۱۰ فیلم برتر درباره‌ی هیتلر که باید تماشا کنید
دیکتاتورها همواره در تاریخ بشر جولان داده‌اند، از نخستین امپراتور و آتیلا تا ولاد دراکولا و تیمور گورکانی. اما با آغاز قرن نوزدهم، رهبران مستبد بیشتری در یک فاصله‌ی زمانی کوتاه ظهور کردند: ژوزف استالین، بنیتو موسولینی، عیدی امین، مائو تسه‌تونگ و آدولف هیتلر. در عصر فعلی هم با یک نگاه اجمالی به اطراف، دیکتاتورهای سفاک و قسی‌القلبی را پیدا میکنید که شاید نیازی به معرفی نداشته باشند. در این میان اما هیتلر بی‌تردید جایگاه ویژه‌ای دارد؛ پیشوای رایش سوم، مسبب اصلی وقوع جنگ جهانی دوم، باعث‌وبانی یکی از بزرگ‌ترین نسل‌کشی‌های تاریخ و قاتل میلیون‌ها انسان بی‌گناه. زندگی و عقاید شخصی، قدرت‌گیری برق‌آسا و سقوط این دیکتاتور، سوژه‌ی فیلم‌های سینمایی و مستند متعددی بوده است و اگر به آثار مرتبط با جنگ جهانی علاقه‌مند هستید، نباید فرصت تجربه‌ی این عناوین را از دست بدهید.
۱۰- ببین کی برگشته (Look Who’s Back)
- سال انتشار: ۲۰۱۵
- کارگردان: داوید وننت
- بازیگران: اولیور مازوچی، فابیان بوش، کاتیا ریمان، کریستوف ماریا هربست، لارس رودولف، ماری گروبر
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
ببین کی برگشته، یک اثر کمدی آلمانی است که قصه‌ای ساختگی و تخیلی از هیلتر را روایت می‌کند؛ دیکتاتوری که به سال ۲۰۰۴ منتقل شده است و در موقعیت‌های کمیک قرار می‌گیرد. فیلم ایدئولوژی نازی‌ها را در یک دنیای مدرن بررسی می‌کند و ملی‌گرایی افراطی را در هم در کانون توجه قرار می‌دهد، مسئله‌ای که هنوز هم وجود دارد و بسیار آسیب‌زا است؛ کما اینکه در فیلم مشاهده خواهید کرد که آدولف هیتلر همچنان طرفدار و حامی دارد.
تعامل هیتلر و آدم‌های عادی جامعه، نقطه‌ی عطف قصه است، به‌ویژه رویکرد داوید وننت که به اولیور مازوچی اجازه داده است با لباس و گریم هیتلر به خیابان‌ها برود و با مردم گفتگو کند. ببین کی برگشته چندان دیده نشد و اِلمان‌های کمدی آن شاید برای هر نوع سلیقه‌ای مناسب نباشد اما برای شما به‌خوبی ترسیم می‌کند که اگر هیلتر زنده بود، جهان چه واکنشی به وی نشان می‌داد.
اینجا باید به فیلم «پیشوای من» (My Fuhrer) هم اشاره کنیم، یک کمدی آلمانی دیگر که چندان جدی گرفته نشد اما اثر هوشمندانه‌ای است. قصه در ماه دسامبر ۱۹۴۴ اتفاق می‌افتد، جایی که ارتش آلمان پس از شکستهای فراوان، در مرز نابودی قرار گرفته است و صدراعظم این کشور، «یوزف گوبلس» برای تغییر شرایط، تصمیم به اجرای یک نقشه‌ی متفاوت می‌گیرد. او از هیلتر می‌خواهد با یک سخنرانی حماسی، به ارتش شکست‌خوردگان انرژی دهد و آن‌ها را متحد کند اما آدولف یک آدم احساسی است که از فوبیا رنج می‌برد و علاقه‌ای به حضور در اماکن عمومی ندارد. این مشکل را تنها یک نفر می‌تواند حل کند: یک یهودی به نام «آدولف گرونبام» که در گذشته، مربی بازیگری هیلتر بود اما در نهایت به یک اردوگاه کار اجباری تبعید شد.
۹- والکیری (Valkyrie)
- سال انتشار: ۲۰۰۸
- کارگردان: برایان سینگر
- بازیگران: تام کروز، کنت برانا، بیل نیگی، کاریس ون هویتن، ادی ایزارد، کریستیان برکل، تام ویلکینسون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۶۲ از ۱۰۰
در والکیری، تام کروز نقش افسر مشهور آلمانی، « کلاوس فون اشتاوفنبرگ» را بازی می‌کند که همراه با تعدادی دیگر از افسران عالی‌رتبه، در سال ۱۹۴۴ تلاش کرد تا آدولف هیتلر را ترور کند. اشتاوفنبرگ در ابتدا از حامیان حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان بود اما بعدها به یکی از مخالفان جدی هیلتر بدل گشت و تصمیم گرفت تا نقشه‌ی قتل وی را پی‌ریزی کند که ناموفق بود و مدتی بعد دستگیر و اعدام شد.
این ساخته‌ی برایان سینگر علی‌رغم فروش قابل‌قبول، بازخوردهای چندان خوبی از منتقدان دریافت نکرد اما اثر تعلیق‌آمیزی است و تلاش‌ها برای ترور هیتلر را به‌درستی به تصویر می‌کشد (و اینکه او چگونه از این سوءقصدها جان سالم به در برد). والکیری ریتم سریعی دارد و اگرچه اکثر مخاطبان از سرنوشت شخصیت‌ها آگاه هستند اما با آن‌ها همراه می‌شوند و امیدوارند که به موفقیت برسند. بازیگران هم عملکرد راضی‌کننده‌ای دارند، به‌ویژه تام کروز که انتخاب وی برای نقش اشتاوفنبرگ با انتقادات فراوانی همراه بود اما بار دیگر مهارت‌های بازیگری‌اش را به رخ کشید.
