۱۵ سخت‌ترین بازی تاریخ کنسول NES؛ اعصاب‌خردی هشت بیتی
بازی NES در تاریخ بازی‌های ویدئوییبا بازی Cyber Shadow اخیراً منتشر شده، ناشر Yacht Club Games (استودیوی سازندهٔ بازی شگفت‌انگیز Shovel Knight) ثابت کرد که استاد زنده کردن آن بازی‌های فوق‌العاده دشوار NES است که شکل‌دهندهٔ یک دوران بودند و خاطره‌شان هنوز یاد بازیکنان باقی‌مانده است. سختی نامعقول بازی‌های معمولی NES را می‌شود به چند فاکتور مرتبط دانست اما همین که عبارت NES Hard در لغت‌نامهٔ بازی‌های ویدئویی وجود دارد واضح فی‌نفسه است. سخت‌ترین بازی‌های NES صرفاً سخت نبودند آنها سفری کابوس وار به جهانی دیگر بودند که نیاز به درون دادهٔ بی‌عیب‌ونقص با طراحی بازی اساساً بی‌گذشت و بی‌رحم تلاقی پیدا می‌کنند.
ما در این مقاله به این بازی‌ها خواهیم پرداخت. بعضی از آنها خوب‌اند و بعضی بد اما همه‌شان یک نقطه اشتراک دارند: آنها سخت‌ترین بازی‌های ساخته شده برای NES هستند.
۱۵. Punch-Out
مشکل Punch-Out!! این است که هر ست جدید از مبارزان عملاً درجهٔ سختی بازی را چند لول بالاتر می‌برد. این امر بازی را برای هرکس که بخواهد آن را با سرعتی منطقی یاد بگیرد غیرممکن می‌کند. از طرف دیگر، این بازی به دستاوردهای شما با سطحی از انزجار واکنش نشان می‌دهد که می‌شود آن را در گربه‌های خانگی دید. وقتی که به مبارزهٔ مایک تایسون می‌رسید بازی تصور می‌کند که شما بازیکنی عالی و بی‌عیب هستید. بااین‌حال، هیچ راهی برای تمرین الگوی مشت‌زنی تایسون برای بار اول وجود ندارد و رسیدن دوباره به او نیازمند عبور از مراحل فوق‌العاده سختی است که مبارزه با مبارزان «در سطح پایین‌تر» می‌تواند در حقیقت وضعیتتان را بدتر کند. طراحی دغل کارانه‌ای که شما را به این باور می‌رساند که بازی عادلانه‌تر از آنچه که واقعاً هست به نظر برسد.
۱۴. Teenage Mutant Ninja Turtles
کونامی در نهایت موفق به دریافت حق مالکیت Teenage Mutant Ninja Turtles ولی اولین تلاش آنها در انتشار یک بازی تحت این عنوان یکی از دلایلی است که بسیاری از مردم تا امروز به بازی‌های لیسانسه اعتماد ندارند. Teenage Mutant Ninja Turtles بازی ای است که می‌توان آن را با ضرب‌المثل خانه از پای‌بست ویران است به‌خوبی توصیف کرد. هرچند بازی از گرافیک فوق‌العاده، موسیقی خوب و قدرت نام سازنده‌اش استفاده می‌کند تا پرش‌های تقریباً غیرممکن، سیستم منابع افتضاح و مشکلات فریم ریت فلج‌کننده‌اش را پنهان کند. وقتی که اکثریت به مرحلهٔ بدنام و منفور شناکردن رسیدند که نیازمند سرعت و دقت بود آن هم در بازی ای که هیچ یک از این کانسپت‌ها را ارائه نداده بود بازیکنان متوجه شدند چه کلاه گشادی سرشان رفته است. باقی بازیکنان هرگز نتوانستند از مرحله Technodrome عبور کنند.
۱۳. Gauntlet
بازیکنان NES بعد از مدتی متوجه شدند که اغلب پورت‌های NES از بازی‌های آرکید فقط ظاهر این بازی‌ها و سختی استخوان‌شکن آنها را حفظ می‌کنند ولی یک بازی به نام Gauntlet از حق ویژه بخششی که معمولاً به این بازی‌ها داده می‌شود سوءاستفاده کرد. به‌عنوان یکی از اولین بازی‌های NES که در ایالات متحده آمریکا ساخته شده بود Gauntlet هر کاری از دستش بربیاید انجام می‌دهد تا جوک‌های «ساخته شده در آمریکا» را با سیستم مبارزه بدساخت و گرافیک افتضاحش توجیه کند. بااین‌وجود، Gauntlet در این لیست به‌خاطر مراحل مارپیچ مانندش، پازل‌های بی‌منطق و این حقیقت که سلامتتان دائماً کم می‌شود قرار می‌گیرد. بدین معنا که شما باید آن مراحل و پازل‌های دشوار را پیش از اینکه جانتان به پایان رسد تکمیل کنید. هیچ دلیلی برای تجربهٔ این بازی مجازات گر وجود ندارد که ناراحت‌کننده است زیرا نسخه‌های دیگر این بازی کلاسیک آرکید واقعاً خوب هستند.
