دوستی با پولدارها، فرزندان شما را از فقر دور می‌کند!
همانطور که احتمالا تجربه کرده‌اید، روابط (چه در دوران مدرسه و چه در زمانی که مشغول کار هستید)؛ این قابلیت را دارند که تأثیر عمیقی بر زندگی شما داشته باشند. در عین حال بررسی تاثیر ارتباطات بر وضعیت اقتصادی افراد می‌تواند تا حدی مشکل باشد. در همین راستا محققان با تجزیه و تحلیل میلیاردها اکانت مرتبط با یکدیگر در فیس‌بوک نشان دادند که دوستی کودکان فقیر با هم سن و سال‌های ثروتمندتر خود می‌تواند با افزایش درآمد در آینده‌ی آن‌ها مرتبط باشد.
نقش ارتباط با افراد ثروتمند در آینده‌ی کودکان فقیر بر اساس کلان داده‌ها
این مطالعه بر پایه‌ی استفاده از کلان داده‌ها و طی تحقیقاتی طولانی مدت شکل گرفته است و نتایج آن نشان می‌دهد که ارتباطات اجتماعی کودکانی از قشر پایین جامعه با افرادی همچون مربی یا والدینِ دوستان ثروتمندتر آن‌ها، می‌تواند به رهایی کودک از فقر و طبقه‌ی اجتماعی گذشته، کمک کند! به طور کلی می‌توان اذعان داشت، افرادی که به خوبی می‌شناسید و روابط قوی‌ای با آن‌ها دارید، معمولا منابع یا موقعیت‌های اجتماعی بسیار مشابه با شما دارند؛ اما آنچه واقعاً در پیدا کردن شغل یا شرایطی بهتر در زندگی به شما کمک می‌کند، کسانی هستند که روابطی ضعیفی با شما دارند! درواقع افراد خارج از دایره‌ی اصلی ارتباطی می‌توانند گزینه‌ها و موقعیت‌هایی (مانند رفتن به دانشگاه یا انتخاب مسیرهای شغلی خاص) را برای آینده‌ی کودک پیشنهاد کنند که افراد حاضر در دایره‌ی اصلی ارتباطات هرگز آن‌ها را در نظر نگرفته‌‌اند.
محققان اذعان دارند که تسهیل دوستی‌های کودکان در بین طبقات اجتماعی به تفکر خلاق نیاز دارد؛ در این میان از جمله روش‌های تایید شده، شکستن دسته‌بندی‌های اجتماعی در غذاخوری مدرسه یا ادغام عمدی بچه‌های ثروتمند و فقیرتر در طول فعالیت‌های مدرسه است.
در این مطالعه، راج چتی «Raj Chetty» که یکی از اقتصاددانان دانشگاه هاروارد است به همراه همکارانش از داده‌های تقریباً ۷۲ میلیون کاربر فیس‌بوک در بازه‌ی سنی ۲۵ تا ۴۴ سال در ایالات متحده آمریکا استفاده کردند و نشان دادند که اگر کودکی نسبتا فقیر به طور تقریبی تعداد دوستانِ ثروتمندی مشابه با کودکی از شرایط اقتصادی متوسط داشته باشد، درآمد او در بزرگسالی به طور متوسط ۲۰ درصد بیشتر از حالتِ بدون آن شبکه خواهد بود! در واقع این نوع از دوستی‌ها همان چیزی است که محققان آن را ارتباط اقتصادی «Economic Connectedness» می‌نامند. به طور کلی این نوع ارتباط یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های تحرک اقتصادی است که تا به امروز شناسایی شده است.
اگر کودکی فقیر به طور تقریبی تعداد دوستانِ ثروتمندی مشابه با کودکی در شرایط اقتصادی متوسط داشته باشد، درآمد او در بزرگسالی به طور متوسط ۲۰ درصد بیشتر از حالتِ بدون آن شبکه خواهد بود!
همچنین محققان سایر معیارها در سرمایه‌ی اجتماعی یا ارزش روابط فردی، از جمله آنچه که محققان انسجام «Cohesiveness» یا میزان تنگاتنگی شبکه‌ی دوستی و مشارکت مدنی (مانند کارهای داوطلبانه که نشان‌دهنده‌ی میزان مشارکت فرد در گروه‌های اجتماعی است!) می‌نامند را بررسی کردند. با توجه به همین معیارها هم این تیم تحقیقاتی خاطر نشان می‌کنند که هر سه سرمایه‌ی اجتماعی برای دستیابی به نتایج مختلف در زندگی با اهمیت هستند؛ به عنوان مثال، میزان بالای انسجام در روابط با امید به زندگی بالاتر مرتبط است. اما لازم به تاکید است که تنها فاکتور مرتبط با درآمدهای بالاتر از حد انتظار به ارتباط اقتصادی وابسته است.
اگرچه در حالت کلی سه سرمایه‌ی اجتماعی نام‌برده برای دستیابی به نتایج مختلف در زندگی با اهمیت است، اما تنها فاکتور مهم به منظور دستیابی به درآمدهای بالاتر از حد انتظار، وابسته به ارتباط اقتصادی «Economic Connectedness» است.