۸- تعقیب تبهکار (Man Hunt)
- سال انتشار: ۱۹۴۱
- کارگردان: فریتس لانگ
- بازیگران: والتر پیجن، جوآن بنت، جرج سندرز، جان کارادین، رادی مک‌داول، چارلز بنت، لودویک اشتوسل
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
تعقیب تبهکار با ارجاع مستقیمی به آدولف هیتلر آغاز می‌شود و با یک ارجاع مستقیم دیگر به پایان می‌رسد اما قصه‌ی اصلی آن پیرامون یک شکارچی بریتانیایی است که از سوی مقامات به سوء‌قصد به جان هیتلر متهم می‌شود و حالا باید از خود دفاع کند. فیلم افتتاحیه‌ی درخشانی دارد، جایی که دوربینِ اسلحه‌ی شکارچی، هیتلر را هدف گرفته است و او ماشه را می‌کشد اما گلوله‌ای در اسلحه وجود ندارد. او اندکی تأمل می‌کند و سپس یک گلوله درون اسلحه قرار می‌دهد تا واقعاً به هیتلر شلیک کند اما در آخرین ثانیه، یکی از افسرها متوجه او می‌شود و تیرش خطا می‌رود.
(خطر اسپویل) در پایان فیلم، شکارچی به نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا پیوسته و ظاهرا مأموریت مشابهی را دریافت کرده است، اینکه کار را تمام کند. فریتس لانگ با تقعیب تبهکار، به یکی از رؤیاهای تعلیق‌آمیزِ جنگ جهانی دوم پرداخته است: افراد زیادی با تمام وجود آرزو داشتند خود را فدا کنند تا بتوانند هیتلر را به قتل برسانند و سینمای اروپای آن دوران، بارها به این سوژه پرداخت. لانگ علاوه‌‌بر تقعیب تبهکار، سه فیلم ضدنازی دیگر در کارنامه دارد که تماشایی هستند: «جلادان هم می‌میرند» (۱۹۴۳)، «وزارت ترس» (۱۹۴۴) و «ماجرای مرموز و پرالتهاب» (۱۹۴۶).
۷- پناهگاه (The Bunker)
- سال انتشار: ۱۹۸۱
- کارگردان: جرج شافر
- بازیگران: آنتونی هاپکینز، ریچارد جردن، کلیف گورمن، سوزان بلکلی، دیوید سوئیفت، موریس پِری
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته‌ی «جیمز پی او دانل»، پناهگاه به هفته‌های پایانی زندگی آدولف هیتلر می‌پردازد که در یک پناهگاه زیرزمینی زندگی میکرد؛ دورانی که «نبرد برلین» در جریان بود و ارتش شروی با حمله‌ی همه‌جانبه، این شهر را تسخیر کرد تا هیتلر و تعدادی از حامیان وی برای فرار از دستگیری و محاکمه، دست به خودکشی بزنند.
فیلم تا حد زیادی مبتنی بر واقعیت است اما برخی از رویدادها را باید ساخته‌ی ذهن نویسنده بدانیم، به‌ویژه بخش‌های گفتگو با دکتر «ورنر هازه»، پزشک شخصی هیتلر که هرگز مصاحبه‌ای نکرد و «کنستانتسه مانتسیارلی»، سرآشپز شخصی وی که در یک سکانس فلش‌بک به روزهای خوب گذشته‌اش فکر می‌کند. پناهگاه از شبکه‌ی «سی‌بی‌اس» روی آنتن رفت و آنتونی هاپکینز برای بازی در نقش هیلتر، جایزه‌ی «اِمی» را به خانه برد.
۶- پیروزی اراده (Triumph of the Will)
- سال انتشار: ۱۹۳۵
- کارگردان: لنی ریفنشتال
- چهره‌های حاضر: آدولف هیتلر، هرمان گورینگ و دیگر اعضای حزب نازی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۴ از ۱۰۰
پیروزی اراده شاید برترین فیلم پروپاگاندایی تاریخ باشد و یکی از بهترین ساخته‌های لنی ریفنشتال در نظر گرفته می‌شود. این فیلم مستند در چهار روز روایت می‌شود و با دستور مستقیم آدولف هیتلر ساخته شد (او در حقیقت تهیه‌کننده‌ی اصلی فیلم است). شما می‌توانید سخنرانی‌های اعضای عالی‌رتبه‌ی حزب نازی از جمله هیتلر، «رودلف هِس» و «یولیوس اشترایشر» را بشنوید و رژه‌ی نیروهای نازی و واکنش‌های مردم به آن‌ها را ببینید. هدف اصلی فیلم این است که آلمان را به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی به رهبری هیتلر نشان دهد.
لنی ریفنشتال برای پیروزی اراده مورد انتقادات شدید قرار گرفت که در دفاع از خود گفت هنگام ساخت آن از سیاست‌های یهودستیزانه و نسل‌کشی‌های وی اطلاعی نداشته است. او سال ۱۹۶۴ بار دیگر در توصیف ساخته‌اش گفت که «همه چیز در این فیلم حقیقت است و برشی از تاریخ، یک فیلم تاریخی خالص». بر کسی پوشیده نیست که ریفنشتال از حامیان نازی‌ها بوده اما در عین حال نمی‌توان انکار کرد که او یکی از بهترین فیلم‌های جنگ جهانی را ساخته است.