۱۲. Ninja Gaiden III: The Ancient Ship of Doom
بحث بر سر اینکه کدام بازی Ninja Gaiden سخت‌ترین آنهاست بی شک ادامه خواهد یافت ولی Ninja Gaiden 3 در این لیست جای می‌گیرد زیرا در مقایسه با بازی‌های پیش از خود بیش از حد بازیکن را تنبیه می‌کند. Ninja Gaiden 3 سیستم محدود ادامه‌دادن، تعداد خسته‌کننده دشمنانی که دائماً پدیدار می‌شوند و کنترل‌های پرش شناور آن عملاً از تمام چیزهایی که می‌توانستید در بازی‌های قبلی Ninja Gaiden استفاده کنید تا به‌کندی در این بازی‌های پیشروی کنید از شما سلب می‌کند. متأسفانه حقیقت امر این است که Ninja Gaiden 3 امیدهای انگشت شماری در به پایان رساندنش می‌دهد که آن را به یکی از کمترین عناوین لذت‌بخش سری برای همه به جز بازیکنان حرفه‌ای تبدیل می‌کند.
۱۱. Ikari Warriors
بله Contra دشوار بود اما همچنین یک بازی به‌خوبی طراحی شده بود که به‌درستی به‌عنوان یک بازی اکشن کلاسیک شناخته می‌شود. ما خوش‌شانس بودیم که Contra را در آرشیو بازی‌های NES خود داشتیم. بازیکنان جدیدتر باید با Ikari Warriors سروکله می زندند. مثل Contra، بازی Ikari Warriors صفحه را با پرتابه‌های مرگبار پر می‌کند که آماده‌اند ذخیره محدود جانتان را در چشم به هم‌زدنی به پایان برسانند. برخلاف Contra، این بازی کنترل بد، گرافیک بدتر و تهدیدهای پنهان دارد به این معنی که شما هرگز از علت مرگتان سر در نمی‌آورید. به طرز شگفت‌آوری، نسخهٔ کد تقلب Ikari Warrior از کُنترا تضمین نمی‌کند که بازی را به پایان خواهید رساند حتی اگر صبر و انگیزهٔ انجامش را داشته باشید.
۱۰. Final Fantasy
آنچه که باید دربارهٔ Final Fantasy به یاد داشته باشید این است که این بازی در شکل‌گیری یک ژانر (و فرنچایزی اسطوره‌ای) دست داشت که تا سالیان سال بهبود پیدا نمی‌کند. ازاین‌رو، فاینال فانتزی اورجینال تجسم بدترین عناصر طراحی بازی‌های نقش‌آفرینی ژاپنی و چالش‌برانگیزترین آنهاست. آیا از گرایند کردن در بازی‌های نقش‌آفرینی ژاپنی بیزارید؟ فاینال فانتزی آن را به لازمهٔ پیشروی خیلی ساده تبدیل کرده است. آیا از نبردهای تصادفی بدتان می‌آید؟ پدیدارشدن و درجه سختی دشمنان فاینال فانتزی به معنای واقعی کلمه تصادفی هستند. ازآنجایی‌که هیچ راهی وجود ندارد که بشود از نظر مکانیکی در فاینال فانتزی به تبحر رسید بعضی از این نبردهای تصادفی می‌توانند غیرممکن باشند. حتی اگر هر طور که شده در گیم‌پلی ساده بازی پیشروی کنید، رهیابی سردرگم کنندهٔ و پازل‌های فاینال فانتزی شما را به این فکر می‌اندازد که بهتر است به سراغ راهنمای آنلاین بروید یا کلاً بی‌خیال انجامشان شوید.
