آیا گاوین در پایان فیلم شوالیه‌ی سبز می‌میرد؟
ممکن است در پایان فیلم شوالیه‌ی سبز، «گاوین» که نقش آن را دو پتل ایفا می‌کند، گردن زده شود یا نشود؛ اما در نهایت مهم‌ترین چیز مسیری است که او طی کرده است.
فیلم شوالیه‌ی سبز با سبک فانتزی دیوید لاوری (۲۰۲۱)، پایان مبهم دارد که در آن به‌طورقطع مشخص نمی‌شود قهرمان داستان زنده می‌ماند یا می‌میرد. طبق قواینین چالشی که گاوین با آن توافق کرده، باید به شوالیه‌ی سبز اجازه دهد سرش را ببرد. با این حال، فیلم قبل از اجرای اعدام تمام می‌شود و این نشان می‌دهد که ممکن است گاوین زنده مانده باشد.
- منتقدان درباره‌ی فیلم شوالیه‌ی سبز چه می‌گویند؟
- نقد فیلم شوالیه‌ی سبز؛ نقطه‌ی عطفی برای سینمای فانتزی که البته مناسب همه نیست
- غول‌های فیلم شوالیه‌ی سبز؛ چیستی، اسطوره‌شناسی و معنی
بر اساس شعری از قرن چهاردهم میلادی، در شوالیه‌ی سبز می‌بیند که گاوین در روز کریسمس یک چالش غیرمعمول را قبول می‌کند؛ اینکه هر زخمی به شوالیه‌ی مرموز وارد کند، یک سال بعد همان آسیب به او بازگردانده شود. وقتی گاوین مغرورانه بر سر شوالیه‌ی سبز ضربه می‌زند و سر او را قطع می‌کند، از دیدن چهره‌ای که سر خود را برداشته و می‌رود وحشت می‌کند. یک سال بعد، گاوین باید دوباره به جست‌وجوی شوالیه بپردازد، او می‌داند که اگر به توافق خود احترام بگذارد، این کار به معنای از دست دادن جانش است.
شوالیه‌ی سبز فیلمی در سبک فانتزی با نگرشی بازبینانه است که در عین واقعی بودن، عناصر احساسی اصلی جوانمردی را به شیوه‌هایی عجیب‌وغریب از داستان قرون‌وسطایی برای مخاطبان مدرن تغییر می‌دهد. سرنوشت نهایی گاوین در فیلم مبهم‌تر از شعر اصلی است و یک سکانس رو به جلو به میزان این سردرگمی اضافه می‌کند. دیوید لاوری کارگردان فیلم اظهار داشت که در پایان اولیه فیلم برای گاوین، او به وضوح کشته خواهد شد. با این حال، پایان نهایی موضوعات داستان را بهتر منعکس می‌کند.
در انتهای فیلم، شوالیه‌ی سبز سرنوشت گاوین را مبهم می‌گذارد. گاوین سرانجام شوالیه‌ی سبز را در کلیسایی کوچک در جنگل پیدا می‌کند. در راه، او در یک قلعه عجیب با یک زن مواجه می‌شود که نابه‌هنگام در میان مکان‌های دقیق انتخاب شده توسط شوالیه‌ی سبز قرار می‌گیرد. آن زن به او یک کمربند می‌دهد که معتقد است از او در برابر مرگ محافظت می‌کند، نمادی که در نتیجه‌گیری فیلم اهمیت زیادی پیدا می‌کند. شوالیه‌ی سبز حق سه ضربه دارد که با آن سر گاوین را جدا می‌کند. در ضربات اول و دوم او عمدا تسلیم می‌شود. آن‌چه بعد اتفاق می‌افتد منشا ابهام فیلم است.
قبل از ضربه‌ی سوم، به گاوین الهامی می‌شود که در آن فرار می‌کند و به قلعه‌ی کاملوت باز می‌گردد. در آنجا، او آینده‌ای را می‌بیند که در آن پادشاه می‌شود، اما ناراضی است، شاهد مرگ پسرش در جنگ است و مردمش علیه او قیام می‌کنند. این الهامات با جدا شدن کمربند از شکمش که آن خانم به او داده بود، به پایان می‌رسد و سرش از بدنش جدا می‌شود که شبیه مجازاتی است که شوالیه‌ی سبز به او قول داده است. هنگامی که گاوین از خیال خود بیدار می‌شود، شوالیه‌ی سبز شجاعت او را ستایش می‌کند و می‌گوید: «خب پس. سرت را جدا می‌کنم.»
این فیلم به جای درگیری بین گاوین و شوالیه‌ی سبز، با نوعی تصوف پایان می‌یابد، جایی که گاوین متوجه حماقت، جاه‌طلبی‌ها و رفتار خود می‌شود. با این حال مشخص نیست که آیا شوالیه‌ی سبز واقعا به وعده خود مبنی بر سربریدن گاوین عمل می‌کند یا خیر. در حالی که «سرت را جدا می‌کنم» می‌تواند به معنای واقعی کلمه مقصود وی باشد، اما می‌تواند به مرگ نفس «گاوین» اشاره کند، «سر»ی که او را به دردسر انداخته است. متن اصلی داستان این تفسیر را تایید می‌کند.
