۱۰ فیلم شاد که پایانی تلخ و غافلگیرکننده دارند

علی رهبری

۲۶ مرداد ۱۴۰۰ | ۱۶:۵۲ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۷ دقیقه

خاتمه دادن به فیلم‌ها بسیار مشکل است. بسیاری از مردم، دوستدار پایانی خوب و خوش هستند. پایان خوب فیلم‌ها برای مردم رضایت‌بخش است و یادآور خوبی و پاکی ذات بشریت است.

این گونه پایان‌بندی‌ها، مانند بسیاری دیگر از آثار تجسمی، احساس خوشی و آرامش در بیننده ایجاد می‌کنند. بعضی از افراد دیگر هم پایانی غم‌انگیز و ناراحت‌کننده را ترجیح می دهند، زیرا برخلاف کنوانسیون عمومی هالیوود و نتیجه آن کمی واقع بینانه‌تر است. برخی از بینندگان می‌خواهند با فیلم‌های خود، احساس آرامش کنند اما برخی دیگر می‌خواهند به چالش کشیده شوند.

بعضی از فیلم‌سازان هم دوست دارند بینندگان را با پیچش داستانی خود همراه کنند و فیلم‌های شاد خود را به صورتی تلخ پایان می‌دهند. شاید یک شخصیت بمیرد، شاید افراد از هم جدا شوند، یا شاید شخصیت اصلی به هدفش نرسد. همه این‌ها در شرایطی رخ می‌دهد که در بیشتر مدت زمان فیلم‌، به نظر می‌رسد که همه چیز، ختم به خیر خواهد شد و تعداد این آثار سرگرم‌کننده و دل‌انگیز که مخاطب را غافلگیر می‌کنند، کم نیستند.

۱۰. لالا‌لند (La La Land)

کارگردان: دیمین شزل
بازیگران: اما استون، رایان گاسلینگ، جان لجند
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۸ از ۱۰

بهترین فیلم رایان گاسلینگ، لالالند، قصیده‌ای دلنشین و دوست‌داشتنی برای روزهای شکوهمند موزیکال هالیوود است. میا یک بازیگر و سباستین، یک نوازنده موسیقی جاز است که هر دو احساسات خود را با یک‌دیگر به اشتراک می‌گذارند و عاشق می‌شوند. آن‌ها هر کدام رویاهای شخصی خود را دارند و میا آرزو دارد که یک بازیگر موفق شود و سباستین می‌خواهد جاز‌کلاب خود را راه‌اندازی کند.

در پایان تلخ فیلم، آن‌ها به آرزوهای شخصی خود می‌رسند اما به قیمت اتمام رابطه شادشان با یک‌دیگر. آن‌ها در آخرین سکانس، مشتاقانه به هم نگاه می‌کنند و لحظات خوب گذشته را به یاد می‌آورند. به‌ندرت اتفاق می‌افتد که یک فیلم عاشقانه، غم‌انگیز و ناراحت‌کننده به پایان برسد و پایان غم‌انگیز لالا‌لند، با توجه به داستان امیدوارکننده و رنگارنگ و موسیقیایی باقی فیلم، بسیار دردناک است.

۹. برخورد نزدیک از نوع سوم (Close Encounters Of The Third Kind)

کارگردان: استیون اسپیلبرگ
بازیگران: ریچارد دریفوس، ملیندا دیلون، تری گار
سال انتشار: ۱۹۷۷
امتیاز راتن تومیتوز: ۹۴ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۶ از ۱۰

برخورد نزدیک از نوع سوم استیون اسپیلبرگ، یک اثر خالص است. این فیلم که کمی وجهه کمدی دارد، شامل همه جنبه‌های سرگرم‌کننده‌ آثار اسپیلبرگ است، از جمله حس ماجراجویی فیلم و تعاملات احمقانه بین شخصیت‌ها.

با این حال فیلم رفته‌رفته تلخ و تلخ‌تر می‌شود. روی در اعتیاد خود غرق می‌شود که در نهایت منجر به فروپاشی خانواده‌اش می‌گردد. در پایان، او تصمیم می‌گیرد با بیگانگان به فضا برود و فرزندان خود را در زمین رها کند. این موضوع، احساس پوچی در بینندگان ایجاد می‌کند و حتی برخی ممکن است تصمیم خودخواهانه روی را زیر سؤال ببرند. به هر حال، پایان تلخ و سؤال‌برانگیز این اثر، در تضاد کامل با بقیه داستان اسپیلبرگ است.