بخوانید: موزه بازی: فاینال فانتزی ۱۹۸۷
۹. The Adventures of Bayou Billy
تنوع بازی‌های NES را می‌شود در تفاوت میان فاینال فانتزی و The Adventures of Bayou Billy مشاهده کرد. فاینال فانتزی با تکراری بودنش شما را عذاب می‌دهد و The Adventures of Bayou Billy به شکل حیرت‌انگیزی با متنوع بودنش موجبات عذابتان را فراهم می‌آورد. مراحل ساید اسکرولی Bayou Billy به‌خودی‌خود جز چالش‌برانگیزترین مراحل این ژانر هستند اما مراحل رانندگی بازی این افتخار را دارند به‌عنوان بعضی از سخت‌ترین مراحل رانندگی بر روی کنسولی به‌حساب بیایند که به داشتن چنین مراحلی شهره است. علاوه بر این مراحل فوق‌العاده چالش‌برانگیز تیراندازی نیز وجود دارند که ردکردن آنها حتی با اسلحهٔ خود کنسول هم تقریباً غیرممکن است. بااین‌حال باید به کونامی برای ساخت بازی به نام The Adventures of Bayou Billy تبریک بگویم که به‌قدری دشوار است که بعد از سی‌سال دربارهٔ آن در کنار بازی‌هایی مثل Mega Man، Castlevania و Ninja Gaiden صحبت می‌کنیم.
۸. Paperboy
باید معترف شوم که استدلال‌های منطقی وجود دارد که Paperboy معروف‌ترین بازی NES است که تعداد محدودی از بازیکنان به پایان رسانده و تعداد محدودتری واقعاً از تجربهٔ آن لذت برده‌اند. علی‌رغم اینکه بازی را می‌شود در ۱۵ دقیقه به اتمام رساند اگر در انجامش مهارت داشته باشید، کنترل‌های بی‌گذشت Paperboy و بهمن موانعی که بر سر راهتان قرار می‌گیرند چیز زیادی را از نظر ارزش در اختیار نسلی از بازیکنانی که مجبور بودند این دست بازی‌ها را دائماً تجربه کنند نگذاشت.
۷. Ghosts and Goblins
Ghosts and Goblins به‌قدری با واژهٔ سختی مترادف بوده است که فراموش‌کردن اینکه چرا بازی چالش‌برانگیز است خیلی عجیب نیست. بااین‌حال، گذراندن چند دقیقه با این بازی بدنام اکشن ماجراجویی به‌سرعت نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین مشکل آن دشمنانش هستند. از شیاطین سرخ منفور که بازیکن را در چشم برهم‌زدنی می‌کشند گرفته تا دشمنان سرگردانی که در بدترین موقعیت‌های ممکن قرار داده شده‌اند می‌توان دشمنان سادهٔ Ghosts and Goblins را به‌صورت مینی باس در بازی‌های دیگر قرار داد.
۶. The Immortal
The Immortal یک جوک عملی در قالب بازی ویدئویی است. فستیوال تله‌ها و خطرات پنهان آن به این معناست که تنها راه پیشروی در این کابوس تقلب‌کردن و مردن چندین و چندباره است تا اینکه پیکسل‌هایی که می‌توانید و نمی‌توانید با آنها تعامل کنید را پیدا کنید. جا دارد در این مقاله از The Immortal تشکر کنیم که به‌دقت هرچه‌تمام‌تر حس گرفتار شدن در عمیق‌ترین و خطرناک‌ترین سیاه‌چال را برایمان ترسیم کرد.
۵. Battletoads
بله ما همه می‌دانیم که مرحلهٔ موتورسواری افسانه‌ای Battletoads یگانه نمونهٔ درخشان سختی بازی‌های NES است و یکی از زجرهای مشترکی است که این دوران از گیمینگ رنج‌آور را خاص می‌کند. هرچند من می‌خواهم دربارهٔ بخش چندنفرهٔ Battletoads صحبت کنم. در دورانی که خواهران و برادران اغلب اوقات مجبور بودند مدت‌زمان استفاده از کنسول را با هم شریک شوند حالت چندنفره Battletoads به نظر یکی از بهترین راه‌ها برای انجام یک بازی با هم بود ولی این بخش به‌گونه‌ای طراحی شده که شما را از کسی که دارید با او بازی می‌کنید متنفر کند. از friendly fire که دوری از آن تقریباً غیرممکن است تا داشتن جان مشترک که در صورت مرگ یک بازیکن بازی را پایان می‌رساند، به پایان رساندن این بازی به همراه یک انسان دیگر با شایستگی هرچه‌تمام‌تر در میان تحسین‌برانگیزترین دستاوردهای رترو گیمینگ قرار دارد.