ارتباط اقتصادی و فاکتورهای موثر بر آن
این تیم تحقیقاتی وضعیت اقتصادی اجتماعی «Socioeconomic» افراد را که شامل میانگین درآمد کاربرانی با ارتباطی نزدیک در فیس‌بوک و میزان پیشرفت تحصیلی (بنابر گزارش خود افراد) آن‌ها بود را ارزیابی و سپس افراد را به دو گروه درآمدی کمتر از متوسط و بالاتر از متوسط تقسیم کردند. همچنین در مطالعه‌ی دومی که در مجله‌ی «Nature» چاپ شده است، عوامل سوق‌دهنده به سمت ارتباط اقتصادی همچون «مواجه» (Exposure) و «سوگیری در دوستی» (Friending bias) را شناسایی کردند. عامل «مواجه» بر میانگین تعداد افراد ثروتمندی که فرد فقیر در زندگی روزمره‌ی خود و در مکان‌هایی همچون مدرسه، محل کار یا محیطی مذهبی مواجه می‌شود، تاکید دارد. عامل «سوگیری در دوستی» هم به نرخ دوستی افراد فقیر با افراد ثروتمندتر در آن حوزه‌های اجتماعی مربوط می‌شود. لازم به ذکر است که نرخ بالای سوگیری در دوستی به میزان علاقه یا عدم علاقه‌ی هر دو طرف به معاشرت و موانع ساختاری، مانند عدم هم مسیری در راه مدرسه، وابسته است.
با توجه به همین موارد هم محققان دریافتند که تقریباً نیمی از گسست اجتماعی در ایالات متحده، ناشی از عدم وجود عامل مواجهه یا تفکیک است و با کمال تعجب، نیم دیگر آن ناشی از عامل «سوگیری در دوستی» است. به عبارت دیگر، نتیجه‌ی این تحقیق نشان می‌دهد که سیاست‌هایی با هدف افزایش تنها یک عامل یعنی «مواجهه» (مانند سیاست‌های ادغام دانش‌آموران در مدارس) برای تسهیل ارتباط اقتصادی، کافی نیستند.
عامل «مواجه» بر میانگین تعداد افراد ثروتمندی که فرد فقیر در زندگی روزمره‌ی خود و در مکان‌هایی همچون مدرسه، محل کار یا محیطی مذهبی مواجه می‌شود، اشاره دارد. همچنین عامل «سوگیری در دوستی»به نرخ دوستی افراد فقیر با افراد ثروتمندتر در آن حوزه‌های اجتماعی مربوط می‌شود.
به عنوان مثال، دبیرستان لیک هایلندز «Lake Highlands» در تگزاس تقریباً درصد یکسانی از دانش‌آموزانی با طبقه‌ی اجتماعی اقتصادی بالا و پایین دارد، اما نرخ «سوگیری در دوستی» در آن بالا است. در همین راستا اخیراً مدیران و دانش‌آموزان، ساختار مدرسه را مقصر چنین شرایطی می‌دانند؛ چراکه مدرسه دارای سه غذاخوری مختلف است و همین مساله عاملی است که دانش‌آموزان را بر اساس طبقه‌ی اجتماعی از هم جدا می‌کند. با توجه به همین موضوع هم اهالی مدرسه در تلاش‌اند تا یک اتاق ناهار‌خوری واحد ایجاد کنند تا در چنین شرایطی فضا برای تعامل بیشتر دانش‌آموزان با یکدیگر ایجاد شود.
تلاش برای کاهش تعصب در دوستی‌ها و بهبود درآمدی افراد فقیرتر
به عنوان بخشی از تحقیقی جدید توسط همین محققین، مجموعه‌ای از داده‌های عمومی شامل نام شهرستان، کد پستی، دبیرستان و کالج در ایالات متحده منتشر شد و از کاربرانی در طبقه‌های مختلف ثروتمند و فقیر خواسته شد تا سطح ارتباطات خود با هر یک از این مجموعه داده‌ها مشخص کنند. در همین راستا این تیم امیدوار است که سیاست‌گذاران و مدیران مدارس بتوانند از این تحقیق به منظور شناسایی انواع خط مشی‌های یکپارچه‌سازی استفاده کنند.
ایجاد این نوع از ارتباطات (حتی پس از پایان دوران کودکی) می‌تواند کلید کاهش تعصب در دوستی‌ها و بهبود درآمد در افراد فقیرتر جامعه شود!
به عنوان نمونه یک سازمان غیرانتفاعی به نام «وزنه‌برداری درون شهری» اذعان می‌کند که دفتر مرکزی آن در دورچستر ماساچوست قرار دارد و ماموریت آن برقراری ارتباط بین افراد از طبقه‌های اجتماعی مختلف است. درواقع این سازمان غیرانتفاعی، افرادی با پیشینه‌ی فقر را به عنوان مربی باشگاه‌های شخصی آموزش می‌دهد و سپس آن‌ها را به مشتریانی از طبقات اجتماعی بالا شبکه می‌کند. در چنین رویه‌ای مربیان و مشتریان با هم دوست می‌شوند و حتی در مواردی در دادگاه برای مربیان خود ضمانت می‌کنند یا هزینه حضور فرزندانشان در کمپ‌های تابستانی گران قیمت را پرداخت می‌کنند. بنابراین به طور کلی ایجاد این نوع از ارتباطات (حتی پس از پایان دوران کودکی) می‌تواند کلید کاهش تعصب در دوستی‌ها و بهبود درآمد در افراد فقیرتر جامعه شود!
منبع: ScienceNews
در ادبیات کهن فارسی گفتن:
همنشین تو از تو به باید
تا تو را عقل و دین بیافزاید
حالا اقای چتی این قضیه رو با تحقیق و بررسی اثبات کردن 🙂
پولدارا میان با آدم فقیر رفیق میشن؟ عمرن
مگه دیوانه‌عن
کبوتر با کبوتر باز با باز