتیاز ۴۰ از ۱۰۰ از منتقدان فیلم ضعیفی ارزیابی می‌شود که فقط بازی راسل کرو در آن تا حدی باعث جلب توجه تماشاگران می‌شود. فیلمی که دوز بالای خشونتش هم آزاردهنده است.

فیلم اکشن ضد ایرانی «کافر» را سیروس نورسته ساخته که ایرانی‌الاصل ولی متولد آمریکاست و با ساخت یک فیلم ضدایرانی دیگر به نام «سنگسار کردن ثریا میم» به شهرت رسیده بود.

کافر فیلمی درباره‌ی یک مرد آمریکایی است که جیم کاویزل نقشش را بازی می‌کند و بعد از اینکه دوستی او را به قاهره دعوت می‌کند، ناپدید می‌شود. همسر او به سمت قاهره می‌رود تا اخبار جدیدی از او کسب کند و می‌خواهد همسرش را با خودش برگرداند. این وسط پای نیروهای نظامی ایرانی هم وسط کشیده می‌شود.

منتقدان معتقدند نورسته موفق می‌شود سکانس‌های اکشن فیلم را خوب و نفس‌گیر از کار دربیاورد اما شخصیت‌هایش باورپذیر نیستند.

رتبه‌ی پنجم جدول باز هم بازپخش فیلمی است که امسال ۴۰ سالگی‌اش را جشن می‌گیرد. «جنگ ستارگان: امپراطوری ضربه می‌زند» ساخته‌ی اروین کرشنر دومین فیلمی است که از سری فیلم‌های «جنگ ستارگان» ساخته شد اما به لحاظ داستانی اپیزود پنجم محسوب می‌شود. یکی از بهترین فیلم‌های جنگ ستارگان از نظر منتقدان است که به آن امتیاز ۸۲ از ۱۰۰ را داده‌اند. در میان ۲۵۰ فیلم برتر imdb هم رتبه‌ی پانزدهم را دارد.

فیلم داستان شورشیان در سیاره‌ی یخ زده هاث است. امپراطوری نیروهای خود را برای نابود کردن آن‌ها به سیاره‌ی هاث می‌فرستد. لوک اسکای واکر طبق پیشنهاد اوبی وان کنوبی، شبح نیرو برای تعلیم فنون نیرو و راه و رسم جدای‌ها نزد استاد یودا رفته و از طرفی پرنسس لیا و هان سولو همراه با سایر نیروهای شورشی‌ها درگیر مبارزه با دارث ویدر هستند و به ناچار به شهر ابری پناه می‌برند. لوک در میانه‌های دوره آموزش استاد یودا را ترک می‌کند تا به دوستانش کمک کند اما در بین راه با حقیقت تکان دهنده‌ای روبه‌رو می‌شود که پدرش همان دارث ویدر است.

فیلم هفتم جدول «گالری قلب‌های شکسته» کمدی رمانتیکی درباره‌ی زنی جوان است که بعد از تمام شدن رابطه‌اش تصمیم می‌گیرد یک نمایشگاه به راه بیاندازد تا همه بعد از تمام شدن رابطه‌های عاطفی‌شان بیایند و خرت و پرت‌های رابطه‌های قبلی‌شان را در آن به نمایش بگذارند. در واقع زن این‌طوری خودش را شفا می‌دهد.

فیلم را ناتالی کرینسکی ساخته و بازیگر ستاره‌ای ندارد. امتیاز متاکریتیک آن ۵۷ از ۱۰۰ است. به گفته‌ی منتقدان با وجود اینکه انتخاب بازیگران آن چندان خوب نیست و شبیه پایلوت یک سریال سیتکام شده اما فیلم هیچ‌وقت ناخوشایند به نظر نمی‌رسد و فقط در لحظات کمی کشدار می‌شود. فیلم به‌خصوص مخاطبان نوجوانش را خوب درک می‌کند و درباره‌ی قلب‌های شکسته و چگونگی احیا شدن دوباره توضیح می‌دهد. اما بیش از اندازه تصویر قشنگی دارد که باورپذیر باشد.