اینجا باید به فیلم «پیروزی ایمان» (۱۹۳۳) هم اشاره کنیم که اولین فیلم پروپاگاندایی ریفنشتال است و برخلاف دیگر آثار سینمایی که وجه‌ی شیطانی و منفی هیتلر را نشان می‌دهند، اینجا یک قهرمان ترسیم می‌شود. پیروزی اراده از نظر هنری هم می‌تواند ارزشمند باشد اما پیروزی ایمان را باید یک فیلم پروپاگاندایی خالص بدانیم اما چیزی که آن را به اثر مهمی تبدیل می‌کند، این است که نزدیکی و دوستی هیلتر و «ارنست روم» را نشان می‌دهد؛ افسر مشهور و فرماندهی نیروهای شبه نظامی حزب نازی که نفوذ بالای وی باعث شد تا هیتلر او را تهدیدی بزرگ برای خود بداند و با اتهامات دروغین، ارنست روم را به اتهام خیانت به قتل برساند. هیتلر دستور داده بود تا همه‌ی نسخه‌های پیروزی ایمان را از بین ببرند اما یک نسخه‌ی از آن باقی ماند و سال ۱۹۹۰ در انگلستان پیدا شد.
۵- جوجو خرگوشه (Jojo Rabbit)
- سال انتشار: ۲۰۱۹
- کارگردان: تایکا وایتیتی
- بازیگران: رومن گریفین، تایکا وایتیتی، ربل ویلسون، استیون مرچنت، سم راکول، اسکارلت جوهانسون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۴ از ۱۰
تایکا وایتیتی یکی از عجیب‌وغریب‌ترین فیلم‌سازان نیوزلندی (و حالا هالیوودی) است اما باز هم کسی انتظار نداشت که او یک فیلم کمدی درباره‌ی نازی‌ها و آدولف هیتلر بسازد. جوجو خرگوشه اما نشان می‌دهد که وایتیتی می‌تواند هر سوژه‌ای را به طنز تبدیل کند و او یک برداشت منحصربه‌فرد از رهبر بدنام نازی‌ها ارائه داده است. قصه درباره‌ی پسرکی به نام «جوجو» است که هیتلر را عاشقانه دوست دارد و آرزویش این است که در بزرگسالی به وی خدمت کند. او که تحت‌تأثیر تفکرات هیتلر، از یهودی‌ها متنفر است، یک روز با دخترکی یهودی آشنا می‌شود که در خانه‌ی آن‌ها پنهان شده است.
جوجو در یک دوراهی اخلاقی قرار می‌گیرد و با مشاوره‌هایی که یک هیتلر خیالی به او می‌دهد، به‌تدریج به خودشناسی می‌رسد. وایتیتی که علاوه بر کارگردانی، نقش هیلتر را هم بازی کرده است، برداشتی نامتعارف، احمقانه و کمیک از این دیکتاتور ارائه داده است که با همه‌ی برداشت‌های پیشین تفاوت دارد. جوجو خرگوشه برای سال‌ها در «فهرست سیاه» (فیلم‌نامه‌هایی با پتانسیل بالا که کسی بودجه‌ی ساخت آن‌ها را تأمین نمی‌کند) قرار داشت و پس از اکران هم به دلیل نوع نگاه کمدی به نازی‌ها، مورد انتقاد قرار گرفت؛ با این حال، نامزد بهترین فیلم اسکار شد و جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی را هم به خانه برد.
۴- حرامزاده‌های لعنتی (Inglourious Basterds)
- سال انتشار: ۲۰۰۹
- کارگردان: کوئنتین تارانتینو
- بازیگران: برد پیت، کریستوف والتس، مایکل فاسبندر، الی راث، تیل شوایگر، دیانه کروگر، هاروی کایتل
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۸.۳ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۹ از ۱۰۰
حرامزاده‌های لعنتی با حضور کوئنتین تارانتینو در پشت دوربین، با همه‌ی فیلم‌های جنگی پیش از خود متفاوت است. قصه مستقیماً به آدولف هیتلر نمی‌پردازد و در عوض، قصه‌ی گروهی از سربازان یهودی را روایت می‌کند که در پاریس اشغالی، سرگرم مبارزه با نازی‌ها هستند. جذاب‌ترین بخش فیلم اما پایان‌بندی آن است، جایی که تاریخ را تحریف می‌کند و هم‌سو با فیلم‌های ضدنازی، هیتلر را به خیال‌پردازانه‌ترین شکل ممکن به قتل می‌رساند. در نقطه‌ی اوج فیلم، با یک سالن سینما روبه‌رو هستیم که آتش گرفته و هیتلر در آن محبوس شده است تا راه فرار نداشته باشد و در آتش بسوزد.
حرامزاده‌های لعنتی همانند دیگر ساخته‌های این فیلم‌ساز، «تارانتینویی» است، از امضاهای آشنای وی بهره می‌برد و می‌توانیم آن را یکی از بهترین فیلم‌های پیرامون جنگ جهانی دوم بدانیم. بازیگران راضی‌کننده ظاهر شده‌اند اما کریستوف والتس بی‌تردید یکی از بهترین شخصیت‌منفی‌های چند دهه‌ی اخیر را خلق کرده است.
- ۲۰ فیلم که نگاه شما را به جنگ تغییر می‌دهند
- ۳۰ فیلم برتر جنگی تاریخ سینما به انتخاب منتقدان
- ۳ کتاب که برای آشنایی با دیکتاتوری و دیکتاتورها باید بخوانید
۳- ده روز آخر (The Last Ten Days)
- سال انتشار: ۱۹۵۵
- کارگردان: گئورگ ویلهلم پابست
- بازیگران: اسکار ورنر، آلبین اسکودا، اریک فری، مارتا والنر
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
ده روز آخر اولین فیلم آلمانی پس از پایان جنگ جهانی دوم است که شخصیت هیلتر در آن حضور دارد و قصه‌ی ۱۰ روز پایانی زندگی این دیکتاتور – از روز تولد تا روز خودکشی – را روایت می‌کند. داستان فیلم حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد و آشنا جلوه می‌کند اما به عنوان اولین فیلم آلمانی علیه هیتلر، ده روز آخر کنجکاوی شما را برمی‌انگیزد. بازی خوب آلبین اسکودا در نقش آدولف هیتلر را هم نباید از یاد برد.