آیا شوالیه‌ی سبز گاوین را در افسانه شاه آرتور می‌کشد؟
شعر قرون‌وسطایی که فیلم شوالیه‌ی سبز بر اساس آن ساخته شده است یعنی «سر گاوین و شوالیه‌ی سبز»، عمدتا مضمونی مشابه با همان طرح فیلم دارد. فیلم چیزهایی به داستان اضافه می‌کند، اما تا حد زیادی به موضوعات قرون وسطایی خود وفادار است. با این حال، بزرگ‌ترین تغییر شوالیه‌ی سبز در افسانه شاه آرتور در پایان آن است که در نسخه اصلی بسیار روشن‌تر است.
در شعر «سر گاوین و شوالیه‌ی سبز»، گاوین عمدا دو ضربه‌ی اول خود را مانند فیلم از دست می‌دهد. در سومین ضربه، او زخمی بر سر گاوین می‌زند که نشان‌دهنده‌ی گناه او درگرفتن کمربند است. به عبارت دیگر، شوالیه درباره‌ی گاوین قضاوت می‌کند و با وجود برخی از عیب‌ها او را بیشتر سزاوار سرزنش می‌داند. او باید کمربند را به‌‌عنوان نشانه‌ی شرمندگی در خانه بپوشد. مشخص نیست که آیا می‌توان همین موضوع را درباره‌ی گاوین در فیلم لاوری بیان کرد؛ که به وضوح بلندپروازانه‌تر است و مایل است در شهوات خود فراتر از اصل قرون‌وسطایی برود. پس چرا کارگردان در ابتدا پایان متفاوتی را در نظر گرفت.
شوالیه‌ی سبز می‌توانست گاوین را بکشد
در مصاحبه‌ای با مجله ونتی فر، لوری تصمیم خود را برای پایان فیلم توضیح می‌دهد. تصمیم اصلی او تغییر پایان داستان اصلی شوالیه‌ی سبز با قتل واضح گاوین بود. همان‌طور که لوری توضیح می‌دهد، هدف از نمایش الهامات آینده گاوین این بود که نشان دهد چگونه بریده شدن سرش می‌تواند پایان خوشی برای او باشد و یا حداقل جایگزینی بهتر از آن‌چه در صورت زنده ماندن در انتظار او بود.
لوری تا جایی پیش رفت که بریده شدن سر گاوین را به تصویر کشید. با این حال او تصمیم گرفت تا نکته‌ای زیرکانه برای فیلم قرار دهد و بهتر است تا سرنوشت گاوین را برای مخاطبان باز بگذارد و احتمال نجاتش را از بین نبرد. با توجه به همین نکته، در دقایق پایانی فیلم شوالیه‌ی سبز هم نشان داده شد که سر گاوین جدا می‌شود (در طول نمایش تصورات گاوین) و هم نشان داده شد که گاوین در امان است. با این حال، این پایان متناوب به این معنا نیست که گاوین قطعا پس از پایان تیتراژ فیلم کشته شده است.
مقصود واقعی فیلم شوالیه‌ی سبز چیزی فراتر از مرگ یا کشته نشدن گاوین است
هم در افسانه قرون‌وسطایی و هم در اقتباس مدرن این داستان، روایت گاوین حاوی انتقال پیامی است. این نکته با ادبیات قرون‌وسطایی مطابقت دارد که عموما به جای تشویق سرمایه‌گذاری احساسی بر روی شخصیت‌ها، بیشتر هدف آموزشی داشت. داستان اصلی به منظور تأکید بر اهمیت عفاف به‌‌عنوان یک فضیلت جوانمردانه با نشان دادن مبارزه‌ی یک شخصیت قهرمان برای حفظ آن است، اگرچه شیوه عجیب‌وغریبی که در روایت پیش می‌رود، متن را برای قرن‌ها محل بحث قرار داده است.
در فیلم شوالیه‌ی سبز، داستان درباره این موضوع است که چگونه جاه‌طلبی و بی‌پروایی گاوین نسبت به دیگران زندگی او را مسموم می‌کند. حتی قبل از برخورد با شوالیه‌ی سبز، گاوین نسبت به معشوقه‌اش بی‌تعهد است. به موجب همین خطاهای اوست که باعث می‌شود مادرش، در وهله‌ی اول شوالیه‌ی سبز را احضار کند. وقتی گاوین چالش شوالیه‌ی را می‌پذیرد، این نشان از غرور و تمایل او برای تحت تأثیر قرار دادن آرتور است و اعتقاد به این دارد که اقدامات وی عواقبی نخواهند داشت.
گاوین در طول سفر به سمت شوالیه‌ی سبز، مجبور می‌شود بر روی توانایی‌های خود در برابر غول‌ها و مقاومت در برابر آن زن حساب کند. با نشان دادن کمربند به شوالیه، نشان می‌دهد که اکنون از مشکلات خود آگاه است و به تواضع رسیده است.
منبع: screenrant