۸. به دنبال ایمی (Chasing Amy)

کارگردان: کوین اسمیت
بازیگران: بن افلک، کوین اسمیت، جویی آدامز
سال انتشار: ۱۹۹۷
امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۲ از ۱۰

به دنبال ایمی را می‌توان لطیف‌ترین اثر کوین اسمیت دانست که پر از لحظات دل‌انگیز و یک خط داستانی بالغ است. بن افلک در نقش هولدن مک نیل بازی می‌کند که یک نویسنده‌ کمیک‌بوکی است که عاشق یک لزبین می‌شود. پایان فیلم، غم‌انگیز است و هیچ‌کدام از شخصیت‌های اصلی به خواسته خود نمی‌رسند.

هولدن و آلیسا از هم جدا می‌شوند و همکاری هولدن و بنکی هم به دلیل وقایع فیلم، از هم می‌پاشد. طرفداران کوین اسمیت شاید انتظار چنین پایان ناخوشایند و تلخی را از این فیلم‌ساز کمدی نداشتند. اسمیت، به دنبال ایمی را به یک تراژدی تبدیل کرد و خود را به‌عنوان فیلم‌سازی معرفی نمود که ذهنیت بالغی دارد.

۷. لبوفسکی بزرگ (The Big Lebowski)

کارگردان: جوئل و اتان کوئن
بازیگران: جف بریجز، جان گودمن، استیو بوشمی
سال انتشار: ۱۹۹۸
امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۱ از ۱۰

برادران کوئن، فیلمسازانی غیر‌عادی هستند و فیلم‌های آن‌ها اغلب ترکیبی منحصر‌به‌فرد از جنایت، درام و کمدی است و هم‌زمان می‌توان با آن‌ها خندید و لحظاتی بعد، از فرط خشونت وحشت کرد. لبوفسکی بزرگ، قطعا سرگرم‌کننده‌ترین کار آن‌هاست که جف بریجز در نقش دود، بازیگر اصلی آن است.

فیلم پر از صحنه‌های خنده‌دار و دیالوگ‌های جذاب است اما در نهایت با مرگ دنی و پراکنده شدن خاکستر او، به گونه‌ای تلخ پایان می‌رسد اما حتی سکانس آخر هم خالی از طنز نیست (خاکستر جنازه‌ی دنی توسط باد به صورت دود پاشیده می‌شود). به هرحال پایان این اثر بسیار ناراحت‌کننده‌تر از باقی بخش‌های فیلم است و ثابت می‌کند که حتی احمقانه‌ترین کمدی‌های برادر کوئن هم دارای مرگ‌ومیر هستند.

۶. مارلی و‌ من (Marley & Me)

کارگردان: دیوید فرانکل
بازیگران: اوپن ویلسون، جنیفر انیستون، اریک دین
سال انتشار: ۲۰۰۸
امتیاز راتن تومیتوز: ۶۲ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۱ از ۱۰

در این فیلم یک سگ در حال مرگ، بینندگان را به گریه وامی‌دارد. فیلم‌های سینمایی پر از سگ‌های ماندگار هستند و مارلی و من یکی از این آثار فوق‌العاده است. اوون ویلسون و جنیفر انیستون در نقش زوجی بازی می‌کنند که توله سگی از نژاد لابرادور به نام مارلی را به سرپرستی قبول می‌نمایند.

متأسفانه فیلم به یک تراژدی واقعی ختم می‌شود. مارلی از یک اختلال روده رنج می‌برد و در آخر از دنیا می‌رود و سکانس آخر فیلم، بسیار تلخ است.

۵. تایتانیک (Titanic)

کارگردان: جیمز کامرون
بازیگران: کیت وینسلت، لئوناردو دی‌کاپریو، بیلی زین
سال انتشار: ۱۹۹۷
امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۸ از ۱۰

همه می‌دانستند که تایتانیک، پایان غم‌انگیزی خواهد داشت، اگرچه نیمه اول فیلم، بسیار شاد است. بینندگان کاملا درگیر جزئیات زرق و برق‌دار آن دوره می‌گردند و جک و رز به سرعت عاشق یک‌دیگر می‌شوند و رابطه‌ای زیبا را آغاز می‌کنند. این فیلم آن‌قدر جذاب و سرگرم‌کننده است که بینندگان واقعیت ناگوار تایتانیک را که با داستان فیلم مرتبط است، فراموش می‌کنند.

همان‌طور که همه می‌دانند، کشتی با یک کوه یخ برخورد می‌کند و غرق می‌شود و هزاران نفر را به کام مرگ می‌کشاند، از جمله جک که در کنار تخته رز روی آب، از شدت سرما یخ می‌زند و می‌میرد. هزاران نفر دیگر هم در آن شب تاریخی به سرنوشت جک دچار می‌شوند و عملا نیمه اول رویایی فیلم، در هم می‌شکند.

۴. دختر من (My Girl)

کارگردان: هاوارد زیف
بازیگران: آنا چلامسکی، مکالی کالکین، جیمی لی
سال انتشار: ۱۹۹۱
امتیاز راتن تومیتوز: ۵۳ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۶٫۹ از ۱۰

این کمدی با بازی مکالی کالکین جوان، یک سال پس از اکران تنها در خانه ۱، منتشر شد و درباره‌ی دوستی دوران کودکی بین دو کودک خردسال، وادا و توماس است.