فیلم متصرف را پسر دیوید کراننبرگ ساخته است

رتبه‌ی هشتم جدول در اختیار فیلم ترسناک «متصرف» است. این تریلر ترسناک علمی-تخیلی داستان مأموری است که برای یک سازمان مخفی کار می‌کند. آن‌ها از تکنولوژی کاشت مغز برای زندگی کردن در بدن دیگران بهره می‌برند. درنهایت این کارشان تا حدی جلو می‌رود که برای مشتریانی که پول خوبی می‌دهند دست به آدمکشی می‌زنند.

برندون کراننبرگ کارگردان کانادایی و پسر دیوید کراننبرگ فیلمساز مشهور است و متصرف دومین فیلم بلند اوست که در کارنامه‌اش تعدادی فیلم کوتاه به چشم می‌خورد. شان بین و جنیفر جیسون لی جزء بازیگران فیلم هستند که برای اولین‌بار در جشنواره‌ی فیلم ساندنس به نمایش درآمد. منتقدان فیلم را دوست داشتند و از آن استقبال کردند. امتیاز فیلم در سایت متاکریتیک ۷۲ از ۱۰۰ است. آن‌ها معتقدند نگاه کراننبرگ جوان برانگیزاننده است و او از پتانسیل‌های داستان متصرف برای رسیدن به مکانیسمی برای آفرینش یک جور فرم هیجان‌انگیز آزاردهنده استفاده می‌کند.

منتقد اسلش فیلم نوشته: «این فیلم آن‌قدر منحصر به فرد و آن‌قدر خشن است که می‌تواند خیلی‌ها را شگفت‌زده و بقیه را از خودش متنفر کند».

فیلم «میان‌بُر» در دومین هفته‌ی اکرانش با فروش آخر هفته‌ی ۲۰۰ هزار دلاری جایگاه نهم جدول را به خودش اختصاص داد. این فیلم ماجراجویانه‌ی فانتزی ترسناک را آلسیو لیگوری کارگردانی کرده و بازیگران آن جوانان ناشناخته هستند. امتیاز متاکریتیک فیلم ۲۶ از ۱۰۰ است و مشخص است که با فیلم به‌شدت ضعیفی سر و کار داریم.

فیلم داستان مخلوق اسرارآمیزی است که پنج نوجوان را می‌ترساند بعد از اینکه اتوبوس‌شان در یک جاده‌ی مخروبه به سمت جهانی وحشی می‌رود.

منتقدان به طعنه می‌گویند که خوشبختانه گردش این نوجوانان بیرون شهر کوتاه بوده اما حتی اگر از این هم کوتاهتر می‌شد اتفاقی نمی‌افتاد. فیلمی که در هیچ ژانری قرار نمی‌گیرد و تولید و ساختار آماتوری هم دارد. اصلا قیافه‌ی هیولای فیلم ارزان‌قیمت است و ترسناک هم نیست.

خودت را نجات بده توانسته منتقدان را راضی کند.

در نهایت آخرین فیلم جدول باز یک اثر تازه‌وارد است. فیلم «خودت را نجات بده» کمدی علمی-تخیلی است که الکس هیوستون فیشر و الئنور ویلسون آن را ساخته‌اند و فیلم قابل قبولی هم از کار درآمده و امتیازش هم در سایت متاکریتیک ۶۹ از ۱۰۰ است.

یک زوج جوان در بروکلین برای ارتباط دوباره با یکدیگر و اینکه تماس‌شان با جهان بیرون قطع شود کلبه‌ای در بالای جنگل می‌گیرند. آن‌ها خوشحالند و از آنچه اطرافشان می‌گذرد بی‌خبرند. اما در شرایطی که سیاره‌ی زمین مورد حمله قرار می‌گیرد با دستگاه‌هایشان تنها می‌مانند.

فیلم توانسته ۱۰۰ هزار دلار بفروشد. منتقدان می‌گویند که فیلم بودجه‌ی کافی برای شوخ‌طبعی جاه‌طلبانه و پایانش نداشته اما با چیزهای کوچک کارش را درست انجام می‌دهد و این از هر چیزی مهم‌تر است. فیلم مبهم تمام می‌شود و نه امیدواری می‌دهد و نه کسی را ناامید می‌کند. به نظر می‌رسد می‌خواهد در بی‌تفاوتی‌اش اغراق کند و این دقیقا همان چیزی است که فیلم برایش از ابتدا نقش کشیده و درست به نظر می‌رسد.

*رقم فروش بر اساس میلیون دلار است.