فیلم‌ساز ایتالیایی، «انیو د کونچینی» سال ۱۹۷۳ فیلم دیگری به نام «هیتلر: ده روز آخر» ساخت که اگرچه نام مشابهی دارد و قصه‌ی مشابهی را روایت می‌کند اما ارتباطی با ساخته‌ی گئورگ ویلهلم پابست ندارد. این فیلم که «الک گینس» را در نقش اصلی دارد، بازخوردهای مثبتی دریافت نکرد و اثر سینمایی به مراتب ضعیف‌تری است.
۲- دیکتاتور بزرگ (The Great Dictator)
- سال انتشار: ۱۹۴۰
- کارگردان: چارلی چاپلین
- بازیگران: چارلی چاپلین، پولت گادرد، جک اوکی، جان دیویدسون، کارتر دِهِـیوِن، اِدی دان
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۸.۴ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
در دهه‌ی ۳۰ و ۴۰ میلادی، کمتر کسی شجاعت شوخی با آدولف هیتلر را داشت اما چارلی چاپلین این کار را به بهترین نحو انجام داد. در دیکتاتور بزرگ که از کارهای شاخص این کمدین است، او فاشیسم و قتل‌عام یهودیان را نقد می‌کند و هیتلر و موسولینی را به سُخره می‌گیرد. دیکتاتور بزرگ همچین از معدود فیلم‌هایی بود که در دوران حیات هیتلر، علیه او ساخته شد. گفته می‌شود که چاپلین این فیلم را شخصاً برای هیتلر فرستاد تا تماشا کند. «آلبرت اشپر» از دوستان نزدیک هیتلر، بعدها این قصه را تکذیب کرد و گفت که او هرگز این فیلم را ندیده اما شاهدان دیگری می‌گویند که او فیلم را دو بار تماشا کرده است. هیتلر همچنین این فیلم را در آلمان و همه‌ی کشورهایی که در تسخیر نازی‌ها بودند، ممنوع کرد.
چاپلین نقش دو شخصیت را بازی می‌کند، دیکتاتوری به نام «هینکل» که اخیراً قدرت را در دست گرفته است و یک آرایشگر یهودی که بر اثر سقوط هواپیما، حافظه‌اش را از دست می‌دهد و و از نظر ظاهری، شباهت انکارناپذیری به هینکل دارد. مهارت‌های بازیگری چارلی چاپلین به‌وضوح مشخص است و در بازی او غم متفاوتی به چشم می‌خورد که در آن دوران، در کمتر اثری به چشم می‌خورد. منتقد مشهور، «راجر ایبرت» برای این فیلم نوشته است: «در فیلم شوخی‌های کوچک غم‌انگیز زیادی وجود دارد؛ دیکتاتور بزرگ جدی‌ترین، انسانی‌ترین و تراژیک‌ترین ساخته‌ی چاپلین است. او هیتلر را بامزه نمی‌دانست و با اینکه از استعدادهای کمیک ذاتی خودش استفاده کرده است، کمدی فیلم هرگز خنثی نیست».
۱- سقوط (Downfall)
- سال انتشار: ۲۰۰۴
- کارگردان: الیور هیرشبیگل
- بازیگران: برونو گانتس، الکساندرا ماریا لارا، یولیانه کولر، کورینا هارفوش، کریستیان برکل، توماس کرتشمن
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰
اگر قرار باشد تنها یک فیلم را درباره‌ی هیتلر پیشنهاد کنیم، سقوط است. این شاهکار الیور هیرشبیگل، همانند ده روز آخر، روزهای پایانی زندگی هیتلر را از نگاه آخرین منشی‌اش، «تراودل یونگه» روایت می‌کند و یک برداشت نزدیک و حتی انسانی از منفورترین انسان تاریخ ارائه می‌دهد. سقوط در نمایش‌های اولیه، برای پرداختن به وجه‌ی انسانی هیتلر و تصویر نه چندان تاریکی که از رایش سوم ارائه می‌داد، مورد انتقاد قرار گرفت اما پس از اکران رسمی، دیدگاه‌ها تغییر پیدا کرد و به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، به واقعیت نزدیک است. الیور هیرشبیگل برخلاف دیگر فیلم‌ها، هیتلر را یک شخصیت کاملاً اهریمنی و خبیث به تصویر نکشیده است. در عوض، هیتلر موجودی فرهمند و مسحورکننده ترسیم شده است که هرکسی را جذب خود می‌کند.
اینکه هیتلر در فیلم همچون هیولایی دیوانه نیست، شاید برای بعضی تماشاگران غیرمنتظره باشد اما فراموش نکنید که او نه یک جانور وحشی یا موجود فضایی بلکه یک انسان بوده است. البته الیور هیرشبیگل نگاه ملایمی به این چهره‌ی تاریخی ندارد و عناصر آشنای مرتبط با او هم در فیلم به چشم می‌خورد (فاشیسم، جنون، شرارت، استیصال و حماقت). با توجه به اینکه فیلم اقتباسی از کتاب خاطرات «تراودل یونگه»، منشی شخصی هیتلر است، میتوان اظهار داشت که با پرتره‌ی دقیقی از این دیکتاتور روبه‌رو خواهید شد.
منبع: The Cinemaholic
ادم کلی وقت میزاره یه فیلم خوب پیدا کنه اخر هم پیدا نمیکنه واقعا از دیجیکالا ممنونم که این اطلاعات رو قرار میده.