۴. Castlevania III: Dracula’s Curse
بهترین دلیلی که می‌توانم برای قراردادن Castlevania 3 در رتبهٔ چهارم این لیست بیاورم این است که بازی به‌قدری دشوار است که بسیاری از بازیکنان به‌خاطر آن بازی اورجینال کسلوانیا را آسان‌تر قلمداد می‌کنند. کسلوانیا ۳ به‌درستی به‌خاطر پله‌های دردناکش به یاد آورده می‌شود. چندین مرحله در بازی از شما می‌خواهد که از پله بالا بروید و درعین‌حال بر دشمنان و پرتابه‌های سر راهتان فائق بیایید. مشکل این است که پله‌ها قابلیت حرکت شما را تا جایی محدود می‌کنند که برای اجتناب از همه چیز باید با سرعت ذوب‌شدن یخچال‌های طبیعی حرکت کنید به جز جاهایی که باید سریع حرکت کنید تا بتوانید زنده بمانید. این طراحی به‌اندازه‌ای بد بود که در بازی‌های دیگر سری به‌هیچ‌عنوان مورداستفاده قرار نگرفت. در کل کسلوانیا ۳ کلکسیونی از تله‌های مرگبار در قالب سکو بازی است که با یک نبرد باس سه‌مرحله‌ای همراه شده که در صورت مردن در هر قسمت از نبرد باید مرحله را از اول شروع کنید. واقعاً چه بازی کابوس وار زیبایی.
۳. Mega Man
بازی که گاهی اوقات به‌عنوان طلایه‌دار عصر جدید سختی جدید NES شناخته می‌شود هنوز هم جز یکی از سخت‌ترین بازی‌های این کنسول به‌حساب می‌آید. دلیل دشواری بازی اورجینال مگامن دقیقاً همان دلایلی است که بازی‌های دیگر رتروی مگامن را سخت می‌کند (سکو بازی پیچیده، باس‌های دشوار و دشمنان و سرسخت) اما این گوهر تاریخی به‌موجب تمام چیزهایی که ندارد نسبت به همتایان دشوار خود برتری پیدا می‌کند. نبود تانک انرژی، پسورد و کنترل‌های زمخت مگامن اورجینال را از بسیاری از بازی‌های بعد از خود سخت‌تر می‌کند علی‌رغم این حقیقت که محتویات خالص در بازی ای مثل Mega Man 3 بی شک به‌گونه‌ای طراحی شده که چالش‌برانگیزتر از این بازی باشد.
۲. Fester’s Quest
هنوز هم که هنوزه ذهن من در برابر این واقعیت که بازی ای بر اساس مجموعه تلویزیونی Addams Family دههٔ شصت میلادی توانسته جایگاهی در میان سخت‌ترین عناوین NES تاریخ به دست بیاورد مقاومت می‌کند اما گذشت زمان فقط به اثبات جایگاه این بازی کمک کرده است. اکثر چالش‌های بازی Fester’s Quest در کنترل‌های آن دیده می‌شوند. فستر مثل کسی حرکت می‌کند که انگار به اندازهٔ شما برای انجام بازی هیجان‌زده است درحالی‌که شما باید از نواحی اغلب تنگ و محدود پر شده با دشمنانی که دائماً پدیدار می‌شوند عبور کنید. شما می‌توانید از خودتان دفاع کنید اما اگر یک کنترلر عادی در دست دارید آماده باشید که مدام دکمهٔ حمله را فشار دهید تا فقط فرصت یک‌سانتی متر جلوتر رفتن را پیدا کنید. حتی اگر تمامی این مشکلات را رفع‌ورجوع کنید شما هنوز هم باید با پازل‌های غیرمنطقی و بخش‌های عجیب شخص اول بازی سروکله بزنید.
۱. Silver Surfer
به‌موجب طراحی‌شان، بازی‌های اکشن ساید اسکرولی به سبک پرواز بازی‌های سختی هستند. به همین دلیل است که بازی‌های NES همچون Gradius و Life Force ارائه‌دهندهٔ تعدادی از به‌یادماندنی‌ترین چالش‌های کنسول هستند. بااین‌حال، Silver Surfer این کانسپت را به سطح دیگری می‌برد. این بازی به اندازهٔ کافی سخت می‌شد اگر فقط دارای الگوهای مارپیچی مرگباری بود که از شما می‌خواهد از آنها عبور کنید ولی به‌موجب طراحی بصری فوق‌العاده بد و فراموش‌نشدنی‌اش حدس‌زدن اینکه پرتابه‌ها چه هستند و در کدام بخش محیط قرار دارند غیرممکن شده بود. حداقلش این است که Silver Surfer در جایگاه اولین نمونه در بررسی اینکه چرا فقط سازندگان بااستعداد باید به سراغ ساخت بازی‌های واقعاً چالش‌برانگیز بروند باقی خواهد ماند.
منبع: DenofGeek