متأسفانه توماس پس از بازی با یک کندوی زنبور عسل و در اثر یک واکنش آلرژیک می‌میرد و وادا به طرز غم‌انگیزی، افسرده و ناراحت می‌شود. این غم به تقویت وادا و ترمیم ذهنیت او کمک می‌کند. فیلم به گونه‌ای تلخ به پایان می‌رساند و یادگیری نکات آن برای هر فردی ضروری است اما به هر حال تماشای مردن یک کودک خیالی، حتی درون فیلم هم برای بسیار از مخاطبان تلخ و دشوار است.

۳. شهامت واقعی (True Grit)

کارگردان: جوئل و اتان کوئن
بازیگران: جف بریجز، هیلی استاینفلد، مت دیمون
سال انتشار: ۲۰۱۰
امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۶ از ۱۰

شهامت واقعی به کارگردانی برادران کوئن، یک فیلم سرگرم‌کننده و تأثیرگذار است که در آن شاهد تعاملات جالب شخصیت‌ها، رابطه‌ی پدر و دختروار روستر و کتی و دیالوگ‌هایی عالی هستیم و ماجراجویی شخصیت‌های آن، بسیار جذاب است.

این روال جذاب به همین طریق پیش می‌رود تا این که به ده دقیقه پایانی فیلم می‌رسیم. این فیلم، به طرز زیبایی، احساس غم‌انگیز گذر زمان و تجربیات از دست‌رفته را به تصویر می‌کشد. هر کس، راه خود را پیش می‌گیرد اما روستر قبل از اینکه دوباره متی را ببیند، می‌میرد. این اثر به طرزی غم‌انگیز، اهمیت زمان و مرگ نزدیکان را به تصویر می‌کشد و با پایان تلخ دوستی این دو کاراکتر، بیننده را در فکر فرو می‌برد.

۲. یک روز (One Day)

کارگردان: لون شرفیگ
بازیگران: آن هاتاوی، جیم استرجس، پاتریسیا کلارکسون
سال انتشار: ۲۰۱۱
امتیاز راتن تومیتوز: ۳۶ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰

درام عاشقانه یک روز، یکی از عجیب‌ترین و غیرقابل پیش‌بینی‌ترین پایان‌بندی‌هایی را دارد که تا به حال در یک فیلم عاشقانه دیده‌ایم. بیشتر فیلم، رابطه شخصی بین ‌اما (آن هاتاوی) و دکستر (جیم استرجس) را تعریف می‌کند.

پس از ازدواج آن‌ها، اما هنگام دوچرخه‌سواری با یک کامیون تصادف می‌کند و می‌میرد. دکستر دچار بحران می‌شود. فیلم در نهایت او را نشان می‌دهد که خاطرات شیرین رابطه‌اش با اما را مرور می‌کند. پایان فیلم واقعا غم‌انگیز است و تصادفی بودن زندگی و مرگ را ثابت می‌کند. مهم نیست که یک نفر چقدر از فرد دیگری بدش می‌آید یا مهم نیست که یک زوج چقدر یک‌دیگر را دوست دارند، به معنای واقعی کلمه، تراژدی می‌تواند در هر لحظه از زندگی رخ دهد. بیشتر فیلم‌های عاشقانه، به چنین مضمونی نمی‌پردازند.

۱. هتل بزرگ بوداپست (The Grand Budapest Hotel)

کارگردان: وس اندرسون
بازیگران: رالف فاینس، آدرین برودی، ادوارد نورتون
سال انتشار: ۲۰۱۴
امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۱ از ۱۰

یکی از فیلم‌های رنگارنگ و عجیب‌و‌غریب وس اندرسون، هتل بزرگ بوداپست است که به خاطر سبک خاص و روایت بی‌عیب و نقصش ستایش می‌شود. علاوه بر کارگردانی محشر اندرسون، باید فیلم‌نامه عالی فیلم را هم تحسین کرد.

فیلم، سرگرم‌کننده و جذاب است اما به طرز عجیب و غریبی به پایان می‌رسد و گوستاو توسط ارتش کشته می‌شود و هم آگاتا و هم پسر بچه‌اش، بر اثر آنفولانزا می‌میرند و زیرو را در غم مرگ خودشان تنها می‌گذارند. پایان فیلم، کابوس‌وار است و مخاطبان را با واقعیت تلخ مرگ مواجه می‌کند که با فضای رنگارنگ، شاد و سوررئال باقی لحظات آن، در تضاد است.

منبع: screenrant

برچسب‌ها : چی تماشا کنم؟سینمای جهان