جناب امیر همون پایگاه که نوشتی نشون میده چه مدل ادمی هستی. ادمیکه یه برچسب دستش گرفته و به همه میچسبونه. کسیکه حتی ندیدش و نمیشناسه اما باید یه برچسب بهش بزنه چون طاقت نظر دیگه ای نداره.متاسفم ادمی مثل تو ادعای مطالعه داره. ادعایی که اینقدر سنگینه من هیچوقت بهش متوسل نمیشم. در ضمن من برچسب به کسی نمیزنم. من نه تورو دیدم نه میشناسم. پس اگر بهت بگم اقای طرفدار فلان و … فقط ضعف شخصیتی خودمو نشون دادم.خنده دار تر اینکه اکثر مخالفان هیتلر طرفداران غرب یا همون غربگداها هستن.شما واقعا شاهکاری که حتی اینو نمیدونی. باید برچسبهای متنوع تهیه کنی تا ناچار نباشی به همه یک برچسب بزنی. من هم تا همین چند وقت پیش بخاطر نفرت از انگلستان و امریکا به طرز وحشتناکی طرفدار هیتلر بودم. اما به مرور که فکر کردم دیدم دشمن دشمن من لزوما قرار نیست دوست من باشه. هیتلر چرچیل روزولت و استالین همگی فقط یک اندیشه داشتن. تسلط برجهان. نتیجه اش هم برای کشوری مثل ایران که سقوط کرد و از مدار قدرت جهانی خارج شد یکسان بود. ما بهرحال مستعمره میشدیم یا دنباله رو.من هنوزم هیتلر رو دوست دارم چون چندین سال زندگیم به طرفداریش گذشت. اما هیتلر هم چندان فرقی با بقیه نداشت چون همون نژاد پرستی ای که امروز در اسراییل اموزش داده میشه سال ۱۹۳۶ به کودکان المانی داده میشد.دلیلشون هم این بود که میگفتن چون ما توی علم پیشرفت کردیم پس برتریم.انصافا المانیها از ۱۸۵۰ توی شیمی و فیزیک بطرز وحشتناکی پیشرفت کردن ولی خب ما هم ۷۰۰۰ سال پیش که ژرمن ها توی جنگل زندگی میکردن به مرحله شهرسازی رسیده بودیم. چیزی که ژرمن ها تا همین ۱۴۰۰ سال پیش حتی به مرحله روستا سازی هم نرسیده بودن.من سعی میکنم تاریخ رو بصورت مستدل و واقعی ببینم. مثلا کوره های ادم سوزی چیزی بود که در چندین کشور ایجاد شد. انگلستان لهستان المان و …میدونی توش چی میسوزوندن؟مرده ها رو. بخاطر رشد بیماری تیفوس مرده ها انگل رو بین زنده ها پخش میکردن و برای همین ناچار باید جنازه هارو بسرعت میسوزوندن. انگلیس هم کوره ادم سوزی داشت.دوما اصلا تو کل اروپا یک میلیون و هشتصد هزار یهودی نبودن. بعد از جنگ هنوز یک میلیون و دویست نفرشون طنده بودن. یعنی کل یهودی هایی که مردن ششصد هزار تا اونم نصفشون یا از پیری مردن یا بیماری.شما گفتی به سخنرانی های هیتلر گوش کن. همرو سیو دارم و بعضی وقتا برای صدمین بار هم گوش میکنم.صدام هم شب و روز علیه امریکا حرف میزد در حالیکه بینوا خبر نداشت کودتای موفقش علیه حسن البکر با اطلاعاتی که سی آی ای داده بود انجام شد. صدام یه حیوان بود و اصولا مغزش به این چیزا نمیرسید.پس سخنرانی دلیل نمیشه.قضیه شتی تایتانیک رو که نوشتم خیلی مطلب مهمیه. ای کاش ایرانیها حتما در این باب تحقیق کنن و بفهمن چه وقایع کثیفی اتفاق افتاد. تعدادی از یهودیان ثروتمند ولی با شرف که مخالف تشکیل بانک جهانی بودن(چون میدونستن طبق کتاب مقدس اگر بانک جهانی تشکیل بشه صهیونیزم بر یهودیت غالب میشه)به امریکا رفتن تا جلوی تشکیل بانک جهانیو بگیرن اما کشتی توسط مین دریایی نابود شد.بعدشم یه داستان دختر پسری و س..سی رو گفتن تا اصل ماجرا رو بپوشونن.اصلا دلیل شک من همین بود که یه کشتی خیلی مهم غرق شده بعد اوردن با یه داستان آبکی و دختر پسری کاورش کردن!!! این اصلا شگرد یهودیان صهیون هست که هرجا بخان رد خودشون رو پاک گنن داستان دختر پسری جنسی تعریف میکنن.این یهودیان که برعکس صهیونیست ها معتقد به کتاب مقدس بودن میخاستن از تشکیل اسراییل جلوگیری کنن چون طبق ایه صریح تورات یهودیان بخاطر عهد شکنی از دین خارج شدن و تا ظهور دوم ماشیاح بن دیوید حق رفتن به سرزمین مقدس رو ندارن. ماشیاح یا همون مسیح باید برای بار دوم ظهور کنه اینهارو غسل تعمید بده تا پاک بشن. همین الان این ایه در اکثر توراتهای دنیا موجوده. فقط در تورات نیو صهیون های امریکایی نیست دلیلش هم اینه که اگر این ایه رو حذف نمیکردن تشکیل اسراییل از همه نظر مشکل داشت. کلیپی دارم که یه پسر بچه صهیونیست از معلمش میپرسه توی کتاب مقدس نوشته ما تا فلان روز حق حضور نداریم. معلمش چه جوابی میده!!! میگه بله ولی ما اومدیم اینجا تا زمینه ظهور ماشیاح فراهم بشه!!!یعنی این بدبختا خودشونم میدونن کارشون از نظر کتابشون غلطه.اما چنان اسیر نژاد پرستی شدن که دین رو بخاطرش تحریف کردن.وقایع سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۵۰ واقعا جای مطالعه زیادی داره چون هر دو جنگ جهانی بخاطر شکستن کمر روسیه المان و انگلیس شکل گرفت تا سرزمین موعود(امریکا)بتونه پاشو روی گلوی مردم جهان فشار بده و امپراطوری ۵۰۰ ساله راه بندازه. البته این امپراطوری حتی ۱۰۰ سال قرار نیست دوام بیاره و حوالی ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۲ نظام تک قطبی برای همیشه فرو میپاشه. نمیگم امریکا نابود میشه نه. اما دلار و لیبرالیسم قطعا نابود میشه.برچسب به کسی نزن چون فقط ضعف شخصیتی خودتو عیانتر میکنی.مخصوصا توی مجازی. چون برای همه کسانیکه نظرتو میخونن این سوال پیش میاد که این ادم چطور از روی دو خط نوشته درباره همه قضاوت میکنه. و نتیجه میگیرن شما لجت در اومده و میخای یه جوری خودتو از فشار روحی خلاص کنی…اولش نوشتی با وجود احترامی که قایلم و … اما توی نوشته هات فقط توهین بود.من احترامی برای ادمی مثل تو قایل نیستم شرمنده.
اینکه کسی مثل هیتر که میلیون ها نفر کشته و باعث آشوب بسیار زیادی شده اینکه فیلم کمدی دربارش بسازن و توش به تمام سربازان _ تاریخ _ خوانواده های بیچاره اون زمان بی احترامی کنند واقعا نشون دهنده این هست که هر چقدر زمان بره انسان ها بد تر از قبل میشن بد تر و بد تر هر زمانه ای به زمانه بعدش نگاه کنه و کمی فکر کنه اینو میفهمه
فیلمه ببین کی برگشته با اینکه یه فیلمه کمدیه ولی بازم نتونستن محبوبیت هیتلر رو بین آلمانیا نادیده بگیرن یا سانسور کنن ،خودتون فیلمو ببنید متوجه محبوبیت هیتلر تو جامعه امروز آلمان میشید.
چرا هیچکس به این دقت نکرده که چهره ی کوین اسپیسی چه قدر خوب رو هیتلر درمیاد😂
کاش یه روزی یه فیلم بیاد نقش هیتلرو بدن بهش
در جواب به کامیار، واقعأ خنده داره که میگی هیتلر رو بانک جهانی صهیونیست ها روی کار آوردن ،حداقل چندتا از سخنرانی هاشو گوش کن ،که در یکی از سخنرانی هاش در رایشتاگ به صراحت میگه اینها مثل انگل همه جا هستن امروز تو برلین فردا تو وین ، بعدش لندن ،آمریکا اینها وطن براشون مفهومی نداره صهیونیست بین الملل همه دنیا رو در اختیار گرفته رسانه ها اقتصاد پول بانک ها از خونه هاشون همه جا رو کنترل میکنن و آلمان با اینها در جنگه ،ما باید دنیا از دست صهیونیست ها دراریم و ملت ها رو آزاد کنیم ،بعدشم اینکه گفتی یه سرجوخه چطور تونست اروپا رو تو ۳ سال فتح کنه ،اول اینکه هیتلر یه نظامی نبود در جنگ دوم جهانی که بخواد فرماندهی جبهه های جنگ رو به دست بگیره ، یه سیاستمدار و به قول خودشون پیشوا و رهبر آلمان بود،دوم اینکه آلمان فیلد مارشال های بزرگی داشت که همشون تجربه جنگ جهانی اول رو داشتن .اسم چندتا شونو میگم خودت برو بخون چه اعجوبه های نظامی بودن اروپا رو این فیلد مارشال ها فتح کردن ،نه هیتلر ،مثل : هرمان گورینگ فرمانده لوفت وافه یا همون نیروی هوایی خودمون ،اروین رومل (معروف به روباه صحرا) که حتی ژنرال های انگلیسی هم تحسینش میکردن بخاطر نبوغ نظامیش در فتح شمال آفریقا ،ویلهم کایتل؛ دریا سالار کارل دونیتس که انگلیسی ها در اقیانوس اطلس ازش وحشت داشتن و کلی زیر دریایی انگلیس رو غرق کرد ،فریدریش پائولوس ، والتر فون رایشناو ، والتر فون براوخیچ ، ارنست بوش ، فردینانت شورنر ؛ گرت فون روندشتت ، آلبرت کسلرینگ ، ایوالت فون کلایست ، فدر فون بک ، ویلهلم ریتر فون لیب ، روبرت فون گرایم ، ویلهلم لیست ، ولفرام فون ریشتوفن ، ارهارت میلش ، ماکسیمیلیان فون وایخس ، گونتر فون کلوگه ، هوگو اشپرله ، اروین فون ویتسلیبن البته ایشون در جریان کودتای ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴ برای ترور هیتلر دست داشت که اعدام شد یک خائن بود ، والتر مدل ، گئورگ فون کوشلر ، اریش فون مانشتاین یک نابغه به تمام معنا ، ورنر فون بلومبرگ ، هر کدوم از اینها یک کتاب واسه خودشون دارن و الان هم بعد ۸۰ سال از تاکتیک هایی که در پیاده نظام استفاده میکردن در تمام دانشگاه های جنگ دنیا تدریس میشه ،به نظر تو که میگی هیتلر رو صهیونیست ها آوردن آیا این فیلد مارشال ها احمق بودن و نمیدونستن و در جنگ به هیتلر کمک کردن ،اینها برای این در جنگ شرکت داشتن بخاطر اینکه با شکستی که صهونیست ها در جنگ اول بهشون تحمیل کردن و از هر لحاظ خوار و ذلیل شون کرده بودن اومدن از هیتلر حمایت کردن چون میدونستن که هیتلر چه تو فکرشه و چه کینه ای از صهیونیست ها داشته . شما خیلی باید مطالعه کنی تا بفهمی چی میگم تو پایگاه این چیزها رو تدریس نمیکنن ،آقای تئوری توطئه . دیجی کالای عزیز خواهشأ پیاممو بذار بمونه .ممنون
کامیار جان با تمام احترامی که برای شما قائلم ولی باید بگم که کاملأ اشتباه فکر میکنید . بهتره اول برید قرداد ورسای رو که بعد از جنگ اول به آلمانی ها تحمیل کردن بخونید. که فرانسوی ها چه حقارتی به مردم آلمان تحمیل کردن مثلأ به آلمان ها اجازه تشکیل ارتش رو ندادن و فرانسوی ها آلمان ها رو تو کشور خودشون به بردگی گرفتن و حتی در خیابان ها کتک میزدند فیلم هاش تو یوتیوب موجوده ،واقتصاد آلمان رو نابود و به یه کشور ورشکسته تبدیل کردن ،و آلمان باید خسارت جنگ رو به طرف های مقابل پرداخت میکرد که کشور دچار تورم افسانه ای شد برای مثال در سال ۱۹۱۴ قبل از شروع جنگ هر دلار آمریکا برابر بود با ۴/۲ مارک ولی در سال ۱۹۲۳؛ ۵ سال پس از جنگ هر دلار آمریکا برابر بود با ۴ تریلیون و ۲۰۰ بیلیون مارک ،هر عدد نان ۲۰۰ بیلیون مارک قیمت داشت .که این تورم دوام چندانی نداشت با ظهور اقتصاد دان برجسته (یالمار شاخت) . این در حالی بود که قبل از جنگ آلمان یک ابر قدرت بود و مستعمره های زیادی در سراسر دنیا داشت .البته که پشت قرداد تحقیر آمیز آلمان یا همان ورسای صهیونیست ها نقش به سزایی داشتن ،خب معلومه که هر کشور دیگه ای هم بود مردمش به دنبال یک ناجی یا ظهور مسیح میگشتن و هیتلر هم از این نقطه ضعف استفاده کرد و با تشکیل حزب نازی بعد چند کودتا و بگیر و ببند تقریبأ اکثر کرسی های رایشتاگ رو در اختیار گرفتن .و انتقام گرفتن از یهودی ها شروع شد و این کینه ای بود که آلمان ها ۲۰ سال در سینه داشن . درباره نبرد استالینگراد هم بگم که آلمان با یک کشور که در جنگ نبود که بتونه یک خط دفاعی در برابر شوروی ایجاد کنه و همونجا بمونه و عقب نشینی نکنه همزمان با انگلیس و آمریکا و غیره هم تو چند جبهه در جنگ بود از نرماندی بگیر تا شمال آفریقا و و اروپا ،هیچ میدونی سیر کردن فقط یک روز ۳ میلیون سرباز (تعداد سربازان آلمانی که در جبهه شوروی میجنگیدن)چه هزینه ای داره .اونا هم آدمن از آهن که نیستن که فقط به توپ و تانک احتیاج داشته باشن ،سرباز یک وعده بهش غذا نرسه مگه میتونه بجنگه اونم تو جبهه شوروی همین که ۳ ماه استالینگراد رو محاصره کرده بودن خودش خیلیه باید یک نظامی باشی تا بفهمی چی میگم .به هر حال وقتی صهیونیست ها آمریکا رو با حمایت های مالی شون وارد جنگ کردن ورق برگشت و تقریبأ ۸۰ درصد آمریکایی هایی که در سن کار بودن برای ساخت انواع ادوات جنگی از تانک و هواپیما و غیره در کارخانه ها به کار گرفته شدن و یک راست فرستاده میشد برای انگلیس و شوروی که در جنگ بودن .اگر صهیونیست ها سرمایه هاشون برای مقابله با آلمان و کمک به متفقین خرج نمیکردن ،مطمئنن پیروز جنگ آلمان بود و چه بسا که دنیا امروز به گونه ای دیگر بود و اسرائیلی هم وجود نداشت(متفقین ،بعد از جنگ فلسطین رو به خاطر خوش خدمتی هایی که صهیونیست در جنگ بهشون کردن و به بهانه کذب هولوکاست دو دستی تقدیم شون کرد).هیتلر هرگز نوکر یهودی ها نبود بلکه بسیار ازشون تنفر داشت اونم بخاطر اینکه آلمان رو وارد جنگ جهانی اول کردن .اگر کتاب نبرد من ، خونده باشید متوجه همه چی میشید. قدرتمند شدن آمریکا هم بر میگرده به همون جنگ ؛راه اندازی کارخانه ها برای تولید سلاح و سایر صنایع و بعدش طرح مارشال که آمریکا رو تبدیل به پدرخوانده یا به عبارتی پلیس جهان تبدیل کرد .
خوشم میاد هنوز اتیش خشمتون از هیتلر فروکش نکرده و به امید خدا هیچوقت فروکش نمیکنه. مدافع هیتلر نیستم چون اصولا هیتلر با کمک بانک صهیونیست جهانی سرکار اومد تا مقدمات امپراطور شدن امریکا و تشکیل اسراییل رو کلید بزنه.یه سوال ساده میپرسم: سال ۱۹۲۳ قیمت یک نان در المان به رقم عجیب ۲.۵ میلیون مارک رسید. من خودم اسکناسی از سال ۱۹۲۳ دارم که رقم ۱۰۰ بیلیون مارک روش نقش بسته.حالا چطور یک سرجوخه تونست توی شش سال چنین وضعی رو عوض کنه و المان رو بازم ابرقدرت کنه؟ چنین چیزی با معجزه هم ممکن نیست مگر اینکه بانک جهانی به شما وام های بلاعوض بده. هیتلر رو خود یهودیان سرکار اوردن و خودشون المان رو بالا کشیدن. هدف فقط نابودیه قدرت انگلستان المان و روسیه بود تا ایالات متحده بدون اینکه حتی یک گلوله سمتش شلیک بشه ابرقدرت ۵۰۰ سال اینده بشه.هیتلر یه بدبختی مثل صدام بود که با هدفی مشخص سرکارش اوردن و بعد که کارش انجام شد نابودش کردن. هیتلر تا سال ۱۹۴۳ در تمام جبهه ها پیروز هست بعد یکباره شروع به عقب نشینی میکنه؟؟؟!!! اونم بخاطر از دست دادن یک لشگر در دروازه مسکو؟؟ شما باور میکنید؟ خب میتونست بیاد توی یه نقطه مناسب از اوکراین و دیوار دفاعیش رو بچینه و مرز رو همونجا نگه داره و تجدید قوا کنه. اما شما میبینید از لحظه ای که در نزدیک مسکو شکست خوردن از فرداش پیشروی متفقین و شکست المان در همه جا شروع میشه. دلیلش میدونید چیه؟ بانک جهانی وامهارو قطع کرده چون اهدافش براورده شده. چطور میشه کشوری که سه ساله یکسره داره پیروز میشه یه دفعه شروع به شکستهای صددرصدی کنه؟ دوستان دروغهای تاریخ رو باور نکنید. حتما در مورد چیزایی که میگم تحقیق کنید: دلیل واقعی غرق شدن کشتی تایتانیک و اینکه مسافرانش چه افراد مهمی بودن دوم سرکار اومدن هیتلر توسط بانک جهانی. تا قبل از جنگهای جهانی ایالات متحده بیشتر سرزمینی برای تبعید بزهکاران خطرناک بود. چی شد که یه دفعه این سرزمین نیمه وحشی ابرقدرت جهان شد و انگلستان کمرش طوری شکست که ناچار شد همه جا مثل خلیج فارس و دریای چین و اقیانوساطلس رو ترک کنه و به امریکا بسپاره؟؟
بچه بیا پایین سرمون درد گرفت
هیتلر منفور ترین فرد تاریخ نیست، کسی که سعی شد تبدیل به منفور ترین فرد تاریخ بشه توسط قدرت ها، چطور افرادی مثل ترومن یا چرچیل یا استالین با وجود جنایاتشون هرگز انقدر تبلیغ منفی علیه خودشون ندیدن؟ هیتلر چیزی و میخواست که قدرت ها ازش میترسیدن، ازادی نسل بشر!
سینمایی سقوط را مشاهده کردم، قبلاً درباره جنایات حزب نازی مطالعه کرده بودم، این فیلم یک غایب بزرگ بنام دکتر جوزف منگله داشت، چرا نامی از او در این فیلم برده نشد! بنظرم اگر جنایتهای حزب نازی در طول جنگ را تقسیم بر عدد سه کنیم، دو سوم آن جنایات یا زیر نظر او و یا به دستور او انجام شده است. دکتر جوزف منگله را میتوان جز ۵ نفر اول حزب دانست!
اینا اگه با ادمکش مخالف بودن رییس پایگاه یونیت ۷۳۱ رو بهش پناهندگی نمیدادن. توی یونیت ۷۳۱ کارایی شد که اگر بگم باورت نمیشه. هر دکتری هر ایده ای به ذهنش میرسید روی اون بدبختا اجرا میکرد. یه روز یه دکتر گفت میخام ببینم میشه یه نفر رو کلیه هاش رو در اورد بدون اینکه بمیره. یه زندانی رو اوردن و بدون بی هوشی یا سر کردن عملش کردن!!! یکیشون گفت اگر زن حامله بمیره جنینش چقدر زنده میمونه؟ یه زن چینی حامله رو گرفتن اوردن کشتنش و جنینش رو تحت نظر گرفتن. یکی دیگه گفت ایا خلبان میتونه در صورت سقوط توی دریای خیلی سرد تا یک ساعت زنده بمونه؟ یه زندانی رو انداختن توی اب و یخ. و ضربان قلبشو سنجیدن. طرف توی ۹ دقیقه سنگ کوب کرد و مرد. یه بار دیگه یه زندانی رو بدون بی هوشی عمل جراحی کردن تا ببینن عفونت با چه سرعتی تو بدنش رشد میکنه. روی یه بچه ۴ ساله گاز های سمی رو امتحان کردن تا ببینن چقدر دوام میاره. روی یه مرد چینی گرسنگی رو امتحان کردن یعنی طرف رو ۱۶ روز زجر کش کردن تا ببینن گرسنگی چطور در بدن پیش میره. یه مورد دیگه فردی رو سوزوندن تا پیشرفت عفونت در افراد دچار سوختگی رو امتحان کنن. موردی بود که قلب دو نفر رو با هم تعویض کردن تا ببینن ایا فرد اینقدر زنده میمونه تا قلب جدید رو دریافت کنه. اگر بخام بشمارم فقط نزدیک به ۳۵ موردش رو من میدونم.رییس یونیت ۷۳۱ بعد از جنگ نه تنها مجازات نشد بلکه به ایالات متحده برده شد تا تجربیات خودش در ادمکشی و ادم خوری رو در اختیار امریکاییها بزاره. اون وقت تو از منگول و منگنه حرف میزنی؟ذهن شما مدیریت شده. جنایت رو فقط اونی میدونید که خبرهاش بر سرتون بمباران بشه. و از جنایتهای دیگه هرچقدر هم کثیف و سیاه باشن بی خبرید یا حتی ممکنه ازش حمایت هم کنید. و این درد اوره.
مغز و فکرت توسط هالیوود و رسانه ها و اخبار دروغ و بزرگنمایی اقداماتی مثله هولوکاست بد جر شسته شده ،کجای کاری ،آمریکا در همان سال ها با دوتا بمب اتمی ۲۰۰ هزار ژاپنی بی گناه در دم کشت ،اون وقت تو دنبال آزمایشات دکتر منگله میگردی.رسانه ها دنیا ،هالیوود دست صهیونیست هاس ،معلومه که میان از نازی ها تو ذهن مردم لولو میسازن . هی هولوکاست ورد زبونشونه از اون طرف دارن تو فلسطین نسل کشی میکنن ،حالا یه وقت فکر نکنی منم یه ساندیسی ام دارم از فلسطین دفاع میکنم .منم یه جوونم مثله خودت که از دست اینا پناه اوردم تو یه اتاق
اون ۹تای اول رو بریز دور فقط سقوط میتونه تا حدودی ده روز اخر زندگی آدولف هیتلر را به نمایش بزاره واقعا شاهکار به تمام معناست
متشکرم خیلی خوب بود